حافظه حسی

حافظه حسی حافظه ای است که از طریق پنج اندام حسی ما شکل می گیرد. ما پنج حس داریم: شنوایی، بینایی، لامسه، بویایی و چشایی. زمانی که از حواس خود برای ساختن خاطرات استفاده می کنیم، به عنوان حافظه حسی شناخته می شود. حافظه حسی درک اطلاعات چشایی، بینایی، بویایی، شنوایی و لمسی است که از طریق قشر حسی مغز وارد می شود و از طریق تالاموس منتقل می شود. این خاطرات کوتاه مدت هستند، یعنی فقط چند ثانیه طول می کشد. شما فقط زمانی حافظه حسی را تجربه می کنید که یک یا چند حواس شما تحریک شوند.

 انواع مختلف حافظه حسی:

هر اندام حسی با یک حافظه حسی مرتبط است. انواع حافظه های حسی به شرح زیر است:

حافظه نمادین:

به چیزی که می بینید مرتبط است. این حافظه را برای چند ثانیه ذخیره می کند و مقدار زمانی که حافظه ذخیره می شود نیز به روشنایی تصویر بستگی دارد. هر چه تصویر روشن تر باشد، ممکن است مدت بیشتری باقی بماند.

اینها خاطرات بصری هستند. خاطره گذرا از آنچه که قبل از خاموش کردن چراغ ها دیدید به عنوان حافظه نمادین شناخته می شود.

حافظه پژواک:

صدا و شنوایی باعث ایجاد حافظه پژواک می شود. چند ثانیه طول می کشد تا مغز این خاطرات را پردازش کند. وقتی صدا وارد گوش می شود، لوب تمپورال مغز شروع به پردازش آن می کند. تحقیقات نشان می دهد که این حافظه هنگام یادگیری زبان حیاتی است. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد افرادی که در صحبت کردن مشکل دارند، فقط می‌توانند حافظه اکوئیک را برای مدت کوتاهی ذخیره کنند.

ظرفیت درک زبانی یک مثال اساسی از حافظه پژواک است. گفتار و حافظه پژواک هر دو روند مشابهی را طی می کنند. این نوع حافظه هر صدا یا هجا را ردیابی می کند و آن را به صدا یا هجای بعدی پیوند می دهد و به مغز شما در شناسایی کلمات و جملاتی که می توانید بفهمید کمک می کند. توانایی شما در گوش دادن به آهنگ ها نیز نمونه ای از حافظه پژواک است. مغز شما می تواند نت ها و لحن را به هم متصل کند تا آن را به عنوان یک آهنگ تشخیص دهد.

حافظه هپتیک(Haptics):

حس لامسه در این نوع حافظه نقش دارد. ممکن است شامل احساسات خوشایند، فشار، درد و خارش باشد. به لطف حافظه لمسی می توانید اشیایی را که لمس می کنید تشخیص دهید.

هر نوع تعاملی که شامل حس لامسه باشد حافظه هپتیک(Haptics) نام دارد. به عنوان مثال، این حافظه احساس یک قطره باران را روی پوست شما ذخیره می کند و به شما امکان می دهد بفهمید چه اتفاقی می افتد. به طور مشابه، هنگامی که در رایانه تایپ می کنید، حافظه لمسی به یافتن کلیدهای صحیح کمک می کند.

حافظه بویایی:

این حافظه به بو متصل است. بو به سرعت راه خود را به مناطقی از مغز باز می کند که پس از استنشاق از حافظه بلند مدت پشتیبانی می کنند. از آنجایی که مولکول های غذایی که می جوید وارد بینی شما می شود، حافظه بویایی شما در شناسایی طعم ها به شما کمک می کند.

 حافظه چشایی:

این نوع حافظه با چشایی مرتبط است و با حافظه بویایی ارتباط نزدیکی دارد. پنج طعم اصلی که زبان  از طریق سلول های گیرنده چشایی تشخیص می دهد به شما در شناسایی غذاهای شور، شیرین، تلخ و ترش کمک می کند.

مانند بوها، مزه ها می توانند خاطره گذشته شما را تضعیف کنند. به عنوان مثال، دفعه بعد که غذایی را می خورید که قبلا شما را بیمار می کرد، ممکن است حالت تهوع را تجربه کنید. با در نظر گرفتن چیزهایی که می توانند خطرناک باشند، به لطف این مزیت تکاملی می توانید از خوردن غذاهای خطرناک اجتناب کنید.

به طورکلی حافظه حسی حافظه ای است که به شما در پردازش و محاسبه محیط اطرافتان کمک می کند. مغز شما ممکن است اطلاعات حسی را که می بینید، می شنوید، بو می کنید، لمس می کنید یا می چشید را پردازش کند یا نادیده بگیرد. درک اینکه چگونه هر یک از اجزای حافظه حسی بر شما تأثیر می گذارد، به شما کمک می کند تا بفهمید چرا می توانید برخی از اطلاعات حسی را به خاطر بیاورید اما برخی دیگر را نه.

مطالب مشابه:

آلزایمر و زوال عقل

آستروسیتوما

بیماری‌های پریون

اسکیزوفرنی

فانتوسمی

منبع: healthlibrary.askapollo