سطوح پایین مایع آمنیوتیک (الیگوهیدرآمنیوس)

مایع آمنیوتیک کم که الیگوهیدرآمنیوس نیز نام دارد، یک بیماری جدی است. زمانی اتفاق می‌افتد که میزان مایع آمنیوتیک کمتر از حد انتظار برای سن بارداری باشد. هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند این وضعیت را به طور کامل اصلاح کند. اما گزینه های درمانی کوتاه مدت در دسترس هستند و می توانند در شرایط خاص مفید باشند.

مایع آمنیوتیک مایع شفافی است که در دوران بارداری کودک شما را در رحم احاطه کرده است. این مایع بالشتکی را فراهم می کند که از کودک در برابر آسیب محافظت می کند و به رشد عضلات، اندام ها، ریه ها و سیستم گوارشی کمک می کند. مایع آمنیوتیک بلافاصله پس از تشکیل کیسه آمنیوتیک در حدود 12 روز پس از لقاح تولید می شود. ابتدا از آبی که توسط مادر تامین می شود تشکیل می شود و سپس در حدود هفته بیستم ادرار جنین به ماده اولیه تبدیل می شود و فضایی را برای رشد، حرکت و تکامل فراهم می کند. مایع آمنیوتیک همچنین مانع از فشرده شدن بند ناف بین جنین و دیواره رحم می شود.

همانطور که کودک رشد می کند، با کمک مایع آمنیوتیک در رحم حرکت می کند و غلت می زند. در سه ماهه دوم، کودک شروع به تنفس و قورت دادن مایع آمنیوتیک می کند. در برخی موارد، مایع آمنیوتیک ممکن است خیلی کم یا خیلی زیاد باشد. اگر اندازه گیری مایع آمنیوتیک خیلی کم باشد به آن الیگوهیدرآمنیوس می گویند. اگر اندازه گیری مایع آمنیوتیک خیلی زیاد باشد، پلی هیدرآمنیوس نامیده می شود.

شیوع سطوح پایین مایع آمنیوتیک:

مایع آمنیوتیک کم حدود 4 درصد از افراد باردار را تحت تاثیر قرار می دهد. در سه ماه آخر بارداری بیشتر شایع است. این میزان در افرادی که تاریخ زایمانشان گذشته است به حدود 12 درصد می رسد زیرا سطح مایع آمنیوتیک بعد از هفته 40 بارداری کاهش می یابد.

مقدار مایع آمنیوتیک در دوران بارداری:

بستگی به هفته بارداری دارد. شما حدود 12 روز پس از لقاح شروع به ساخت مایع آمنیوتیک می کنید. مقدار مایع آمنیوتیکی که تولید می کنید تا اوج آن در هفته 36 بارداری افزایش می یابد. پس از آن، سطح مایع آمنیوتیک شما شروع به کاهش می کند.

سطح مایع آمنیوتیک معیاری برای سلامت کودک است:

اگر تشخیص داده شد که مایع آمنیوتیک شما کم است، اتفاق بعدی باتوجه به اینکه چه چیزی باعث کم شدن مایعات و شدت آن شده است. سن حاملگی کودک، سلامت شما و کودک شما نیز در نظر گرفته خواهد شد.

 شایع ترین علت الیگوهیدرآمنیوس:

عوامل متعددی می توانند در کاهش مایع آمنیوتیک نقش داشته باشند، مانند:

• ناهنجاری های مادرزادی که بر کلیه ها یا دستگاه ادراری کودک تأثیر می گذارد.
• مشکلات جفت: اگر جفت خون و مواد مغذی کافی برای نوزاد فراهم نکند، ممکن است کودک بازیافت مایعات را متوقف کند.
• بیش از دو هفته از موعد مقرر زایمان گذشته است. بارداری پس از تاریخ (که بیش از 42 هفته طول می کشد) ممکن است سطوح پایینی از مایع آمنیوتیک داشته باشد که می تواند نتیجه کاهش عملکرد جفت باشد.
• فشار خون بالا یا پره اکلامپسی.
• دیابت.
• کم آبی بدن
• نشت یا پارگی غشاء قبل از زایمان: این ممکن است فوران مایع یا تراوش آهسته مایع باشد. این به دلیل پارگی در غشا است. پارگی زودرس غشاها (PROM) همچنین می تواند منجر به کاهش سطح مایع آمنیوتیک شود.
• سندرم انتقال خون دوقلو به دوقلو.
• استفاده از برخی داروها مانند مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE).
• برخی از شرایط سلامتی در نوزاد، مانند محدودیت رشد یا یک اختلال ژنتیکی

