بیماری بوون

بیماری بوون

بیماری بوون مرحله اولیه سرطان پوست است، که لایه بالایی پوست را تحت تاثیر قرار می دهد که به نام اپیدرم شناخته می شود. همچنین به عنوان سرطان سلول سنگفرشی (SCC) در محل شناخته می شود، که نشان می دهد سرطان در لایه بالایی قرار دارد و به لایه های عمیق تر پوست گسترش پیدا نکرده است.

این یک سرطان با پیشرفت کند است. اغلب با سایر بیماری های پوستی، از جمله اگزما یا پسوریازیس اشتباه گرفته می شود.

شاخص اولیه این بیماری لکه های قرمز و پوسته پوسته روی پوست است. از آنجایی که سرطان به کندی در حال رشد است، تبدیل شدن به یک نوع پیشرفته سرطان پوست به زمان نیاز دارد. بنابراین، دریافت فوری مراقبت های پزشکی ضروری است. این بیماری به طور معمول، بزرگسالان سفید پوست بالای 60 سال را مبتلا می کند. مردان نسبت به همتایان خود بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند.

علائم بیماری بوون:

بیماری بوون باعث ایجاد لکه‌های قرمز، گاهی قهوه‌ای، روی پوست آسیب‌ دیده از نور خورشید، اغلب روی پاها می‌شود. همچنین ممکن است لکه هایی را روی سر، گردن، کف دست ها و کف پاها مشاهده کرد. گاهی این لکه ها در اطراف اندام تناسلی ایجاد می شوند.

اگر فرد لکه های پوستی داشته باشد ممکن است موارد زیر را تجربه کند:

• پوسته پوسته شدن قرمز که گاهی ممکن است به صورت زرد یا سفید ظاهر شود.
• قرمزی مرطوب در زیر لکه
• خارش
• ضایعات پوستی
• رشد آهسته لکه ها
• چرک، در صورت عفونت
• مرزهای تعریف شده
• اندازه لکه‌ها ممکن است از چند میلی متر تا چند سانتی متر باشد.
• ضایعات صاف یا برجسته

به طور کلی این ضایعات ممکن است 2 تا 40 سال طول بکشد تا به اندازه کامل خود برسند. بنابراین شناسایی زودهنگام این بیماری و دریافت درمان سریع ضروری است. گاهی اوقات ممکن است این بیماری بدون علائم باشد. در موارد نادر، ممکن است، ضایعاتی در اطراف دستگاه تناسلی ایجاد شود.

علل بیماری بوون:

علت دقیق بیماری بوون ناشناخته است. با این حال، عوامل زیر ممکن است، در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند:

• قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا استفاده زیاد از تخت های آفتابگیر توسط افراد با پوست روشن
• سیستم ایمنی ضعیف
• مواجهه قبلی با درمان رادیوتراپی
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس مقاربتی است که اغلب ناحیه تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد.
• مواجهه مزمن با آرسنیک
• قرار گرفتن مداوم در معرض اشعه ماوراء بنفش ممکن است به DNA پوست آسیب برساند. نور خورشید، تخت‌های برنزه، روشنایی بخار جیوه و نورهای هالوژن و فلورسنت برخی از اشکال قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش هستند.

به طور کلی دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث سایر اشکال بیماری بوون می شود. با این حال، بودن طولانی مدت در معرض نور خورشید و افزایش سن ممکن است احتمال ابتلا به بسیاری از سرطان های پوست از جمله این سرطان را افزایش دهد.

تشخیص:

از آنجایی که بیماری بوون به صورت ضایعات قرمز و تکه‌ای ظاهر می‌شود، می‌توان آن را به راحتی با سایر بیماری‌های پوستی رایج مانند: بثورات، اگزما یا پسوریازیس اشتباه گرفت. بنابراین، پزشک ممکن است معاینات زیر را برای تشخیص بیماری بوون انجام دهد:

بررسی سابقه بیماری برای جمع آوری علت علائم، معاینه فیزیکی (پزشک ممکن است ضایعات را از نظر تغییر رنگ، پوسته پوسته شدن و سایر علائم بررسی کند) و بیوپسی.

همیشه نمی توان با نگاه کردن به پوست متوجه ابتلا به بیماری بوون شد. بسیاری از بیماری های پوستی دیگر نیز می توانند به همین شکل به نظر برسند.

این بیماری ممکن است با اختلالات بی ضرر مانند: بثورات پوستی یا اگزما و همچنین موارد تهدید کننده زندگی از جمله: ملانوما اشتباه شود. پزشک معمولاً برای تایید آن باید از پوست برای آزمایش (بیوپسی) نمونه برداری کند.

گزینه های مختلف درمانی برای بیماری بوون:

چندین گزینه درمانی برای این بیماری وجود دارد. بنابراین، بحث در مورد مناسب ترین گزینه درمانی در میان موارد زیر ضروری است:

اگر بیماری بوون مشخص شود، پزشک احتمالاً جراحی را پیشنهاد خواهد کرد. این روش شامل برداشتن ناحیه سرطانی به علاوه حدود یک چهارم اینچ از پوست اطراف است.

در مواردی که تکه های بزرگتر وجود دارد، ممکن است جراحی موهس (Mohs) ضروری باشد. این شامل برداشتن لایه های نازک بافت و بررسی زیر میکروسکوپ برای سلول های سرطانی است. اگر سلول سرطانی وجود نداشته باشد، جراحی کامل می شود.

