عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی موجب تحریک، ترشح و خارش شدید واژن و قسمت بیرونی آلت تناسلی زنانه می شود. این عفونت که کاندیدیازیس یا برفک نیز نامیده می شود، 3 زن از هر 4 زن را در مراحل مختلف زندگی تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب زنان، اکثرا در دو دوره از زندگی آن را تجربه می کنند.

عفونت قارچی واژن جزء عفونت های مقاربتی محسوب نمی شوند اما در اولین دوره فعالیت جنسی منظم فرد، خطر بیشتری برای عفونت قارچی واژینال وجود دارد. شواهدی وجود دارد که این نوع از عفونت با رابطه جنسی دهانی (oral) در ارتباط است.

مصرف دارو به شکل موثری بر درمان عفونت قارچی تاثیر گذاشته و در صورت وجود عفونت مکرر-4 بار یا بیشتر در سال – ممکن است به درمان طولانی تر و برنامه ای پایدار نیاز داشته باشد.

علائم عفونت قارچی واژن

علائم عفونت قارچی می تواند از خفیف تا متوسط متفاوت باشد و شامل موارد زیر است:

• خارش و تحریک در واژن و لبه بیرونی دستگاه تناسلی
• احساس سوزش، به خصوص در طی آمیزش جنسی یا هنگام ادرار
• قرمزی و تورم لبه بیرونی دستگاه تناسلی زن
• درد واژینال
• جوش ناحیه واژن
• ترشحات غلیظ سفید بدون بو واژن (ظاهری شبیه پنیر دلمه ای)
• ترشحات آبکی واژینال

عوارض عفونت قارچی واژن

در صورت مشاهده موارد زیر، فرد به عفونت قارچی پیچیده ای دچار شده است:

• نشانه ها و علائم شدید مثل قرمزی بیش از حد، تورم و خارشی که باعث اشک، ایجاد ترک یا زخم شود
• بروز 4 عفونت در سال یا بیشتر
• ایجاد عفونت توسط انواع غیر معمول قارچ
• بارداری
• دیابت کنترل نشده
• سیستم ایمنی تضعیف شده بوسیله داروهای خاص یا بیماری هایی مثل عفونت HIV

علت عفونت

قارچ کاندیدا آلبیکانس مسئول غالب عفونت های قارچی واژن می باشد.

واژن به طور طبیعی حاوی ترکیب متعادلی از قارچ، شامل کاندیدا و باکتری است. نوع خاصی از باکتری (لاکتوباسیلوس) در جلوگیری از رشد بیش از حد قارچ نقش دارد. اما این تعادل می تواند دچار اختلال شود. رشد بیش از حد کاندیدا یا سرایت قارچ به لایه های سلولی واژینال عمیق تر ممکن است منجر به بروز علائم عفونت قارچی شود.

ممکن است رشد بیش از حد قارچ در نتیجه موارد زیر باشد:

• مصرف آنتی بیوتیک: می تواند باعث عدم تعادل در فلور واژن طبیعی شود (فلور واژن؛ میکرواکوسیستم گونه های مختلف باکتری در واژن می باشد)
• بارداری
• دیابت کنترل نشده
• اختلال در سیستم ایمنی
• مصرف داروهای ضدبارداری خوراکی یا انجام هورمون درمانی که باعث افزایش سطوح استروژن می شود

کاندیدا آلبیکانس رایج ترین نوع قارچ های عفونی کننده است. عفونت قارچی که بوسیله سایر انواع قارچ های کاندیدا ایجاد شود می تواند درمان سخت تری داشته و عموما به روش های درمانی تهاجمی تری نیز نیاز دارند.

عوامل خطرزا

عوامل افزایش دهنده خطر بروز عفونت قارچی واژن عبارتند از:

مصرف آنتی بیوتیک: بروز عفونت قارچی در زنانی که مصرف آنتی بیوتیک دارند شیوع بیشتری دارد. طیف گسترده ای از آنتی بیوتیک ها، که دسته ای از باکتری ها را از بین می برند، باکتری های سالم واژن را نیز از بین برده و منجر به رشد بیش از حد قارچ می شوند.

افزایش سطوح هورمون استروژن: عفونت قارچی در زنانی که سطوح بالاتری از استروژن دارند نیز شایع تر است. مثل؛ زنان باردار یا زنانی که دوز بالایی از قرص ضدبارداری مصرف می کنند با هورمون (استروژن) درمانی انجام می دهند.

دیابت کنترل نشده: زنانی که کنترل چندانی بر قند خون خود ندارند نسبت به آن دسته زنانی که قند خون خود را کنترل می کنند، در معرض خطر بزرگتری از نظر عفونت حاصل از قارچ هستند.

اختلال در سیستم ایمنی: احتمال ایجاد عفونت قارچی در افرادی که سطح ایمنی پایینی دارند، مانند کسانی که درمان با کورتیکواستروئید انجام می دهند یا به عفونت HIV مبتلا هستند، بیشتر است.

پیشگیری از عفونت قارچی واژن

برای کاهش خطر و احتمال عفونت های قارچی واژینال، لباس زیری که فاقی از جنس کتان دارد و خیلی تنگ و چسبان نیست استفاده شود.

اجتناب از مواردی چون:

• شست و شوی واژن که برخی از باکتری های طبیعی در واژن را که نقش محافظتی در برابر عفونت دارد را از بین می برد.
• استفاده از جوراب شلواری تنگ
• وان آب گرم و حمام بسیار داغ
• محصولات معطر زنانه، از جمله ماده ای که وان حمام را معطر و پر از کف می کند (حباب حمام)، پد و تامپون
• مصرف غیرضروری آنتی بیوتیک ها، مانند موارد سرماخوردگی و یا سایر عفونت ها
• تعویض نکردن طولانی مدت لباس های خیس، مثل لباس شنا و لباس تمرین

تشخیص عفونت قارچی واژن

ممکن است پزشک برای تشخیص عفونت موارد زیر را انجام دهد:

• پرسش در رابطه با سابقه بالینی فرد: مثل عفونت های قارچی یا عفونت های مقاربتی در گذشته
• معاینه لگن: پزشک دستگاه تناسلی خارجی فرد را از نظر وجود علائم عفونت بررسی می کند.
• تست ترشحات واژن: پزشک قسمتی از مایع واژینال را برای آزمایش و تشخیص نوع قارچ عامل عفونت به آزمایشگاه ارسال می کند. تشخیص نوع قارچ می تواند به تجویز درمان مناسب برای عفونت های قارچی عود کننده کمک نماید.

مطالب مشابه:

تفاوت آزواسپرمی و الیگواسپرمی

تفاوت آندومتریوز با فیبروم

افتادگی مثانه (سیستوسل)

عوارض تست پاپ اسمیر

بیماری های مقاربتی

منبع: mayoclinic