عوامل خطر سرطان سینه

مطالعات نشان داده‌است که خطر ابتلا به سرطان سینه به دلیل ترکیبی از عوامل است. عوامل اصلی که بر خطر ابتلا به سرطان سینه تأثیر می گذارد عبارتند از: زن بودن و افزایش سن. بیشتر سرطان های سینه در زنان 50 ساله یا بیشتر دیده می شود.

برخی از زنان حتی بدون هیچ عامل خطر دیگری که از آن اطلاع دارند، به سرطان سینه مبتلا می شوند. داشتن یک عامل خطر به معنای ابتلا به بیماری نیست و همه عوامل خطر تأثیر یکسانی ندارند. بیشتر زنان دارای برخی عوامل خطر هستند، اما بیشتر زنان به سرطان سینه مبتلا نمی شوند. با پزشک خود در مورد راه هایی که می توانید خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهید و غربالگری سرطان سینه صحبت کنید.

عوامل خطری که نمی توان آنها را تغییر داد:

• افزایش سن:

خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن افزایش می یابد. اکثر سرطان های سینه بعد از 50 سالگی تشخیص داده می شوند.

• جهش های ژنتیکی:

تغییرات ارثی (جهش) در برخی از ژن ها مانند: BRCA1 و BRCA2 خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان را افزایش می دهد.

• تاریخچه باروری:

شروع دوره های قاعدگی قبل از 12 سالگی و شروع یائسگی بعد از 55 سالگی، زنان را برای مدت طولانی تری در معرض هورمون ها قرار می دهد و خطر ابتلا به سرطان سینه را در آنها افزایش می دهد.

• داشتن سینه های متراکم:

سینه های متراکم گاهی اوقات دیدن تومورها را در ماموگرافی سخت می کند. زنانی که سینه های متراکم دارند نیز بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند.

• سابقه شخصی ابتلا به سرطان سینه یا برخی بیماری های غیر سرطانی پستان:

زنانی که سرطان سینه داشته اند بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه برای بار دوم هستند. برخی از بیماری های غیر سرطانی پستان مانند: هیپرپلازی مجرای آتیپیک یا کارسینوم لوبولار در محل با خطر بالاتر ابتلا به سرطان سینه مرتبط هستند.

• سابقه خانوادگی سرطان سینه یا تخمدان:

داشتن سابقه خانوادگی سرطان سینه ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. به عنوان مثال، اگر مادر، خواهر یا دختر یک فرد (بستگان درجه یک) یا چند نفر از اعضای خانواده در هر یک از طرفین خانواده سرطان سینه داشته باشند، یا اگر یکی از بستگان در سنین پایین سرطان سینه داشته باشد، خطر ممکن است بیشتر باشد. سابقه خانوادگی سرطان تخمدان یا سرطان سینه در یکی از بستگان مرد نیز خطر ابتلا را افزایش می دهد.

• درمان قبلی با استفاده از پرتودرمانی:

زنانی که قبل از 30 سالگی تحت پرتودرمانی قفسه سینه یا سینه (مثلاً درمان لنفوم هوچکین) بودند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه در سنین بالاتر قرار دارند.

• قرارگرفتن در معرض داروی دی اتیل استیل بسترول (DES):

(DES) برای جلوگیری از سقط جنین بین سالهای 1940 تا 1971 به برخی از زنان باردار در ایالات متحده داده شد. زنانی که از DES استفاده می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه هستند. زنانی که مادران آنها در دوران بارداری از DES استفاده کرده اند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه باشند.

