کوتاهی رحم
تشخیص و درمان کوتاهی دهانه رحم در دوران بارداری:
هنگامی که باردار هستید، مطالب مختلفی در مورد آناتومی خود می آموزید که ممکن است قبلا نمی دانستید. گاهی اوقات چیزهایی را یاد می گیرید که نیاز به مراقبت بیشتری در دوران بارداری دارند.
دهانه رحم دهانه ای است که در پایین رحم قرار دارد و رحم و واژن را به هم متصل می کند. زمانی که باردار نیستید، معمولا کوتاه – به طور متوسط حدود 25 میلی متر (mm) – و به حالت بسته است.
در دوران بارداری، دهانه رحم طویل تر می شود و فاصله محافظتی بیشتری بین جنین و خارج بدن ایجاد می کند.
در یک مطالعه که شامل 930 زن باردار بود، میانگین طول دهانه رحم در هفته 8 بارداری تقریبا 41 میلی متر بود. اما با پیشرفت بارداری، دهانه رحم دوباره شروع به کوتاه شدن می کند تا برای زایمان آماده شود. در واقع، این کوتاه شدن، باز شدن، نازک شدن و نرم شدن دهانه رحم است که به نوزاد اجازه می دهد از کانال زایمان عبور کند و به دنیا بیاید.
عوارض احتمالی بارداری:
اگر در اوایل بارداری دهانه رحم کوتاه تری دارید، کوتاه شدن طبیعی که با گذشت هفته ها اتفاق می افتد ممکن است دهانه را خیلی کوتاه کند و زمان کوتاه شدن دهانه زودتر رخ دهد که منجر به زایمان زودرس می شود. حتی می توانی باعث سقط جنین شود (از دست دادن بارداری قبل از هفته 20 بارداری).
در یک مطالعه قدیمی تر اما بنیادی، محققان دریافتند که زنانی که در هفته 23 بارداری اندازه دهانه رحم آنها 15 میلی متر یا کمتر اندازه گیری شده است، اکثر زایمان های زودرس را تشکیل می دهند که هفته 32 یا زودتر اتفاق می افتند.
طول دهانه رحم پیش بینی خوبی برای زایمان زودرس است.
تشخیص و درمان کوتاهی دهانه رحم برای جلوگیری از نارسایی دهانه رحم – نرم شدن و باز شدن زودهنگام (اتساع، در دوران بارداری) دهانه – رحم مهم است.
علل کوتاهی دهانه رحم:
علت اصلی کوتاهی دهانه رحم، نارسایی دهانه رحم است که به آن دهانه رحم ناکارآمد نیز می گویند. این می تواند ناشی از موارد قبلی باشد:
- ضربه به ناحیه دهانه رحم (مانند عملی مانند اتساع و کورتاژ – اما توجه داشته باشید که این اتفاق نادر است).
- آسیب به دهانه رحم در طول زایمان سخت
- مواجهه در معرض داروی هورمونی دی اتیل استیل بسترول (یعنی اگر مادرتان آن را در دوران بارداری مصرف کرده است)
- پارگی دهانه رحم
نارسایی دهانه رحم همچنین می تواند مادرزادی باشد، یا چیزی که شما به دلیل شکل رحم با آن متولد شدید.
برخی از علائم دهانه رحم کوتاه:
دهانه رحم کوتاه به خودی خود علائمی ایجاد نمی کند. با این حال، چند نشانه که نشان می دهد ممکن است دهانه رحم کوتاه داشته باشید عبارتند از:
- سابقه سقط جنین در سه ماهه دوم (کوتاهی دهانه رحم یکی از دلایل اصلی این سقط است)
- سابقه زایمان زودرس به دلیل شروع زایمان خود به خود قبل از هفته 37
این موارد ممکن است دلایل دیگری غیر از کوتاهی دهانه رحم داشته باشند و در تجربه اولین بارداری این موارد وجود ندارند که شما بتوانید با تکیه بر اینها متوجه شوید که کوتاهی دهانه رحم دارید یا خیر. بنابراین اگر این نشانه ها را دارید پزشک ممکن است اندازه گیری دهانه رحم را به عنوان بخشی از مانیتورینگ فعلی یا آتی قبل از تولد انجام دهد.
علاوه بر این، در صورت داشتن نارسایی دهانه رحم ممکن است علائمی در دوران بارداری داشته باشید.
