سرطان روده بزرگ و رژیم غذایی
آیا رژیم غذایی بر رشد تومورها در سرطان روده بزرگ موثر است؟
- محققان اثرات رژیم غذایی کم پروتئین را بر رشد سرطان روده بزرگ مطالعه کردند.
- آنها دریافتند که رژیم غذایی کم پروتئین رشد تومور را کاهش می دهد و باعث افزایش مرگ سلول های سرطانی در موش می شود.
- بنا به اظهارات محققان برای فهم این موضوع که آیا نتایج برای انسان ها نیز صدق میکند یا خیر نیاز به انجام مطالعات تکمیلی است.
سرطان روده بزرگ چیست؟
سرطان روده بزرگ زمانی رخ می دهد که سلول های روده بزرگ یا رکتوم خارج از کنترل رشد کنند. موسسه ملی سرطان ایالات متحده تخمین می زند که این بیماری 7.9 درصد موارد جدید سرطان در ایالات متحده را در سال 2022 و 8.6 درصد از مرگ و میر ناشی از سرطان را به خود اختصاص داده است.
مطالعات نشان می دهد که مولکول های حساس به مواد مغذی که به عنوان mTORC1 شناخته می شوند به رشد تومور کمک می کنند. همچنین در بیش از ۷۰ درصد سرطان های مربوط به انسان، از جمله سرطان روده بزرگ دارای فعالیت بیش از اندازه هستند. مطالعات حیوانی نشان می دهد که مهار این مولکول ها موجب مهار رشد تومور می شود.
کاربرد داروهایی که مسیر سیگنال دهی mTORC1 را مهار می کنند، از نظر بالینی به اثبات رسیده است. اما استفاده از آنها محدود است. زیرا تومورها اغلب پس از پایان درمان مجدد ظاهر میشود و عوارض جانبی آن شامل سرکوب سیستم ایمنی است. به صورت کلی مطالعات نشان می دهد که اسیدهای آمینه، mTORC1 را فعال می کنند و محدودیت پروتئین رژیم غذایی ممکن است با کاهش mTORC1 باعث مهار رشد تومور شود. با این وجود تحقیقات بیشتر در مورد اینکه چگونه محدود کردن پروتئین رژیم غذایی بر mTORC و رشد تومور تأثیر می گذارد، می تواند درمان سرطان را بهبود بخشد.
اخیراً، محققان اثرات رژیم های غذایی کم پروتئین را بر فعال‌سازی mTORC1 در مدل های بافت حیوانی و انسانی مورد بررسی قرار دادند. در این مطالعه مشاهده شد که تغذیه سلول های سرطانی کولون مشتق از انسان با اسیدهای آمینه کم و درمان آنها با شیمی درمانی باعث از بین رفتن سلول های سرطانی می شود.
محدودیت پروتئینی در رژیم غذایی برای مهار تومورها
محققان ابتدا سلول های سرطانی روده بزرگ را در موش ارزیابی کردند. آنها دریافتند که فعال شدن mTORC1 در حضور اسیدهای آمینه بیشتر است.
سپس چگونگی تفسیر این اطلاعات در موش های زنده بررسی شد. برای انجام این کار، محققان اثرات رژیم غذایی کم پروتئین را بر روی انواع موش مبتلا به سرطان روده بزرگ به مدت دو هفته و سپس یک ماه شیمی درمانی ارزیابی کردند. در حالی که رژیم غذایی موش معمولاً 21٪ پروتئین است، آنها رژیم غذایی موش ها را فقط با 4٪ پروتئین تغذیه کردند.
آنها دریافتند، موش هایی که از رژیم غذایی کم پروتئین استفاده می کردند رشد اولیه تومور کمتر و مرگ سلول های سرطانی بیشتری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. این موش ها همچنین کاهش فعالیت و تکثیر mTORC1 داشتند. محققان خاطرنشان کردند که این نتایج نشان می دهد که اسیدهای آمینه فعالیت mTORC1 را تنظیم می کنند و اسیدهای آمینه محدود، ممکن است باعث مهار رشد اولیه تومور شود.
