بی‌اشتهایی در کودکان نوپا
بی اشتهایی در کودکان نوپا رایج است. و اگرچه معمولاً جای نگرانی نیست، اما اگر با علائم بیماری‌های مزمن یا کاهش وزن همراه باشد، باید با پزشک مشورت شود. همچنین، ازدست دادن مداوم اشتها می‌تواند رشد نوزادان را به تأخیر بیندازد و آنها را مستعد ابتلا به بیماری‌های دیگر کند.
بی اشتهایی در کودکان نوپا می‌تواند ناشی از شرایط مختلفی باشد، از جمله: مصرف کالری بیش از حد، ترجیحات غذایی، تغییرات جسمی، تغییرات دامنه توجه، کج‌خلقی یا مصرف داروها.
اگر بی‌اشتهایی کودک به مدت یک ماه ادامه داشته باشد، کاهش وزن داشته باشد، در شش ماه افزایش وزن نداشته باشد، دچار عق‌زدن یا استفراغ غذایی باشد، فقط چند وعده غذایی بخورد، خستگی یا سایر مشکلات سلامتی داشته باشد؛ والدین باید به پزشک مراجعه کنند.
والدین می‌توانند وعده‌های غذایی را جذاب کنند، به کودک آزادی انتخاب بدهند، میان وعده‌های سالم تهیه کنند و نوشیدنی‌های شیرین را محدود کنند تا فرزندانشان را به تغذیه صحیح تشویق کنند.
آیا بی اشتهایی در کودکان نوپا طبیعی است؟
کودکان نوپا به دلیل جهش رشد و رشد روانی، اشتهای نامنظمی دارند. همچنین ممکن است میزان مصرف وعده‌های غذایی در روز متغیر باشد. اگر کودک سالم به نظر می‌رسد و به نظر می‌رسد با سرعت طبیعی رشد می‌کند، احتمالاً دلیلی برای نگرانی در مورد بی‌اشتهایی او وجود ندارد. با این حال، والدین باید دلایل بی‌اشتهایی در کودکان نوپا را بدانند.
علل بی اشتهایی در کودکان نوپا چیست؟
دلایل رایج بی اشتهایی در کودکان نوپا عبارتنداز:
بیماری:
اگر کودک تب، گلودرد، ناراحتی شکمی، زخم دهان یا هرگونه علائم دیگری از بیماری دارد، تمایلی به غذاخوردن نخواهد داشت. در صورت ناراحتی فرزند بایستی به پزشک مراجعه شود.
دریافت کالری اضافی:
کمبود اشتها در کودکان نوپا می‌تواند به دلایلی غیر از بیماری نیز باشد. این دلایل ممکن است شامل مصرف تنقلات زیاد یا هله هوله بین وعده‌های غذایی، نوشیدنی‌های پرقند مانند آبمیوه، بین وعده‌های غذایی و سوزاندن کالری کمتر به دلیل عدم فعالیت باشد.
ترجیحات غذایی:
کودکان نوپا در سنی هستند، که نسبتا غذاهای خاصی ترجیح می‌دهند. آنها احتمالاً به افراد بد غذا تبدیل می‌شوند. همانطور که طعم‌ها و بافت‌های جدید را امتحان می‌کنند، ممکن است به طور موقت تغییراتی در اشتها نشان دهند. تغذیه اجباری غذاهایی که دوست ندارند، ممکن است باعث ازدست دادن اشتها شود.
تغییرات در بدن:
جهش رشد و سایر تغییرات در بدن می‌تواند به طور قابل توجهی بر الگوهای غذایی تأثیر بگذارد. تحولات رشدی می‌تواند بر میزان مصرف روزانه غذای کودک نوپا تأثیر بگذارد و باعث تغییر نیازهای غذایی شود.
تغییرات در دامنه توجه:
کودکان نوپا معمولاً دامنه توجه کوتاهی دارند و اغلب بی‌قرار هستند و نشستن و خوردن کامل در طول وعده‌های غذایی را دشوار می‌کند.
کج‌خلقی:
کودکان نوپا تمایل به کج‌خلقی دارند، به خصوص زمانی که غذای مورد علاقه‌شان به آنها داده‌نمی‌شود. کج‌خلقی‌های مکرر، که به درستی مدیریت نشوند، ممکن است منجر به ازدست دادن اشتها شوند.