عوارض سطوح پایین مایع آمنیوتیک (الیگوهیدرآمنیوس) :

کم بودن مایع آمنیوتیک در شش ماه اول بارداری به طور کلی خطرناک تر است. این عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بدشکلی‌های ناشی از فشرده شدن در رحم شما.
• زایمان زودرس
• سقط جنین.
• مرده زایی
• عفونت در صورت پاره شدن کیسه آب

اگر در سه ماهه آخر بارداری (هفته های 28 تا 40) با الیگوهیدرآمنیوس تشخیص داده شود، عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:

• فشرده سازی بند ناف.
• محدودیت رشد جنین
• مشکلات تنفسی یا ریه های رشد نیافته.
• افزایش خطر زایمان سزارین
• نیاز به زایمان زودرس
• اگر کیسه آب زود پاره شود، خطر عفونت افزایش می یابد.

 تشخیص و آزمایشات:

 اگر علائمی از کم بودن مایع آمنیوتیک دارید، پزشک مقدار مایع آمنیوتیک در رحم را با استفاده از سونوگرافی اندازه گیری می‌کند. اگر مقدار مایعات کمتر از مقدار توصیه شده برای سن بارداری جنین شما باشد، ممکن است الیگوهیدرآمنیوس داشته باشید.

دو روش برای اندازه گیری مایع آمنیوتیک وجود دارد: شاخص مایع آمنیوتیک (AFI) یا حداکثر پاکت عمودی (MPV).

درمان سطوح پایین مایع آمنیوتیک (الیگوهیدرآمنیوس):

 بستگی به این دارد که شما چقدر در دوران بارداری خود قرار داشته باشید و آیا سایر عوارض بارداری برای شما تشخیص داده شده است. اگر به ترم کامل (هفته 37 بارداری) نزدیک شده‌اید، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که القای زایمان زودهنگام امن ترین گزینه برای کودک شما است.

پزشک ممکن است با ویزیت‌های اضافی قبل از تولد، سونوگرافی، آزمایش‌های بدون استرس و مشخصات بیوفیزیکی، شما را با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشد.

 چگونه می توانم از الیگوهیدرآمنیوس پیشگیری کنم؟

هیچ کاری نمی توانید برای پیشگیری از الیگوهیدرآمنیوس انجام دهید. تمام معاینات قبل از تولد را انجام دهید و با پزشک خود در مورد علائم و سابقه پزشکی خود صادق باشید. دانستن اینکه آیا در معرض خطر کمبود مایع آمنیوتیک هستید یا خیر، بهترین شانس شما برای درمان است.

زمان مراجعه به پزشک: 

در صورت تجربه هر یک از موارد زیرتوصیه می شود به پزشک مراجعه کنید.

• نشت مقادیر زیادی مایع آمنیوتیک از واژن.
• خونریزی واژن.
• گرفتگی یا درد لگن.
• انقباضات
• احساس کنید کودک شما کمتر حرکت می کند.

روش آمنیو انفوزیون:

اگر در حین زایمان مایع آمنیوتیک پایینی دارید، ممکن است پزشک شما روشی را در نظر بگیرد که در آن نمک از طریق یک کاتتر از طریق دهانه رحم وارد رحم شما می شود. این روش آمنیو انفوزیون نام دارد. این معمولاً در حین زایمان انجام می شود اگر تیم مراقبت های بهداشتی مشکلاتی را در مورد ضربان قلب نوزاد تشخیص دهند.

مطالب مشابه:

مایع آمنیوتیک چیست؟

سندرم انتقال خون دوقلوها

فشار خون ریوی در نوزادان

کیست کوروئید پلکسوس

تست NST در بارداری

منابع: mayoclinic, my.clevelandclinic