اونیکوفاژی (جویدن ناخن)

جویدن ناخن یک عادت رایج به خصوص برای کودکان کوچکتر است. اصطلاح بالینی این عادت اونیکوفاژی است. جویدن ناخن یا اونیکوفاژی نوعی رفتار تکراری متمرکز بر بدن است. نمونه های رایج دیگر از رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن شامل برداشتن پوست، کشیدن مو، مکیدن انگشت و گاز گرفتن پوست است.

برای برخی، عادت ناخن جویدن ممکن است یک رفتار بی ضرر باشد. برای دیگران، جویدن ناخن ممکن است نشان دهنده اختلال تیک، اختلال اضطراب، اختلال هراس یا سایر مشکلات سلامت روان باشد.

در حالی که بسیاری از کودکان مبتلا به این عادت معمولا ناخن جویدن را متوقف می کنند و تا زمانی که به سن بلوغ می رسند از این عادت پیشی می گیرند. برخی دیگر عادت مزمن جویدن ناخن را ایجاد می کنند که تمام عمر آنها ادامه دارد.

 دلیل اونیکوفاژی یا جویدن ناخن:  

جویدن ناخن عادتی است که معمولا از دوران کودکی شروع می شود و اغلب برای بزرگسالان جوان بدتر می شود. همیشه مشخص نیست که چرا یک فرد عادت مزمن جویدن ناخن را ایجاد می کند، اما زمانی که این عادت ایجاد شد، حفظ کنترل بر آن دشوار است.

استرس و اضطراب:

جویدن ناخن می تواند یک عادت عصبی باشد. هنگامی که یک کودک یا بزرگسال جوان با پریشانی بالینی قابل توجهی مواجه می شود، ممکن است برای تسکین استرس و اضطراب شروع به ناخن جویدن کند.

تمرکز:

گاهی اوقات، لحظات تمرکز شدید با غیبت و نه انتخاب عمدی مشخص می شود. ممکن است در حین تلاش برای حل مشکل از ناخن جویدن خود غافل باشید.

مشکلات عاطفی یا روانی:

محققان ارتباطی بین رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن مانند رفتار ناخن جویدن، علائم عاطفی و اختلال روانپزشکی زیر یافته‌اند:

• سندرم تورت
• اختلال اضطراب جدایی
• اختلال کمبود توجه بیش فعالی
• اختلال وسواس فکری عملی
• اختلال نافرمانی مخالف
• اختلال افسردگی اساسی

همه افراد مبتلا به این اختلالات روانپزشکی ناخن های خود را نمی جوند. به همین ترتیب، ناخن جویدن همیشه نشان دهنده اختلالات روانی  نیست.

سرخوردگی، بی حوصلگی:

رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن، مانند: جویدن ناخن، می تواند پاسخی خودکار به موقعیت های ناراحت کننده مانند بی حوصلگی یا ناامیدی باشد. این کاری است که بسیاری انجام می دهند تا حواس خود را پرت نگه دارند.

خطرات و عوارض جانبی اونیکوفاژی یا ناخن جویدن:

اونیکوفاژی شدید می تواند شامل جویدن ناخن، بستر ناخن، ناخن شست و بافت اطراف آن باشد. آسیب طولانی مدت ناخن جونده غیرمعمول است، اما ممکن است.

علاوه بر ناراحتی ناخن و پوست اطراف، عوارض جانبی اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناخن هایی با ظاهر غیر طبیعی
• عفونت های قارچی که بر پوست اطراف ناخن ها و صفحات ناخن تأثیر می گذارد.
• بیماری ناشی از انتقال ویروس ها و باکتری ها از دست ها به دهان
• آسیب به دندان ها، از جمله تحلیل دندان، ناهماهنگی و بریدگی دندان
• درد در مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)

علاوه بر این، بلعیدن ناخن می تواند خطر ابتلا به عفونت در دستگاه گوارش یا معده را افزایش دهد.

درمان اونیکوفاژی یا ناخن جویدن:

ایجاد عادات در یک شب اتفاق نمی افتد. بنابراین، تغییر عادت می‌تواند به زمان و تصمیم نیاز داشته باشد.

اگر امیدوارید عادت ناخن جویدن را یکبار برای همیشه ترک کنید اما در گذشته تلاش های ناموفقی داشته اید، امیدتان را از دست ندهید. روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان از جویدن ناخن برای همیشه جلوگیری کرد.

درمان شناختی رفتاری (CBT):

در طول درمان شناختی رفتاری، که به عنوان CBT نیز شناخته می‌شود، یک درمانگر با فرد همکاری می‌کند تا الگوهای رفتاری غیرمفید را تشخیص دهد و برای تشویق تغییرات رفتاری، تقویت‌کننده‌های مثبتی ارائه دهد.

در بیشتر موارد، تعداد جلسات و برنامه عملیاتی از قبل تعیین شده است. CBT  این پتانسیل را دارد که کاملاً مؤثر باشد. بر اساس مطالعات انجام شده، «استاندارد طلایی» روان درمانی محسوب می شود.

ایجاد تغییرات تدریجی:

برخی از افراد به جای ترک یک عادت به یکباره، با کاهش تدریجی اونیکوفاژی یا ناخن جویدن، موفقیت بیشتری کسب می کنند.