علاوه بر جراحی، سایر گزینه های درمانی برای بیماری بوون عبارتند از:

کرایوتراپی:

در اینجا، پوست آسیب دیده با نیتروژن مایع یا گاز آرگون منجمد می شود. دراین روش ممکن است فرد احساس درد کند و برای چند روز ناراحت باشد. با این حال، با گذشت زمان، پوست در عرض چند هفته پوسته پوسته می شود و می افتد.

کرم ایمیکیمود (Imiquimod):

بایستی کرم به مدت چند هفته به طور مرتب روی ناحیه آسیب دیده قرار گیرد. قبل از اینکه بهتر شود، ضایعات ممکن است قرمز به نظر برسند و ممکن است فرد متوجه التهاب شود.

کرایوجراحی نیتروژن مایع:

پزشک نیتروژن مایع را روی ناحیه آسیب دیده اسپری می کند تا آن را منجمد کند. پس از آن، بسته به مقدار مصرف، آن قسمت از پوست، تاول یا پوسته پوسته می شود.

حذف لیزر:

پزشک از انرژی نور (فوتون) برای سوزاندن ناحیه استفاده می کند.

کورتاژ و electrodessication:

به فرد یک واکسن بی‌حس کننده تزریق می‌شود تا ناحیه را بی‌حس کند، و پزشک با یک ابزار مخصوص، لکه‌ها را می‌خراشد. سپس از جریان الکتریکی با فرکانس بالا برای جلوگیری از خونریزی استفاده می کنند. اگر هنوز سلول های سرطانی در بافت عمیق تر وجود داشته باشد، ممکن است این روند را تکرار کنند.

فتودینامیک تراپی:

پس از استفاده از کرم حساس به نور بر روی ناحیه آسیب پذیر، پرتو لیزر به مدت چند ساعت به پوست هدایت می شود و سلول های غیر طبیعی را از بین می برد. هر جلسه ممکن است بین 8 تا 45 دقیقه طول بکشد. بنابراین ممکن است فرد به بیش از یک جلسه نیاز داشته باشد.

فلوراوراسیل:

این دارو روی پوست اعمال می شود تا از رشد و گسترش پوست سرطانی به لایه های دیگر پوست جلوگیری کند. پس از چند هفته از مصرف دارو، ممکن است فرد متوجه قرمزی، درد یا پوسته پوسته شود. این علائم ظرف چند ماه کاهش می یابد

پرتودرمانی با استفاده از الکترون های باردار الکتریکی کوچک سلول های سرطانی را هدف قرار می دهد و آنها را از بین می برد. فقط در لایه بالایی پوست استفاده می شود. بنابراین، لایه های پوست و اندام ها ایمن هستند. هنگامی که ضایعات سختی روی پوست سر، آلت تناسلی یا مقعد وجود داشته باشد، ممکن است پزشک مجبور به انتخاب این روش شود.

افرادی که ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری بوون باشند:

• افرادی که پوست روشن تری دارند.
• افرادی که بالای 60 سال سن دارند.
• از پوست حساس به نور رنج می برند.
• به مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار می گیرند.
• دارای سیستم ایمنی پایین و سابقه سرطان پوست غیر ملانوما

پیشگیری از بیماری بوون:

• محدود کردن یا اجتناب از بودن طولانی مدت در معرض نور خورشید
• پرهیز از سولاریوم
• محافظت از پوست با کرم ضد آفتاب و لباس محافظ
• انجام معاینات منظم پوست

به طور کلی اگرچه بیماری بوون، سرطان پوست در مراحل اولیه است، اما در صورت عدم درمان می تواند گسترش یابد. بنابراین، پوشش لایه‌های محافظ، استفاده از کرم‌های ضد آفتاب و محدود کردن مواجهه در معرض آفتاب و تخت‌های برنزه ممکن است به جلوگیری از پیشرفت این بیماری کمک کند. با مداخله پزشکی به موقع، این وضعیت قابل درمان است.

این بیماری عفونی نیست، یعنی از فردی به فرد دیگر سرایت نمی کند. همچنین ژنتیک در ایجاد این بیماری نقشی ندارد، یعنی از والدین به فرزندان منتقل نمی شود.

ضایعات پوستی بیماری بوون در اندام تناسلی به شرح زیر شناخته می شوند:

پاپولوز بوونوئید: مردان و زنان را به طور یکسان درگیر می کند. ضایعات در ناحیه تناسلی وجود دارند و می توانند از 2 هفته تا چند سال طول بکشند.

اریتروپلازی کویرات (Erythroplasia of Queyrat): نوک آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد که ممکن است باعث ایجاد زخم همراه با ترشح، خونریزی، خارش و درد در هنگام ادرار شود.

نئوپلازی داخل اپیتلیال ولوار(Vulvar intraepithelial neoplasia): زنان را تحت تأثیر قرار می دهد و ممکن است باعث ایجاد لکه های مخملی و قرمز روشن شود که ممکن است خارش یا سوزش داشته باشد. خارش می تواند شدید باشد.

مطالب مشابه:

مراقبت از پوست برای آقایان

سرطان پوست

لکه های آبی مغولی

ترک های بارداری

سردی دست‌ها

منبع: healthlibrary.askapollo ، webmd