کاپوت سوکسدانیوم یا ورم سر نوزاد

کاپوت سوکسدانیوم یا ورم سر نوزاد وضعیتی است که در آن ورم روی پوست سر نوزاد کمی پس از زایمان مشاهده می‌شود. یک بیماری خوش‌خیم است که با آسیب‌های مرتبط با تولد به پوست سر در حین زایمان مرتبط است.

این تورم با علت های متعدد مرتبط به ترومای زایمان، از جمله فشار به سر نوزاد در هنگام ورتکس (سر به پایین) و زایمان با کمک وکیوم، مرتبط است. افتراق کاپوت سوکسدانیوم از سایر علل نگران‌کننده‌تر ترومای سر جنین که نیاز به نظارت دقیق‌تر دارند، مهم است.

علل کاپوت سوکسدانیوم:

آسیب‌های مرتبط با تولد به سر جنین در حین زایمان طبیعی است. این عارضه بیشتر با سیر طولانی زایمان و زایمان ورتکس مرتبط است. سر جنین هنگام عبور از دهانه ی رحم، تحت فشار دیواره‌های رحم و واژن قرار می‌گیرد. علاوه بر این، این وضعیت با فورسپس و زایمان با کمک وکیوم، زمانی که فنجان وکیوم با سر جنین تماس پیدا می‌کند، مرتبط است.

عوامل خطر برای کاپوت سوکسدانیوم شامل دوره فعال زایمان طولانی، زایمان طبیعی با عمل جراحی، الیگوهیدرآمنیوس، بارداری و  اولین بارداری، انقباضات براکستون-هیکس و پارگی زودرس غشاها بود. زایمان طبیعی با کمک وکیوم، حتی در مقایسه با زایمان طبیعی با فورسپس، مهمترین عامل خطر برای ایجاد کاپوت سوکسدانیوم و آسیب پوست سر است.

زایمان‌های طولانی مدت واژینال و استفاده از فورسپس یا سایر وسایل کمکی می‌تواند باعث تورم در پوست سر نوزاد شود. این بیماری موقت و بی‌ضرر که کاپوت سوکسدانیوم نامیده می‌شود، نیازی به درمان ندارد. به ندرت، نوزادی که مبتلا به کاپوت سوکسدانیوم است، دچار زردی یا ریزش موی موقت می‌شود. در این بیماری، سر برخی از نوزادان مخروطی شکل به نظر می‌رسد.

علائم:

• تورم و یا کبودی روی پوست سر.
• تورم ممکن است نرم، اسفنجی یا حتی کمی نوک‌تیز باشد و می‌تواند از خطوط بخیه عبور کند.
• معمولاً در ناحیه‌ای از پوست سر که اولین بار در طول زایمان ظاهر شده است، قرار دارد.

شیوع کاپوت سوکسدانیوم یا ورم سر نوزاد:

احتمال ابتلای نوزاد به این نوع ادم یا تورم ۲ تا ۳۳ درصد است.

عوامل خطر:

کاپوت سوکسدانیوم اغلب در حین زایمان طبیعی رخ می‌دهد. به ندرت پیش می‌آید که زایمان سزارین باعث این تورم شود.

عواملی که در کاپوت ساکسیدانئوم (سر مخروطی نوزاد) نقش دارند:

• زایمان طبیعی با عمل جراحی: زایمان با کمک که نیاز به مکش با وکیوم یا فورسپس دارد.
• بارداری پری‌میگرویدا: مادرانی که برای اولین بار باردار هستند.
• نوزاد بزرگتر از حد متوسط (ماکروزومی جنین) با وزن بیش از ۸ پوند و ۱۳ اونس.
• زایمان طولانی و دشوار.
• نوزاد قبل از زایمان برای مدت طولانی در کانال زایمان پایین (افتادگی) قرار می‌گیرد.
• انقباضات براکستون-هیکس: انقباضات نامنظم که به عنوان دردهای کاذب زایمان نیز شناخته می‌شوند.
• دردهای زایمان کاذب پارگی زودرس غشاها: پارگی کیسه آب قبل از انقباضات منظم که منجر به گشاد شدن دهانه رحم (شروع زایمان) می‌شود.

