انواع مشکلات بند ناف
بند ناف چیست؟
بند ناف مادر را به نوزاد در شکم متصل می کند. این تنها منبع اکسیژن و مواد مغذی کودک است. همچنین نقش مهمی در حذف مواد زائد جنین دارد.
عوارض مربوط به بند ناف ممکن است منجر به صدمات جدی در نوزاد شود، به خصوص زمانی که متخصصان در نظارت و مراقبت مناسب از جنین ناکام باشند. مشکلات بند ناف می تواند باعث خفگی هنگام تولد (کمبود خطرناک اکسیژن) شود که به نوبه خود می تواند منجر به آسیب های هنگام تولد مانند انسفالوپاتی هیپوکسیک-ایسکمیک (HIE) و فلج مغزی شود.
چندین مشکل مجزای بند ناف وجود دارد که متخصصان پزشکی باید آنها را شناسایی و به طور مناسب مدیریت کنند تا از آسیب هنگام تولد جلوگیری کنند.
انواع مشکلات بند ناف شامل:
- فشرده شدن بند ناف
- بند نوکال
- گره واقعی
- افتادگی بند ناف
- بند ناف کوتاه
- وازوپرویا
- عفونت های داخل رحمی یا کوریوآمنیونیت
با تمام مشکلات بند ناف، تشخیص زودهنگام (قبل از وقوع یک وضعیت اضطراری) حیاتی است. بارداری با مشکلات بندناف پرخطر محسوب می شود و نوزادان اغلب زود به دنیا می آیند.
انواع عوارض و مشکلات بند ناف:
مسائل پزشکی مختلفی وجود دارد که می تواند عملکرد بند ناف را محدود کند. این موارد شامل:
-
فشرده شدن بند ناف:
فشرده شدن بند ناف زمانی رخ می دهد که فشار از عبور جریان خون اکسیژن دار از طریق بند ناف جلوگیری می کند. فشرده شدن جزئی و دوره ای در طول انقباضات رحمی طبیعی است. با این حال، اگر بند ناف بیش از حد معمول فشرده شود، کودک ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن دچار آسیب مغزی شود. تغذیه کافی دریافت نکند و یا اسیدوز جنینی را تجربه کند. اسیدوز جنینی ناشی از تجمع دی اکسید کربن در خون نوزاد است. انواعی از عوارض می توانند منجر به فشردگی بند ناف شوند از جمله: بندهای نوکال، گره واقعی و افتادگی بند ناف.
-
بند نوکال:
عارضه ای است که زمانی رخ می دهد که بند ناف یک یا چند بار دور گردن کودک بپیچد. این عارضه شایع است و در حدود 15 تا 35 درصد از بارداری ها رخ می دهد. اغلب، بندهای نوکال تاثیری بر نتایج بارداری ندارند. با این حال، انواع خاصی از بند نوکال می توانند خطر قابل توجهی برای کودک ایجاد کنند. بندهای نوکال می توانند تبادل خون طبیعی، مواد مغذی، و اکسیژن را مختل کنند. این می تواند منجر به انواع آسیب های هنگام تولد، از جمله انسفالوپاتی هیپوکسیک – ایسکمیک (HIE) شود. انسفالوپاتی هیپوکسیک-ایسکمیک نوعی آسیب مغزی ناشی از کمبود اکسیژن در حوالی زمان تولد است.
-
گره های واقعی:
زمانی که بند ناف یک گره واقعی ایجاد می کند، ممکن است فشردگی شدید بندناف رخ دهد. که این می تواند منجر به صدمات جدی هنگام تولد شود. کاهش فعالیت جنین پس از هفته 37 بارداری، نشانه رایج گره واقعی است. ضربان قلب غیر مطمئن زمانی رخ می دهد که گره به اندازه کافی جدی باشد و باعث کمبود اکسیژن در مغز کودک شود. گره های واقعی اغلب در ارتباط با عوامل زیر رخ می دهند:
- بارداری دوقلوهای تک آمنیوتیک
- پلی هیدرآمنیوس (مایع آمنیوتیک بیش از حد)
- داشتن دو یا چند بارداری در گذشته (چندزایی)
- بند ناف بلند
- جنین های کوچک
- جنین های پسر
- دیابت بارداری
- آمنیوسنتز
افتادگی بند ناف:
افتادگی بند ناف زمانی رخ می دهد که بند ناف قبل از خروج نوزاد یا همزمان با خروج نوزاد از کانال زایمان خارج شود. همچنین افتادگی بند ناف یک عارضه بسیار خطرناک است زیرا می تواند منجر به فشردگی بند ناف (زمانی که بند ناف بین قسمتی که نوزاد است و کانال زایمان فشرده می شود)، خفگی هنگام تولد و انواع آسیب های جدی دیگر در هنگام تولد شود.
