زخم بستر (زخم های فشاری)
زخم بستر که گاهی اوقات زخم فشاری نیز نامیده می‌شود، زخم هایی هستند که در اثر فشار طولانی مدت روی پوست ایجاد می شوند. افرادی که برای مدت طولانی بی حرکت هستند، مانند: کسانی که در بستر هستند یا از ویلچر استفاده می کنند، بیشتر در معرض خطر زخم بستر هستند. این زخم های دردناک یا زخم های فشاری می توانند بزرگ شوند و منجر به عفونت شوند. در برخی موارد، زخم بستر می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
افرادی که مسن تر، بی حرکت هستند یا در بستر هستند بیشتر در معرض خطر زخم بستر هستند. این زخم های فشاری زمانی ایجاد می شوند که فشار طولانی مدت روی پوست وجود داشته باشد. اصطکاک، رطوبت و کشش (کشیدن پوست) نیز منجر به زخم بستر می شود. زخم بستر مراحل مختلفی دارد. جدی ترین (مرحله 3 و 4) خطر ابتلا به عفونت های تهدید کننده زندگی را افزایش می دهد.
زخم بستر چه قسمت هایی از بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد؟
زخم بستر می تواند از هر جایی شروع شود. به عنوان مثال، افرادی که از اکسیژن درمانی استفاده می کنند ممکن است بر روی پل های بینی، گوش یا پشت سر خود دچار زخم های فشاری شوند. زخم‌های فشاری نیز می‌توانند در داخل دهان از دندان مصنوعی نامناسب، لوله‌گذاری یا تهویه مکانیکی ایجاد شوند.
اما زخم بستر به احتمال زیاد در قسمت‌هایی از بدن که استخوان‌ها در نزدیک‌ترین نقطه به پوست قرار دارند، ایجاد می‌شود، مانند:
- مچ پا
- پشت.
- باسن.
- آرنج.
- پاشنه.
- استخوان دنبالچه.
چه چیزی باعث ایجاد زخم بستر می شود؟
زخم بستر زمانی ایجاد می شود که فشار جریان خون را به پوست کاهش می دهد یا قطع می کند. این کمبود جریان خون می تواند باعث ایجاد آسیب زخم فشاری در کمتر از دو ساعت شود. سلول های پوست روی اپیدرم (لایه بیرونی پوست) شروع به مردن می کنند. با شکسته شدن سلول های مرده، زخم فشاری ایجاد می شود.
هنگامی که فشار همراه با موارد زیر وجود داشته باشد، زخم بستر بیشتر احتمال دارد ایجاد شود:
- رطوبت ناشی از عرق، ادرار یا مدفوع.
- کشش (کشش پوست) ناشی از سر خوردن روی تخت شیب دار یا ویلچر
چه کسانی در معرض خطر زخم بستر هستند؟
افرادی که پوست نازک تری دارند و افرادی که توانایی حرکتی محدودی دارند (یا بدون حرکت هستند) بیشتر در معرض ابتلا به زخم بستر هستند. این افراد شامل افرادی هستند که:
- در کما یا حالت نباتی هستند.
- فلج هستند.
- از ویلچر استفاده می کنند.
- از گچ گیری و آتل یا وسایل مصنوعی استفاده می کنند.
چه شرایطی خطر ابتلا به زخم بستر را افزایش می دهد؟
کودکان و بزرگسالان با شرایط سلامتی خاص بیشتر در معرض ابتلا به زخم بستر هستند. این شرایط عبارتند از:
- سرطان.
- فلج مغزی.
- نارسایی مزمن وریدی.
- زوال عقل
- دیابت.
- نارسایی قلبی.
- نارسایی کلیه.
- سوء تغذیه
- بیماری شریان محیطی.
- آسیب نخاعی یا اسپینا بیفیدا.
علائم زخم بستر چیست؟
زخم بستر می تواند دردناک و خارش دار باشد. اما برخی از افرادی که احساسات کسل کننده دارند، قادر به احساس آن نیستند. ظاهر زخم بستر و علائم آن باتوجه به مرحله زخم متفاوت است.
مراحل زخم بستر:
پزشکان از یک سیستم مرحله بندی برای تعیین شدت زخم فشاری استفاده می کنند.
مراحل زخم بستر یا زخم فشاری عبارتند از:
مرحله 1: پوست قرمز یا صورتی به نظر می رسد، اما زخم باز وجود ندارد. ممکن است برای افرادی که پوست تیره تر دارند، دیدن تغییر رنگ سخت باشد. پزشک ممکن است به این مرحله به عنوان آسیب فشار اشاره کند. پوست ممکن است در لمس حساس باشد. یا ممکن است پوست گرم‌تر، خنک‌تر، نرم‌تر یا سفت‌تر شود.
مرحله 2: یک زخم کم عمق با پایه صورتی یا قرمز ایجاد می شود. ممکن است ریزش پوست، خراشیدگی و تاول را مشاهده کنید.
مرحله 3: یک زخم قابل توجه ممکن است وارد لایه چربی پوست شما (هیپودرم) شود.
مرحله 4: زخم به هر سه لایه پوست نفوذ می کند و عضلات، تاندون ها و استخوان های سیستم اسکلتی عضلانی را در معرض دید قرار می دهد.
عوارض زخم بستر:
زخم بستر خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی بالقوه تهدید کننده زندگی مانند سلولیت و سپتی سمی را افزایش می دهد. ممکن است دچار سپسیس شوید یا نیاز به قطع عضو داشته باشید. در سراسر جهان، زخم بستر هر سال منجر به مرگ بیش از 24000 نفر می شود.
برخی از افراد مجاری سینوسی ایجاد می کنند، که مجاری هستند که آسیب زخم فشاری را به ساختارهای عمیق تر در بدن متصل می کنند. باتوجه به اتصال مجرای سینوسی، ممکن است ایجاد شود:
- باکتری در جریان خون (باکتریمی)، که می تواند منجر به مننژیت باکتریایی یا اندوکاردیت شود.
- عفونت های استخوانی (استئومیلیت) یا عفونت های مفصلی (آرتریت سپتیک).
- عفونت های استرپتوکوک گروه A، از سلولیت تا فاسییت نکروزان (بیماری گوشت خوار).
علائم زخم بستر عفونی:
تب و لرز اغلب اولین علائم عفونت هستند. زخم فشاری ممکن است به شرح زیر باشد:
- فوق العاده دردناک
- بوی بد
- قرمز و در لمس بسیار گرم.
- متورم شده
- ترشح چرک
مدیریت و درمان زخم بستر (زخم های فشاری):
شما یا یک مراقب ممکن است بتوانید مراحل 1 یا 2 زخم بستر را درمان کنید. برای مراحل 3 یا 4 زخم بستر، ممکن است نیاز باشد به متخصص زخم مراجعه کنید. باتوجه به شدت زخم فشاری، ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا زخم بهبود یابد.
برای درمان آسیب فشاری، شما یا پزشک ممکن است:
- زخم را با آب و صابون یا آب نمک (محلول آب نمک استریل) شستشو دهید یا تمیز کنید.
- زخم را با باندهای مخصوص طبی که برای بهبودی طراحی شده‌اند، بپوشانید. این شامل ژل مبتنی بر آب (هیدروژل)، هیدروکلوئید، آلژینات ها (جلبک دریایی) و پانسمان های فوم است.
برای زخم‌های فشاری عمیق و شدید، پزشک بافت‌های مرده را طی فرآیندی به نام دبریدمان خارج می‌کند. پزشک بافت مرده را با استفاده از چاقوی جراحی برمی دارد. یا ممکن است از پمادهایی استفاده کنند که به بدن کمک می کند تا بافت مرده را حل کند. پزشک ممکن است ابتدا ناحیه مورد نظر را با یک بی حس کننده موضعی بی حس کند زیرا حتی اگر بافت مرده است، ناحیه اطراف آن مرده نیست.
داروهایی که باتوجه به علائم خود، می توان برای بهبود علائم مصرف کرد:
- آنتی بیوتیک ها
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs).
- مسکن های درد.
درمان های جراحی برای زخم بستر چیست؟
زخم های فشاری مراحل 3 یا 4 که عمیق هستند یا ناحیه وسیعی از پوست را تحت تاثیر قرار می دهند ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. ممکن است برای بستن زخم و بهبودی نیاز به پیوند پوست داشته باشند.
این مراحل می تواند خطر ابتلا به زخم بستر را کاهش دهد:
- اگر نشسته اید هر 15 دقیقه یا اگر روی تخت هستید هر یک تا دو ساعت یک بار وضعیت خود را تغییر دهید. اگر نمی توانید موقعیت خود را تغییر دهید، یک مراقب می تواند به شما در انجام این کار کمک کند.
- پوست خود را به طور منظم بررسی کنید (یا از یک مراقب بخواهید که این کار را انجام دهد) تا تغییرات رنگ پوست و حساسیت (حساسیت یا درد، گرما یا خنکی) را بررسی کنید.
- یک رژیم غذایی مغذی داشته باشید و به خوبی هیدراته بمانید.
- پوست خود را تمیز و خشک نگه دارید. برای محافظت از پوست در برابر تعریق، ادرار و مدفوع از کرم های مانع رطوبت استفاده کنید.
- در تمرینات فیزیوتراپی شرکت کنید.
- ترک استعمال سیگار، نیکوتین بهبود زخم را کند می کند.
- از تشک های مخصوص طراحی شده یا بالشتک های فومی برای کاهش فشار روی پوست خود استفاده کنید. روی دونات ننشینید این باعث پخش شدن فشار به بیرون می شود.
- ملحفه، زیرپوش و لباس خود را اغلب بشویید و عوض کنید.
مطالب مشابه:
سندرم Guillain-Barre
آرتریت پسوریاتیک و کم کاری تیروئید
لامینکتومی
زرد زخم (Impetigo)
اسکلرودرمی
منبع: my.clevelandclinic
