تنگی پیلور (HPS)

تنگی پیلور یک بیماری غیر معمول در نوزادان است که مانع از ورود غذا به روده کوچک می شود. به طور معمول، یک دریچه عضلانی بین معده و روده کوچک، غذا را در معده نگه می دارد تا زمانی که برای مرحله بعدی فرآیند گوارش آماده شود. این دریچه، دریچه پیلور نام دارد. در تنگی پیلور، عضلات پیلور ضخیم می شوند و به طور غیر طبیعی بزرگ می شوند و مانع از رسیدن غذا به روده کوچک می شوند. اصطلاح پزشکی کامل برای این وضعیت، تنگی پیلور هیپرتروفیک (HPS) است: هیپرتروفیک به هیپرتروفی اشاره دارد که به معنای ضخیم شدن است.

تنگی پیلور می تواند منجر به استفراغ شدید، کم آبی بدن و کاهش وزن شود. نوزادان مبتلا به تنگی پیلور ممکن است به نظر همیشه گرسنه باشند. جراحی تنگی پیلور را درمان می کند.

 در تنگی پیلور چه اتفاقی می افتد؟

پیلور یک اسفنکتر عضلانی است (عضله ای که باز و بسته می شود). در انتهای معده  قرار دارد، جایی که معده به روده کوچک می رسد. زمانی که معده در حال هضم غذا و مایعات است، پیلور منقبض می شود. سپس منبسط می شود (باز می شود) تا غذا و مایعات وارد روده کوچک شود.

هنگامی که عضله پیلور خیلی ضخیم است، مسیر عبور را باریک می کند. مایعات و غذا نمی توانند از معده به روده کوچک حرکت کنند. کودک مبتلا به تنگی پیلور اغلب به شدت استفراغ می کند زیرا شیر خشک یا شیر مادر نمی تواند معده را ترک کند. بسیاری از نوزادان در افزایش وزن مشکل دارند زیرا دوره های زیادی از استفراغ دارند.

علائم تنگی پیلور (HPS):

 علائم تنگی پیلور معمولاً در عرض 3 تا 5 هفته پس از تولد ظاهر می شود. تنگی پیلور در نوزادان بزرگتر از 3 ماه نادر است.

علائم عبارتند از:

استفراغ بعد از تغذیه: نوزاد ممکن است به شدت استفراغ کند و شیر مادر یا شیر خشک را بیرون بیاورد که به استفراغ پرتابه معروف است. استفراغ ممکن است در ابتدا خفیف باشد. اما با گذشت زمان، با باریک شدن دهانه پیلور شدیدتر می شود. استفراغ ممکن است گاهی حاوی خون باشد.

گرسنگی مداوم:  نوزادانی که تنگی پیلور دارند، اغلب می خواهند بلافاصله پس از استفراغ غذا بخورند.

انقباضات معده: ممکن است بلافاصله پس از مصرف شیر، اما قبل از استفراغ، افراد متوجه انقباضات موج مانندی شوند که در ناحیه فوقانی شکم کودک موج می زند. این انقباضات بخشی از فرآیند گوارشی است که به عنوان پریستالسیس شناخته می‌شود. انقباضات ناشی از تلاش ماهیچه های معده است که غذا را به زور از طریق پیلور تنگ عبور می دهند.

کم آبی بدن: ممکن است کودک بدون اشک گریه کند یا بی حال شود. ممکن است متوجه شوید که پوشک‌های خیس کمتری را عوض می‌کنید یا پوشک‌هایی که آنطور که انتظار دارید خیس نیستند.

تغییرات در حرکات روده: از آنجایی که تنگی پیلور از رسیدن غذا به روده جلوگیری می کند، نوزادان مبتلا به این بیماری ممکن است دچار یبوست شوند.

مشکلات وزن:  تنگی پیلور می تواند مانع از افزایش وزن نوزاد شود و گاهی اوقات باعث کاهش وزن می شود.

زمان مراجعه به پزشک:

اگر کودک:

• پس از تغذیه استفراغ پرتابه می کند.
• به نظر کمتر فعال یا غیرعادی تحریک پذیر است.
• دفع ادرار یا مدفوع به میزان قابل توجهی کمتر است.
• وزن اضافه نمی کند یا در حال کاهش وزن است.

علت تنگی پیلور:

دانشمندان علت دقیق تنگی پیلور را نمی دانند. با این حال، ژنتیک و عوامل محیطی ممکن است نقش داشته باشند.

عوامل خطر:

برای تنگی پیلور عبارتند از:

جنسیت:  تنگی پیلور در پسران، به ویژه فرزندان اول، بیشتر از دختران مشاهده می شود.

نژاد و قومیت:  تنگی پیلور در کودکان سفیدپوست و اسپانیایی تبار شایع تر است.

تولد زودرس: تنگی پیلور در نوزادانی که نارس به دنیا می آیند بیشتر از نوزادان ترم است.

سابقه خانوادگی: مطالعات میزان بالاتری از این اختلال را در میان خانواده های خاص نشان می دهد. تنگی پیلور در حدود 20 درصد از نوادگان مذکر و 10 درصد از نوادگان مونث مادرانی که این عارضه را داشتند ایجاد می شود.

استعمال سیگار در دوران بارداری: این رفتار می تواند خطر تنگی پیلور را تقریباً دو برابر کند.

مصرف زودهنگام آنتی بیوتیک: برای نوزادانی که در هفته های اول زندگی آنتی بیوتیک های خاصی تجویز می شود برای مثال: اریترومایسین برای درمان سیاه سرفه، خطر تنگی پیلور را افزایش می دهد. علاوه بر این، نوزادانی که از مادرانی که در اواخر بارداری آنتی‌بیوتیک‌های خاصی مصرف کرده‌اند، به دنیا می‌آیند، ممکن است خطر تنگی پیلور را افزایش دهند.

تغذیه با شیشه شیر: برخی مطالعات نشان می دهد که تغذیه با شیشه شیر به جای شیردهی می تواند خطر تنگی پیلور را افزایش دهد. اکثر افرادی که در این مطالعات شرکت کردند از شیر خشک به جای شیر مادر استفاده کردند، بنابراین مشخص نیست که آیا افزایش خطر مربوط به شیر خشک است یا مکانیسم تغذیه با شیشه شیر.

عوارض تنگی پیلور (HPS):

اختلال در رشد  

کم آبی بدن: استفراغ مکرر می تواند باعث کم آبی بدن و عدم تعادل مواد معدنی شود. این مواد معدنی الکترولیت نامیده می‌شوند. الکترولیت ها به تنظیم بسیاری از عملکردهای حیاتی کمک می کنند.

تحریک معده:  استفراغ مکرر می تواند معده کودک را تحریک کند و ممکن است باعث خونریزی خفیف شود.

زردی: به ندرت، ماده ای که از کبد ترشح می شود می تواند تجمع پیدا کند و باعث زردی پوست و چشم شود. این ماده به نام بیلی روبین شناخته می شود.

تشخیص:

پزشک کودک تشخیص را با معاینه فیزیکی شروع می کند. گاهی اوقات، پزشک هنگام معاینه شکم نوزاد، توده ای به شکل زیتون را احساس می کند. این توده ماهیچه های پیلور بزرگ شده هستند. گاهی اوقات ممکن است هنگام معاینه شکم نوزاد، اغلب قبل از شروع استفراغ، انقباضات موجی قابل مشاهده باشد.

پزشک همچنین ممکن است  موارد تشخیصی زیرا توصیه کند:

• آزمایش خون برای بررسی کم آبی بدن یا عدم تعادل الکترولیت یا هر دو.
• سونوگرافی برای مشاهده پیلور و تایید تشخیص تنگی پیلور.
• عکسبرداری با اشعه ایکس از سیستم گوارش کودک، در صورتی که نتایج سونوگرافی واضح نباشد.

درمان تنگی پیلور (HPS):

برای درمان تنگی پیلور نیاز به جراحی است. این روش که پیلورومیوتومی نامیده می شود، اغلب در همان روز تشخیص برنامه‌ریزی می شود. اگر بدن کودک  کم آب باشد یا عدم تعادل الکترولیت داشته باشد، قبل از جراحی از طریق IV مایعات   دریافت می کند.

در پیلورومیوتومی، جراح فقط لایه بیرونی عضله پیلور ضخیم شده را برش می دهد و به پوشش داخلی اجازه می دهد تا بیرون بزند. این یک کانال برای عبور غذا به روده کوچک باز می کند.

پیلورومیوتومی اغلب با استفاده از جراحی کم تهاجمی انجام می شود. یک ابزار باریک بینایی به نام لاپاراسکوپ از طریق یک برش کوچک در نزدیکی ناف نوزاد وارد می شود. بهبودی از روش لاپاراسکوپی معمولاً سریعتر از بهبودی پس از جراحی سنتی است. این روش همچنین اسکار کوچکتری بر جای می گذارد.

بعد از جراحی:

• ممکن است برای چند ساعت به کودک مایعات داخل وریدی تزریق شود. می توان ظرف 12 تا 24 ساعت دوباره شیر دادن به کودک را شروع کرد.
• ممکن است کودک بخواهد دفعات بیشتری شیر بخورد.
• مقداری استفراغ ممکن است برای چند روز ادامه یابد.

عوارض احتمالی جراحی تنگی پیلور شامل: خونریزی و عفونت است. با این حال، عوارض شایع نیستند و نتایج جراحی عموما عالی هستند.

مطالب مشابه:

ارتباط روده و مغز

افتادگی روده کوچک یا انتروسل

بیماری التهابی روده و دیابت

پولیپ روده بزرگ

نورون ها و درد روده

منابع: my.clevelandclinic، mayoclinic