فرم لگن ژنیکوئید

لگن ژنیکوئید یک اصطلاح برای یک نوع شکل لگن است. فرم لگن ژنیکوئید یکی از چهار نوع اصلی شکل لگنی است.

اگر فرم لگن ژنیکوئید دارید، به این معنی است که لگنی با ساختار استخوانی گرد و پهن دارید. این یکی از اشکال لگن معمولی برای زنان یا افرادی است که در بدو تولد به آنها زن اختصاص داده شده است (AFAB).

لگن گروهی از استخوان‌ها در ناحیه شرمگاهی بین کمر و ران‌ها است. به طور معمول، لگن زنان کمی پایین تر و پهن تر از مردان یا افرادی که در بدو تولد مرد هستند (AMAB) قرار دارند. از نظر بیولوژیکی، این ساختار استخوانی به بهترین وجه جنین را در دوران بارداری و زایمان در خود جای می دهد.

فرم لگن ژنیکوئید چقدر شایع است؟

محققان تخمین می زنند که حدود 50٪ از تمام افراد AFAB دارای فرم لگن ژنیکوئید هستند. در افراد AMAB غیر معمول است.

انواع شکل لگن چیست؟

پزشکان، اشکال لگن را در درجه اول بر اساس تفاوت در قسمت بالایی لگن (ورودی لگن) طبقه بندی می کنند. چهار نوع اصلی شکل لگن وجود دارد:

• لگن مردانه (Android):

لگن اندرویدی شکل لگن معمولی برای مردان است. بیشتر از لگن ژنیکوئید شبیه مخروط یا گوه است. لگن های اندرویدی ممکن است در بالا بازتر و در پایین باریک تر به نظر برسند. در افراد AFAB این شکل لگنی در افراد قد بلند بیشتر دیده می شود.

• لگن میمونی (Anthropoid):

لگن بیشتر از سایر اشکال لگنی بیضی شکل و باریک تر است. افراد با لگن آنتروپوئید ممکن است عضلات باسن بلندتری نسبت به کسانی که لگن ژنیکوئید دارند داشته باشند.

• لگن زنانه (Gynaecoid):

لگن پهن و گرد است. این یکی از اشکال لگن معمولی برای زنان است. در بین تمام اشکال لگنی، زایمان طبیعی را به بهترین نحو انجام می دهد.

• لگن پهن (Platypelloid):

Platypelloid لگن صاف است. ممکن است بسیار عریض باشد اما معمولاً بسیار کم عمق نیز هست. این کمترین شکل رایج لگن است. فقط حدود 5 درصد از زنان دارای این نوع لگن هستند.

شکل لگن چه تاثیری بر زایمان دارد؟

ورودی لگن ورودی مجرای زایمان است، بنابراین می تواند بر میزان آسانی زایمان طبیعی تأثیر بگذارد. اشکال مختلف لگن بر زایمان تأثیر می گذارد:

• لگن ژنیکوئید به طور معمول منجر به زایمان طبیعی واژینال می شود.
• لگن های اندرویدی باریک هستند که می تواند حرکت نوزاد را از طریق کانال زایمان سخت تر کند.زنان با لگن اندرویدی ممکن است نیاز به سزارین داشته باشند.
• لگن‌های آنتروپوئید معمولاً باریک‌تر از لگن‌های ژنیکوئید هستند، اما ممکن است زایمان طبیعی همچنان امکان‌پذیر باشد. افرادی که لگن آنتروپوئید دارند، ممکن است زایمان طولانی تری نسبت به کسانی که لگن ژنیکوئید دارند، داشته باشند. تغییر وضعیت در طول زایمان ممکن است به افراد مبتلا به لگن آنتروپوئید کمک کند زایمان نرم تری داشته باشند.
• لگن پلاتیپلوئید می تواند زایمان طبیعی را بسیار دشوار کند. اکثر افراد با این شکل لگنی نیاز به سزارین دارند.

