سرطان مری
سرطان مری سرطانی است که در مری رخ می دهد. مری یک لوله تو خالی طولانی ست که از گلو به معده شما می رود. مری به انتقال غذایی که می بلعید کمک می کند تا به معده برسد و در آنجا هضم شود.
سرطان مری معمولا در سلول هایی که در داخل مری قرار دارند شروع می شود. سرطان مری می تواند در هر نقطه از مری رخ دهد. مردان بیشتر از زنان به سرطان مری مبتلا می شوند.
سرطان مری ششمین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. نرخ بروز در مکان های جغرافیایی مختلف متفاوت است. در برخی مناطق، نرخ بالاتر سرطان مری ممکن است به علت مصرف تنباکو و الکل یا عادات غذایی خاص و چاقی باشد.
5 علائم و نشانه های سرطان مری:
علائم و نشانه های سرطان مری عبارتند از:
- مشکل در بلع (دیسفاژی)
- کاهش وزن بدون دلیل
- درد قفسه سینه، فشار یا سوزش
- بدتر شدن سوء هاضمه یا سوزش سردل
- سرفه یا گرفتگی صدا
سرطان مری اولیه معمولا هیچ علامت یا نشانی ایجاد نمی کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه شود؟
اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند، به پزشک مراجعه کنید.
اگر مری بارت، یک بیماری پیش سرطانی ناشی از رفلاکس مزمن اسید دارید، خطر ابتلا به سرطان مری بیشتر می شود. از پزشک خود بپرسید که به چه علائم و نشانه هایی توجه کنید که ممکن است نشانه بدتر شدن وضعیت شما باشد.
غربالگری سرطان مری ممکن است یک گزینه برای افراد مبتلا به مری بارت باشد. اگر مری بارت دارید، مزایا و معایب غربالگری را با پزشک خود در میان بگذارید.
علل:
دقیقا مشخص نیست که چه چیزی باعث سرطان مری می شود.
سرطان مری زمانی رخ می دهد که سلول های مری تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد می کنند. تغییرات باعث رشد و تقسیم خارج از کنترل سلول ها می شود. سلول های غیرطبیعی تجمع می یابند و توموری را در مری تشکیل می دهند که می تواند رشد کند تا به ساختارهای مجاور حمله کند و به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
انواع سرطان مری:
سرطان مری بر طبق نوع سلول های درگیر طبقه بندی می شود. نوع سرطان مری شما به تعیین گزینه های درمانی شما کمک می کند. انواع سرطان مری عبارتند از:
- آدنوکارسینوم: آدنوکارسینوم در سلول های غدد ترشح کننده مخاط در مری شروع می شود. آدنوکارسینوما اغلب در قسمت پایینی مری رخ می دهد.
- سرطان سلول فلسی: سلول های سنگفرشی سلول های صاف و نازکی هستند که سطح مری را می پوشانند. کارسینوم سلول سنگفرشی اغلب در قسمت های فوقانی و میانی مری رخ می دهد. کارسینوم سلول سنگفرشی شایع ترین سرطان مری در سراسر جهان است.
- انواع کمیاب دیگر برخی از اشکال نادر سرطان مری عبارتند از: کارسینوم سلول کوچک، سارکوم، لنفوم، ملانوم و کوریوکارسینوم.
فاکتورهای خطر:
این احتمال وجود دارد که تحریک مزمن مری ممکن است به تغییراتی کمک کند که باعث سرطان مری می شوند. عواملی که باعث تحریک سلول های مری می شوند و خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهند عبارتند از:
- ابتلا به بیماری رفلاکس معده (GERD)
- مصرف سیگار
- داشتن تغییرات پیش سرطانی در سلول های مری (مری بارت)
- چاقی
- مصرف الکل
- داشتن رفلاکس صفرا
- مشکل در بلع به دلیل اسفنکتر مری که شل نمی شود (آکالازی)
- عادت مداوم به مصرف مایعات بسیار داغ
- به اندازه کافی میوه و سبزیجات نمی خورید
- تحت پرتودرمانی در قفسه سینه یا بالای شکم قرار گرفتید
عوارض:
با پیشرفت، سرطان مری می تواند عوارضی ایجاد کند، مانند:
- انسداد مری: سرطان ممکن است عبور غذا و مایعات از مری را دشوار کند.
- درد: سرطان مری پیشرفته می تواند باعث درد شود.
- خونریزی در مری: سرطان مری می تواند باعث خونریزی شود. اگر چه خونریزی معمولا تدریجی است، اما گاهی اوقات می تواند ناگهانی و شدید باشد.