عوامل خطری که می توانید آنها را تغییر دهید:

• استرس: در تحقیقات اخیر ارتباطی جدی بین استرس و بروز برخی از بیماری ها کشف شده که یکی از این بیماری‌ها سرطان سینه است.
• عدم تحرک بدنی: زنانی که فعالیت بدنی ندارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند.
• اضافه وزن یا چاقی بعد از یائسگی: زنان مسنی که اضافه وزن دارند یا چاقی هستند، در مقایسه با زنان با وزن مناسب در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه هستند.
• مصرف هورمون برخی از انواع درمان جایگزینی هورمونی (آنهایی که هم شامل استروژن و هم پروژسترون می‌شوند) که در دوران یائسگی مصرف می‌شوند، در صورت مصرف بیش از 5 سال، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهند. برخی از داروهای ضد بارداری خوراکی (قرص های ضد بارداری) نیز خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند.
• تاریخچه باروری: داشتن اولین بارداری بعد از 30 سالگی، شیر ندادن به نوزاد و هرگز حاملگی کامل نمی تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.
• مصرف الکل: مطالعات نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان با مصرف بیشتر الکل افزایش می یابد.

تحقیقات نشان می دهد که عوامل دیگری مانند: استعمال سیگار، قرارگرفتن در معرض مواد شیمیایی که می توانند باعث سرطان شوند و تغییرات در سایر هورمون ها به دلیل کار در شیفت شب نیز ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند؟

اگر سابقه خانوادگی قوی سرطان سینه یا تغییرات ارثی در ژن های BRCA1 و BRCA2 خود دارید، ممکن است در معرض خطر بالایی برای ابتلا به سرطان پستان باشید. همچنین ممکن است در معرض خطر بالایی برای سرطان تخمدان نیز قرار داشته باشید.

با پزشک خود در مورد راهکارهای کاهش خطر ابتلا صحبت کنید.

 درمان سرطان سینه:

سرطان سینه به روش های مختلفی قابل درمان است. بستگی به نوع سرطان سینه و میزان گسترش آن دارد.

افراد مبتلا به سرطان سینه اغلب بیش از یک نوع درمان را دریافت می کنند.

• جراحی
• شیمی درمانی: در این درمان از داروهای خاصی برای کوچک کردن یا از بین بردن سرطان استفاده می شود.
• هورمون درمانی: سلول های سرطانی را از دریافت هورمون های مورد نیاز برای رشد مسدود می کند.
• درمان بیولوژیکی: با سیستم ایمنی بدن شما برای کمک به مبارزه با سلول های سرطانی یا کنترل عوارض جانبی سایر درمان های سرطان کار می کند.
• پرتودرمانی: از پرتوهای پرانرژی (شبیه اشعه ایکس) برای از بین بردن سرطان استفاده می کند.

 کدام درمان برای من مناسب است؟

با پزشک سرطان خود در مورد گزینه های درمانی موجود برای نوع و مرحله سرطان خود صحبت کنید. پزشک می تواند خطرات و مزایای هر درمان و عوارض جانبی آنها را توضیح دهد. عوارض جانبی واکنش بدن شما به داروها یا درمان های دیگر است.

گاهی اوقات افراد از بیش از یک پزشک سرطان نظر می گیرند. به این می گویند «نظر دوم». گرفتن نظر دوم ممکن است به شما در انتخاب درمان مناسب کمک کند.

سرطان سینه یک بیماری زنانه نیست، با اینکه احتمال ابتلا به این سرطان در مردان به مراتب کمتر از زنان است اما به علت عدم آگاهی در خصوص این بیماری معمولا مردان در مراحل پیشرفته بیماری برای درمان به پزشک مراجعه می کنند.

توصیه می شود آقایان به علائم زیر توجه کنند:

• توده های درون سینه
• تغییر در شکل و اندازه سینه
• تغییرات نوک سینه
• تغییرات پوست
• ترشحات از سینه
• احساس درد در ناحیه سینه و یا نوک آن
• درد استخوانی
• بزرگ شدن غدد لنفاوی

مطالب مشابه:

آیا سیگار می‌تواند باعث سرطان سینه شود؟

ارتباط افزایش سن و سرطان سینه

رشد تومور در سرطان سینه

سرطان سینه مردانه

سرطان سینه کریبریفورم

منبع: cdc