عملکرد اصلی لگن ژنیکوئید:

 حمایت از زایمان طبیعی است. همه لگن ها وظایف متعددی دارند، از جمله:

• کمک در راه رفتن، دویدن، نشستن و ایستادن.
• اتصال اندام تحتانی به بالاتنه
• محافظت از اندام های لگنی، که شامل مثانه، رحم، دهانه رحم، راست روده و واژن می شود.

آناتومی لگن ژنیکوئید:

می توانید لگن خود را در ناحیه شرمگاهی، بین قسمت پایین ستون فقرات و بالای ران خود مشاهده کنید. لگن ژنیکوئید پهن تر و گردتر از انواع دیگر به نظر می رسد. شکل تعیین کننده لگن ژنیکوئید بیضی است.

هیچ راهی برای فهمیدن نوع لگنی که یک فرد دارد فقط با نگاه کردن به آنها وجود ندارد. معمولاً شما فقط از طریق آزمایش های تصویربرداری مانند: اشعه ایکس می دانید که چه شکل لگنی دارید.

ساختار فرم لگن ژنیکوئید چیست؟

گروهی از استخوان ها لگن ژنیکوئید را تشکیل می دهند. تاندون های انعطاف پذیر، بافت هایی که ماهیچه ها را به استخوان متصل می کنند، استخوان های لگن را در کنار هم نگه می دارند. این تاندون‌ها به کشش لگن کمک می‌کنند تا در حین زایمان جا برای نوزاد باز شود.

چه شرایط و اختلالات رایجی بر لگن ژنیکوئید تأثیر می گذارد؟

برخی از شرایط یا اختلالاتی که ممکن است بر لگن شما تأثیر بگذارد، عبارتند از:

• اوستیت پوبیس: مفصل لگن در جایی که استخوان های لگن راست و چپ به هم می رسند ملتهب و دردناک می شود. معمولاً این امر ناشی از فعالیت های مکرر و تکراری مانند: انجام ورزش است.
• اختلال عملکرد کف لگن: عضلات لگن آنطور که باید هماهنگ نمی شوند تا به شما کمک کنند به دستشویی بروید. یا ممکن است زمانی که نمی توانید به حمام بروید در نگه داشتن آن مشکل داشته باشید. بی اختیاری مدفوع یا ادرار از نتایج شایع اختلال عملکرد کف لگن است.
• شکستگی لگن: یک یا چند استخوان لگن می شکند. شکستگی ها معمولاً در نتیجه ضربه، مانند: تصادف ایجاد می شوند. ممکن است برای درمان شکستگی لگن نیاز به جراحی داشته باشید.
• افتادگی اندام لگن: اندام های لگن از جای خود خارج می شوند و حتی ممکن است از واژن خارج شوند. افتادگی اندام لگن عموماً به دلیل ضعف عضلات لگن رخ می دهد. عضلات لگن ممکن است در اثر زایمان، افزایش سن یا فشارهای مکرر ضعیف شوند.
• ساکروایلیت: مفاصل شما در محل اتصال لگن و ستون فقرات (مفاصل ساکروایلیاک) ملتهب و دردناک می شوند. زمانی که باردار هستید یا اگر یک بیماری التهابی مانند: آرتریت دارید، احتمال ابتلا به ساکروایلییت بیشتر است.

علائم یا نشانه های رایج بیماری های لگنی:

شرایط لگنی می تواند بر استخوان ها، مفاصل یا ماهیچه های شما تأثیر بگذارد. برخی از علائم و نشانه های رایج بیماری های لگنی عبارتند از:

• درد مزمن لگن.
• مشکل در کنترل مثانه
• سنگینی یا فشار در ناحیه لگن شما.
• درد هنگام رابطه جنسی (دیسپارونی).
• تکرر ادرار یا دردناک.
• ترشح یا خونریزی غیرمعمول واژن.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک می تواند به یافتن علت مشکل کمک کند. آنها همچنین می توانند درمان هایی را برای کمک به شما در یافتن تسکین ارائه دهند.

درمان های رایج برای بیماری های لگن:

باتوجه به تشخیص بیماری، برنامه درمانی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تغییرات سبک زندگی: برخی تغییرات ساده، مانند: نوشیدن آب بیشتر یا خوردن فیبر بیشتر، ممکن است سلامت لگن شما را بهبود بخشد. ورزش منظم، ترک سیگار و حفظ وزن مناسب برای شما نیز ممکن است بخشی از برنامه درمانی شما باشد.
• داروها: پزشک ممکن است مسکن های بدون نسخه (OTC) یا تجویزی را برای درمان درد مزمن توصیه کند. همچنین اگر متوجه شدید که درد لگن در مراحل خاصی از چرخه قاعدگی شما تشدید می شود، ممکن است از کنترل بارداری هورمونی استفاده کنید.
• فیزیوتراپی کف لگن: یک فیزیوتراپ به تقویت یا کشش عضلات کف لگن برای تسکین درد و بهبود کنترل ادرار کمک می کند. فیزیوتراپی کف لگن ممکن است شامل درمانی به نام بیوفیدبک نیز باشد. بیوفیدبک به شما کمک می‌کند تا نقاط سفت را در کف لگن خود پیدا کنید و یاد بگیرید که آن عضلات را شل کنید.
• پساری: اگر پرولاپس دارید و نمی‌خواهید جراحی کنید، پساری ممکن است به حمایت از اندام‌های لگن کمک کند. پساری وسیله ای کوچک و قابل جابجایی است که در واژن شما قرار می گیرد. انواع مختلفی از پساری وجود دارد. برخی را می‌توانید خودتان وارد کنید و برخی دیگر را پزشک قرار می دهد. یک پساری مناسب ممکن است سالها دوام بیاورد.
• تزریق به نقطه حساس: گاهی اوقات، علت درد یک نقطه، یک ناحیه حساس در عضلات است. پزشک ممکن است برای تسکین درد، دارو را مستقیماً به آن نقطه تزریق کند.
• تزریق کورتون به مفاصل: اگر مفاصل ملتهب یا دردناکی دارید، ممکن است پزشک از تزریق استروئید استفاده کند. آنها برای تسکین درد یک کورتیکواستروئید را به مفصل آسیب دیده تزریق می کنند. نتایج معمولا برای چند هفته یا چند ماه باقی می ماند.
• جراحی: در صورت داشتن علائم شدید بیماری لگن، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. به عنوان مثال، جراحی می تواند پرولاپس اندام لگن را با تغییر موقعیت اندام های لگن اصلاح کند. معمولاً، پزشک فقط بعد از اینکه گزینه‌های درمانی دیگر را بدون موفقیت امتحان کردید، جراحی را توصیه می‌کند.

به طورکلی:

لگن ژنیکوئید یکی از انواع شکل لگنی است. اگر لگن ژنیکوئید دارید، ممکن است زایمان واژینال راحت‌تر باشد. شکل لگن ژنیکوئید یکی از اشکال معمول برای افراد AFAB در نظر گرفته می شود. اما اگر لگن ژنیکوئید ندارید، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. چهار نوع شکل لگنی وجود دارد و افراد با انواع مختلف متولد می شوند. اگر در مورد شکل لگن خود سوال یا نگرانی دارید با پزشک صحبت کنید. اگر باردار هستید، پزشک می تواند به شما کمک کند تا بفهمید شکل لگن شما چگونه می تواند بر زایمان تأثیر بگذارد.

مطالب مشابه:

درد لگن در بارداری

تسکین درد زایمان

بیماری التهاب لگن (PID)

تفاوت تست پاپ و معاینه لگن

آناتومی رحم در بارداری و زایمان

منبع: my.clevelandclinic