سندرم پای بیقرار در دوران بارداری
نزدیک به یک سوم زنان باردار به بیماری به نام سندرم پای بیقرار (RLS) مبتلا هستند. این بیماری، یک بیماری شایع سیستم عصبی است. افرادی که سندرم پای بیقرار دارند آن را به عنوان یک احساس “خارش”، “کشیدن”، “سوزش”، “گزگز” توصیف می کنند که به آنها میل شدیدی برای حرکت دادن پاهای خود را می دهد.
هنگامی که آنها پاهای خود را حرکت می دهند، این احساس اغلب فروکش می کند. اما تا آن زمان این احساس آنها را از خواب بیدار کرده است.
برخی از افراد در بارداری معمولا در سه ماهه سوم به سندرم پای بیقرار مبتلا می شوند، که ناراحت کننده بوده و با دارو نمی توان آن را درمان کرد، اما کارهایی وجود دارد که می توان برای کاهش علائم انجام دهید.
علائم سندرم پای بیقرار در دوران بارداری:
علامت اصلی آن میل شدید به حرکت دادن پاها است. اما ممکن است در پاهای خود نیز احساسات ناخوشایندی داشته باشید. برخی از افراد این احساسات را اینگونه توصیف می کنند:
- مور مور
- سوزش
- خارش
- «خزیدن»، مانند مورچه هایی که پاها را بالا و پایین می کنند
- مثل آب گازدار در رگها
این احساسات اغلب درست زیر زانو بدتر هستند، اما ممکن است در ران ها، پاها و بازوها نیز احساس کنید. علائم سندرم پای بی قرار می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و گاهی اوقات حتی ممکن است دردناک باشد.
برخی از افراد هر روز علائم سندرم پای بیقرار را دارند، در حالی که برخی دیگر فقط گاهی اوقات این علائم را دارند.
علائم شما ممکن است در هنگام استراحت بدتر شود، مانند:عصر یا شب، یا اگر برای مدت طولانی نشسته اید. هنگامی که دوباره شروع به حرکت کنید علائم شما ممکن است بهتر شود.
سندرم پای بیقرار نباید بر سلامت یا بارداری شما تأثیر بگذارد. با این حال، علائم گاهی اوقات می تواند خواب راحت شبانه را سخت تر کند. کمبود خواب به کودک شما آسیب نمی رساند، اما می تواند زندگی شما را سخت تر کند.
سندرم پای بی قرار ناشی از بارداری معمولا در سه ماهه سوم بارداری (3 ماه آخر بارداری) رخ می دهد.
علل سندرم پای بیقرار در دوران بارداری:
دانشمندان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث ایجاد این احساسات در پاها در شب می شود. اما برخی معتقدند که ممکن است ناشی از عدم تعادل دوپامین شیمیایی مغز باشد. این ماده شیمیایی به طور معمول به صاف و یکنواخت شدن حرکات ماهیچه کمک می‌کند.
RLS در بارداری ممکن است با کمبود اسید فولیک یا آهن کافی ایجاد شود. همچنین شواهدی وجود دارد که افزایش سطح استروژن در دوران بارداری ممکن است به RLS کمک کند.
تلاش برای آرام کردن پاهای بی قرار خود در طول شب می تواند شما را در طول روز خواب آلود و تحریک پذیر کند.
ابتلا به سندرم پای بیقرار نیز می‌تواند احتمال زایمان طولانی‌تر و نیاز به سزارین را افزایش دهد.
درمان سندرم پای بی قرار در دوران بارداری:
اگر علائم شما به اندازه ای شدید باشد که خواب شما را در شب مختل کند، بایستی برای درمان RLS به پزشک خود مراجعه کنید.
اکثر داروهایی که معمولاً برای درمان سندرم پای بیقرار استفاده می‌شوند، به طور گسترده در زنان باردار مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. بنابراین اطلاعات کافی برای تعیین تمام خطرات احتمالی برای جنین در حال رشد وجود ندارد.
قبل از مصرف هر دارویی برای سندرم پای بیقرار، پزشک باید سطح آهن شما را بررسی کند. اگر کمبود دارید، می توانید مکمل آهن مصرف کنید. در بسیاری از موارد که تامین آهن در بدن کم است، یک مکمل برای اصلاح RLS کافی خواهد بود.
تغییرات سبک زندگی:
اگر RLS شما آنقدر شدید نیست، سعی کنید تغییرات ساده ای را در روال خود ایجاد کنید. این تغییرات سبک زندگی نه تنها علائم سندرم پای بیقرار را کاهش می دهد، بلکه به طور کلی برای بارداری شما نیز مفید است:
- از مصرف قهوه، نوشابه و سایر نوشیدنی‌های کافئین دار خودداری کنید.
- هر روز ورزش کنید، اما چند ساعت بعد از خواب آن را ورزش نکنید تا زیاد از خواب غافل نشوید. هر چه مدت بیشتری در یک وضعیت بمانید، احتمال بروز علائم بیشتر می شود.
- وارد یک برنامه خواب منظم شوید. اگر می توانید هر روز در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و از خواب بیدار شوید.
- از پد حرارتی استفاده کنید.
- یک حمام آب گرم قبل از خواب باعث جریان یافتن خون می شود، علائم را کم می کند و به شما کمک می کند تا راحت بخوابید.
- مکمل مصرف کنید، اگر در دوران بارداری به سندرم پای بیقرار مبتلا هستید، پزشک آزمایشاتی برای یافتن میزان آهن دارد. ممکن است برای کمک به افزایش میزان آهن در بدن به اسید فولیک، منیزیم، B12 یا مکمل نیاز داشته باشید.
هر زمان که با RLS از خواب بیدار می‌شوید، این نکات را برای از بین بردن احساس گزگز امتحان کنید تا بتوانید دوباره بخوابید:
- پاهای خود را ماساژ دهید.
- کمپرس گرم یا سرد را روی عضلات پای خود قرار دهید.
- بلند شوید و راه بروید یا پاهای خود را دراز کنید.
سندرم پای بیقرار می تواند پس از زایمان برطرف شود. طی چند روز پس از تولد نوزاد، در بسیاری از موارد ناپدید می شود. این خبر خوبی است، زیرا مادران تازه وارد به زودی در نیمه های شب کارهای بسیار مهم تری خواهند داشت.
آیا سندرم پای بی قرار بعد از زایمان از بین می رود؟
بله، اگر علائم شما ناشی از بارداری باشد، به احتمال زیاد به زودی پس از زایمان از بین خواهند رفت.
برخی از افرادی که در دوران بارداری به سندرم پای بیقرار مبتلا هستند، در معرض خطر ابتلا به آن در اواخر زندگی هستند.
سایر شرایط با علائم مشابه سندرم پای بیقرار:
برخی از بیماری‌های دیگر ممکن است با سندرم پای بیقرار اشتباه گرفته شوند، زیرا علائم مشابهی دارند. اگر علائم سندرم پای بیقرار را دارید، پزشک باید برخی از این شرایط دیگر را رد کند.
لخته شدن خون:
علائم سندرم پای بی قرار گاهی اوقات می تواند با علائم لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی) اشتباه گرفته شود.
ترومبوز ورید عمقی (DVT) ممکن است بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهد. ابتلا به DVT برای افراد باردار معمول نیست، اما در مقایسه با افراد همسن که باردار نیستند، در دوران بارداری و درست بعد از زایمان بیشتر در معرض خطر هستید.
خطر ابتلا به DVT در دوران بارداری بیشتر است اگر:
- یکی از اعضای نزدیک خانواده قبلا لخته خون داشته است.
- بالای 35 سال هستند.
- چاق هستند. (دارای BMI 30 یا بیشتر)
- اخیر عفونت شدید یا آسیب جدی داشته اند.
- دارای شرایطی هستند که احتمال لخته شدن را بیشتر می کند (ترومبوفیلی)
- دوقلو یا چندقلو باردارهستند.
- درمان باروری داشته اند.
- سابقه سزارین داشتند.
- سیگار می کشند.
- رگ های واریسی شدید دارند (که دردناک یا بالای زانو همراه با تورم و قرمزی هستند)
- بدن کم آب می باشد.
اگر در دوران بارداری DVT تشخیص داده شود، احتمالاً به داروهایی به نام هپارین نیاز خواهید داشت تا از بزرگ‌تر شدن لخته خون جلوگیری کنید.
فعال ماندن تا جایی که می توانید در دوران بارداری می تواند به کاهش خطر ابتلا به DVT کمک کند.
مرالژیا پاراستتیکا:
بیماری دیگری که می تواند باعث ایجاد احساسات ناراحت کننده یا دردناک در پا شود، مرالژی پاراستتیک است.
این یک مشکل رایج است که به دلیل گیرافتادن عصب در ران ایجاد می شود. شایع ترین علت آن افزایش وزن اخیر یا بارداری است.
این بیماری باعث ایجاد یک تکه دردناک از سوزش، بی حسی یا سوزن و سوزن در قسمت بیرونی ران می شود (اگرچه ناحیه آسیب دیده می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد).
این وضعیت باید بعد از بارداری بهتر شود، اما اگر این نوع درد را دارید بایستی با پزشک صحبت کنید.
