گروه خونی و سکته مغزی

آیا ارتباطی بین گروه خونی شما و سکته مغزی وجود دارد؟

• سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی پزشکی است که می­تواند باعث ناتوانی مادام ­العمر شود و خطر سکته مغزی می­تواند بر اساس عوامل خاصی افزایش یابد.
• یک مطالعه اخیر نشان داد که افراد دارای گروه خونی A ممکن است در معرض خطر بیشتری برای شروع زودهنگام سکته مغزی باشند.
• برخی عوامل مانند گروه خونی را نمی­توان تغییر داد، اما افراد می­توانند برای اصلاح سایر عوامل خطر سکته مغزی تلاش کنند تا شانس سکته مغزی را کاهش دهند.

سکته مغزی یکی از شرایط اورژانسی است که باعث آسیب به بافت مغز می­شود. یکی از رایج ­ترین انواع سکته مغزی، سکته ایسکمیک است که در آن جریان خون به مغز قطع می­شود.

مطالعه ­ای که اخیرا در مجله Neurology منتشر شده است نشان می­دهد که افراد دارای گروه خونی A در مقایسه با افراد دارای گروه خونی O در معرض خطر بیشتری برای سکته مغزی قبل از 60 سالگی قرار دارند. با این حال، افراد می­توانند با کنترل عوامل خطر قابل اصلاح مانند فشار خون بالا و بیماری­ های قلبی، خطر ابتلا به سکته مغزی را کاهش دهند.

سکته مغزی چقدر جدی است؟

سکته مغزی رویدادی خاص است که طی آن به بافت مغز آسیب وارد می­شود یا باعث مرگ بافت مغز می­شود. شایع ­ترین نوع سکته مغزی سکته مغزی ایسکمیک است. سکته مغزی ایسکمیک زمانی اتفاق می­افتد که چیزی مانند لخته خون، جریان خون به مغز را مسدود کند. بدون خون کافی، مغز نمی­تواند اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کند و سلول­ های مغز به دلیل کمبود اکسیژن می­میرند.

مغز بقیه بدن را کنترل می­کند. بنابراین آسیب به آن می­تواند عواقب طولانی مدتی ایجاد کند. به عنوان مثال، افراد ممکن است پس از سکته مغزی از دست دادن حافظه، نابینایی یا مشکلات ارتباطی را تجربه کنند. همچنین ممکن است بخشی از بدن آن­ها فلج شود. معمولا وقتی سمت راست مغز دچار سکته شده باشد فلج­ شدگی بدن در سمت مخالف آن رخ می­دهد یعنی در سمت چپ و برعکس.

شناسایی عوامل خطر ابتلا به سکته مغزی می­تواند به افزایش آگاهی کمک کند و امید است بتواند از سکته مغزی جلوگیری کند.

گروه ­های خونی موثر بر سکته مغزی:

برخی عوامل خطر ابتلا به سکته مغزی را افزایش می­دهند. با این حال، برخی از عوامل وجود دارد که کارشناسان احتمالا آن­ها را شناسایی نکرده ­اند و عوامل خطری وجود دارد که کاملا شناخته شده نیستند. یکی از زمینه­ های مورد علاقه محققین این است که چطور گروه خونی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی شد.

در این مطالعه، کارشناسان گروه خونی و خطر مرتبط با آن برای شروع زودرس سکته مغزی ایسکمیک (EOS) را بررسی کردند. سکته ­های زودرس، سکته ­هایی هستند که در افراد قبل از سن 60 سال اتفاق می­افتد.

محققان یک متاآنالیز از مطالعاتی مربوط به ژنتیک و سکته مغزی مطالعه کردند که شامل 48 مطالعه بود و در نهایت حدود 17000 بیمار با سکته مغزی و حدود 600000 فرد سالم که هرگز سکته مغزی تجربه نکرده بودند مورد بررسی و مطالعه قرار دادند.

این مطالعه نشان داد که افراد دارای گروه خونی A در معرض بالاترین خطر ابتلا به سکته مغزی زودرس هستند. بعد از آن افراد دارای گروه خوبی B در مقایسه با افراد سالم احتمال بیشتری برای ابتلا سکته مغزی زودرس داشتند. در مقابل افراد دارای گروه خوبی O کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی زودرس را نشان دادند.

این خطر ابتلا به سکته مغزی ممکن است با افزایش خطر لخته شدن خون در افراد دارای گروه خونی A ارتباط داشته باشد.

دکتر Braxton D. Mitchell، نویسنده مسئول این مقاله و استاد دپارتمان اپیدمولوژی و سلامت عمومی دانشگاه مریلند به موارد زیر اشاره می­کند:

“ما تفاوت­ های ژنتیکی بین حدود 17000 بزرگسال جوان مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک و 600000 فرد بدون سکته مغزی مقایسه کردیم و تفاوت ­های قابل توجهی بین دو گروه در فراوانی واریانت ­های ژنی گروه خونی ABO را کد می­کنند، یافتیم. به ویژه، افراد مبتلا در مقایسه با افراد کنترل بیشتر دارای واریانت کدکننده گروه خونی A بودند. در حالی که در میان افراد بیمار احتمال وجود واریانت­ کدکننده گروه خونی O در مقایسه با افراد کنترل کمتر بود.

دکتر Mitchell همچنین توضیح می­دهد که «نتایج نشان می­دهد که گروه­ های خونی ممکن است با افزایش حساسیت به ترومبوز، استعداد ابتلا به سکته مغزی زودرس را افزایش دهند. ما دریافتیم که ارتباط گروه ­های خونی A و O با ترومبوآمبولی زودرس بیشتر از ارتباط آن­ها با ترومبوآمبولی دیررس (VTE) است. برعکس ارتباط خطر ژنتیکی VTE با سکته مغزی زودس بیشتر از ارتباط آن با سکته مغزی دیررس است».

محدودیت ­های این مطالعه:

این مطالعه محدودیت ­هایی داشت. اول از همه، این مطالعه عمدتا شامل شرکت­ کنندگان اروپایی ­تبار بود. این نشان می­دهد که باید مطالعات بیشتری با تنوع نژادی بیشتری انجام شود.

این مطالعه همچنین نتوانست علت این ارتباط بین گروه­ های خونی و سکته مغزی را تعیین کند. بنابراین نیاز است که مطالعات بیشتر بر روی علت این ارتباط تمرکز کنند.

در نهایت حجم نمونه هنوز محدود بود و توانایی محققین برای بررسی زیرگروه ­های منحصر به فرد و عوامل دقیق ­تر محدود می­کرد. صرف نظر از این، این مطالعه هشداری است مبنی بر اینکه بسیاری از افراد ممکن است سکته مغزی را تجربه کنند، و این دانش باید به بررسی عوامل خطر قابل اصلاح برای سکته مغزی منجر شود.

چطور می­توان خطر سکته مغزی را کاهش داد؟

در حالی که افراد نمی­توانند گروه خونی خود را تغییر دهند، سایر عوامل خطر سکته مغزی وجود دارد که افراد می­توانند آن­ها را کنترل کنند تا به کاهش خطر کمک کند. به عنوان مثال فشار خون بالا، دیابت شیرین، سطح کلسترول بالا، سیگار کشیدن و چاقی همگی از عوامل خطر سکته مغزی هستند.

افراد می­توانند اقداماتی را برای اصلاح این عوامل خطر انجام دهند و بنابراین خطر سکته مغزی را کاهش دهند. حتی اگر گروه خونی داشته باشند که ممکن است مستعد سکته مغزی باشد.

برای مثال، افراد می­توانند رژیم غذایی خود را اصلاح کنند و به طور منظم ورزش کنند تا به کاهش خطر سکته کمک کنند. افراد می­توانند با پزشکان خود یا سایر متخصصان پزشکی در تماس باشند تا سبک زندگی خود را به سمت زندگی سالم سوق دهند و مشکلات بالقوه سلامتی را برطرف کنند.

مطالب مشابه:

گروه خونی و پیوند عضو

کم خونی (آنمی)

انعقاد شدید خون

درمان بهینه ی سکته مغزی

پرکاری تیروئید