تومورهای هیپوفیز
هنگامی که رشد غیر طبیعی سلول ها در بدن رخ می دهد، تومور نامیده می شود. تومورهای غده هیپوفیز به عنوان تومورهای هیپوفیز شناخته می شوند.
درباره تومورهای هیپوفیز:
تومورهای هیپوفیز تومورهایی هستند که در غده هیپوفیز بدن ایجاد می شوند. هیپوفیز غده کوچکی است که در زیر مغز قرار دارد. مجرای بینی درست زیر آن قرار دارد.
عملکرد اصلی غده هیپوفیز تولید هورمون هایی است که بر عملکردهای مختلف بدن تأثیر می گذارد. از این رو، تومور هیپوفیز می تواند بر میزان هورمون هایی که غده هیپوفیز تولید می کند تأثیر بگذارد. این می تواند باعث عدم تعادل و مشکلات مختلف در بدن شود. یکی دیگر از عوارض جدی این است که تومورهای هیپوفیز می توانند مشکلات بینایی ایجاد کنند، زیرا ممکن است بر روی اعصاب بینایی واقع در نزدیکی فشار وارد کنند.
بیشتر تومورهای هیپوفیز ماهیت سرطانی ندارند. این بدان معنی است که آنها به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند و محدود به غده هیپوفیز و بافت های مجاور باقی می مانند. چنین تومورهایی را می توان با وجود گزینه های درمانی مختلف درمان کرد.
علائم تومور هیپوفیز:
همه تومورهای هیپوفیز علائمی را در بدن ایجاد نمی کنند. فقط برخی انجام می دهند. با این حال، دامنه این علائم بسیار گسترده است. این علائم به دلیل تولید بیش از حد یا کمبود هورمون های مختلف هیپوفیز ایجاد می شود. در زیر علائم مختلف تومورهای هیپوفیز آورده شده است:
علائم فشار ناشی از تومور هیپوفیز عبارتند از:
- از دست دادن بینایی، به ویژه از دست دادن بینایی محیطی
- سردرد
علائم مرتبط با تغییرات سطح هورمونی:
تولید بیش از حد هورمون :
عملکرد تومورهای هیپوفیز منجر به تولید بیش از حد هورمون ها می شود. انواع مختلف تومورهای فعال در غده هیپوفیز علائم خاص و گاهی اوقات ترکیبی از آنها را ایجاد می کنند.
کمبود هورمون:
تومورهای بزرگ می توانند باعث کمبود هورمونی شوند. علائم عبارتند از:
- ضعف
- تهوع و استفراغ
- احساس سرما
- افزایش مقدار ادرار
- اختلال عملکرد جنسی
- دوره های قاعدگی کمتر یا بدون قاعدگی
- افزایش یا کاهش وزن ناخواسته
تومورهای آدرنوکورتیکوتروپیک ترشح کننده هورمون (ACTH):
تومورهای ACTH هورمون آدرنوکورتیکوتروپین را تولید می کنند که غدد فوق کلیوی را برای ساختن هورمون کورتیزول تحریک می کند. سندرم کوشینگ به دلیل تولید بیش از حد کورتیزول توسط غدد فوق کلیوی ایجاد می شود.
علائم احتمالی سندرم کوشینگ عبارتند از:
- گردی بیش از حد صورت
- تجمع چربی در اطراف قسمت بالایی پشت و قسمت میانی بدن
- قند خون بالا
- لاغرشدن پاها و بازوها با ضعف عضلانی
- فشار خون بالا
- ضعیف شدن استخوان
- آکنه
- علائم کشش
- کبودی
- اضطراب، افسردگی یا تحریک پذیری
تومورهای ترشح کننده هورمون رشد:
این تومورها هورمون رشد اضافی (آکرومگالی) تولید می کنند که می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
- تعریق بیش از حد
- درشت شدن اجزای صورت
- دست و پا بزرگ شده
- مشکلات قلبی
- قند خون بالا
- دندان های نامرتب
- درد مفاصل
- افزایش موهای بدن
- کودکان و نوجوانان ممکن است خیلی سریع رشد کنند.
