قرص سقط جنین و حاملگی خارج از رحم
بارداری خارج از رحم این اصطلاح اخیراً در بسیاری از مقالات خبری به خصوص در رابطه با سقط جنین مشاهده می شود. قرص سقط جنین مستقیماً بر روی رحم و محتویات آن تأثیر می گذارد، بنابراین در حاملگی خارج از رحم تأثیری نخواهد داشت.
بارداری خارج از رحم:
حاملگی خارج از رحم همانطور که از نامش پیداست، یک حاملگی نابجا است.
در حالی که حاملگی های طبیعی در رحم رشد می کنند، این نوع بارداری در خارج از رحم، معمولاً در لوله فالوپ (که محل تلاقی تخمک و اسپرم است) قرار دارد.
در موارد نادر، تخمک بارورشده می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن زن، یعنی در شکم، تخمدان، دهانه رحم یا به محل زخم ناشی از سزارین قبلی بچسبد.
برای درک بهتر، 90 درصد حاملگی‌های خارج از رحم در لوله فالوپ، 1 درصد در شکم یا دهانه رحم و 1 الی 3 درصد در زخم سزارین مشاهده می‌شود.
در موارد نادرتر، بارداری ممکن است هم به شکل طبیعی و هم خارج از رحم باشد؛ به این معنی که یک جنین در رحم و جنین دیگری در خارج از آن قرار می‌گیرد. این نوع حاملگی هتروتوپیک نامیده می‌شود و تشخیص آن ممکن است دشوار باشد.
تحمل حاملگی‌های خارج از رحم معمولاً ممکن نیست و در صورت عدم درمان می‌تواند حیات فرد را تهدید کند. بنابراین، دریافت مراقبت‌های پزشکی بسیار حائز اهمیت است.
حاملگی خارج از رحم 1 تا 2 درصد از تمامی حاملگی ها را تشکیل می دهد، اما برخی عوامل می توانند زن را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دهند.
عوامل خطرزا:
به گفته انجمن زنان و زایمان آمریکا، حدود نیمی از حاملگی های خارج رحمی دلیل مشخصی ندارند.
با این حال، عوامل خطرزای زیر می توانند احتمال بارداری خارج از رحم را در زنان افزایش دهند.
شرایط خاص پزشکی :
- ناهنجاری های تشریحی لوله های فالوپ: اگر لوله ها بدشکل باشند، تخمک بارور شده انتقال دشوارتری از طریق آنها به رحم خواهد داشت.
- عفونت های قبلی و PID: عفونت های مقاربتی می توانند باعث التهاب و زخم در دستگاه تناسلی و همچنین منجر به بیماری التهابی لگن شوند. سایر عفونت ها نیز ممکن است این حالت را ایجاد کنند.
- اندومتریوز: اندومتریوز یک اختلال مزمن و اغلب دردناک است که در آن نوعی سلول مشابه با پوشش رحم در سایر اندام‌ها، مانند تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ یا روده رشد می‌کند. اگر این سلول‌ها در داخل لوله‌های فالوپ رشد کنند، می‌توانند راه را برای کاشت تخمک بارورشده در رحم مسدود کنند.
- جراحی های لوله های رحم، شکم یا لگن: مانند درمان جراحی حاملگی خارج از رحم قبلی یا برداشتن آپاندیس ، این موضوع می تواند باعث ایجاد زخم شود که به نوبه خود ممکن است خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش دهد.
- سن 35سال و بالاتر: سن بالا خطر پیامدهای منفی باروری مانند: سقط جنین، مرده زایی و همچنین حاملگی خارج از رحم را افزایش می دهد.
سابقه پزشکی:
- استعمال سیگار: خانمی که سیگار می کشد یا در معرض دود سیگار قرار می گیرد، در صورت باردارشدن، 4 الی 20 برابر بیشتر احتمال حاملگی خارج از رحم را دارد.
- IUD و بستن لوله ها: این روش‌های پیشگیری از بارداری معمولاً برای زنان بسیار مؤثر هستند و به طور کلی خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش نمی‌دهند. با این حال، اگر زنی در حین قراردادن IUD باردار شود (به‌ویژه اگر IUD هورمونی باشد) یا پس از بستن لوله‌ها، احتمال حاملگی خارج از رحم بیشتر می‌شود.
- سابقه بارداری خارج از رحم: زنی که یک بار حاملگی خارج از رحم داشته است، 17 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به بارداری خارج از رحم دیگری است.
