کیست پیلونیدال

کیست پیلونیدال یک کیسه بافتی پر از مایع است که در پایه ستون فقرات، بالای باسن قرار دارد. این کیست به صورت یک گودی کوچک در ناحیه پوست روی استخوان دنبالچه ظاهر می شود. این عارضه می تواند بسیار دردناک باشد (به خصوص در حالت نشسته).

کیست پیلونیدال معمولاً در نتیجه عفونت پوست ایجاد می شود. معمولاً زمانی شروع می‌شوند که فولیکول‌های مو پوست را سوراخ کرده و فرورفته و عفونی می‌شوند. این حالت می تواند یک مشکل حاد (یک بار مصرف) یا مزمن (عود کننده) باشد. معمولا در افراد جوان تر، به ویژه مردان، بیشتر رخ می دهد. اگر کیست‌های پیلونیدال مزمن درمان نشوند، همچنین می‌توانند منجر به آبسه (تورم پاکت‌های عفونت) و حفره‌های سینوسی (فضاهای خالی زیر پوست) شوند.

به طور کلی این کیست ها معمولاً به دلیل عفونت پوستی ایجاد می شوند و اغلب دارای موهای رشد کرده در داخل هستند. در طول جنگ جهانی دوم، کیست‌های پیلونیدال اغلب «بیماری راننده جیپ» نامیده می‌شوند، زیرا در افرادی که اغلب می‌نشینند شایع‌تر است.

چه کسانی ممکن است به کیست پیلونیدال مبتلا شوند؟

هر کسی ممکن است به این عارضه مبتلا شود، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری هستند:

• مردان (مردان سه تا چهار برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به این عارضه هستند.)
• افراد با میانگین سنی 20 تا 35 سال است.
• کارگرانی که تمام روز می نشینند (مانند: رانندگان کامیون و کارکنان اداری).
• افرادی که اضافه وزن دارند.
• افرادی که موهای بدن ضخیمی دارند.
• افرادی که لباس های تنگ می پوشند (این می تواند وضعیت پوست را بدتر کند).

علت ایجاد کیست:

علت اکثر کیست های پیلونیدال، موهایی است که پوست را سوراخ می کنند. اصطکاک و فشار ناشی از مالش پوست، لباس‌های تنگ، دوچرخه‌سواری یا نشستن طولانی‌مدت می‌تواند موها را وارد پوست کند.

بدن یک کیست در اطراف مو ایجاد می کند تا سعی کند آن را بیرون بزند. اکثر این کیست ها روی استخوان دنبالچه تشکیل می شوند.

اگر این مشکل درمان نشود، ممکن است منجر به آبسه یا حفره سینوسی شود. این هر دو نشانه بدتر شدن عفونت پوست هستند.

علائم و نشانه های کیست پیلونیدال:

برخی از علائم عبارتند از:

• وجود درد در ناحیه بالای دنبالچه که در هنگام نشستن بیشتر تشدید می شود.
• وجود گودی های کوچک یا تورم بزرگ در ناحیه بین باسن نشان دهنده این عارضه است. ناحیه آسیب دیده معمولا قرمز و حساس به لمس است.
• بوی بد یا ترشح چرک از ناحیه آسیب دیده ممکن است مشاهده شود.
• تهوع، تب و خستگی مفرط

تشخیص:

پزشک از فرد در مورد علائم می پرسد، سابقه پزشکی را بررسی و یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد. ناحیه بالای باسن را برای علائم کیست پیلونیدال بررسی می کند. همچنین در صورت نیاز پزشک ممکن است برای معاینه بیشتر، سی تی اسکن یا ام آر آی را تجویز کند.

درمان کیست پیلونیدال:

برش و تخلیه: این روش شامل ایجاد یک برش کوچک و تخلیه مایع از کیست عفونی است.

آنتی بیوتیک ها: در حالی که آنتی بیوتیک ها به تنهایی نمی توانند کیست پیلونیدال را درمان کنند، برای درمان عفونت استفاده می شوند.

لیزر درمانی: برای از بین بردن فولیکول های مو که ممکن است رشد کرده و باعث عود کیست پیلونیدال شوند استفاده می شود.

گزینه های جراحی: اگر کیست پیلونیدال مزمن، وجود داشته باشد که باعث ایجاد حفره سینوسی در زیر پوست شود، جراحی برای برداشتن کامل کیست ضروری است.

پس از جراحی کیست، پزشک ممکن است:

زخم را باز بگذارد: در این گزینه، جراح زخم را باز می گذارد و آن را با پانسمان می پوشاند. این باعث می شود که ناحیه از داخل به بیرون بهبود یابد. این کار بیشتر طول می کشد اما احتمال بازگشت کیست را کاهش می دهد.

زخم را با بخیه ببندند: در این گزینه، جراح زخم را با بخیه می بندد. این فرآیند منجر به زمان بهبودی کوتاه‌تری می‌شود، اما خطر بازگشت کیست بیشتر است.

عوارض:

برخی از افراد کیست های پیلونیدال دارند که در مدت طولانی بارها و بارها عفونی می شوند. بدون درمان، این افراد ممکن است در معرض خطر ابتلا به نوعی سرطان پوست به نام کارسینوم سلول سنگفرشی باشند.

پیشگیری:

برای کمک به پیشگیری از کیست پیلونیدال، توصیه می شود به:

• شستشوی مرتب
• حفظ وزن سالم
• خودداری از نشستن طولانی

آیا کیست پیلونیدال خود به خود از بین می رود؟

کیست های پیلونیدال گاهی اوقات تخلیه میشود و خود به خود ناپدید می شوند. اگر کیست پیلونیدال مزمن باشد، علائم ممکن است به مرور زمان ظاهر شود و از بین بروند.

مدت زمان بهبود:

کیست پیلونیدال ممکن است تا زمان برش و درناژ یا جراحی توسط پزشکان باقی بماند و پس از آن معمولاً یک تا دو ماه طول می کشد تا زخم بهبود یابد. دوره بهبودی ممکن است گاهی تا شش ماه افزایش یابد.

چه چیزی کیست پیلونیدال را بدتر می کند؟

هنگامی که آبسه پیلونیدال عفونی می شود، باعث تورم می شود و نشستن، ایستادن یا دراز کشیدن را بسیار دشوار می کند و هر حرکتی درد را تشدید می کند.

در حالی که این کیست ها جدی نیستند، در صورت عدم درمان ممکن است بیشتر عفونی شوند. این می تواند باعث تشکیل آبسه شود و در نهایت منجر به تخلیه چرک از حفره سینوسی شود.

مطالب مشابه:

شایع ترین بیماری های گوارشی

بیماری های گوارشی

انواع بیماری های مقعدی

تومور استرومایی گوارشی (GIST)

بیماری التهابی روده و دیابت

منابع: healthlibrary.askapollo ، my.clevelandclinic ، mayoclinic