سرطان در کودکان
- هر ساله حدود 400.000 کودک و نوجوان 0 تا 19 ساله به سرطان مبتلا می شوند.
- اگرچه میزان مرگ و میر ناشی از سرطان برای این گروه سنی از سال 1970 تا 2020، 70 درصد کاهش یافته است، سرطان همچنان عامل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری در میان کودکان است.
- شایع ترین انواع سرطان های دوران کودکی شامل لوسمی ها، سرطان های مغز، لنفوم ها و تومورهای جامد مانند نوروبلاستوما و تومورهای ویلمز است.
- آمار درمان کودکان مبتلا به سرطان متفاوت است در برخی کشورها (غالبا کشورهای توسعه یافته) بیشتر از 80 درصد کودکان مبتلا به سرطان درمان می شوند و در برخی دیگر کمتر از 30 درصد کودکان درمان می شوند.
- سرطان دوران کودکی معمولاً از طریق غربالگری قابل پیشگیری یا شناسایی نیست.
- بیشتر سرطان های دوران کودکی را می توان با داروهای ژنریک و سایر اشکال درمان از جمله جراحی و رادیوتراپی درمان کرد.
- مرگ و میرهای قابل اجتناب ناشی از سرطان های دوران کودکی در کشورهای کمتر توسعه یافته ناشی از عدم تشخیص، تشخیص اشتباه یا تشخیص دیرهنگام، موانع دسترسی به مراقبت، ترک درمان، مرگ ناشی از مسمومیت و مرگ در نتیجه عود سرطان است.
- داده های کنونی نشان می دهد که تقریباً 10 درصد از همه کودکان مبتلا به سرطان به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد ابتلا هستند. اما به صورت کلی تحقیقات بیشتری برای شناسایی عوامل موثر بر رشد سرطان در کودکان مورد نیاز است.
سرطان در کودکان و نوجوانان
خوب است بدانید سرطان در افراد در هر سنی رخ می دهد و می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند اما عامل اصلی مرگ و میر در کودکان و نوجوانان سرطان است.
سرطان با تغییر ژنتیکی در سلول شروع می شود، سپس این سلول به یک توده (یا تومور) تبدیل میشود و به سایر قسمت های بدن حمله می کند و در صورت عدم درمان باعث آسیب و مرگ می شود. بر خلاف سرطان در بزرگسالان، اکثریت قریب به اتفاق سرطان های دوران کودکی علت ناشناخته دارند. بسیاری از مطالعات به دنبال شناسایی علل سرطان دوران کودکی بودهاند، اما تعداد بسیار کمی از سرطان ها در کودکان ناشی از عوامل محیطی یا سبک زندگی هستند. تلاش های پیشگیری از سرطان در کودکان باید بر رفتارهایی متمرکز شود که از ابتلای کودک به سرطان قابل پیشگیری در بزرگسالی جلوگیری کند.
برخی از عفونت های مزمن مانند HIV، ویروس اپشتین بار (EBV) و مالاریا از عوامل خطر سرطان دوران کودکی هستند. سایر عفونت ها می توانند خطر ابتلای کودک به سرطان را در بزرگسالی افزایش دهند. بنابراین مهم است که واکسینه شدن (در برابر هپاتیت B برای جلوگیری از سرطان کبد و علیه HPV برای کمک به پیشگیری از سرطان دهانه رحم) و سایر روش ها مانند تشخیص زودهنگام انجام شود و همچنین درمان عفونت های مزمن که می تواند منجر به سرطان شود.
اطلاعات کنونی نشان می دهد که تقریباً 10 درصد از همه کودکان مبتلا به سرطان به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد هستند. اما به صورت کلی تحقیقات بیشتری برای شناسایی عوامل موثر بر رشد سرطان در کودکان مورد نیاز است.