تومورهای ترشح کننده پرولاکتین:
تولید بیش از حد پرولاکتین از پرولاکتینوما، تومور هیپوفیز، می تواند باعث کاهش سطح طبیعی هورمون های جنسی – تستوسترون در مردان و استروژن در زنان شود. پرولاکتین بیش از حد در خون زنان و مردان را متفاوت تحت تأثیر قرار می دهد.
در مردان، تومور تولید کننده پرولاکتین ممکن است به هیپوگنادیسم مردانه منجر شود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- اختلال در نعوظ
- از دست دادن میل جنسی
- کاهش تعداد اسپرم
- رشد سینه
در زنان، پرولاکتینوما ممکن است باعث موارد زیر شود:
- دوره های قاعدگی نامنظم
- عدم وجود دوره های قاعدگی
- ترشحات شیری از سینه ها
تومورهای ترشح کننده هورمون محرک تیروئید:
هنگامی که یک تومور هیپوفیز بیش از حد هورمون محرک تیروئید تولید می کند، غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروکسین تولید می کند بیماری تیروئید پرکار، که یک علت نادر پرکاری تیروئید است. پرکاری تیروئید می تواند متابولیسم بدن را تسریع کند و باعث شود:
- ضربان قلب سریع یا نامنظم
- کاهش وزن
- حرکات مکرر روده
- عصبی بودن یا تحریک پذیری
- تعرق مفرط
علل تومورهای هیپوفیز:
متأسفانه علت اصلی این تومورها حتی تا به امروز ناشناخته مانده است. با این حال، کارشناسان معتقدند وضعیتی به نام نئوپلازی غدد درون ریز متعدد نوع I (MEN 1) می تواند احتمال ایجاد این تومورها را افزایش دهد. این وضعیت می تواند از نسلی به نسل دیگر در خانواده منتقل شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
علائم این تومورها اغلب می تواند با سایر بیماری ها یا مشکلات اشتباه گرفته شود. با این وجود، هنگامی که علائم متعددی از تومورهای هیپوفیز ذکر شده در بالا را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید.
گزینه های درمانی:
گزینه های درمانی مختلفی برای مقابله با این تومورها وجود دارد. پزشک شما بهترین گزینه درمانی را برای شما تعیین خواهد کرد. در زیر گزینه های مختلف آورده شده است.
جراحی: جراح تومور هیپوفیز را در حین جراحی برمی دارد. اگر تومور هورمون های خاصی را بیش از حد تولید کند یا به اعصاب بینایی فشار وارد کند، جراحی توصیه می شود.
دارو: برخی داروها می توانند تومورهای هیپوفیز را کوچک کنند. علاوه بر این، دارو می تواند از تولید بیش از حد هورمون نیز جلوگیری کند.
پرتودرمانی: در اینجا، درمانگر با استفاده از منابع پرتوهای پرانرژی، تومورهای هیپوفیز را از بین می برد. این گزینه معمولاً در صورت بازگشت یا ادامه تومور حتی پس از دارو و جراحی توصیه می شود.
به طورکلی:
تومورهای هیپوفیز را می توان به طور موثر درمان کرد. در صورت مشاهده علائم متعدد تومورهای هیپوفیز به پزشک مراجعه کنید.
آیا تومورهای هیپوفیز بخشی از تومورهای مغزی هستند؟
به نوعی، پاسخ مثبت خواهد بود. یک غده هیپوفیز به خودی خود از بافت مغز تشکیل نشده است. با این حال، غده هیپوفیز به هیپوتالاموس، بخشی از مغز متصل است. به همین دلیل است که چنین تومورهایی توسط جراحان مغز و اعصاب درمان می شوند.
آیا تومورهای هیپوفیز تهدید کننده زندگی هستند؟
این تومورها معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند. حتی اگر آنها درمان نشوند، مردم می توانند زندگی کاملی داشته باشند. با این حال، چنین افرادی ممکن است با مشکلات مربوط به عدم تعادل هورمونی روبرو شوند.
تومورهای هیپوفیز چقدر شایع هستند؟
تومورهای هیپوفیز خیلی شایع نیستند. از هر 100000 نفر، حدود 77 نفر مبتلا به تومور تشخیص داده می شوند.
مطالب مشابه:
سرطان مغز
پرولاکتینوما
هیپرپرولاکتینمی
تومور کارسینوئید و سندرم کارسینوئید
سد خونی مغزی
منبع: healthlibrary.askapollo