درمان باروری:
- روش‌هایی مانند IVF نه تنها خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش می‌دهند، بلکه احتمال حاملگی هتروتوپیک (که در آن یک جنین در رحم و دیگری خارج از رحم کاشته می‌شود) را نیز بالا می‌برند. مطالعات نشان داده‌اند که اگرچه حاملگی هتروتوپیک در 1 از 4000 الی 1 مورد در 30000 مورد در حاملگی‌های طبیعی اتفاق می‌افتد (یعنی بارداری‌هایی که نیازی به درمان باروری نداشتند)، شیوع آن در زمانی که یک زن از IVF استفاده می‌کند، 1 در 100 است.
- سقط های متعدد: برخی مطالعات نشان داده‌اند که تجربه ی بیش از یک سقط جنین نیز می تواند خطر حاملگی خارج از رحم را در آینده افزایش دهد.
برای تشخیص صحیح حاملگی خارج از رحم معمولاً چندین مرحله لازم است. نادیده‌گرفتن این مراحل می تواند سلامت فرد را به خطر بیندازد.
تشخیص:
آغاز بارداری خارج از رحم نیز مانند آغاز هر بارداری دیگری است. زن باردار ممکن است متوجه توقف چرخه ی قاعدگی شود و حساسیت سینه و دل پیچه را تجربه کند. تجربه ی علائم اضافی می تواند او را مشکوک به حاملگی خارج از رحم کند.
این نشانه ها عبارتند از:
- خونریزی خفیف واژینال
- درد شدید شکم
- سرگیجه
- درد شانه
یا شاید حال غیرمعمولی را تجربه کند. در صورت شک، اولین قدم انجام آزمایش بارداری است.
درصورت مثبت بودن نتیجه ی این تست، قدم بعدی انجام سونوگرافی است. اکثر پزشکان یک سونوگرافی بارداری برای سنجش زیست جنین (که به نام سونوگرافی سن یابی نیز شناخته می‌شود) در حدود هفته هشتم بارداری درخواست می‌کنند. اما توجه داشته باشید که سونوگرافی قادر است حاملگی خارج از رحم را در اوایل هفته ششم تشخیص دهد.
در نهایت، اگر سونوگرافی بی نتیجه باشد، ممکن است پزشک آزمایش خون را تجویز کند. این مورد به ویژه در زمان حاملگی با مکان نامشخص کاربردی و کمک کننده است.
در موارد حاملگی خارج از رحم ، سونوگرافی نمی تواند کیسه بارداری را پیدا کند، در حالی که تست بارداری فرد مثبت است.
عوارض مصرف قرص سقط جنین:
برخی زنان بدون آگاهی از حاملگی خارج از رحم، قرص سقط جنین مصرف می‌کنند. این عمل می‌تواند خطرناک باشد؛ زیرا قرص سقط جنین نمی‌تواند به حاملگی خارج رحمی پایان دهد. اگر خونریزی را تجربه کنند، ممکن است آن را عارضه جانبی طبیعی قرص تصور کنند و درخواست مراقبت‌های پزشکی را به تأخیر بیندازند. این تأخیر می‌تواند منجر به پارگی لوله فالوپ و عوارض جدی، حتی تهدیدکننده زندگی شود.
درمان:
اگر حاملگی خارج از رحم باشد، پزشک از بین 3 نوع درمان انتخاب می‌کند:
- مراقبت: منتظر باشید تا ببینید شرایط چگونه پیش می رود و آیا بدن شما به طور طبیعی با آن برخورد می کند یا خیر.
- دارو: پزشکان دارویی به نام متوترکسات می دهند که از پیشرفت بارداری جلوگیری می کند. سپس دوباره بارداری در هفته های بعد توسط بدن شکل می گیرد. پزشکان معمولا این گزینه را زمانی انتخاب می کنند که فرد هنوز در اوایل بارداری است.
- جراحی: برحسب صلاحدید پزشکان، دو گزینه در دسترس است. اولین مورد انجام سالپنگوستومی است. در سالپنگوستومی، پزشکان حاملگی را از لوله فالوپ خارج می کنند. مورد دوم که سالپنژکتومی نام دارد، خارج کردن کل لوله فالوپ توسط پزشک در صورت عدم امکان ترمیم می باشد.
لازم به تاکید است که آزمایش بارداری فقط می تواند باردار بودن فرد را تأیید نماید و تشخیص محل بارداری از طریق سونوگرافی ممکن است.
