انواع بیماری های مقعدی
در میان بسیاری از بیماری های گوارشی که می توانند فرد را تحت تأثیر قرار دهند، بیماری ها و اختلالات مقعدی احتمالاً برخی از ناراحت کننده ترین تجربیاتی هستند که فرد می تواند داشته باشد. مقعد انتهای راست روده است که مدفوع از طریق آن از بدن خارج می شود و متشکل از قسمتی از روده و بخشی از لایه های سطحی بدن از جمله پوست می باشد. مشکلات مربوط به مقعد بسیار شایع می باشد که از جمله آنها می توان به هموروئید، آبسه، شقاق، زگیل مقعدی، کیست مویی و سرطان شاره کرد.
ممکن است برخی افراد از صحبت در مورد مشکلات مقعدی خود خجالت بکشند. اما خصوصا در صورت داشتن درد یا خونریزی مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید. هرچه جزئیات بیشتری در مورد مشکل خود ارائه دهید، پزشک بهتر می تواند به شما کمک کند. درمان بیماری های مربوط به مقعد بسته به نوع مشکل متفاوت خواهد بود.
بیماری های مربوط به مقعد کدامند؟
-
بواسیر یا هموروئید
بواسیر زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی در قسمت پایین رکتوم یا مقعد متسع شود و حالت پیچ خورده پیدا می کنند و در نهایت توده هایی در داخل یا خارج مقعد ایجاد می شوند که می توانند باعث درد یا خونریزی شوند.
افزایش فشار در عروق ناحیه آنورکتال منجر به ایجاد رگ های متورم و در نتیجه هموروئید می شود. این فشار ممکن است ناشی از بارداری، بلند کردن مکرر اجسام سنگین یا زور زدن مکرر در حین دفع مدفوع (اجابت مزاج) باشد. یبوست مزمن نیز ممکن است باعث زور زدن به هنگام دفع مدفوع شده و منجر به وارد شدن فشار زیاد به رگ های خونی مقعد شود.
انواع هموروئید و علائم آنها
- هموروئید داخلی: که در بالای محل اتصال مقعد و راست روده (اتصال آنورکتال) ایجاد می شود. هموروئید داخلی در داخل راست روده قرار دارد و معمولاً قابل مشاهده یا احساس نبوده و به ندرت باعث ناراحتی می شوند. اما زور زدن یا تحریک در هنگام دفع مدفوع می تواند منجر به خونریزی درد و یا سوزش شود.
- هموروئید خارجی: که در اطراف مقعد ایجاد می شود و می تواند منجر به خارش، سوزش، درد یا ناراحتی در ناحیه مقعد، تورم در اطراف مقعد و خونریزی شود.
تشخیص هموروئید
تشخیص بر اساس معاینه مقعد و رکتوم، اغلب با آنوسکوپ، سیگموئیدوسکوپ یا کولونوسکوپ است.
درمان هموروئید
بیشتر علائم هموروئید بدون درمان از بین می روند. اما نرم کننده های مدفوع و نشستن در آب می تواند به تسکین علائم کمک کند.
برخی از هموروئیدها با یک روش رابر بند (کش لاستیکی)، اسکلروتراپی، فتوکواگولاسیون و یا گاها با جراحی درمان می شوند.
-
شقاق مقعدی
شقاق مقعدی یک ترک یا پارگی در پوشش مجرای مقعد است و علت شایع درد مقعدی و خونریزی مقعدی، به ویژه در هنگام دفع مدفوع (اجابت مزاج) است.
علت شقاق مقعدی
- دفع مدفوع بزرگ یا سفت
- یبوست و زور زدن در هنگام اجابت مزاج
- اسهال طولانی مدت
- داشتن رابطه مقعدی
- زایمان
اگرچه کمتر شایع است اما برخی بیماری ها مانند سرطان مقعد، HIV، بیماری سل و سیفلیس نیز می توانند منجر به شقاق مقعدی شوند.
علائم شقاق مقعدی
- درد شدید هنگام مدفوع
- سوزش یا خارش همراه با مدفوع
- خون تازه و قرمز در مدفوع شما
همچنین برخی از افراد ممکن است این موارد را نیز داشته باشند:
- اسپاسم عضلات مقعد
- وجود توده روی پوست نزدیک پارگی
تشخیص شقاق مقعدی
تشخیص از طریق آنوسکوپی، سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی امکان پذیر است.
درمان شقاق مقعدی
در بیشتر موارد شقاق مقعدی با درمان های ساده مانند افزایش مصرف فیبر و مایعات یا نشستن در حمام آب گرم بهبود می یابد. برخی از افراد مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است نیاز به درمان با دارو یا گاهی جراحی داشته باشند.
-
زگیل مقعدی یا کاندیلوما
زگیل مقعدی زگیل هایی در داخل و اطراف مقعد هستند و توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. این ویروس از طریق تماس جنسی یا تماس پوست به پوست منتقل می شود.
علائم زگیل مقعدی
- وجود توده های نرم در داخل یا اطراف مقعد
- توده هایی به رنگ قهوه ای روشن، زرد، صورتی یا گوشتی که ممکن است کنار هم جمع شوند.
- خونریزی
- خارش
- ترشحات از مقعدی (ناشی از زگیل های داخلی مقعد)
تشخیص زگیل مقعدی
تشخیص از طریق معاینه فیزیکی و بررسی آزمایشگاهی نمونه گرفته شده از زگیل (بیوپسی) انجام می گیرد.
درمان زگیل مقعدی
اکثر زگیل های مقعدی نیاز به درمان با داروهای موضعی یا جراحی دارند.
-
سرطان مقعد
سرطان مقعد بیماری است که در آن سلول های بدخیم (سرطانی) در بافت های مقعد تشکیل می شوند.
بیشتر سرطان های مقعد مربوط به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است.
عوامل خطر سرطان مقعد
- مبتلا شدن به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
- داشتن یک بیماری یا بیماری که باعث ضعف سیستم ایمنی می شود، مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یا پیوند عضو
- داشتن سابقه شخصی سرطان فرج، واژن یا دهانه رحم
- داشتن شرکای جنسی زیاد
- داشتن مقاربت مقعدی پذیرا (سکس مقعدی)
- سیگار
علائم سرطان مقعد
- خونریزی از مقعد یا راست روده
- وجود یک توده در نزدیکی مقعد
- درد یا فشار در ناحیه اطراف مقعد
- خارش یا ترشح از مقعد
- ناراحتی یا درد در راست روده
- عدم کنترل حرکات روده
- زخم در اطراف مقعد
- احساس خارش در اطراف مقعد
- وجود خون یا مخاط در مدفوع
تشخیص سرطان مقعد
بررسی سوابق بیمار، معاینه فیزیکی، معاینه دیجیتال رکتوم (DRE)، سونوگرافی اندورکتال، آنوسکوپی، و انجام بیوپسی برای انجام آزمایش هایی که رکتوم و مقعد را بررسی می کنند برای تشخیص سرطان مقعد استفاده می شوند.
درمان سرطان مقعد
روش های درمانی سرطان مقعد شامل عمل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی می باشد.
-
آبسه آنورکتال یا آبسه مقعدی
آبسه آنورکتال حفره ای پر از چرک است که در اثر حمله باکتری ها به غده ترشح کننده مخاط در مقعد و رکتوم ایجاد می شود و باکتری ها رشد و تکثیر شوند. اگر چه مقعد ناحیه ای است که سرشار از باکتری است، اما عفونت معمولاً رخ نمی دهد و هنگامی که عفونت رخ می دهد، معمولاً توسط ترکیبی از انواع مختلف باکتری ایجاد می شود. باکتری ها غده مسدود شده در مقعد یا رکتوم را آلوده کرده و آبسه ایجاد می کنند. عفونت تولید چرک می کند و باعث درد و تورم می شود.
آبسه می تواند آسیب قابل توجهی به بافت های مجاور وارد کند و به ندرت ممکن است منجر به از دست دادن کنترل روده (بی اختیاری مدفوع) شود. افرادی که بیماری کرون دارند در معرض خطر بالاتری برای آبسه هستند. گاهی اوقات، آبسه عارضه دیورتیکولیت یا بیماری التهابی لگن است.
تشخیص آبسه مقعدی
تشخیص بر اساس معاینه و نتایج آزمایشات تصویربرداری در صورت نیاز انجام می گیرد.
درمان آبسه مقعدی
بریدن و تخلیه آبسه بهترین شکل درمان است.
-
فیستول آنورکتال یا فیستول مقعدی
فیستول آنورکتال یک کانال غیرطبیعی است که از مقعد یا رکتوم معمولا به پوست نزدیک مقعد منتهی می شود اما گاها ممکن است به اندام دیگری مانند واژن برسد. به صورت کلی در میان افرادی که آبسه مقعدی، بیماری کرون یا سل دارند، شایع است. همچنین در افراد مبتلا به دیورتیکولیت، سرطان یا آسیب مقعد یا رکتوم بروز پیدا می کند.
بیشتر فیستول ها در غده عمیقی در دیواره مقعد یا راست روده شروع می شوند. گاهی اوقات فیستول پس از تخلیه آبسه مقعدی رخ می دهد. اما اغلب نمی توان علت را شناسایی کرد. این اتفاق در نوزادان معمولاً یک نقص مادرزادی است و در بین پسران شایع تر از دختران است.
فیستول آنورکتال می تواند باعث درد و تولید چرک شود.
تشخیص فیستول آنورکتال
تشخیص بر اساس معاینه و سایر تکنیک ها مانند آنوسکوپی، سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی انجام می گیرد.
درمان فیستول آنورکتال
درمان ممکن است شامل جراحی باشد. اما برای فیستول های ناشی از بیماری کرون از دارودرمانی نیز برای درمان می توان بهره برد.
-
کیست مویی یا سینوس پیلونیدال
کیست پیلونیدال یک کیست غیرعادی در پوست است که معمولاً حاوی مو و بقایای پوست است. این نوع کیست تقریباً همیشه نزدیک استخوان دنبالچه در بالای باسن تشکیل می شود.
کیست پیلونیدال معمولاً زمانی ایجاد میشود که مو پوست را سوراخ کرده و سپس فرورفته شود. اگر کیست پیلونیدال عفونی شود، می تواند بسیار دردناک باشد. کیست را می توان از طریق یک برش کوچک در پوست تخلیه کرد اما گاهی اوقات نیاز به جراحی است.
کیستهای پیلونیدال در مردان جوان بیشتر شایع بوده و افرادی که برای مدت طولانی می نشینند بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند. همچنین اصطکاک و فشار ناشی از مالش پوست، لباس های تنگ، دوچرخه سواری یا نشستن طولانی مدت می تواند موها را وارد پوست کند.
مطالب مشابه:
علت های تاخیر در پریود
BMI و ناباروری
فواید پروبیوتیک ها
انسولینوما: تشخیص و درمان
منبع: merckmanuals
1 دیدگاه