در سه ماهه دوم بارداری، اگر هر یک از علائم زیر را در مورد نارسایی دهانه رحم دارید، به پزشک اطلاع دهید:
- گرفتگی غیرمعمول
- درد یا فشار لگن
- خونریزی خفیف (البته هر گونه خونریزی در دوران بارداری را گزارش دهید).
- کمر درد
- تغییر ترشحات واژن
این علائم همچنین ممکن است باعث شود که پزشک شما مشکوک به کوتاهی رحم شود و اندازه رحم را بررسی کند.
تشخیص کوتاهی دهانه رحم:
اگر به دلیل زایمان زودرس قبلی، سابقه سقط جنین یا اعضای خانواده با دهانه رحم کوتاه در معرض خطر بالاتری برای دهانه رحم کوتاه قرار دارید، پزشک یک سونوگرافی ترانس واژینال برای اندازه گیری دهانه رحم انجام می دهد.
این نوع سونوگرافی استاندارد طلای برای اندازه گیری دهانه رحم در نظر گرفته می شود.
اگر قبلا زایمان زودرس یا سقط جنین داشتید، پزشک ممکن است این اندازه گیری را در شروع سه ماهه دوم بارداری یا حدود 12 تا 14 انجام دهد.
همچنین اگر اندازه دهانه رحم در این مرحله کمتر از 25 میلی متر باشد، پزشک تشخیص می دهد که دهانه رحم کوتاه است.
اگر علائم هشداردهنده قبلی را نداشته اید، این بخشی از ویزیت های استاندارد قبل از تولد نیست. اما به یاد داشته باشید که همیشه می توانید از پزشک خود بخواهید تا دهانه رحم را اندازه گیری کند، حتی اگر در معرض خطر نباشید.
درمان دهانه رحم کوتاه:
خبر خوب برای شما و کودک این است که – وقتی پزشکتان از کوتاهی دهانه رحم مطلع شد – درمان هایی وجود دارد که می تواند تا حد ممکن به تاخیر در زایمان کمک کند.
سرکلاژ (بخیه) دهانه رحم:
این در اصل یک بخیه قوی است که دهانه رحم را می بندد.
اگر در گذشته مشکلاتی با دهانه رحم کوتاه داشته اید، اگر اندازه دهانه رحم شما کمتر از 25 میلی متر است، یا اگر ناتوانی دهانه رحم دارید، پزشک ممکن است برای جلوگیری از سقط جنین و حفظ سلامت نوزاد، سرکلاژ (بخیه) را در اوایل سه ماهه دوم توصیه کند.
مطمئن باشید، سرکلاژ استاندارد دهانه رحم برای همیشه نیست. پزشک بخیه را پس از اینکه زایمان برای شما ایمن شد – از 36 تا 38 هفته – بر میدارد.
پروژسترون:
اگر بارداری شما پرخطر است، ممکن است پزشک پروژسترون را به صورت تزریق یا شیاف واژینال تجویز کند.
در 2 کارآزمایی بالینی که در یک مطالعه به آنها اشاره شد، پروژسترون در کاهش زایمان زودرس مفید بود. در واقع، برای زنانی که قبلا زایمان زودرس داشتند، تعداد زایمان های زودرس به حدود نصف کاهش یافت.
بنابراین در حالی که آمپول های پروژسترون ممکن است باعث گزش شوند و یا شیاف ها ممکن است کثیف باشند، اگر دهانه رحم کوتاهی دارید پروژسترون می تواند خطر زایمان زودرس را کاهش دهد و بنابراین کودک را مدت بیشتری در رحم نگه می دارد.
پساری Arabin:
پساری Arabin جایگزین جدیدتری برای سرکلاژ و پروژسترون میباشد. این یک حلقه کوچک است که برای پیچیده شدن در اطراف دهانه رحم و بستن آن طراحی شده است – بدون نیاز به جراحی.
استراحت در رختخواب:
گاهی اوقات، پزشک ممکن است برای کوتاهی دهانه رحم استراحت در بستر (یا استراحت لگنی) را توصیه کند. این می تواند به معنای هر چیزی باشد، عدم از رابطه جنسی یا فعالیت شدید گرفته تا استراحت کامل و فقط در صورت ادرار کردن و غذا خوردن از جای خود بلند شدن.
با این حال مهم است که توجه داشته باشید که نقش استراحت سخت در رختخواب برای جلوگیری از زایمان زودرس ثابت نشده است.
مطالب مشابه:
