برآمدگی کوریونی
برآمدگی کوریونی (CB) یک برآمدگی نامنظم و محدب است که از سطح کوریونیک به داخل کیسه حاملگی امتداد مییابد.
کوریون:
کوریون غشایی است که جنین در حال رشد را طی بارداری احاطه کردهاست، کوریون و آمنیون کیسه آمنیوتیک را تشکیل می دهند که جنین را احاطه کردهاست.
پس از کاشت تخمک بارورشده در آندومتر، جنین در کیسه آمنیوتیک رشد می کند. کیسه آمنیوتیک جنین را از رحم مادر جدا می کند.
کوریون لایه بیرونی کیسه آمنیوتیک است و از دو لایه تشکیل شدهاست که از تروفوبلاست ها و مزودرم خارج جنینی تشکیل شدهاست. لایه کوریونی بیرونی لایه تروفوبلاست است. تروفوبلاست ها اولین سلول هایی هستند که پس از لقاح تخمک به رشد جنینی جفت و غشاء تمایز می یابند.
لایه مزودرم خارج جنینی داخلی کوریون با آمنیون در تماس است و در نهایت به قسمت جنینی جفت تبدیل می شود.
برآمدگی کوریونی:
برآمدگی کوریونی (CB) شرایطی نادر بوده و در سه ماهه اول بارداری اتفاق می افتد و شامل برآمدگی نامنظم است که از سطح کوریونیک به داخل کیسه حاملگی امتداد مییابد.
تصور می شود این برآمدگی نشان دهنده هماتوم باشد. (هماتوم یا خونریزی ساب کوریونیک خونریزی بین دیواره رحم و یکی از کیسه ی کوریونیک است که جنین را در داخل رحم احاطه کرده است. هماتوم علت شایع خونریزی در اوایل بارداری است. علامت اصلی خونریزی واژینال است.) برآمدگی کوریونی بیشتر در سه ماهه اول مشاهده می شود و می تواند از نظر اندازه بسیار متفاوت باشد
ظاهر آن، گاهی اوقات شبیه به جنین در زمانی که کوچک است بوده است. میزان بروز CB گزارش شده بین 1.5 تا 7 در هر 1000 بارداری است.
مطالعه ای استنباط می کند که میزان تولد نوزاد در موارد وجود برآمدگی های کوریونی کمتر از 50% است یا خطر سقط جنین حتی می تواند دو برابر شود.
بررسی های پیشین در مورد این وضعیت نشان می دهد که ممکن است بارداری با برآمدگی های جفتی متعدد بیشتر منجر به مرگ جنین شود.
با این حال، مطالعات جدیدتر استدلال کرده اند که این خطر بیش از حد تخمین زده شده و هیچ ارتباط مشخصی بین اندازه برآمدگی کوریونی و از دست دادن بارداری یافت نمی شود.
چه چیزی باعث ایجاد برآمدگی کوریونی می شود؟
تحقیقات در مورد برآمدگی های کوریونی هنوز در مراحل اولیه بوده و دلایل آن مشخص نیست،
تحقیقات بیشتر نشان می دهد که در حالی که هماتوم ها ممکن است منشاء اکثر برآمدگی های کوریونی باشند، علت جایگزین می تواند شامل پرزهای جفت هیدروپیک در حاملگی های غیر طبیعی (مانند بارداری مولار و تریزومی) باشد. بنابراین، این امکان وجود دارد که برآمدگی کوریونی می تواند با عوارض گسترده ای مرتبط باشد.
همچنین برآمدگی می تواند به چند شکل متفاوت باشد از جمله:
- هماتوم (لخته خون)
- ناحیه ای که خونریزی دارد.
- مایعی که انباشته شدهاست.
- بارداری دوم که از بین رفته و دوباره در بدن جذب می شود.
- ازدستدادن یک جنین در بارداری دوقلو
شیوع:
مطالعات مختلف آمار متفاوتی را برای احتمال برآمدگی کوریونی در دوران بارداری ارائه کرده اند.
مطالعه ای در سال 2013 روی نزدیک به 38000 بارداری نشان داد که برجستگی های کوریونی تنها در 0.15٪ موارد وجود دارد.
مطالعه دیگری در سال 2019 نرخ را بالاتر و 0.7٪ نشان داد.
به طور کلی طبق آمار این وضعیت نادر است و می تواند تشخیص را دشوار کند.
خطرات:
به صورت کلی پاسخ این سوال که مشخص نیست. اما می توان گفت:
برآمدگی های کوریونی ممکن است با عوارض بارداری همراه باشد.
مطالعه ای که به بررسی بارداری بین سالهای 2003 و 2010 پرداخت، نشان داد که میزان از دست دادن حاملگی در زنانی که برآمدگی های کوریونی دارند، دو برابر بیشتر از بارداری در افراد بدون این وضعیت است.
اما تحقیقات دیگر به نتایج مثبت تری اشاره می کنند.
مطالعات در سال 2015 نشان دادند که تقریباً دو سوم از زنانی که برای آنها برجستگی جفتی تشخیص داده شدهبودند، نوزاد خود را بدون مشکل به دنیا آوردند.
درصورتی که برآمدگی کوریونی تنها مشکل در زمان بارداری فرد بود، این میزان به 84 درصد افزایش یافت.
نکات کلی درباره برآمدگی کوریونی:
- برآمدگی های کوریونی نادر هستند.
- در برخی موارد با عوارض بارداری مرتبط هستند.
- بسیاری از افراد مبتلا به برجستگی های کوریونی به داشتن نوزادان سالم به دنیا می آورند.
اگر برای شما یکی از این موارد تشخیص داده شدهاست، سونوگرافی شما تنها موردی را تشخیص دادهاست که به راحتی از بین خواهدرفت.
این بدان معناست که بارداری شما می تواند به دقت تحت نظارت باشد، شما می توانید در زمان مناسب به مراقبت مناسب هدایت شده و بهترین شانس ممکن را برای تولد یک نوزاد سالم به شما می دهد.
به طورکلی
“برآمدگی کوریونی” پدیده ای است که در سونوگرافی اولیه بارداری مورد بررسی قرار نگرفته است. اگرچه به ندرت مشاهده می شود، اما CB ها دارای یک ویژگی قابل توجه هستند.
ظاهر می شوند، اما وقتی برای اولین بار مشاهده می شوند می توانند یک معضل تشخیصی ایجاد کنند. مهمترین وظیفه سونوگرافیست آگاهی از آنهاست.
ظاهر معمولی (مخصوصاً وقتی کوچک است) و به درستی آنها را از مرگ زودرس جنینی متمایز می کند.
مطالب مشابه:
سه ماهه اول بارداری
بارداری بعد از سقط جنین
ترومبوسیتوپنی در بارداری
اثرات دیابت بارداری بر جنین
سونوگرافی جنین
منابع: peanut-app, bmus, ranzcogasm