نارکولپسی در کودکان
نارکولپسی در کودکان یک بیماری عصبی مادام العمر است، که بر توانایی کودک در تنظیم خواب خود تأثیر میگذارد. به طور خاص، بر توانایی کودک شما در بیدار ماندن تأثیر میگذارد.
یکی از نشانههای اولیه این بیماری عصبی (سیستم عصبی)، خوابآلودگی بیش از حد در طول روز است. این میتواند در توانایی کودک در یادگیری، بازی و معاشرت اختلال ایجاد کند.
علائم آن شامل خوابآلودگی در طول روز، اختلالات خواب شبانه، ضعف ناگهانی عضلات و توهم است. نارکولپسی اغلب در کودکان تشخیص داده نمیشود و یا به اشتباه تشخیص داده میشود. درمان شامل داروها و تغییرات رفتاری است.
در نارکولپسی، کودک ممکن است همیشه احساس خستگی یا خوابآلودگی کند یا یک دوره خواب (حمله خواب) را تجربه کند که در آن ناگهان، گاهی اوقات در حین یک فعالیت، به خواب میرود. حملات ناگهانی خواب میتواند خطر تصادفات و آسیبهای جدی را در کودک افزایش دهد.
انواع نارکولپسی در کودکان:
دو نوع نارکولپسی در کودکان وجود دارد:
- نارکولپسی نوع ۱ (که قبلاً نارکولپسی همراه با کاتاپلکسی نامیده میشد): کودک خوابآلودگی بیش از حد در طول روز به همراه کاتاپلکسی (ضعف ناگهانی) و/یا سطح پایین هیپوکرتین (یک ماده شیمیایی مغز که باعث بیداری میشود) را تجربه میکند. همچنین میتواند باعث افزایش سریع وزن شود.
- نارکولپسی نوع ۲ (که قبلاً نارکولپسی بدون کاتاپلکسی نامیده میشد): کودک خوابآلودگی بیش از حد در طول روز را تجربه میکند. آنها کاتاپلکسی نخواهند داشت و این تاثیری بر سطح هیپوکرتین ندارد.
شیوع نارکولپسی در کودکان:
نارکولپسی در کودکان نادر است. نارکولپسی (در بین کودکان و بزرگسالان) از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان بین ۲۰ تا ۵۰ نفر را تحت تأثیر قرار میدهد.
علائم:
چهار علامت شایع نارکولپسی در کودکان عبارتند از:
- خوابآلودگی بیش از حد در طول روز.
- کاتاپلکسی.
- فلج خواب.
- توهم.
سایر علائم نارکولپسی عبارتند از:
- بیدار شدن مکرر در طول شب (خواب آشفته).
- به خواب رفتن برای چند ثانیه در حین انجام کارهای روزمره و عدم آگاهی از انجام آن کار (رفتارهای خودکار).
- افزایش ناگهانی وزن.
- شروع زودرس بلوغ.
علائم نارکولپسی متفاوت است. همه این علائم در شروع بیماری یا در هر کودکی وجود ندارند.
خوابآلودگی بیش از حد در طول روز:
خوابآلودگی بیش از حد در طول روز معمولاً اولین علامت نارکولپسی در کودکان است. این اختلال در فعالیتهای روزمره کودک (در خانه، مدرسه، در طول فعالیتهای اجتماعی و غیره) اختلال ایجاد میکند.
فرزند شما ممکن است:
- تمام روز احساس خستگی شدید کند، اما بیشتر اوقات هنگام عدم فعالیت (نشستن، مطالعه یا رانندگی) این احساس را داشته باشد.
- حملات خواب را تجربه کند، که در آن کودک ناگهان به خواب میرود.
- چرت زدن طولانیتر از حد معمول (دو تا سه ساعت برای کودکان پیشدبستانی) یا به طور مداوم پس از 5 سالگی.
- کمی پس از بیدار شدن از چرت زدن احساس خستگی کند.
- مه مغزی، فراموشی یا کمبود انرژی داشته باشد.
- به راحتی توجه و تمرکز خود را از دست بدهد.
- احساس تحریکپذیری، پرخاشگری، بیشفعالی و/یا افسردگی کند.
کاتاپلکسی:
کاتاپلکسی به معنای از دست دادن ناگهانی و کوتاه مدت تون یا قدرت عضلات است. معمولاً چند ثانیه تا چند دقیقه طول میکشد.
کاتاپلکسی ممکن است خفیف باشد، مانند احساس ضعف کوتاه مدت در زانوها. همچنین میتواند منجر به فلج کامل بدن همراه با غش شود.
ممکن است ابتدا متوجه علائم کاتاپلکسی شوید که روی صورت فرزندتان تأثیر میگذارند، مانند:
- ضعف فک.
- افتادگی پلک.
- بیرون آوردن زبان.
- اختلال در تکلم.
- حرکات و حالات غیرطبیعی صورت.
کاتاپلکسی در حدود ۷۰٪ از کودکان مبتلا به نارکولپسی رخ میدهد. در کودکان خردسال، کاتاپلکسی میتواند با دست و پا چلفتی بودن، تشنج، غش یا به عنوان یک رفتار جلب توجه اشتباه گرفته شود.
عوامل محرک کاتاپلکسی ممکن است شامل احساسات قوی مانند موارد زیر باشد:
- استرس.
- خنده.
- هیجان.
- خشم.
- اضطراب.
- ترس.
- انتظار پاداش.
فلج خواب:
فلج خواب در کودکان به معنای ناتوانی در حرکت یا صحبت کردن درست قبل از به خواب رفتن یا درست بعد از بیدار شدن است. دورههای فلج خواب معمولاً پس از چند ثانیه تا چند دقیقه از بین میروند.
اما برای کودک، فلج خواب میتواند مانند یک وحشت ابدی باشد که در آن گیر افتادهاست و نمیتواند درخواست کمک کند. فلج خواب میتواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت عاطفی کودک داشته باشد.
لمس شدن توسط شخص دیگری معمولاً باعث توقف فلج میشود، اما معمولاً خود به خود نیز از بین میرود.
توهمات:
توهمات، رویدادهای واضح، رؤیاگونه/کابوسمانندی هستند که تشخیص آنها از واقعیت دشوار است. آنها درست قبل از به خواب رفتن (توهمات هیپناگوژیک) یا درست بعد از بیدار شدن (توهمات هیپنوپومپیک) رخ میدهند.
بسیاری از گزارشها اشاره میکنند که «رویاها» ممکن است شامل تصاویر یا صداهای حیوانات باشند. محتوای این توهمات عموماً برای کودکان ترسناک است.
توهمات معمولاً همراه با فلج خواب ظاهر میشوند.
چه چیزی باعث نارکولپسی در کودکان میشود؟
اختلال در ناحیهای از مغز کودک که خواب و بیداری را تنظیم میکند (هیپوتالاموس) باعث نارکولپسی در کودکان میشود.
برای نارکولپسی نوع ۱، کمبود هیپوکرتین (یک ماده شیمیایی در هیپوتالاموس) منجر به علائم میشود.
ممکن است بیش از یک عامل باعث نارکولپسی در کودکان شود، از جمله:
- بیماری خودایمنی: سیستم ایمنی کودک به سلولهای سالم مغز که هیپوکرتین تولید میکنند حمله میکند و در نتیجه باعث کمبود این ماده شیمیایی میشود. یک عفونت رایج میتواند سیستم ایمنی کودک را به حمله به سلولهایی که هیپوکرتین تولید میکنند، تحریک کند.
- سابقه خانوادگی: اگر کسی در سابقه خانوادگی بیولوژیکی به این بیماری مبتلا باشد، ارتباط ژنتیکی با نارکولپسی وجود دارد.
- آسیب یا تومور مغزی: آسیب، تومور یا بیماری میتواند بر ناحیهای از مغز کودک که خواب REM و بیداری را مدیریت میکند، تأثیر بگذارد.
عوارض نارکولپسی در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عملکرد تحصیلی ضعیف.
- مشکل در معاشرت.
- چالشهای سلامت روان (افسردگی، اضطراب).
- چالشهای رفتاری (اختلال نقص توجه/بیشفعالی).
- آسیبهای جسمی یا تصادفات ناشی از حملات خواب.
چگونه نارکولپسی در کودکان تشخیص داده میشود؟
پزشک پس از انجام معاینه فیزیکی و آزمایش، تشخیص نارکولپسی را در کودک انجام میدهد. در طول معاینه، آنها شرح حال پزشکی دقیقی جمعآوری میکنند و اطلاعات بیشتری در مورد علائم و رفتارهای خواب کودک کسب میکنند.
پزشک ممکن است از شما بخواهد عادات خواب او را پیگیری کنید. دو روش برای انجام این کار وجود دارد:
از اکتیگراف استفاده کنید: اکتیگراف دستگاهی است که دور مچ کودک میبندد و این دستگاه حرکات او را اندازهگیری میکند و سطح فعالیت پایین را که نشاندهنده خواب یا سطح فعالیت بالا را که نشاندهنده دوره بیداری است، تعیین میکند. بایستی این دستگاه را تا دو هفته به مچ بست.
دفترچه یادداشت خواب داشته باشید: پزشک ممکن است از شما بخواهد که الگوهای خواب کودک را برای چند هفته پیگیری کنید. شما باید زمان خواب، زمان خوابیدن و زمان بیدار شدن فرزندتان را ثبت کنید. ثبت زمان خواب فرزندتان میتواند دشوار باشد. اما اکتیگراف میتواند کمک کند.
آیا درمانی برای نارکولپسی در کودکان وجود دارد؟
هنوز درمانی برای نارکولپسی در کودکان در دسترس نیست. درمانهایی برای کاهش خوابآلودگی در طول روز و بهبود هوشیاری وجود دارد، به طوری که نارکولپسی در فعالیتهای روزمره کودک اختلال ایجاد نکند.
نارکولپسی در کودکان چگونه درمان میشود؟
درمان نارکولپسی در کودکان یک رویکرد چندوجهی است که شامل موارد زیر میشود:
- داروها.
- اصلاح رفتار و سبک زندگی.
به طورکلی
گاهی اوقات، معلمان اولین افرادی هستند که علائم نارکولپسی را در کودکان متوجه میشوند، زیرا در طول روز زمان زیادی را با آنها میگذرانند. فرزند شما ممکن است در توجه به مدرسه و بیدار ماندن در فعالیتهای مورد علاقهاش مشکل داشته باشد. اگر علائم اختلال خواب را در فرزندتان مشاهده کردید، در صحبت با پزشک متخصص اطفال او تردید نکنید. تشخیص نارکولپسی ممکن است مدتی طول بکشد و نیاز به بستری شبانه در مرکز خواب داشته باشد.
نارکولپسی شرایطی نیست که مجبور باشید خودتان آن را مدیریت کنید. با پزشک و معلمان فرزندتان همکاری کنید تا در طول رشد فرزندتان از او حمایت کنید. آنها ممکن است برای رسیدن به اهداف تحصیلی خود و لذت بردن از دوران کودکی خود بدون حواسپرتی به زمان یا توجه بیشتری نیاز داشته باشند.
مطالب مشابه:
افسردگی در کودکان
تاخیر رشدی در کودکان
استفراغ بی دلیل در کودکان
لوپوس در کودکان
فشار خون بالا در کودکان
منبع: my.clevelandclinic
