لوپوس در کودکان

لوپوس در کودکان یک بیماری خودایمنی مادام العمر است که در دوران کودکی (اغلب در حدود 12 سالگی) شروع می شود. علائم احتمالی شامل خستگی، درد مفاصل، ریزش مو و بثورات پروانه ای روی گونه ها و بینی کودک می باشد.

نکات کلی:

• لوپوس بیماری است که باعث التهاب و آسیب به بسیاری از قسمت های بدن از جمله پوست و اندام ها می شود.
• هم توسط ژن ها و هم عوامل محیطی ایجاد می شود.
• علائم شامل بثورات پوستی، تب، التهاب و درد مفاصل و حساسیت به نور خورشید است.
• لوپوس می تواند از یک بیماری خفیف تا یک بیماری تهدید کننده زندگی متغیر باشد.
• هیچ درمان شناخته شده ای برای لوپوس وجود ندارد، اما داروها و تغییرات سبک زندگی می توانند به شما در مدیریت علائم بیماری کمک کنند.

لوپوس چیست؟

لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE یا لوپوس) بیماری است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به سلول ها و بافت های خود حمله کند. باعث التهاب در قسمت های مختلف بدن می شود. می تواند مفاصل، تاندون ها و پوست را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین رگ های خونی و اندام هایی مانند: کلیه ها، قلب، ریه ها و مغز را تحت تاثیر قرار دهد. می تواند باعث بثورات، خستگی، درد و تب شود. قلب، ریه ها، کلیه ها و مغز اندام‌هایی هستند که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند. لوپوس شدید می تواند باعث آسیب به اندام ها و سایر مشکلات جدی شود.

لوپوس یک بیماری طولانی مدت (مزمن) است. هر فرد را به طور متفاوتی تحت تأثیر قرار می دهد. اثرات این بیماری از خفیف تا شدید متغیر است. علائم لوپوس ممکن است بیایند و از بین بروند. اینها گاهی اوقات به عنوان شعله ور شدن، دوره های بهبودی و عود شناخته می شوند. لوپوس درمان شناخته شده‌ای ندارد اما داروها ممکن است به مدیریت علائم کمک کنند. شما می توانید با داشتن یک سبک زندگی سالم و همکاری با پزشک فرزندتان به مدیریت لوپوس کمک کنید. در کودکان، لوپوس سریعتر از بزرگسالان بدتر می شود. کودکان ممکن است به طرق مختلف تحت تأثیر قرار گیرند و علائم خفیف تا تهدید کننده زندگی داشته باشند.

علت لوپوس در کودکان:

بدن با سیستم ایمنی از خود محافظت می کند. سیستم ایمنی پروتئین هایی به نام آنتی بادی می سازد، که در برابر باکتری ها، ویروس ها و سلول های سرطانی محافظت می کنند. در برخی افراد، سیستم ایمنی پادتن هایی می سازد که به سلول های بدن حمله می کنند. این منجر به التهاب و آسیب بافتی در بدن می شود.

کارشناسان معتقدند لوپوس ممکن است به دلیل ترکیبی از ژن ها و عوامل دیگر ایجاد شود. عوامل دیگر ممکن است شامل قرار گرفتن در معرض ویروس اپشتین بار (EBV) باشد که باعث مونونوکلئوز می شود. عوامل دیگری مانند نور خورشید، استرس یا هورمون ها ممکن است بخشی از علت لوپوس باشند.

چه کسانی در معرض ابتلا به لوپوس هستند؟

لوپوس اغلب در زنان جوان در اواخر نوجوانی و زنان بالغ کمتر از 45 سال رخ می دهد. هورمون زنانه استروژن با لوپوس مرتبط است. لوپوس همچنین بر آمریکایی های آفریقایی تبار، آسیایی-آمریکایی، اسپانیایی تبارها و سرخپوستان آمریکایی بیشتر از سفیدپوستان تأثیر می گذارد. لوپوس در کودکان بیشتر در سنین 15 سال و بالاتر رخ می دهد.

علائم لوپوس در کودکان:

علائم لوپوس می تواند در بسیاری از قسمت های بدن ظاهر شود. همچنین علائم ممکن است در هر فرد کمی متفاوت باشد. ممکن است بیایند و بروند.

 برخی از علائم شایع لوپوس عبارتند از:

• کم خونی
• بثورات پروانه ای شکل روی بینی و گونه ها (بثورات مالاریا)
• خستگی
• تب
• ریزش مو
• کاهش اشتها
• مشکلات حافظه
• انگشتان رنگ پریده، آبی یا قرمز ناشی از سرما، استرس یا بیماری (پدیده رینود)
• بثورات برجسته روی سر، بازوها، سینه یا پشت
• بثورات ناشی از نور خورشید
• زخم در دهان یا بینی
• غدد متورم
• مفاصل متورم یا دردناک (آرتریت)
• کاهش وزن

علائم لوپوس می تواند مانند سایر مشکلات سلامتی باشد. حتماً برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کنید.

تشخیص لوپوس در کودکان:

تشخیص لوپوس ممکن است سخت باشد، زیرا بسیاری از علائم ممکن است از دلایل دیگر باشد. علائم نیز به آرامی در طول زمان ایجاد می شوند.

برای تشخیص لوپوس،  پزشک در مورد سابقه سلامتی و علائم سؤال می کند. پزشک ممکن است مشکوک به لوپوس باشد اگر چهار علامت یا بیشتر داشته باشد و علت خاصی نداشته باشد. ممکن است فرزند شما آزمایشاتی برای کمک به تایید تشخیص داشته باشد. آنها ممکن است آزمایش های خونی مانند:

• آزمایش خون آنتی بادی:

این آزمایش ها برای جستجوی انواع خاصی از آنتی بادی ها در خون شما انجام می شود. آزمایش اصلی لوپوس، آزمایش آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) است. اکثر افراد مبتلا به لوپوس نتیجه آزمایش ANA مثبت خواهند داشت. آزمایشات دیگر انواع دیگر آنتی بادی ها را بررسی می کنند.

• شمارش کامل خون (CBC):

این آزمایش تعداد کم گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها را بررسی می کند.

تست مکمل این تست برای اندازه گیری سطح مکمل انجام می شود. این گروهی از پروتئین ها در خون هستند که به از بین بردن مواد خارجی کمک می کنند. سطوح پایین کمپلمان در خون اغلب با لوپوس مرتبط است.

• سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR یا sed rate):

این آزمایش به بررسی سرعت سقوط گلبول های قرمز خون به انتهای لوله آزمایش می پردازد. هنگامی که تورم و التهاب وجود دارد، پروتئین های خون به هم چسبیده و سنگین تر از حد معمول می شوند. آنها می افتند و سریعتر در انتهای لوله آزمایش می نشینند. هرچه سلول های خونی سریعتر سقوط کنند، التهاب شدیدتر می شود.

• CRP (پروتئین واکنشی C):

این پروتئین زمانی خود را نشان می دهد که التهاب در بدن پیدا شود. ESR و CRP مقادیر مشابهی از التهاب را نشان می دهند. اما در برخی موارد، یکی بالا خواهد بود در حالی که دیگری نیست. این آزمایش ممکن است برای بررسی پاسخ شما به دارو تکرار شود.

همچنین ممکن است آزمایشات دیگری مانند:

• آزمایشات ادرار: این آزمایشات به دنبال خون یا پروتئین در ادرار هستند و می توانند عملکرد کلیه را ارزیابی کند.
• بیوپسی ها: بیوپسی زمانی است که قطعات ریز بافت از بدن گرفته می شود تا زیر میکروسکوپ بررسی شود. برای جستجوی علائم لوپوس، ممکن است بیوپسی از پوست و کلیه ها انجام شود. این آزمایش به دنبال آسیب به این اندام ها است.
• تصویربرداری با اشعه ایکس: این آزمایش از مقدار کمی پرتو برای ایجاد تصاویری از اندام ها، استخوان ها و سایر بافت ها استفاده می کند.

درمان:

هیچ درمانی شناخته شده‌ای برای لوپوس وجود ندارد، اما درمان می تواند به مدیریت آن کمک کند. اهداف درمان شامل درمان علائم، جلوگیری از تشدید لوپوس و کمک به کاهش آسیب به بدن است.

داروها نمی توانند لوپوس را درمان کنند، اما می توانند به جلوگیری از آسیب اندام ها یا سرکوب بیماری کمک کنند.

همچنین لوپوس را می توان با حفظ یک سبک زندگی سالم نیز مدیریت کرد. در اینجا چند عادت سالم برای کودک بیان شده است:

• به اندازه کافی بخوابید. 8 تا 10 ساعت در شب را هدف گذاری کنید. در طول روز چرت بزنید و استراحت کنید.
• رژیم غذایی سالم داشته باشید.
• وزن سالم را حفظ کنید.
• حداقل چند بار در هفته ورزش کنید.
• راه های کاهش یا مدیریت استرس را بیاموزید.
• تا جایی که می توانید از نور خورشید دوری کنید. لباس هایی بپوشید که پوست شما را بپوشاند. از کرم ضد آفتاب با SPF 15 یا بالاتر استفاده کنید.
• عفونت ها را فورا درمان کنید.
• سیگار را ترک کنید.
• معاینات و آزمایشات منظم را که پزشک تجویزکرده انجام دهید.

کودکان مبتلا به لوپوس نباید با ویروس های زنده واکسن بزنند. این شامل واکسن های آبله مرغان، سرخک، اوریون، سرخجه (MMR) و فلج اطفال خوراکی است. با پزشک در مورد واکسن ها سوال کنید.

عوارض احتمالی لوپوس در کودکان:

لوپوس می تواند از یک بیماری خفیف تا یک بیماری تهدید کننده زندگی که به اندام ها آسیب می رساند متغیر باشد. ممکن است بر توانایی شما در کار تأثیر بگذارد. عوارض احتمالی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تورم در پاها و مچ پا (ادم)
• التهاب بافت اطراف ریه ها که باعث درد قفسه سینه در هنگام تنفس می شود (پلوریت)
• التهاب پوشش داخلی قلب (پریکاردیت)
• مایع اطراف ریه ها، قلب یا سایر اندام ها
• تشنج
• نارسایی کلیه
• سقط جنین

اگر یک زن یا جوان در سنین باروری هستید، با پزشک خود در مورد خطرات بارداری و لوپوس صحبت کنید. علائم لوپوس می تواند در دوران بارداری تشدید شود. بارداری با لوپوس خطر بالایی دارد، بنابراین شما به مراقبت بیشتری نیاز خواهید داشت. ممکن است نیاز داشته باشید که بیشتر اوقات به پزشک خود مراجعه کنید.

اگر علائم کودک شما بدتر شد یا علائم جدیدی داشت، به پزشک خود اطلاع دهید.

مطالب مشابه:

ارتباط بیماری لوپوس و RNA

عوامل ژنتیکی لوپوس

ترومبوسیتوپنی ایمنی

بیماری لوپوس

بیماری های پوستی در کودکان

منبع: childrensnational