این مطالعه نشان می دهد که سلول های تومور کولون ممکن است نحوه تعامل اسیدهای آمینه را تغییر دهند تا mTORC1 را بیشتر فعال کنند و منجر به افزایش رشد سلولی و تکثیر سلول های تومور شوند. فعالیت زیاد mTORC1 می تواند با محدود کردن دریافت اسیدهای آمینه – از طریق محدودیت پروتئین رژیم غذایی در نهایت باعث استرس و مرگ سلول های تومور شود.
نتایج همچنین نشان میدهد که تغییرات در مسیرهای سنجش آمینو اسید ممکن است باعث مقاومت دارویی در شیمی درمانی شود. بنابراین، محدودیت پروتئین در رژیم غذایی می تواند به طور بالقوه مقاومت دارویی را در برابر شیمی درمانی استاندارد در سرطان کولورکتال کاهش دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری برای درک مسیرهای مولکولی دقیقی که رشد و مقاومت تومور را تحریک می کنند، مورد نیاز است.
سلول سرطانی از چه چیزی تغذیه می کند؟
سلول های سرطانی برای تکثیر به مقادیر زیادی مواد مغذی از جمله گلوکز، اسیدهای آمینه و نوکلئوتیدها نیاز دارند. در حالی که برخی از این مواد مغذی را می توان در داخل سلول ها سنتز کرد. برخی دیگر مانند اسیدهای آمینه باید از منابع غذایی دریافت شوند. مواد مغذی بدن تحت تأثیر رژیم غذایی قرار می گیرند. تغذیه با رژیم غذایی کم پروتئین برای حیوانات، یک بحران تقاضا در مقابل عرضه در سلول های سرطانی روده بزرگ ایجاد می کند که منجر به مرگ سلول های سرطانی عظیم می شود.
بنابراین، این سرطان ها از نظر متابولیسمی آسیب پذیر هستند. رژیم غذایی کم پروتئین همراه با شیمی درمانی ممکن است سلول های سرطانی را در این شرایط از بین ببرد. زیرا نیاز این سلول ها به اسید آمینه بالا و میزان اسید آمینه موجود کم خواهد بود. با این حال تغذیه یا از دسترس خارج کردن این مواد به سلول های سرطانی به وضوح دشوار است. اما این تحقیق نشان می دهد که محرومیت از اسیدهای آمینه خاص بر مسیرهای mTORC-1 که منجر به مرگ سلولی می شود، تأثیر می گذارد.
بنا به اظهارات یکی از محققان، این تحقیق بر روی موش ها و رده های سلولی سرطانی انجام شده است. اما هنوز مشخص نیست که چگونه می تواند از نظر بالینی در انسان ها استفاده شود.
از طرفی کارآزمایی های بالینی به دلیل مشکلات انطباق بیماران و کنترل متغیرهای سبک زندگی که ممکن است بر ریزمحیط تومور تأثیر بگذارد همچنان چالش برانگیز است. اگرچه نتایج مطالعه امیدوارکننده است. اما رژیم غذایی کم پروتئین راه حل بلندمدتی نیست.
جمع بندی
مهم تر اینکه با توجه به اینکه بیماران سرطانی اغلب دچار تحلیل عضلانی می شوند، قرار دادن بیماران در طولانی مدت با پروتئین کم ایده آل نخواهد بود. سلول های سرطانی به سرعت در حال تقسیم شدن هستند. ممکن است پس از رژیم های شیمی درمانی به مواد مغذی بیشتری نیاز داشته باشند. بنابراین، دادن رژیم های غذایی کم پروتئین در زمان های طلایی، مانند یک هفته پیش یا پس از شیمی درمانی، ممکن است در نابود کردن این سلول های تومور با تقاضای بالا برای اسید آمینه هم افزایی داشته باشد.
به طور کلی برای استنباط بررسی این مطالعه از مدل های حیوانی به انسان زود است. اگرچه این گام کوچکی در مسیر درست است. اما جداً توصیه می شود برای مشاوره پزشکی با یک متخصص سرطان و متخصص تغذیه مشورت کنید.
مطالب مشابه:
