شکستگی دنده
شکستگی دنده یک آسیب شایع است که زمانی رخ می دهد که یکی از استخوان‌های قفسه سینه بشکند یا ترک بخورد. شایع ترین علل، ضربه های سخت ناشی از سقوط، تصادفات رانندگی یا ورزش های تماسی است.
بسیاری از شکستگی دنده‌ها به سادگی ترک خورده‌اند. دنده‌های ترک خورده دردناک هستند. اما مشکلاتی را ایجاد نمی کنند. لبه تیز استخوان شکسته می تواند به رگ های خونی اصلی یا ریه‌ها و سایر اندام ها آسیب برساند.
معمولاً شکستگی دنده در حدود شش هفته خود به خود بهبود می یابد. کنترل درد برای تنفس عمیق و جلوگیری از مشکلات ریوی مانند ذات الریه مهم است.
دنده‌های شما از اندام های نرم و شکننده مانند قلب و ریه ها محافظت می کند. اگرچه استخوان‌های دنده‌ها محکم هستند و توسط نوارهای ماهیچه‌ای به هم متصل شده‌اند، اگر ضربه محکمی به سینه‌تان وارد شود، ممکن است یک یا چند دنده بشکند.
شکستگی دنده‌ها دردناک است و با هر نفسی درد می کند. و اگر به شدت شکسته شوند می توانند به اندام های داخلی آسیب جدی وارد کنند.
شکستگی دنده در موارد زیر ممکن است اتفاق بیفتد:
- یک حادثه رانندگی
- مشت‌زدن به قفسه سینه
- ورزش های تماسی برای مثال هاکی یا فوتبال، بوکس، هنرهای رزمی ترکیبی (MMA)
- حرکات مکرر مانند تاب دادن چوب گلف، پارو زدن یا شناکردن
- سرفه های بسیار شدید و مکرر
- افتادن روی سطح سخت
- گرفتن CPR
برخی از شرایط می تواند منجر به شکستگی دنده بدون ضربه شدید شود، از جمله:
- پوکی استخوان (استخوان های نازک و شکننده که معمولا با پیری مرتبط است)
- ضایعات سرطانی که استخوان ها را ضعیف می کند.
علائم شکستگی دنده:
درد شدید قفسه سینه با شکستگی دنده اتفاق می افتد. اما با حمله قلبی متفاوت است:
- اگر نقطه شکستگی دنده خود را لمس کنید، درد بیشتری خواهد داشت.
- وقتی نفس عمیق بکشید قفسه سینه شما بیشتر درد می کند.
- اگر بدن خود را بچرخانید، درد بدتر می شود.
- سرفه یا خندیدن باعث درد می شود. باتوجه به علت، ممکن است کبودی نیز وجود داشته باشد.
زمان مراجعه به پزشک:
اگر قسمتی از ناحیه دنده شما پس از تصادف حساس است یا اگر در تنفس عمیق مشکل دارید یا درد دارید، به پزشک مراجعه کنید.
اگر احساس فشار، پری یا درد فشردگی در مرکز قفسه سینه خود کردید که بیش از چند دقیقه طول کشید یا دردی که از قفسه سینه تا شانه یا بازو فراتر رفت، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید. این علائم می تواند به معنای حمله قلبی باشد.
تشخیص شکستگی دنده:
پزشک شما را معاینه می کند. آنها از شما می پرسند چه اتفاقی افتاده‌است و ناحیه دردناک را لمس می کنند. آنها می خواهند هنگام نفس کشیدن به ریه‌های شما گوش دهند و در حالی که قفسه‌سینه شما بالا و پایین می رود تماشا کنند.
اگر پزشک شما به شکستگی دنده مشکوک باشد، می خواهد تصاویری از قفسه سینه شما بگیرد. اگر شکستگی دنده ناشی از ضربه‌های شدید یا تصادف جدی باشد، آنها می‌خواهند مطمئن شوند که آسیب جدی دیگری به اندام‌های داخلی وارد نشده است.
پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این موارد را تجویز کند:
اشعه ایکس: تصویربرداری با اشعه ایکس 75 درصد از کل شکستگی دنده‌ها را نشان می دهد. آنها همچنین می توانند مشکلات دیگری مانند فروپاشی ریه را نشان دهند.
سی تی اسکن: این نوع تصویر شکستگی هایی را نشان می دهد که در تصویربرداری با اشعه ایکس ظاهر نمی شوند. همچنین می تواند آسیب به بافت نرم و اندام ها مانند: ریه ها، کبد، طحال یا کلیه ها را نشان دهد.
ام آر آی: مانند سی تی اسکن، این تصاویر می توانند شکستگی هایی را نشان دهند که اشعه ایکس از دست می دهد. آنها می توانند آسیب به بافت نرم و اندام ها را مشخص کنند.
اسکن استخوان: اگر دچار شکستگی استرسی در یک دنده هستید، این روش ممکن است بهترین راه برای مشاهده محل آسیب باشد.
شکستگی دنده ها چه حالتی است؟
اغلب اوقات، این فقط یک ترک یا شکستگی خط مو مانند است و دنده از جای خود خارج نمی شود. اما اگر تعداد شکستگی دنده‌ها بیشتر شود یا شکستگی ناشی از آسیب جدی باشد، ممکن است مشکلات بیشتری وجود داشته باشد.
وجود شکستگی در دنده می تواند دارای یک لبه دندانه‌دار باشد که به داخل حفره قفسه سینه می رود. این احتمال وجود دارد که به یکی از اندام ها آسیب برساند:
- اگر یک دنده را به سمت بالای قفسه سینه خود بشکنید، انتهای تیز استخوان می تواند یک رگ خونی مهم را پاره کند یا سوراخ کند.
- اگر یک دنده در وسط قفسه سینه خود بشکند، انتهای تیز استخوان می تواند ریه را سوراخ کند.
- اگر یک دنده به سمت پایین قفسه سینه بشکند، انتهای تیز استخوان می تواند به کبد، کلیه یا طحال آسیب برساند.
عوارض:
شکستگی دنده می تواند به رگ های خونی و اندام های داخلی آسیب برساند. وجود بیش از یک شکستگی دنده خطر را افزایش می دهد.
عوارض بستگی به این دارد که کدام دنده بشکند. عوارض احتمالی عبارتند از:
- پارگی در شریان اصلی بدن که به آئورت معروف است. یک انتهای تیز ناشی از شکستگی در یکی از سه دنده اول در بالای قفسه سینه می تواند یک رگ خونی اصلی از جمله آئورت را سوراخ کند.
- پارگی در یک ریه انتهای دندانه‌دار یک دنده میانی شکسته می تواند یک سوراخ در ریه ایجاد کند و باعث فرورفتن آن شود.
- طحال، کبد یا کلیه‌های پاره شده. دو دنده پایینی به ندرت می شکند زیرا می توانند بیشتر از دنده های بالایی و میانی حرکت کنند. اما انتهای یک دنده تحتانی شکسته می تواند آسیب جدی به طحال، کبد یا کلیه وارد کند.
درمان:
اکثر شکستگی دنده‌ها خود به خود در عرض شش هفته بهبود می یابند. کم تحرکی و قراردادن یخ به طور منظم می تواند به بهبود و تسکین درد کمک کند.
داروها:
تسکین درد مهم است. عدم توانایی در تنفس عمیق به دلیل درد می تواند منجر به ذات الریه شود. اگر داروهای خوراکی به اندازه کافی کمک نکنند، تزریق برخی داروها می توانند اعصابی را که به دنده ها منتهی می شوند بی حس کنند.
هنگامی که درد کنترل شد، برخی تمرینات می توانند به شما کمک کنند تا عمیق تر نفس بکشید. تنفس کم عمق می تواند منجر به ذات الریه شود.
مطالب مشابه:
آناتومی و ساختار سینه
پکتوس کاریناتوم یا سینه کبوتری
توده های سینه
مایع اطراف ریه (پلورال افیوژن)
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
منابع: webmd, mayoclinic
