آسیب های ورزشی

ورزش برای سلامتی مهم است، اما افراد اغلب هنگام شرکت در ورزش یا سایر فعالیت های بدنی آسیب می بینند. آسیب های ورزشی شامل آسیب به بخشی از بدن شما به دلیل ورزش، ورزش یا فعالیت های ورزشی است.

این آسیب ها می تواند حاد (ناگهانی) یا مزمن (در طول زمان ایجاد شود) باشد.

آسیب های ورزشی شایع هستند و می توانند در سراسر بدن به استخوان ها، ماهیچه ها، تاندون ها، رباط ها و سایر ساختارها روی دهند.

شما می توانید بسیاری از آسیب های جزئی را در خانه با استراحت، یخ، فشرده سازی، بالا نگه داشتن و داروهای مسکن بدون نسخه درمان کنید. اما برخی از آسیب های ورزشی مانند: بی حرکتی، فیزیوتراپی و جراحی نیاز به درمان پزشکی دارند.

چه کسانی ممکن است دچار آسیب ورزشی شوند؟

آسیب های ورزشی ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، به ویژه افرادی که:

از فرم صحیح خارج شده اند.
از وسایل حفاظتی مناسب استفاده نکنند.
بدون گرم کردن و سرد کردن بدن ورزش کنند.
در ورزش های تماسی که ممکن است شامل برخورد باشد، شرکت کنید.
در فعالیت هایی شرکت کنید که شامل پریدن، دویدن و چرخیدن یا تغییر جهت سریع است.

شایع ترین قسمت های آسیب دیده بدن کدامند؟

آسیب های ورزشی می تواند هر قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار دهد. قسمت هایی که اغلب تحت تأثیر قرار می گیرند:

تاندون آشیل: تاندون آشیل طناب ضخیمی است که پشت ساق پا را به پاشنه پا متصل می کند و به شما کمک می کند راه بروید. اما تاندون می تواند متورم، ملتهب و سفت شود. حتی می تواند پاره شود. به این تاندونیت آشیل یا پارگی تاندون آشیل می گویند.
مچ پا: مچ پا شامل سه مفصل و همچنین چندین استخوان، غضروف، رباط، ماهیچه و تاندون است. درد مچ پا اغلب به دلیل پیچ خوردگی مچ پا ایجاد می شود.
آرنج: آرنج مفصلی است که به عنوان یک لولا بین بازو فوقانی و تحتانی عمل می کند. افراد معمولاً در اثر تکرار حرکات و استفاده بیش از حد (به عنوان مثال، آرنج تنیس بازان) درد را در آرنج خود تجربه می کنند.
سر: سر شامل: صورت، جمجمه و مغز می شود. یکی از شایع ترین آسیب های سر، ضربه مغزی است.
زانو: زانو یک مفصل پیچیده است که به عنوان یک لولا بین ران و ساق پا عمل می کند. این شامل استخوان، غضروف، رباط و تاندون است. زانو درد می تواند ناشی از زانوی جامپر یا زانوی دونده باشد. سایر آسیب های رایج شامل: پارگی مینیسک و پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) است.
شانه: شانه بازو را به تنه بدن متصل می کند. این شامل روتاتور کاف، گروهی از ماهیچه ها و تاندون ها است که بازو را در حفره شانه نگه می دارد. تاندونیت روتاتور کاف و پارگی روتاتور کاف آسیب های ورزشی رایج هستند.

شایع ترین آسیب های ورزشی کدامند؟

انواع مختلفی از آسیب های ورزشی وجود دارد. برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

شکستگی استخوان: شکستگی استخوان زمانی رخ می دهد که نیروی ناگهانی به استخوان وارد شود.
پارگی غضروف: غضروف یک ضربه گیر محکم اما انعطاف پذیر است که انتهای برخی از استخوان ها را می پوشاند و از آن محافظت می کند. آسیب های غضروفی ممکن است در مفاصلی مانند: زانو و شانه رخ دهد.
ضربه مغزی: ضربه مغزی یک آسیب مغزی است که در اثر ضربه به سر ایجاد می شود.
دررفتگی: دررفتگی زمانی اتفاق می افتد که انتهای استخوان از موقعیت طبیعی خود در مفصل خارج شود. به عنوان مثال، اگر شانه شما از سوکت بیرون بیاید، دررفته است.
تاندونیت: تاندونیت زمانی رخ می‌دهد که بافت‌هایی که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها (تاندون‌ها) متصل می‌کنند متورم و ملتهب شوند. این ناشی از حرکات تکراری در طول زمان است. به عنوان مثال می توان به زانوی جامپر (تاندونیت کشکک) اشاره کرد.
رگ به رگ شدن: زمانی اتفاق می افتد که رباط بیش از حد کشیده شود یا پاره شود. رباط ها استخوان ها را به هم متصل می کنند و مفاصل را تثبیت می کنند. این آسیب‌ها می‌توانند خفیف یا شدید باشند و در مچ پا، زانو و مچ دست شایع هستند.
کشیدگی: کشیدگی زمانی اتفاق می‌افتد که عضله را بیش از حد کشیده یا پاره شود. به عنوان مثال می توان به کشیدگی همسترینگ، کشیدگی پشت و شکم اشاره کرد.

علت بروز آسیب های ورزشی:

آسیب های ورزشی دلایل زیادی دارند، از جمله:

حوادثی مانند: سقوط.
عادات بد همراه با ورزش، مانند: گرم نکردن بدن یا کشش نا کافی.
فقدان تجهیزات ایمنی یا تجهیزات آسیب دیده یا نادرست فرسوده شده است.
کفش هایی که به خوبی جا نمی شوند یا پشتیبانی کافی را ارائه نمی دهند.
شروع ناگهانی یک برنامه ورزشی یا افزایش قابل توجه فعالیت بدنی که بدن شما به آن عادت ندارد.

علائم آسیب ورزشی چیست؟

این علائم و نشانه های آسیب ورزشی به نوع آسیب بستگی دارد. علائم رایج عبارتند از:

درد یا حساسیت.
کبودی.
تغییر شکل، مانند: استخوان یا مفصلی که در جای خود قرار ندارد.
کاهش دامنه حرکتی.
صدای ترک خوردن، کلیک کردن یا ترکیدن اعضای بدن .
ناتوانی در تحمل وزن روی لگن، ساق پا یا پا.
پوستی که در لمس گرم است.
سفتی یا ضعف.
تورم.
مشکل در حرکت دادن یک عضو بدن به طور معمول (مثلاً، نمی‌توانید آن را تا آنجا جابجا کنید یا وقتی می‌خواهید حرکت کنید به اصطلاح قفل می‌شود).

تشخیص آسیب ورزشی

برای تشخیص آسیب ورزشی، پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد.همچنین پزشک سؤالاتی در مورد آنچه اتفاق افتاده و علائمی که داشته اید می پرسند. آنها همچنین به ناحیه آسیب دیده نگاه می کنند و احتمالا نحوه حرکت آن را آزمایش می کنند.

باتوجه به نوع آسیب و شدت آن، پزشک نیز ممکن است آزمایش های تصویربرداری را توصیه کند. اشعه ایکس، سی تی اسکن یا MRI می تواند تصاویری از ساختارهای داخل بدن را ایجاد کند. این تصاویر به پزشک کمک می‌کند تا آسیب‌های خاص را درک، تشخیص و درمان کند.

مدیریت و درمان آسیب ورزشی

درمان آسیب های ورزشی باتوجه به نوع و شدت آن بسیار متفاوت است. بسیاری از آسیب های ورزشی در چند روز یا چند هفته با استراحت و راهبردهای در خانه بهبود می یابند.

اما برای آسیب های جدی تر، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

بی حرکتی با گچ، آتل، زنجیر، استفاده از سایر وسایل پزشکی.
تزریق برای کاهش تورم و درد.
تجویز داروهای ضد التهابی.
جراحی برای اصلاح شکستگی ها یا ترمیم پارگی رباط، تاندون یا غضروف.
فیزیوتراپی (توانبخشی) برای بهبود و تقویت قسمت های آسیب‌دیده بدن.

چگونه می توانم خطر آسیب های ورزشی را کاهش دهم؟

راه های زیادی وجود دارد که می توانید از آسیب های ورزشی جلوگیری کنید.

ورزش ها و فعالیت هایی را انتخاب کنید که خطر کمتری دارند (مثلاً از ورزش هایی که شامل برخورد هستند اجتناب کنید).
یک ورزش را انجام ندهید یا همان فعالیت را در طول سال انجام ندهید. این امر به ویژه برای کودکان مهم است.
روال خود را با هم مخلوط کنید بدن شما به ترکیبی از تمرینات قلبی عروقی (هوازی)، تمرینات قدرتی با وزنه یا مقاومت و انعطاف پذیری نیاز دارد.
قبل، حین و بعد از هر ورزش مقدار زیادی آب بنوشید.
تکنیک مناسب را یاد بگیرید و همیشه از آن استفاده کنید.
به بدن خود گوش دهید و زیاد جلو نروید. وقتی خسته هستید استراحت کنید هر فعالیتی را که به نظر درست نیست متوقف کنید.
به آرامی شروع کنید و به تدریج بسازید. به عنوان مثال، با پیاده روی شروع کنید و قبل از اینکه وارد مسابقه شوید، به دویدن ادامه دهید.
قبل و بعد از هر تمرین حرکات کششی انجام دهید. قبلش گرم کنید و بعد خنک کنید.
کفش و تجهیزات ایمنی مناسب بپوشید و مطمئن شوید که همیشه در شرایط خوبی هستند.

چگونه پس از آسیب ورزشی از خود مراقبت کنم؟

اگر در حین فعالیت بدنی آسیب دیدید، بلافاصله بازی یا ورزش را متوقف کنید. اگر ادامه دهید، می توانید آسیب بیشتری وارد کنید.

اکثر آسیب های ورزشی جزئی با روش RICE در چند روز بهبود می یابند:

استراحت: برای چند روز به ناحیه آسیب‌دیده استراحت دهید. اگر به پایین تنه آسیب وارد شده‌است ، وزن خود را بر آن ناحیه وارد نکنید و از عصا استفاده کنید.
یخ: شما نیز میتوانید برای کاهش درد و تورم، یخ یا کیسه های سرد را روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید (مثلاً هر چهار ساعت ، ۱۵ تا ۲۰ دقیقه).
فشرده سازی: ناحیه آسیب‌دیده را در یک باند الاستیک بپیچید تا از ورم جلوگیری کند. مطمئن شوید که محکم است، اما نه آنقدر سفت که باعث صدمه دیدن یا قطع شدن گردش خون شود.
ارتفاع: قسمت آسیب‌دیده بدن خود را در صورت امکان بالاتر از سطح قلب خود نگه دارید تا به آن استراحت داده و تورم را کاهش دهید. از یک بالش یا چیزی شبیه به آن استفاده کنید تا آسیب را بالای قلب خود نگه دارید.

همچنین ممکن است مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند: ایبوپروفن یا ناپروکسن را در نظر بگیرید.

همانطور که شروع به احساس بهتر کردید، به آرامی به ورزش و سایر فعالیت ها بازگردید. مطمئن شوید که می توانید ناحیه را بدون درد یا سفتی حرکت دهید. این به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که دوباره به خود آسیب نرسانید یا آسیب را بدتر و بیشتر نکنید.