داروها:
برخی داروها، به ویژه آنتی‌بیوتیک‌ها، باعث طعم فلزی در دهان و کاهش اشتها می‌شوند.
کم‌خونی:
کم‌خونی ناشی از فقر آهن یک بیماری شایع در کودکان نوپا است که می‌تواند منجر به بی اشتهایی شود. آهن برای حمل اکسیژن در سراسر بدن ضروری است و وقتی سطح آن پایین باشد، می‌تواند باعث خستگی، ضعف و کاهش علاقه به غذاخوردن شود.
معمولاً می‌توانید علت بی اشتهایی در کودکان نوپا را از طریق مشاهده و تجربه تشخیص دهید. با این حال، در شرایط خاص، مراجعه به پزشک مفید است.
زمان مراجعه به پزشک:
در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر در مورد کودک نوپای خود به پزشک مراجعه کنید.
- بی اشتهایی به مدت یک ماه
- کاهش وزن
- عدم افزایش وزن در شش ماه
- عق زدن و استفراغ
- فقط چند نوع غذا می‌خورد.
- بی‌حالی و کمبود انرژی
- سایر مشکلات سلامتی مانند: تب، اسهال، یبوست، درد شکم، تنگی نفس و سرفه
- زردی یا ادرار زرد رنگ در کودک مشاهده می‌کنید.
والدین اگر مشکوک هستند که فرزندشان به اندازه کافی غذا نمی‌خورد و ممکن است اختلال‌خوردن داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کنند.
اختلال‌خوردن می‌تواند باعث مشکل در مصرف غذای کافی شود و منجر به رژیم غذایی نامناسب شود. کودک نوپا همچنین ممکن است دائماً اصرار داشته باشد که فقط یک نوع غذا بخورد. یک اختلال خوردن تشخیص داده‌نشده ممکن است باعث بی اشتهایی مزمن شود و بر رشد کودک نوپا تأثیر بگذارد.
چگونه اشتهای کودک نوپای خود را بازگردانیم؟
در اینجا چند روش برای تشویق کودک به درست غذاخوردن و غلبه بر بی‌اشتهایی ارائه شده‌است.
زمان غذاخوردن را جذاب کنید:
زمان غذاخوردن، زمان‌های اجتماعی مهمی برای کودکان در حال رشد هستند. غذاهای مختلف را با رنگ‌ها و شکل‌های جالب آماده‌کنید. در مورد آن غذا صحبت کنید. اجازه دهید خانواده آنچه را که به کودک نوپا پیشنهاد می‌شود، بخورد تا برای کودک کوچک الگو باشد. آنها را وادار کنید که در زمان غذاخوردن با تمام خانواده بنشینند و غذا بخورند. آنها باید بشقاب و کارد و چنگال مخصوص به خود را داشته باشند، نه اینکه از بشقاب‌های بزرگترها تغذیه شوند. این تمرین در درازمدت می‌تواند به عادات غذایی سالم کمک کند.
از بحث در مورد عادات غذایی بدغذایی کودک خود با دیگران در حضور او خودداری کنید. آنها را به خاطر کم غذاخوردن سرزنش نکنید یا به خاطر خوب غذاخوردن تشویقشان نکنید.
به کودک آزادی انتخاب بدهید:
بگذارید کودک نوپا غذا و اندازه وعده‌های غذایی خود را انتخاب کند. می‌توانید با غذاهایی که دوست دارد شروع کنید و به تدریج به سمت غذاهایی که دوست ندارد بروید. ارائه حق انتخاب به کودک نوپا می‌تواند به تغییر درک او نسبت به غذاخوردن و خلاص شدن از وسواس غذایی او کمک کند. این کار می‌تواند در درازمدت به کاهش اشتها کمک کند.
وعده‌های غذایی کوچک و مکرر بدهید:
کودکان معده‌های کوچک‌تری نسبت به بزرگسالان دارند و معمولاً غذای کمی مصرف می‌کنند. اگر کودک از خوردن یک وعده غذایی بزرگ به طور همزمان امتناع می‌کند، به جای وعده‌های غذایی کمتر و بزرگتر، پنج تا شش وعده‌غذایی کوچک در روز به او بدهید.
