فیستول رکتوواژینال

فیستول رکتوواژینال (RVF) یک ارتباط غیرطبیعی بین رکتوم و واژن است و می تواند یک وضعیت بسیار آزاردهنده برای بیمار زن باشد.

در فیستول رکتوواژینال ممکن است گاز و مدفوع از راست روده به واژن منتقل شود و به طور غیر طبیعی از دهانه واژن خارج شود.

علائم فیستول رکتوواژینال:

شایع ترین علائم فیستول رکتوواژینال خروج گاز یا مدفوع از واژن است. بسته به اندازه و محل فیستول، ممکن است فرد علائم جزئی داشته باشد. یا ممکن است مشکلات قابل توجهی در مورد نشت مدفوع و گاز و تمیز نگه داشتن آن ناحیه داشته باشد.

• دفع گاز یا مدفوع از دهانه واژن
• بوی بدی که از ترشحات طبیعی واژن ساطع می شود.
• عفونت مکرر در واژن یا مجاری ادراری
• احساس درد شدید در هنگام رابطه جنسی
• درد غیرطبیعی که در واژن و فضای بین واژن و مقعد (پرینه) ادامه دارد.

علت فیستول رکتوواژینال:

ضربه یا پارگی پرینه (ناحیه بین مقعد و فرج) در هنگام زایمان: آسیب های ناشی از زایمان شایع ترین علت فیستول های رکتوواژینال هستند. این شامل پارگی در پرینه یا به دلیل اپیزیوتومی (یک برش جراحی برای بزرگ شدن پرینه در هنگام زایمان) واژینال است. همچنین ممکن است در اثر زایمان طولانی، دشوار یا با انسداد ایجاد شود.

بیماری کرون یا بیماری التهابی روده: التهاب روده ناشی از کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون می تواند منجر به تشکیل فیستول رکتوواژینال شود.

جراحی در اندام های ناحیه لگن مانند: راست روده، مقعد، پرینه یا واژن می تواند منجر به عفونت یا آسیب شود و منجر به این فیستول شود.

سرطان: استفاده از پرتو برای درمان سرطان در رحم، واژن، رکتوم یا مقعد می تواند فیستول را به عنوان یک عارضه جانبی تشکیل دهد.

عفونت

عوارض ناشی از دیورتیکولیت: عفونت کیسه های کوچک و برآمده در دستگاه گوارش، به نام دیورتیکولیت، ممکن است باعث چسبندگی رکتوم یا روده بزرگ به واژن شود و ممکن است منجر به فیستول شود.

زمان مراجعه به پزشک:

اگر هر یک از علائم مذکور در بالا مشاهده شود، باید به یک متخصص زنان مراجعه شود. او می تواند یک برنامه درمانی برای درمان فیستول رکتوواژینال ارائه دهد.

تشخیص فیستول رکتوواژینال:

تشخیص فیستول رکتوواژینال معمولاً با سابقه دفع مدفوع و یا گاز از واژن، علاوه بر معاینه فیزیکی انجام می‌شود. معاینه واژینال با اسپکولوم و معاینه رکتوم باید انجام شود. اگر فیستول قابل شناسایی نباشد، ممکن است تصویربرداری مانند: سونوگرافی، سی تی اسکن یا MRI تجویز شود.

درمان موثر فیستول رکتوواژینال:

• پزشک ممکن است یک معاینه بالینی برای پیدا کردن فیستول در ناحیه رکتوواژینال انجام دهد. واژینوگرافی یا تنقیه باریم، آزمایش رنگ آبی، سی تی اسکن شکم و لگن، ام آر آی لگن، سونوگرافی آنورکتال و مانومتری نیز در تشخیص فیستول رکتوواژینال مفید است. کولونوسکوپی و بیوپسی برای تایید سایر بیماری های مرتبط با روده به جز این فیستول توصیه می‌شود.
• پس از تایید تشخیص، بسته به وضعیت سلامتی فرد، می توان روش های جراحی برای ترمیم فیستول انجام داد. قبل از جراحی، پوست شامل سایر بافت های اطراف فیستول باید سالم و بدون التهاب یا عفونت باشد. پزشک ممکن است توصیه کند برای اطمینان از این موضوع و همچنین اجازه دهید که فیستول خود به خود التیام پیدا کند، 3 تا 6 ماه صبر کند. داروهای آنتی بیوتیکی را نیز می توان قبل از جراحی تجویز کرد، اگر ناحیه اطراف فیستول عفونی شده باشد، ممکن است قبل از جراحی دوره آنتی بیوتیکی تجویز شود. داروی اینفلیکسیماب می تواند التهاب فیستول را کاهش دهد و منجر به بهبود سریعتر در زنان مبتلا به بیماری کرون شود.

گزینه های جراحی عبارتند از:

• دوختن پلاگ فیستول مقعدی یا تکه ای از بافت بیولوژیک به فیستول تا اجازه دهد بافت به صورت تکه رشد کند و فیستول را التیام بخشد.
• استفاده از پیوند بافتی که از قسمت نزدیک بدن گرفته شده است یا تا کردن یک فلپ از بافت سالم روی دهانه فیستول.
• ترمیم عضلات اسفنکتر مقعد
• گاهی اوقات قبل از ترمیم فیستول به کولوستومی نیاز است تا مدفوع به جای رکتوم از سوراخ شکم منحرف شود. در بیشتر مواقع به این جراحی نیازی نیست.

عوارض احتمالی ناشی از فیستول در فضای رکتوواژینال:

• دفع غیر قابل کنترل مدفوع
• التهاب یا تحریک واژن، پرینه یا پوست اطراف مقعد
• عفونت های مکرر مجاری ادراری یا واژن
• عود فیستول
• فیستول عفونی که آبسه را تشکیل می دهد.
• تحت تاثیر قرار گرفتن از نظر عاطفی

کسانی که در معرض خطر هستند:

• زنانی که زایمان کرده اند.
• زنانی که تحت پرتودرمانی یا سرطان در ناحیه لگن قرار گرفتند.
• زنانی که جراحی لگن انجام دادند.
• همچنین زنانی که از بیماری کرون یا التهاب روده رنج می برند در معرض خطر بالاتری قرار دارند.

به طور کلی فیستول رکتوواژینال می تواند زنان در سنین مختلف را تحت تاثیر قرار دهد. بایستی از علائم این عارضه آگاه بوده و در صورت تجربه فوراً به دنبال مداخله پزشکی باشند. چراکه در صورت عدم درمان، فیستول رکتوواژینال می تواند منجر به عوارض جدی تری شود.

مطالب مشابه:

کلاب فوت

بیماری سپسیس

هیدروسالپنکس (Hydrosalpinx)

تنگی پیلور (HPS)

عفونت مجاری ادراری در مردان

منبع: healthlibrary.askapollo ، lluh ، mayoclinic