لیپوما یا غده چربی
لیپوما یا غده چربی یک توده چربی با رشد آهسته است که اغلب بین پوست و لایه ماهیچه اما درست زیر پوست قرار دارد. نرم و لاستیکی به نظر میرسد و اغلب حساس نیست. همچنین با فشار جزئی انگشت حرکت میکند، گویی به پوست بالایی متصل نیست. لیپومها اغلب در میانسالی تشخیص داده میشوند. برخی افراد بیش از یک لیپوم دارند.
لیپوم سرطان نیست و معمولاً بیضرر است. معمولاً نیازی به درمان نیست، اما اگر لیپوما شما را آزار میدهد، یا اگر دردناک یا در حال رشد است، ممکن است بخواهید آن را بردارید.
لیپوماها بسیار شایع هستند و تقریباً از هر ۱۰۰۰ نفر، ۱ نفر به آنها مبتلا میشود. اگرچه میتوانند در افراد در هر سنی ایجاد شوند، اما بیشتر در افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سال ظاهر میشوند.
پزشکان لیپوماها را به عنوان رشد خوشخیم یا تومورهای بافت چربی طبقهبندی میکنند. این بدان معناست که آنها سرطانی نیستند و به ندرت مضر هستند.
با این حال، اگر متوجه تودهای در زیر پوست خود شدید، باید برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید. لیپوما میتواند بسیار شبیه به سایر بیماریهای جدیتر مانند لیپوسارکوم، یک سرطان نادر، باشد.
علائم لیپوما یا غده چربی:
لیپوماها میتوانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند. آنها عبارتند از:
- کپسولهدار. به این معنی که به بافتهای اطراف پخش نمیشوند.
- درست زیر پوست قرار دارند. آنها معمولاً در نواحی گردن، شانهها، پشت، شکم، بازوها و رانها ایجاد میشوند.
- نرم و خمیری شکل هستند.
- فشار جزئی انگشت به راحتی حرکت میکنند.
- عموماً کوچک هستند. لیپوماها معمولاً کمتر از 3 تا 5 سانتیمتر قطر دارند، اما میتوانند رشد کنند.
- گاهی اوقات دردناک هستند. لیپوماها در صورت رشد و فشار بر اعصاب مجاور یا در صورت وجود رگهای خونی زیاد، میتوانند دردناک باشند.
- همرنگ پوست هستند.
لیپوم میتواند در هر قسمتی از بدن تشکیل شود، اما معمولاً در موارد زیر ظاهر میشوند:
- گردن
- شانهها
- بازوها
- رانها
مشخصات لیپوما یا غده چربی:
لیپومها ممکن است از نظر شکل و اندازه متفاوت باشند و همچنین ممکن است در قسمتهای مختلف بدن به طور متفاوتی ظاهر شوند.
زمان مراجعه به پزشک:
لیپوم به ندرت یک بیماری جدی پزشکی است. اما اگر متوجه توده یا تورمی در هر جایی از بدن خود شدید، از پزشک خود بخواهید آن را بررسی کند.
علل:
علت لیپومها به طور کامل شناخته نشده است. آنها معمولاً در خانوادهها ارثی هستند، بنابراین عوامل ژنتیکی احتمالاً در ایجاد آنها نقش دارند.
حدود ۲ تا ۳ درصد از افرادی که لیپومهای متعدد دارند، سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
برخی تحقیقات نشان میدهد که لیپومها ممکن است در ناحیهای که آسیب دیده است، ایجاد شوند.
برخی از شرایط سلامتی نیز ممکن است خطر ابتلا به لیپوم را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:
- آدیپوز دولوروسا یا بیماری درکوم (یک اختلال نادر که با لیپومهای متعدد و دردناک مشخص میشود)
- سندرم کاودن
- سندرم گاردنر (به ندرت)
- بیماری مادلونگ
- سندرم بانایان-رایلی-رووالکابا
- چاقی
- مصرف الکل
- بیماری کبد
- عدم تحمل گلوکز
عوامل خطر:
چندین عامل ممکن است خطر ابتلا به لیپوم را افزایش دهند، از جمله:
- سن بین ۴۰ تا ۶۰ سال. اگرچه لیپومها میتوانند در هر سنی رخ دهند، اما در این گروه سنی شایعتر هستند.
- ژنتیک. لیپومها معمولاً در خانوادهها ارثی هستند.
انواع مختلف لیپوما:
لیپوما انواع مختلفی دارد. پزشکان آنها را بر اساس نحوه ظاهر بافتشان در زیر میکروسکوپ تشخیص میدهند.
انواع لیپوما عبارتند از:
- لیپومای معمولی. این رایجترین نوع لیپوما است.
- لیپومای غیرمعمول. این تومورها حاوی چربی عمیقتر و تعداد بیشتری سلول هستند.
- هیبرنوما. این توده حاوی چربی قهوهای به جای چربی سفید بالغ است که در لیپومای معمولی وجود دارد.
- میلولیپوما. بافت چربی در میلولیپوما، برخلاف لیپوماهای معمولی، گلبولهای سفید تولید میکند.
- لیپومای سلول دوکی. همانطور که از نامش پیداست، سلولهای چربی در این توده شبیه دوک به نظر میرسند.
- لیپومای پلئومورفیک. این نوع لیپوما حاوی سلولهای چربی با اندازهها و شکلهای مختلف است.
- فیبرولیپوما. فیبرولیپوما حاوی بافت چربی و فیبر است.
- آنژیولیپوما. اگر لیپوما حاوی تعداد زیادی رگ خونی و همچنین چربی باشد، آنژیولیپوما است.
تشخیص:
پزشکان اغلب میتوانند با انجام معاینه فیزیکی، لیپوم را تشخیص دهند.
برای تشخیص لیپوم، پزشک ممکن است:
- آن را معاینه کند.
- نمونه بافتی (بیوپسی) را برای بررسی آزمایشگاهی بردارد.
اگر لیپوم بزرگ باشد، ویژگیهای غیرمعمول داشته باشد یا به نظر برسد که عمیقتر از بافت چربی است، عکسبرداری با اشعه ایکس، سونوگرافی، ام آر آی یا سی تی اسکن تجویز کند.
احتمال بسیار کمی وجود دارد که تودهای که شبیه لیپوم است، سرطانی به نام لیپوسارکوم باشد. لیپوسارکومها تومورهای سرطانی در بافتهای چربی هستند. آنها به سرعت رشد میکنند، زیر پوست حرکت نمیکنند و اغلب دردناک هستند. اگر پزشک به لیپوسارکوم مشکوک باشد، معمولاً بیوپسی یا ام آر آی یا سی تی اسکن را تجویز می کند.
درمان:
لیپوما معمولاً نیازی به درمان ندارد. اما اگر لیپوما شما را آزار میدهد، یا دردناک است یا در حال رشد است، ممکن است پزشک توصیه به برداشتن آن کند.
پزشکان بر اساس عوامل مختلفی از جمله موارد زیر، توصیههای درمانی ارائه میدهند:
- اندازه لیپوم
- تعداد تومورهای پوستی
- آیا لیپوم به دلیل محل قرارگیری دردناک است یا خیر
درمانهای لیپوما شامل موارد زیر است:
- جراحی: رایجترین روش برای برداشتن لیپوم، جراحی است. این روش به ویژه در صورتی مفید است که تومور پوستی بزرگی داشته باشید که هنوز در حال رشد است. اکثر لیپوماها با برش دادن آنها به صورت جراحی برداشته میشوند. لیپوماها معمولاً پس از برداشتن دیگر برنمیگردند. عوارض جانبی احتمالی آن جای زخم و کبودی است. تکنیکی که به عنوان استخراج با حداقل برش شناخته میشود، ممکن است منجر به جای زخم کمتری شود.
- لیپوساکشن: لیپوساکشن میتواند اندازه لیپوم را کاهش دهد، اما آن را به طور دائم از بین نمیبرد. در این درمان از یک سوزن و یک سرنگ بزرگ برای برداشتن توده چربی استفاده میشود.
به طور کلی
لیپوماها تودههای چربی غیرسرطانی هستند، که معمولاً خطر کمی برای سلامتی دارند. آنها تومورهای خوشخیم هستند، به این معنی که در بافتهای اطراف یا در سراسر بدن پخش نمیشوند.
اگرچه لیپوماها تهدیدکننده زندگی نیستند، اما پزشک ممکن است همچنان لیپوما را برای پیگیری پیشرفت آن تحت نظر داشته باشد.
یک پزشک یا متخصص پوست میتواند این تودهها را با جراحی بردارد، اگرچه این کار معمولاً برای اهداف زیبایی یا زمانی که در مکانهایی رشد میکنند که ناراحتکننده هستند، انجام میشود.
شما نمیتوانید اندازه لیپوما را با مراقبت از خود کاهش دهید. کمپرس گرم ممکن است برای سایر تودههای پوستی مؤثر باشد، اما برای لیپوما مفید نیست.
اگر در مورد لیپوما نگرانی دارید یا علاقهمند به برداشتن آن هستید، به پزشک مراجعه کنید.
مطالب مشابه:
تفاوت تومورهای خوش خیم و بدخیم
تومورهای هیپوفیز
تومور فیلود (سینه)
توده های سینه
کیست مچ دست
منابع: mayoclinic, healthline