بهبود نتایج سرطان در دوران کودکی
از آنجایی که به طور کلی پیشگیری از سرطان در کودکان ممکن نیست، موثرترین استراتژی برای کاهش بار سرطان در کودکان و بهبود نتایج، تمرکز بر تشخیص سریع و صحیح و به دنبال آن درمان موثر و مبتنی بر شواهد همراه با مراقبت های حمایتی مناسب است.
-
تشخیص زودهنگام
زمانی که سرطان سریعاً مشخص شود، به احتمال زیاد به درمان مؤثر پاسخ میدهد و منجر به احتمال بقای بیشتر، رنج بیماری کمتر و اغلب درمان کم هزینه تر می شود. با تشخیص زودهنگام سرطان و اجتناب از تأخیر در مراقبت، می توان پیشرفت های قابل توجهی در زندگی کودکان مبتلا به سرطان ایجاد کرد. همچنین تشخیص صحیح برای درمان کودکان مبتلا به سرطان ضروری است زیرا هر سرطان به یک روند درمانی خاص نیاز دارد که ممکن است شامل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی باشد.
تشخیص زودهنگام شامل 3 جزء است:
- آگاهی از علائم توسط خانواده ها و پزشک
- ارزیابی دقیق و به موقع بالینی، تشخیص و مرحله بندی (تعیین میزان گسترش سرطان)
- دسترسی به درمان سریع
تشخیص زودهنگام در همه شرایط حائز اهمیت است و بقای بسیاری از سرطان ها را بهبود می بخشد.
-
غربالگری
غربالگری به طور کلی برای سرطان های دوران کودکی مفید نیست. در برخی موارد، تنها می توان آن را به جمعیت های پرخطر توصیه کرد. به عنوان مثال، برخی از سرطان های چشم در کودکان می تواند ناشی از یک جهش ارثی باشد. بنابراین اگر آن جهش یا بیماری در خانواده کودک مبتلا به رتینوبلاستوما شناسایی شود، می توان مشاوره ژنتیکی ارائه داد و خواهر و برادر با معاینه منظم چشم در اوایل زندگی تحت نظر قرار گیرند.
علل ژنتیکی سرطان های دوران کودکی تنها در نسبت کمی از کودکان مبتلا به سرطان مرتبط است. شواهد موثقی برای حمایت از برنامه های غربالگری مبتنی بر جمعیت در کودکان وجود ندارد.
درمان
تشخیص صحیح برای تجویز درمان مناسب برای نوع و شدت بیماری ضروری است. درمان های استاندارد شامل شیمی درمانی، جراحی و یا رادیوتراپی است. کودکان همچنین نیاز به توجه ویژه به رشد مداوم جسمی و شناختی و وضعیت تغذیه ای خود دارند.
دسترسی به تشخیص مؤثر، داروهای ضروری، آسیب شناسی، پرتودرمانی، فناوری و مراقبت های روانی، اجتماعی و حمایتی در سراسر جهان متغیر و نابرابر است.
با این حال، درمان برای بیش از 80 درصد از کودکان مبتلا به سرطان زمانی که خدمات سرطان دوران کودکی در دسترس باشد امکان پذیر است.
مراقبت تسکینی
در مراقبت تسکینی علائم ناشی از سرطان تسکین داده می شود و کیفیت زندگی بیماران و خانواده های آنها را بهبود می بخشد. همه کودکان مبتلا به سرطان قابل درمان نیستند، اما تسکین رنج برای همه امکان پذیر است. مراقبت تسکینی اطفال جزء اصلی مراقبت عمومی محسوب میشود، که از زمانی شروع می شود که بیماری مشخص می شود و در طول درمان و مراقبت صرف نظر از اینکه آیا کودک درمان را با هدف درمانی دریافت میکند یا خیر ادامه مییابد.
برای درمان درد سرطانی متوسط تا شدید، که بیش از 80 درصد از بیماران سرطانی را در مرحله پایانی تحت تأثیر قرار می دهد، باید دسترسی کافی به داروهای ضد درد فراهم شود.
مطالب مشابه:
1 دیدگاه