عوارض کاپوت سوکسدانیوم:

کاپوت سوکسدانیوم معمولاً پشت سر نوزاد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ممکن است متوجه موارد زیر شوید:

• رنگ‌های تیره‌تر یا کبودی در ناحیه ی متورم.
• پف یا تورمی که نرم به نظر می‌رسد.
• تورمی که به دو طرف سر گسترش می‌یابد.

عوارض احتمالی عبارتند از:

ریزش مو: برخی از نوزادان در محل تورم دچار ریزش مو (آلوپسی) به شکل حلقه یا هاله می‌شوند. فشار طولانی مدت بر روی پوست سر نوزاد در حین زایمان ممکن است به بافت آسیب برساند و باعث ریزش موی موقت شود. در موارد نادر، جای زخم روی پوست سر ایجاد می‌شود که منجر به ریزش موی دائمی می‌شود.

یرقان: تورم و کبودی می‌تواند سطح بیلی روبین را در خون افزایش دهد و منجر به زردی شود. چشم یا پوست نوزاد شما ممکن است ته رنگ زرد داشته باشد. این وضعیت معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد.

تفاوت بین کاپوت سوکسدانیوم و سفالوهماتوم چیست؟

این دو حالت ممکن است با هم یا جداگانه رخ دهند:

کاپوت سوکسدانیوم باعث تورم در بالای پوست سر می‌شود که معمولاً در بدو تولد قابل توجه است. این تورم باعث می‌شود پوست سر حالت اسفنجی پیدا کند، از خطوط بخیه عبور کند و کمی پس از تولد شروع به پایین رفتن کند.

سفالوهماتوم تجمع خون (خونریزی) در زیر پوست سر نوزاد است. این برآمدگی کمی پس از تولد ظاهر می‌شود. این برآمدگی مجزا است، از خطوط بخیه استخوان‌های سر عبور نمی‌کند و در پشت سر قرار دارد. ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا از بین برود.

آیا می‌توان کاپوت سوکسدانیوم را زود تشخیص داد؟

برخی از عوارض بارداری می‌توانند باعث بروز کاپوت سوکسدانیوم شود، در حالی که نوزاد هنوز در رحم است. سونوگرافی قبل از تولد می‌تواند این تورم را تشخیص دهد.

عوارض بارداری که ممکن است منجر به کاپوت ساکسیدانئوم شوند عبارتند از:

• کمبود مایع آمنیوتیک.
• پارگی زودرس غشاها (پاره شدن کیسه آب) قبل از هفته ۳۷ بارداری.

درمان:

کاپوت سوکسدانئوم معمولاً ظرف چند روز و بدون هیچ درمان خاصی خود به خود برطرف می‌شود.

در برخی موارد، ممکن است به دلیل تجزیه سلول‌های خونی با زردی همراه باشد، اما این معمولاً خفیف است و خود به خود برطرف می‌شود.

عوارض مانند عفونت یا آسیب پوستی نادر است، به خصوص اگر ناحیه تمیز نگه داشته شود.

به طورکلی:

اگرچه ممکن است سر نوزاد مبتلا به کاپوت سوکسدانیوم به دلیل تورم پوست سر، شکلی غیرمعمول داشته باشد، اما این بیماری بی‌ضرر است. تورم ظرف چند روز یا چند هفته به خودی خود فروکش می‌کند. در موارد نادر، نوزادان مبتلا به کاپوت سوکسدانیوم دچار زردی می‌شوند. در صورت مشاهده تغییراتی در رنگ پوست یا چشمان نوزاد، به پزشک متخصص اطفال خود مراجعه کنید. ممکن است نوزاد شما در محل تورم پوست سر، دچار ریزش موی موقت شود، اما موها تقریباً همیشه دوباره رشد می‌کنند.

در بیشتر موارد، این وضعیت نیز بدون درمان اضافی در عرض 2 تا 3 هفته برطرف می‌شود.

مطالب مشابه:

لارنگومالاسی (نرمی حنجره نوزاد)

رفلاکس در نوزادان

ورم ملتحمه نوزادان

تست غربالگری ژنتیک نوزاد

ریزش مو نوزاد

منابع: ncbi, my.clevelandclinic