بیماری لنفوم هوچکین

لنفوم هوچکین نوعی سرطان است که سیستم لنفاوی را که بخشی از سیستم ایمنی بدن است و با عفونت مبارزه می کند، تحت تاثیر قرار می دهد. در لنفوم هوچکین، گلبول های سفید خون به نام لنفوسیت ها بدون کنترل رشد می کنند و باعث تورم غدد لنفاوی و رشد توده‌هایی در سراسر بدن می شوند.

لنفوم هوچکین که قبلاً بیماری هوچکین نام داشت یکی از دو دسته کلی لنفوم است. مورد دیگر لنفوم غیر هوچکین است.

لنفوم وضعیتی است که در آن سلول های غدد لنفاوی یا لنفوسیت ها شروع به تکثیر سریع و قابل کنترل می کنند. این سلول های سرطانی به بافت های سالم در سایر قسمت های بدن حمله می کنند. با پیشرفت بیماری، بدن برای مبارزه با عفونت ها مشکل پیدا می کند برهمین اساس پیشرفت در تشخیص و درمان لنفوم هوچکین به افراد مبتلا به این بیماری کمک کرده تا شانس بهبودی کامل را داشته باشند.

انواع لنفوم هوچکین:

لنفوم هوچکین کلاسیک و لنفوم هوچکین لنفوسیتی ندولار غالب (NLPHL) دو نوع لنفوم هوچکین هستند. اینها بر اساس نمونه‌هایی از بافت‌های لنفاوی بزرگ شده، انواع سلول‌های درگیر و رفتار آنها شناسایی می‌شوند.

لنفوم کلاسیک هوچکین:

شایع ترین شکل لنفوم هوچکین است. متخصصان آن را با تجزیه و تحلیل گره لنفاوی، بافت های اطراف و سلول های خونی برای نشانه های سلول های رید-اشترنبرگ (Reed-Sternberg) شناسایی می کنند. بیشتر به چهار زیر گروه طبقه بندی می شود، مانند:

• لنفوم هوچکین اسکلروز ندولار: در غدد لنفاوی موجود در قفسه سینه و گردن رخ می دهد. آنها در بین نوجوانان و جوانان شایع تر هستند. نزدیک به 70٪ موارد لنفوم هوچکین کلاسیک را تشکیل می دهد.
• لنفوم هوچکین سلولی مختلط: این دومین نوع شایع است که عمدتاً در بیماران HIV مشاهده می شود. در غدد لنفاوی بالای بدن ایجاد می شود.
• لنفوم هوچکین کلاسیک غنی از لنفوسیت: نادر است و زود مشخص می شود. در بین مردان شایع تر از زنان است.
• لنفوم هوچکین ضعیف شده از لنفوسیت: اغلب در غدد لنفاوی شکم، طحال، کبد و مغز استخوان مشاهده می شود. این شکل نادر در مراحل پیشرفته در میان افراد مسن و بیماران HIV مشخص می شود.

لنفوسیت ندولار غالب هوچکین یا لنفوم هوچکین غیرکلاسیک (NLPHL):

این نوع لنفوم هوچکین نادرتر از نوع کلاسیک است. مردان بیشتر از زنان به این شکل مشکوک هستند. متخصصان غدد لنفاوی، بافت‌های اطراف و بافت‌های خونی را برای سلول‌های غیرطبیعی به نام سلول‌های پاپ کورن (سلول‌های شبیه پاپ کورن و بزرگ هستند) بررسی می‌کنند. این سلول‌ها انواعی از سلول‌های رید-اشترنبرگ هستند که در لنفوم هوچکین کلاسیک مشاهده می‌شوند.

علت لنفوم هوچکین:

پزشکان عوامل خطر خاصی را شناسایی کرده اند که شانس ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. عوامل خطر به شرح زیر است:

• افراد بین 20 تا 40 سال و بالای 60 سال در معرض خطر بالایی هستند.
• مردان بیشتر از زنان در معرض خطر هستند.
• سابقه خانوادگی لنفوم هوچکین
• گیرندگان پیوند عضو که از داروهای ضد ردی (antirejection medications) استفاده می کنند
• برخی از ویروس ها مانند: HIV، AIDS و Epstein Barr

علائم لنفوم هوچکین:

تورم بدون درد در غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران اولین علامت شایع این بیماری است. علائم دیگر عبارتند از:

• خستگی مداوم
• تب و سرفه مداوم
• عرق شبانه
• کاهش وزن ناخواسته
• خارش شدید
• غدد لنفاوی دردناک هنگام مصرف الکل
• مشکلات تنفسی
• درد قفسه سینه
• طحال بزرگ شده
• درد و تورم شکم

تشخیص لنفوم هوچکین:

پزشک ممکن است از طریق معاینات فیزیکی و یادداشت کردن علائم، بیماری را تشخیص دهد. همچنین ممکن است آزمایش‌های دیگری را برای تأیید حدس خود تجویز می کند. تست های زیر به شرح زیر است:

• آزمایش خون: بررسی کامل خون و آزمایش میزان رسوب گلبول قرمز، بررسی سطوح گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاکت ها، اسید لاکتیک، دهیدروژناز و اسید اوریک.
• تست های تصویربرداری: این آزمایش ها شامل اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آر آی، اولتراسوند و اسکن PET است. این آزمایش ها به پزشک کمک می کند تا سرطان را در سایر قسمت های بدن پیدا کند.
• بیوپسی غدد لنفاوی: بخش کوچکی از غدد لنفاوی از طریق یک سوزن برداشته می شود. پزشک علائم سرطان، نوع و شدت آن را بررسی می کند تا بهترین گزینه های درمانی ممکن را بیابد.
• بیوپسی مغز استخوان: پزشک یک سوزن را در استخوان لگن وارد می کند تا نمونه ای از مغز استخوان را خارج کند. نمونه مورد بررسی قرار می گیرد و از نظر سلول های سرطانی لنفوم هوچکین بررسی می شود.
• تست‌های عملکرد ریه و قلب: تعیین می‌کند که آیا قلب و ریه‌ها به خوبی کار می‌کنند یا خیر.
• آزمایشات برای ویروس ها: پزشک ممکن است آزمایش هایی را انجام دهد که نشان دهنده وجود ویروس هایی مانند: هپاتیت B، هپاتیت C یا HIV باشد.

درمان لنفوم هوچکین:

هدف این درمان از بین بردن کامل سلول های سرطانی یا جلوگیری از تکثیر سریع آنهاست. موارد زیر گزینه های مختلف درمانی هستند:

شیمی درمانی: در این روش، پزشک ممکن است از یک یا چند دارو استفاده کند که سلول های سرطانی را می کشد یا از رشد آنها جلوگیری می کند. این داروها به صورت داخل وریدی یا خوراکی برای فرد تجویز می شود.

پرتودرمانی: یکی دیگر از درمان‌های سرطان است که از پرتوهای پرانرژی اشعه ایکس و سایر اشکال پرتو برای از بین بردن سلول‌ها یا جلوگیری از تکثیر آنها استفاده می‌کند. پرتودرمانی گاهی اوقات پس از شیمی درمانی یا به تنهایی تجویز می شود.

ایمونوتراپی: به عنوان درمان بیولوژیک یا بیوتراپی نیز شناخته می شود. در اینجا، پزشک مهارکننده های حیاتی را فراهم می کند که سیستم ایمنی را تقویت می کند.

درمان هدفمند: در این روش، داروهایی مانند: کونژوگه‌های آنتی بادی-دارو، برای هدف قرار دادن و حمله به سلول های سرطانی تجویز می شوند. این داروها در آزمایشگاه برای پیدا کردن و نابودی سلول های رید-استرنبرگ ساخته شدند.

زمانی که بیمار به شیمی درمانی یا پرتو درمانی پاسخ خوبی نمی دهد، پیوند مغز استخوان گزینه‌ی دیگری است. در این روش، پزشک سلول های سالمی را به بیمار تزریق می کند که به عنوان سلول های بنیادی در بدن او شناخته می شوند. این سلول های بنیادی جایگزین سلول های سرطانی در مغز استخوان می شوند.

مراحل لنفوم هوچکین:

چهار مرحله وجود دارد که به شرح زیر است:

• مرحله 1: سلول های سرطانی در یک ناحیه از غدد لنفاوی باقی می مانند.
• مرحله 2: دو یا چند غدد لنفاوی در یک سمت دیافراگم را تحت تأثیر قرار می دهد.
• مرحله 3: سلول های سرطانی در دو طرف دیافراگم وجود دارند و ممکن است به طحال گسترش پیدا کرده باشند.
• مرحله 4: سلول های سرطانی در یکی از اندام های دیگر بدن وجود دارند که بخشی از سیستم غدد لنفاوی نیستند.

به طور کلی لنفوم هوچکین یک سرطان خون نادر است که غدد لنفاوی را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال، همانطور که علم پزشکی پیشرفت کرده است، داروهای جدیدتری داریم که به از بین بردن و جلوگیری از رشد سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین، مطالعات نشان می‌دهد که تقریباً 90 درصد از بیماران لنفوم هوچکین در مراحل اولیه از این بیماری درمان می‌شوند. هرچه سرطان زودتر مشخص شود، نتیجه درمان بهتر است.

مطالب مشابه:

آنژیوسارکوم

کیست کوروئید پلکسوس

انواع آزمایش‌ HIV

آزمایش HIV/AIDS

شایع ترین بیماری های گوارشی

منبع: healthlibrary.askapollo