میان وعده‌های سالم تهیه کنید:
جلوگیری ازخوردن غذا بین وعده‌های غذایی می‌تواند دشوار باشد. علاوه بر این، وقتی کودک نوپا در حال جهش رشد است، مصرف میان وعده می‌تواند افزایش یابد. در چنین مواردی، غذاهای سالم مانند میوه‌های تازه، سالاد سبزیجات یا تکه‌های سبزیجات آب‌پز را به عنوان میان وعده در اختیار او قرار دهید. این غذاها می‌توانند به عنوان غذاهای انگشتی برای کودکان نوپا سرو شوند تا گرسنگی خود را برطرف کنند. آنها مغذی هستند و فضای کافی در شکم آنها برای وعده‌های غذایی منظم باقی می‌گذارند.
آنها را وادار به مصرف آب کنید:
اگر کودک شما بین وعده‌های غذایی تشنه است، برای آبرسانی به بدن به او آب بدهید. از مصرف آبمیوه‌های بسته‌بندی یا آبمیوه‌های خانگی که حاوی شکر اضافه هستند، خودداری کنید.
شیر کامل بدهید:
کودک نوپا باید شیر کامل بخورد، زیرا در مقایسه با شیر کم چرب حاوی مواد مغذی بیشتری است. بین وعده‌های غذایی یک لیوان شیر کامل به کودک بدهید تا شکمش تا زمان غذاخوردن پر باشد.
به زور به او غذا ندهید:
مجبورکردن کودک نوپا برای تمام کردن تمام غذای بشقابش می‌تواند باعث شود علاقه‌اش به غذاخوردن را از دست بدهد. در عوض، به اندازه‌ای غذا بدهید که احتمال مصرفش وجود دارد. اگر کودک از خوردن چیزی امتناع می‌کند، به جای مجبورکردن او، سعی کنید او را در وعده‌غذایی بعدی مجبور به خوردن کنید.
منو را مدام تغییر دهید:
برای تهیه وعده‌های غذایی سالم، بین غذاهای مغذی مختلف انتخاب‌شده از یک گروه غذایی جابجا شوید. یک وعده غذایی واحد می‌تواند مجموعه‌ای از اقلام غذایی مختلف از گروه‌های غذایی مختلف باشد. همچنین می‌توانید یک جدول غذایی داشته باشید تا گنجاندن اقلام غذایی مختلف در رژیم غذایی کودک نوپا آسان‌تر شود.
از عوامل حواس‌پرتی خودداری کنید:
محیط غذاخوردن را عاری از عوامل حواس‌پرتی مانند تماشای تلویزیون نگه دارید. سایر عوامل حواس‌پرتی مانند اسباب‌بازی یا کتاب نیز باید دور نگه داشته شوند. زمان غذاخوردن باید زمانی آرام باشد که تمام خانواده بتوانند استراحت کنند و غذا بخورند. همچنین، به فرزندتان یاد دهید که غذا را در لقمه‌های کوچک و با آرامش بخورد، نه اینکه با عجله غذا بخورد. آنها را تشویق کنید که قبل از بلعیدن، غذا را به درستی بجوند.
برنامه داشته باشید:
تنظیم یک برنامه منظم برای وعده‌های غذایی و میان وعده می‌تواند مفید باشد، زیرا به کودکان نوپا کمک می‌کند تا بدانند چه زمانی باید انتظار غذا داشته باشند، که می‌تواند هرگونه اضطراب هنگام غذاخوردن را کاهش دهد.
غذاهای مکمل را ترکیب کنید:
غذاهایی را که کودک دوست ندارد با غذاهایی که دوست دارد سرو کنید. به عنوان مثال، اگر کودک هویج دوست ندارد، هویج پوره‌شده را با سیب‌زمینی شیرین پوره‌شده مخلوط کنید. کلم بروکلی را می‌توان با پنیر پخت تا جالب‌تر شود.
همچنین می‌توانید اجازه دهید کودک شما را در حال آماده‌کردن غذا تماشا کند. چنین رویکردهای تعاملی می‌تواند وعده‌های غذایی را هیجان‌انگیزتر کند و کودک را به کشف طعم‌های جدید تشویق کند. بگذارید کودک نقش خود را بازی کند، مانند بیرون‌آوردن سبزیجات از سبد یا شستن میوه‌ها. جالب و سرگرم‌کننده کردن غذا، راهی عالی برای بهبود عادات غذایی کودک نوپا و از سرگیری یک رژیم غذایی طبیعی است.
چه مقدار غذا برای کودکان نوپا کافی است؟
در دوران نوپایی، کودکان معمولاً علاوه بر شیر مادر یا شیر خشک، غذای جامد نیز می‌خورند. نکات زیر را در مورد مقدار غذایی که کودک نیاز دارد در نظر بگیرید.
کودکان نوپا در هر وعده غذایی به حدود سه چهارم تا یک فنجان غذا نیاز دارند. باید سه تا چهار وعده غذایی در روز وجود داشته باشد.
می‌توانید بین وعده‌های غذایی یک تا دو میان وعده قرار دهید.
هنگامی که کودک نوپا بدون کمک شروع به راه رفتن می‌کند، می‌توانید چهار تا پنج وعده غذایی کوچک در روز و دو میان وعده بین هر وعده غذایی به او بدهید.
روزانه یک تا دو فنجان شیر به او بدهید.
کودکان نوپا با توجه به به سن و سلامتی خود، می‌توانند بین 1000 تا 1400 کالری در روز نیاز داشته باشند. برای تعیین میزان غذای مورد نیاز فرزندتان برای جلوگیری از هرگونه کمبود تغذیه‌ای، با متخصص تغذیه یا پزشک خود مشورت کنید. در زیر یک تخمین کلی از میزان غذای مورد نیاز کودک نوپا در گروه‌های غذایی مختلف آمده‌است.
به میان وعده‌های خانگی مانند میوه‌ها، سبزیجات آب‌پز و غذاهای پخته‌شده با شکر و چربی کم پایبند باشید. هرگز به کودک نوپا نوشیدنی‌های گازدار و نوشیدنی‌های انرژی‌زا ندهید، زیرا حاوی شکر اضافی و ترکیبات بالقوه مضر هستند که ممکن است سیستم گوارش او را مختل کنند.
مواردی که در صورت امتناع کودک از غذاخوردن باید از آنها اجتناب کنید.
برای تحریک بی اشتهایی کودک نوپا به روش‌های زیر متوسل نشوید.
- به کودک به زور غذا بدهید.
- اگر تمایلی به خوردن چیزی ندارد، او را سرزنش یا تنبیه کنید.
- به کودک نوپا رشوه دهید تا غذای خاصی بخورد. آنها در نهایت ممکن است به جای وعده‌های غذایی سالم، به خوراکی‌ها علاقه بیشتری نشان دهند.
- سرو کردن تنقلات تجاری پرقند.
- در هر صورت آنها را مجبور کنید غذاهای جدید بخورند. یک روز دیگر یا هر زمان که کودک پذیرای امتحان کردن آن باشد، امتحان کنید.
- اگر کودک غذایش را تمام نکرده است، او را مجبور کنید روی صندلی غذا بنشیند. این کار می‌تواند باعث شود کودک نوپا زمان غذاخوردن را به عنوان تنبیه تلقی کند.
- نشانه‌هایی را که نشان می‌دهد فرزندتان سیر است شناسایی کنید – دورکردن غذا، بستن دهانش هنگام ارائه غذا، برگرداندن سر از غذا یا استفاده از حرکات برای نشان‌دادن سیری.
آیا دندان درآوردن می‌تواند باعث بی اشتهایی در کودکان نوپا شود؟
بله. دندان درآوردن ممکن است به دلیل تورم و درد لثه باعث کاهش اشتها در کودکان شود.
آیا اضطراب یا استرس می‌تواند باعث بی اشتهایی در کودکان نوپا شود؟
اضطراب و استرس می‌توانند الگوهای طبیعی غذاخوردن کودک را مختل کنند و ممکن است باعث کاهش اشتها شوند. طبق تحقیقات انجمن روانشناسی آمریکا، برخی از علائم دیگری که ممکن است با بی اشتهایی در کودکان به دلیل استرس همراه باشد، عبارتند از: سردرد، گریه، اختلالات خواب، شب ادراری مکرر، تحریک‌پذیری یا بدخلقی، گرفتگی خفیف معده و سایر علائم جسمی بدون بیماری جسمی.
مطالب مشابه:
استفراغ بی دلیل در کودکان
التهاب لوزه در کودکان
علائم مشکلات کبدی در کودکان
هپاتوبلاستوما
سندرم لی
منبع: momjunction