متخصصان باید نسبت به احتمال افتادگی بند ناف هوشیار باشند و در صورت نیاز آماده مداخله سریع باشند. آنها باید به ویژه هنگام مدیریت بارداری که شامل نمایش بند ناف در سه ماهه سوم است، محتاط باشند. نمایش بند ناف وضعیتی است که در آن بند ناف بین نوزاد و کانل زایمان قرار می گیرد. اگر این اتفاق قبل از هفته 32 رخ دهد، ممکن است خود به خود برطرف شود. اما اگر در سه ماه سوم رخ دهد، احتمالا نیاز به مداخله دارد. پزشکان باید به دقت سلامت نوزاد را زیر نظر داشته باشند و در صورت تداوم مشکل، آماده انجام سزارین اورژانسی باشند. با مدیریت دقیق پزشکی، اغلب می توان از صدمات جدی هنگام تولد و ناتوانی های دائمی جلوگیری کرد.
-
بند ناف های کوتاه:
بند ناف های کوتاه در خطر کشیدگی و پارگی هستند. هنگامی که بند ناف کوتاه وجود دارد، حرکت نوزاد ممکن است همچنین باعث کشیدگی بیش از حد جنین و در نتیجه جدا شدن آن از دیواره رحم شود (قطع ناگهانی جنین). قطع ناگهانی جنین می تواند باعث خونریزی شدید مادر شود و می تواند نوزاد را از دریافت اکسیژن کافی باز دارد. در برخی موارد، بند ناف کوتاه ممکن است نشان دهنده یک مشکل سلامت جنین مانند محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) باشد. بند ناف کوتاه ممکن است در سونوگرافی قبل از تولد قابل مشاهده باشد. نوزادی که بند ناف کوتاهی دارد نیز ممکن است علائم جنین تحت استرس و ناراحتی را بروز دهد. مداخلات پزشکی برای بند ناف کوتاه شامل سزارین و زایمان است.
-
وازوپرویا:
به طور معمول، عروق خونی جنین در بند ناف، نوزاد را به ناحیه مرکزی جفت متصل می کند. وازوپرویا وضعیتی است که در آن این عروق به خارج از بند ناف و به داخل غشای کیسه آمنیوتیک که در سراسر دهانه کانال زایمان قرار دارد مهاجرت می کنند.
این عروق به دلیل موقعیتی که دارند در معرض پارگی در حین درد زایمان و خود زایمان قرار دارند. اگر رگ های خونی جنین پاره شوند، می تواند منجر به از دست رفتن مقدار زیادی خون از جنین و آسیب هنگام تولد شود. تشخیص این عارضه با استفاده از سونوگرافی و قبل از تولد صورت می گیرد. مادرانی که تشخیص وازوپرویا دارند معمولا باید سزارین شوند و زایمان زودرس دارند. در این موارد میزان تولد زنده حدود 97 درصد است. در صورت پارگی رگ های خونی در حین زایمان، تیم پزشکی باید برای انتقال سریع خون به نوزاد آماده باشد.
-
عفونت بند ناف:
کوریوآمنیونیت عفونت غشای جنین است. از آنجا که کوریوآمنیونیت همچنین می تواند به بند ناف، جفت، جنین و مایع آمنیوتیک سرایت کند، در حال حاضر، اغلب به آن عفونت داخل آمنیوتیک یا IAI نیز می گویند. اگر IAI بند ناف را درگیر کند، فونیزیت نام دارد. فونیزیت از نظر تئوری می تواند باعث ایجاد سندرم پاسخ التهابی جنین (FIRS) شود. FIRS ممکن است با انواعی از عوارض جدی جنین، از جمله زایمان زودرس، سپسیس نوزادی، لکومالاسی اطراف بطنی (PVL) و فلج مغزی همراه باشد. در صورت تشخیص عفونت، مدیریت با آنتی بیوتیک و زایمان به موقع ضروری است.
پیشگیری از انواع مشکلات بند ناف:
هنگامی که عملکرد بند ناف مختل می شود، کودک احتمالا علائم ناراحتی جنین (کمبود اکسیژن) را نشان می دهد. این علائم ممکن است از طریق پایش ضربان قلب جنین و انواع دیگر آزمایشات قبل از تولد قابل تشخیص باشند. اگر نوزادی در وضعیت ناراحت کننده است، تیم پزشکی باید به سرعت مداخله کند. در بسیاری از موارد، سزارین اورژانسی ضروری خواهد بود. پزشکان همیشه باید برای این احتمال آماده باشند.
تشخیص مشکلات بند ناف قبل از اینکه باعث آسیب زایمان شود:
مشکلات مربوط به بند ناف نوزاد اغلب در طول آزمایشات قبل از تولد قابل تشخیص است. انجام معاینات سونوگرافی بند ناف در سه ماهه دوم یا زودتر (در صورتی که مادر دارای عوامل خطر خاصی باشد) توصیه می شود. علاوه بر این، اگر یک مشکل مزمن بند ناف وجود دارد که باعث کمبود اکسیژن و مواد مغذی می شود، آزمایشات قبل از تولد ممکن است کاهش حرکت جنین و محدودیت رشد داخل رحمی را نشان دهد. مشکلات خطرناک بند ناف و شواهدی از وضعیت نامناسب جنین تقریبا همیشه نشانه هایی برای زایمان زودرس هستند. هر گونه نشانه ای از ناراحتی جنین (کمبود اکسیژن) نیز باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
مطالب مشابه:
