اختلال نعوظ
عدم توانایی در ایجاد و حفظ کافی نعوظ برای رابطه جنسی، اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی نامیده می شود.
ابتلا شدن گاه به گاه این مشکل نعوظ لزوماً نگران کننده نیست. با این حال، درصورت تداوم آن، ممکن است استرس زا باشد، اعتماد به نفس فرد را تحت تاثیر قرار دهد و موجب پیشرفت مشکلات رابطه شود. مشکلات نعوظ یا حفظ آن می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد و عامل خطرزایی برای بیماری قلبی نیز می باشد.
درصورت نگرانی بابت اختلال نعوظ، حتی وجود حس خجالت و شرم، می بایست با پزشک صحبت و مشورت شود. گاهی اوقات، درمان یک بیماری زمینه ای برای معکوس کردن اختلال نعوظ کافی است. در موارد دیگر، ممکن است برای درمان به مصرف داروها یا سایر درمان های مستقیم نیاز باشد.
علائم اختلال نعوظ:
علائم اختلال نعوظ ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در نعوظ
- مشکل در حفظ نعوظ
- کاهش میل جنسی
زمان مراجعه به پزشک:
درصورت تجربه ی موارد زیر به پزشک مراجعه شود:
- نگرانی بابت تجربه ی اختلال نعوظ یا مشکلات جنسی دیگر مانند: انزال زودرس یا تاخیری
- ابتلا به دیابت، بیماری قلبی یا سایر بیماری های شناخته شده مرتبط با اختلال نعوظ
- تجربه ی علائم دیگرهمراه با اختلال نعوظ
علل:
برانگیختگی جنسی مردان فرآیند پیچیده ای است که مغز، هورمون ها، احساسات، اعصاب، ماهیچه ها و رگ های خونی را درگیر می کند. اختلال نعوظ می تواند ناشی از وجود مشکل در هر یک از این موارد باشد. به همین ترتیب، استرس و نگرانی‌های مربوط به سلامت روان می‌تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن اختلال نعوظ شود.
گاهی اوقات ترکیبی از مسائل جسمی و روانی باعث اختلال نعوظ می شود. به عنوان مثال، یک وضعیت فیزیکی جزئی که موجب کند شدن پاسخ جنسی می شود، ممکن است باعث ایجاد اضطراب در مورد حفظ نعوظ شود. و این اضطراب می تواند منجر به اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شود.
علل فیزیکی اختلال نعوظ:
در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ ناشی از مسئله ای فیزیکی است. علل شایع عبارتند از:
- بیماری قلبی
- گرفتگی عروق خونی (آترواسکلروز)
- کلسترول بالا
- فشار خون بالا
- دیابت
- چاقی
- سندرم متابولیک – وضعیتی شامل افزایش فشار خون، سطح انسولین بالا، چربی بدن در اطراف کمر و کلسترول بالا
- بیماری پارکینسون
- اسکلروز چندگانه
- داروهای تجویزی خاص
- مصرف تنباکو
- بیماری پیرونی – ایجاد بافت اسکار در داخل آلت تناسلی
- الکلیسم و سایر اشکال سوء مصرف مواد
- اختلالات خواب
- درمان سرطان پروستات یا بزرگ شدن پروستات
- جراحی ها یا آسیب هایی که بر ناحیه لگن یا نخاع تاثیر می گذارد.
- تستوسترون پایین
علل روانی اختلال نعوظ:
مغز نقش کلیدی در تحریک مجموعه ای از رویدادهای فیزیکی ایفا می کند که باعث نعوظ و با احساس هیجان جنسی شروع می شود. عللی وجود دارند که می توانند با احساسات جنسی تداخل داشته باشند و باعث ایجاد یا بدتر شدن این مشکل شوند، این دلایل شامل موارد زیر هستند:
- افسردگی، اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان
- فشار
- مشکلات روابط به دلیل استرس، ارتباطات ضعیف یا سایر نگرانی ها
عوامل خطرزا:
با افزایش سن، فرآیند نعوظ می تواند مدت زمان بیشتری طول بکشد و به میزان گذشته نباشد، همچنین برای ایجاد و حفظ آن به تماس مستقیم بیشتری با آلت تناسلی نیاز باشد.
عوامل خطر مختلفی می توانند در ایجاد اختلال این فرآیند نقش داشته باشند، از جمله:
- شرایط خاص پزشکی، به ویژه دیابت یا بیماری های قلبی
- مصرف دخانیات، که جریان خون را در رگ‌ها و شریان‌ها محدود می‌کند، می‌تواند – به مرور زمان – باعث بیماری‌های مزمن شود که منجر به اختلال نعوظ می‌شود.
- اضافه وزن
- انجام برخی درمان‌های پزشکی، مانند: جراحی پروستات یا پرتودرمانی برای سرطان
- ایجاد آسیب، به ویژه اگر به اعصاب یا شریان هایی که نعوظ را کنترل می کنند، آسیب برساند.
- داروها، از جمله: داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها و داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، درد یا بیماری های پروستات مصرف می شوند.
- شرایط خاص روحی و روانی، مانند: استرس، اضطراب یا افسردگی
- مصرف مواد مخدر و الکل، به خصوص درصورت مصرف طولانی مدت مواد مخدر یا شدید الکل
عوارض:
عوارض ناشی از اختلال نعوظ می تواند شامل موارد زیر باشد:
- زندگی جنسی نامطلوب
- استرس یا اضطراب
- خجالت یا عزت نفس پایین
- مشکلات رابطه
- ناتوانی در باردار کردن همسر
پیشگیری:
بهترین راه برای پیشگیری از اختلال نعوظ، انتخاب شیوه زندگی سالم و مدیریت سلامت فرد می باشد. به طور مثال:
- مشورت با پزشک برای مدیریت دیابت، بیماری قلبی یا سایر بیماری های مزمن
- مراجعه به پزشک برای انجام معاینات منظم و آزمایشات غربالگری
- ترک سیگار، محدودسازی یا اجتناب از مصرف الکل و پرهیز از مصرف داروهای غیرقانونی
- ورزش منظم
- اقداماتی برای کاهش استرس
- اقدام برای رفع اضطراب، افسردگی یا سایر نگرانی های مربوط به سلامت روان
در بسیاری از موارد، انجام معاینه فیزیکی و پاسخ به سؤالات پزشک (بررسی سابقه پزشکی) برای تشخیص اختلال نعوظ و توصیه های درمانی کافی است. درصورت شک پزشک به این موضوع، ممکن است به آزمایش‌های بیشتر یا مشاوره با یک متخصص نیاز باشد.
آزمایشات:
معاینه بدنی: این مورد ممکن است شامل معاینه دقیق آلت تناسلی و بیضه ها و بررسی اعصاب فرد از نظر حس باشد.
آزمایشات خون: در این مورد نمونه ای از خون فرد برای علائم بیماری قلبی، دیابت، سطح پایین تستوسترون و سایر شرایط سلامت در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می گیرد.
آزمایش ادرار (آنالیز ادرار): مانند آزمایش خون، نمونه ی ادرار در آزمایشگاه برای علائم دیابت و سایر بیماری های زمینه ای مورد بررسی قرار می گیرد.
سونوگرافی: این آزمایش معمولا توسط متخصص در مطب انجام می شود و به پزشک درجهت بررسی جریان خون در فرد کمک می نماید وگاهی اوقات همراه با تزریق داروها به آلت تناسلی برای تحریک جریان خون و ایجاد نعوظ انجام می شود.
آزمون روانشناسی: دراین آزمون پزشک ممکن است از فرد سوالاتی برای غربالگری افسردگی و سایر علل احتمالی روانشناختی اختلال نعوظ بپرسد.
درمان:
اولین اقدام پزشک اطمینان از اقدام فرد به دریافت درمان مناسب برای هر گونه بیماری که می تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن اختلال نعوظ شود، می باشد.
باتوجه به علت و شدت اختلال نعوظ و هر گونه بیماری زمینه ای، ممکن است گزینه های درمانی مختلفی تجویز شود. پزشک می تواند خطرات و مزایای هر درمان را توضیح دهد و ترجیحات فرد و همچنین احتمالا شریک زندگی فرد، را نیز در نظر خواهد گرفت.
داروها:
مصرف داروهای خوراکی یک گزینه ی مناسب برای درمان موفق این اختلال در بسیاری از مردان است.
پزشک باتوجه به وضعیت بیمار بهترین گزینه ی دارویی را تجویز می کند. این داروها ممکن است بلافاصله باعث درمان اختلال نعوظ نشوند و برای یافتن درمان مناسب به صحبت و مشورت بیشتر با پزشک نیاز باشد.
داروها از نظر دوز، مدت زمان اثرگذاری و عوارض جانبی متفاوت هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی، احتقان بینی، سردرد، تغییرات بینایی، کمردرد و ناراحتی معده است.
قبل از مصرف هر گونه دارویی برای اختلال نعوظ، از جمله مکمل های بدون نسخه و داروهای گیاهی، مشورت با پزشک الزامی است. داروهای اختلال نعوظ در همه افراد موثر نیستند و ممکن است در برخی شرایط، مانند بعد از جراحی پروستات یا درصورت ابتلا به دیابت، کمتر موثر واقع شوند.
مطالب مشابه:
ناباروری در مردان
روش وازکتومی مردانه
علائم و نشانه های ناباروری
نکاتی برای افزایش باروری مردان
تفاوت آزواسپرمی و الیگواسپرمی
منبع: mayoclinic