یک انگشت را انتخاب کنید که در دهان خود قرار نمی دهید. سوهان زدن ناخن این انگشت را تا زمانی که به حالت طبیعی تبدیل شود و سلامت ناخن بهتر به نظر برسد ادامه دهید.

وقتی آماده شدید، انگشت دیگری را انتخاب کنید تا از دهانتان دور بماند و این الگو را تا زمانی ادامه دهید که فقط یک انگشت باقی بماند. از آن انگشت کمتر استفاده کنید تا زمانی که این عادت را کاملا ترک کنید.

اگر نمی توانید این عادت را به طور کامل ترک کنید، سعی کنید تعداد انگشتان خود را کاهش دهید.

کوتاه کردن یا مانیکور مرتب ناخن ها:

برای محدود کردن وسوسه ناخن جویدن، بهتر است مرتباً ناخن‌ها را کوتاه کنید. سعی کنید هر هفته در روز و ساعت مشخصی ناخن های خود را کوتاه کنید و از ناخن های بلند یا آسیب دیده مراقبت کنید. این کار از وسوسه جویدن ناخن جلوگیری می کند.

یک انتخاب دیگر این است که به طور منظم به یک مانیکوریست حرفه ای مراجعه کنید و مانیکور انجام دهید یا از مانیکوریست بخواهید که لاکی با طعم تلخ به ناخن های شما بزند تا شما را از جویدن ناخن منصرف کند.

جایگزین عادت دیگر: 

شکلی از تمرین تغییر عادت، جایگزینی یک روال غیرقابل تحمل با یک عادت سالم تر است. یکی از راه های جلوگیری از جویدن ناخن این است که دستان خود را مشغول نگه دارید.
چه چیزی باعث عادت جویدن بیش از حد ناخن می شود؟ شناسایی عواملی که به این رفتار کمک می کنند به شما کمک می کند تا برای رفع مشکل و توقف گاز گرفتن گام بردارید. در برخی موارد، شناسایی عواملی که باعث جویدن ناخن شما می شود، برای جلوگیری از انجام آن در آینده کافی است.

پوشش ناخن:

می توان از پوشیدن دستکش استفاده کرد، اما مواقعی وجود دارد که این امکان پذیر نخواهد بود. برخی از افراد برای جلوگیری از جویدن ناخن، ناخن های خود را با چسب، برچسب یا بانداژ می پوشانند.

پوشش ناخن با لاک تلخ یا ترش:

ناخن جویدن معمولی در بین افراد در هر سنی به ویژه کودکان رایج است. در نتیجه، لاک های لهستانی تلخی وجود دارد که به فرد کمک می کند تا این عادت را ترک کند. اگر ناخن‌ها را در دهان بگذارند آسیبی نخواهند دید، اما طعم آن احتمالاً باعث می‌شود دو باره در مورد انجام آن فکر کند.

 زمان مراجعه به پزشک:

جویدن ناخن که شدید نباشد نیازی به درمان توسط پزشک متخصص ندارد. با این حال، در صورت بروز هر یک از علائم زیر بایستی به دنبال بررسی روانپزشکی یا درمان حرفه ای بود:

• ناخن ها از پوست اطراف جدا می شوند.
• نازک شدن یا ضخیم شدن ناخن ها
• ناخن های فرورفته
• تورم یا درد در اطراف ناخن
• خونریزی اطراف ناخن
• ناخن های فر شده
• تغییر رنگ ناخن
• عفونت ناخن یا عفونت پوست
• عفونت های قارچی
• ناخن هایی که رشدشان متوقف شدند.

توصیه می شوداگر بارها و بارها با درمان معکوس عادت ترک کرده اید، اما ناموفق بوده اید یا استرس یا اضطراب دارید، به یک متخصص سلامت روان مراجعه شود.

اونیکوفاژی یا جویدن ناخن به یک رفتار تکراری متمرکز بر بدن است که می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. در بیشتر موارد، علائم برای اولین بار در دوران کودکی ظاهر می شود. این امکان وجود دارد که برخی از افراد آن را بیش از حد رشد کنند، اما برای برخی دیگر، می تواند به ناخن جویدن معمولی تبدیل شود که یک عمر طول می کشد.

اونیکوفاژی معمولاً یک مسئله زیبایی بی ضرر است که نیازی به توجه پزشک ندارد. با این حال، رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن مانند جویدن بیش از حد ناخن، جویدن گونه، جویدن لب و سایر اختلالات مرتبط می تواند باعث عفونت و مشکلات دندانی شود که نیاز به درمان دارند.

چندین تکنیک می تواند در جلوگیری از جویدن ناخن کمک کند. شناسایی علت سودمند است، اگرچه فقط گاهی اوقات واضح است. CBT  روشی مؤثر برای تغییر الگوهای رفتاری است، در صورتی که سعی می شود مکانیسم‌های مقابله معکوس عادت را برای شکست الگوی بدون موفقیت انجام داد.

مطالب مشابه:

پسوریازیس ناخن

کاشت ناخن در دوران بارداری

سندرم ناخنک چندگانه

دندان قروچه

سردی دست‌ها

منبع: buzzrx