پیشگیری:
شما می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان مری انجام دهید. برای مثال:
- مصرف سیگار را ترک کنید: اگر سیگار می کشید، با پزشک خود در مورد راهکارهای ترک سیگار صحبت کنید. داروها و مشاوره برای کمک به ترک سیگار در دسترس هستند.
- الکل را در حد اعتدال بنوشید: اگر مصرف الکل را انتخاب می کنید، این کار در حد اعتدال انجام دهید. برای بزرگسالان سالم، این یعنی حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای مردان.
- میوه و سبزیجات بیشتری بخورید. انواع میوه ها و سبزیجات رنگارنگ را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
- وزن سالم را حفظ کنید. اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، با پزشک خود در مورد استراتژی هایی که به کاهش وزن کمک می کند صحبت کنید. کاهش وزن آهسته و ثابت به میزان 1 یا 2 پوند در هفته را هدف قرار دهید.
تشخیص:
آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص عبارتند از:
- تست بلع باریوم: در طول این مطالعه، مایعی حاوی باریم را می بلعید و سپس تحت اشعه ایکس قرار می گیرید. باریم داخل مری شما را می پوشاند، که سپس هر گونه تغییر در بافت را در عکس اشعه ایکس نشان می دهد.
- استفاده از یک اسکوپ برای بررسی مری (اندوسکوپی): در طول اندوسکوپی، پزشک یک لوله انعطاف پذیر مجهز به یک لنز ویدیویی (ویدیو اندوسکوپ) را از گلو به داخل مری عبور می دهد. با استفاده از اندوسکوپ، پزشک مری شما را معاینه می کند و به دنبال سرطان یا نواحی تحریک کننده است.
- جمع آوری نمونه بافت برای آزمایش (بیوپسی): پزشک شما ممکن است از یک اسکوپ مخصوص که از گلوی شما به مری شما (آندوسکوپی) عبور می کند برای جمع آوری نمونه ای از بافت مشکوک (بیوپسی) استفاده کند. نمونه بافت برای جستجوی سلول های سرطانی به آزمایشگاه فرستاده می شود.
تعیین میزان گستردگی سرطان:
هنگامی که تشخیص بیماری تایید شد، پزشک ممکن است آزمایش های بیشتری را برای تعیین میزان گستردگی سرطان و درگیری غدد لنفاوی یا سایر نواحی بدن توصیه کند.
آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- برونکوسکوپی
- سونوگرافی آندوسکوپی (EUS)
- توموگرافی کامپیوتری (CT)
- توموگرافی انتشار پوزیترون (PET)
پزشک از اطلاعات این روش ها برای تعیین مرحله ای به سرطان شما استفاده می کند. مراحل سرطان مری با اعداد رومی نشان داده می شود که از 0 تا IV متغیر است و پایین ترین مراحل نشان می دهد که سرطان محدود است و فقط لایه های سطحی مری شما را تحت تاثیر قرار می دهد. در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته است و به سایر نواحی بدن گسترش پیدا کرده است.
سیستم مرحله بندی سرطان همچنان به تکامل خود ادامه می دهد و با بهبود تشخیص و درمان توسط پزشکان پیچیده تر می شود. پزشک از مرحله سرطان شما برای انتخاب درمان های مناسب برای شما استفاده می کند.
درمان سرطان مری:
درمان هایی که برای سرطان مری دریافت می کنید بر اساس نوع سلول های درگیر در سرطان، مرحله سرطان، سلامت کلی و ترجیحات شما برای درمان است.
جراحی:
جراحی برای برداشتن سرطان می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر درمان ها مورد استفاده قرار گیرد.
عمل های مورد استفاده برای درمان عبارتند از:
- جراحی برای برداشتن تومورهای بسیار کوچک: اگر سرطان شما بسیار کوچک است، محدود به لایه های سطحی مری است و گسترش پیدا نکرده است، جراح ممکن است حذف بافت سرطانی و بافت سالم اطراف آن را توصیه کند. جراحی را می توان با استفاده از آندوسکوپی که از گلو و مری شما عبور می کند انجام داد.
- جراحی برای برداشتن بخشی از مری (ازوفاژکتومی): در طول ازوفاژکتومی، جراح بخشی از مری را که حاوی سرطان است، همراه با بخشی از قسمت فوقانی معده و غدد لنفاوی مجاور برمی دارد. مری باقی مانده دوباره به معده شما وصل می شود. معمولا این کار با کشیدن معده به سمت بالا انجام می شود تا به باقی مانده مری متصل شود.
- جراحی برای برداشتن بخشی از مری و قسمت فوقانی معده (ازوفاگوگاسترکتومی): در طی ازوفاگوگاسترکتومی جراح بخشی از مری، غدد لنفاوی مجاور و بخش بزرگتری از معده شما را برمی دارد. سپس بقیه معده شما به سمت بالا کشیده می شود و دوباره به مری متصل می شود. در صورت لزوم، بخشی از کولون برای کمک به پیوستن به این دو مورد استفاده قرار می گیرد.
جراحی خطر عوارض جدی مانند عفونت، خونریزی و نشت از ناحیه ای که مری باقی مانده را به معده متصل می کند به همراه دارد.
جراحی برای برداشتن مری شما می تواند با روش باز با استفاده از برش های بزرگ یا با ابزارهای جراحی خاص که از طریق چندین برش کوچک در پوست شما وارد می شود (لاپاروسکوپی) انجام شود. نحوی انجام جراحی به موقعیت فردی شما و روش خاص جراح شما برای مدیریت آن بستگی دارد.
درمان عوارض سرطان مری:
درمان های انسداد مری و مشکل در بلع (دیسفاژی) می تواند شامل موارد زیر باشد:
- رفع انسداد مری: اگر سرطان، مری شما را باریک کرده باشد، جراح ممکن است از آندوسکوپ و ابزارهای مخصوص برای قرار دادن یک لوله فلزی (استنت) برای باز نگه داشتن مری استفاده کند. گزینه های دیگر شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، لیزر درمانی و فتودینامیک درمانی است.
- تامین مواد مغذی: اگر در بلع مشکل دارید یا در حال انجام جراحی مری هستید، پزشک ممکن است لوله تغذیه را توصیه کند. یک لوله تغذیه اجازه می دهد تا مواد غذایی مستقیما به معده یا روده کوچک منتقل شود و به مری شما زمان می دهد تا پس از درمان بهبود یابد.
شیمی درمانی:
شیمی درمانی یک درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. داروهای شیمی درمانی معمولا قبل (نئوادجوانت) یا بعد از جراحی (کمکی) در افراد مبتلا استفاده می شود. شیمی درمانی را می توان با پرتودرمانی نیز ترکیب کرد.
در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته که به خارج از مری گسترش یافته است، شیمی درمانی ممکن است به تنهایی برای کمک به تسکین علائم و نشانه های ناشی از سرطان استفاده شود.
عوارض جانبی شیمی درمانی که تجربه می کنید به داروهای شیمی درمانی که دریافت می کنید بستگی دارد.
پرتو درمانی:
پرتودرمانی از پرتوهای پرانرژی مانند اشعه ایکس و فوتون ها برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتو معمولا از دستگاهی در خارج از بدن ساطع می شود که پرتوها را به سمت سلول های سرطانی (تابش پرتو خارجی) نشانه می رود. در موارد کمتر شایع، پرتو را می توان در داخل بدن در نزدیکی سلول های سرطانی قرار داد (براکی تراپی).
پرتودرمانی اغلب با شیمی درمانی در افراد مبتلا به سرطان مری ترکیب می شود. معمولا قبل از جراحی یا گاهی بعد از جراحی استفاده می شود. پرتودرمانی همچنین برای تسکین عوارض سرطان مری پیشرفته استفاده می شود. برای مثال زمانی که تومور به اندازه ای بزرگ می شود که مانع از انتقال غذا به معده شود.
عوارض جانبی تابش پرتو به مری شامل واکنش های پوستی مانند سوختگی، بلع دردناک یا دشوار یا آسیب به اندام های مجاور مانند ریه ها و قلب است.
شیمی درمانی و پرتو درمانی ترکیبی:
ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی ممکن است اثربخشی هر دو درمان را افزایش دهد. شیمی درمانی و پرتودرمانی ترکیبی ممکن است تنها درمانی باشد که دریافت می کنید یا می توان از درمان ترکیبی قبل از جراحی استفاده کرد. اما ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی احتمال و شدت عوارض جانبی را افزایش می دهد.
درمان دارویی هدفمند:
درمان های دارویی هدفمند بر نقاط ضعف خاص موجود در سلول های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این نقاط ضعف، درمان های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول های سرطانی شوند. برای این بیماری، داروهای هدفمند معمولا با شیمی درمانی برای سرطان های پیشرفته یا سرطان هایی که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهند، ترکیب می شوند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند. سیستم ایمنی بدن شما که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که تشخیص سلول های سرطانی را به عنوان خطرناک برای سلول های سیستم ایمنی دشوار می کند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرایند عمل می کند. برای این بیماری، زمانی که سرطان پیشرفته است، سرطان عود کرده یا سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است، ممکن است از ایمونوتراپی استفاده شود.
مطالب مشابه:
