عفونت گوش در دوران بارداری
عفونت گوش در دوران بارداری رایج است، بدن زن در دوران بارداری تغییرات زیادی را تجربه می کند. این تغییرات ظاهر فیزیکی و همچنین نحوه عملکرد بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. در طول بارداری، سطح هورمونها تغییر میکند و سیستم ایمنی بدن برای رشد و نمو جنین سازگار میشود.
به دلیل تغییرات هورمونی و کاهش عملکرد ایمنی، بسیاری از زنان در دوران بارداری اختلالات شایع گوش، حلق و بینی (ENT) از جمله مواردی مانند: کم شنوایی، انسداد بینی، تغییرات صوتی، گوش درد و عفونت گوش را تجربه می کنند.
علل عفونت گوش و گوش درد در دوران بارداری:
شایع ترین نوع عفونت گوش در گوش میانی که فضای پشت پرده گوش است، رخ می دهد. این عفونت به عنوان اوتیت میانی حاد شناخته می شود و معمولاً توسط باکتری یا عفونت ویروسی به دنبال سرماخوردگی یا بیماری تنفسی ایجاد می شود.
برای کسانی که آدنوئیدهای متورم (غدد لنفاوی) دارند، در واقع بسیار رایج است که باکتری یا ویروس از گلو به این قسمت از گوش سرایت کند.
همچنین امکان ابتلا به تورم در شیپور استاش، که گوش میانی را به پشت گلو (گوش داخلی) متصل می کند وجود دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد، مایع می تواند در گوش میانی جمع شود. این انسداد می تواند گوش درد یا عفونت ایجاد کند. جرم گوش همچنین می تواند ایجاد شده و مجرای گوش خارجی را مسدود کند که باعث علائم مشابه می شود.
آیا مشکلات گوش در دوران بارداری شایع است؟
در بیشتر موارد، مشکلات گوش در دوران بارداری خفیف و موقتی هستند. اما دامنه آنها از نسبتاً رایج تا بسیار نادر است.
یکی از انواع عفونت شایع گوش که ممکن است در دوران بارداری اتفاق بیفتد، گوش شناگر است. این عفونت گوش در مجرای گوش خارجی، معمولاً پس از شنا کردن در آب یا خاراندن تصادفی داخل گوش رخ می دهد.
یک مشکل بسیار نادر و موقتی گوش که ممکن است در دوران بارداری اتفاق بیفتد، کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی (SSNHL) است. این یک عفونت نیست و محققان دقیقاً نمی دانند که چرا برخی افراد در بارداری به این اختلال نادر مبتلا می شوند. با این حال، معمولا در سه ماهه دوم یا سوم رخ می دهد و پس از کمتر از 10 روز از بین می رود.
به طورکلی اگر گوش درد یا تغییر در شنوایی خود دارید، توصیه می شود فوراً به پزشک مراجعه کنید.
در نهایت، عفونت کمتر شایع گوش، اوتیت خارجی یا گوش شناگر نامیده می شود.
اوتیت خارجی بر مجرای گوش خارجی تأثیر می گذارد و می تواند بعد از شنا ظاهر شود. چرا؟
گاهی آب بعد از شنا در مجرای گوش باقی می ماند که به باکتری، ویروس یا قارچ اجازه رشد می دهد. خوشبختانه، با پوشیدن گوش گیر در حین شنا و با استفاده از یک قسمت الکل و یک قسمت سرکه سفید برای تمیز کردن گوش پس از انجام فعالیت های آبی می توان از این امر به راحتی جلوگیری کرد.
علائم عفونت گوش شامل: درد، خارش، سردرد، سرگیجه، زهکشی، کاهش شنوایی، حالت تهوع و فشار است. پزشکان خاطرنشان می کنند که به طور کلی، عفونت گوش در چند روز اول بهبود می یابد و در عرض یک تا دو هفته بدون هیچ درمانی برطرف می شود. با این حال، در صورت بروز تب، همیشه بهتر است که احتیاط کنید و به پزشک مراجعه کنید.
تغییرات بارداری که ممکن است احتمال این موارد را بیشتر کند عبارتند از:
میزان متابولیسم پایه بالاتر (BMR): در دوران بارداری، بدن به افزایش سطح اکسیژن و حجم خون نیاز دارد. این به این معناست که قلب نیز برای جابجایی این مایعات به اطراف سختتر کار میکند. در صورت تجمع مایع در داخل گوش، البته نه لزوماً عفونت ممکن است گوش درد بگیرید.
تغییرات هورمونی : در دوران بارداری، سطح استروژن و پروژسترون افزایش می یابد. این هورمونها میتوانند بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارند و فرد را مستعد ابتلا به بیماریهای ناشی از باکتریها و ویروسها کنند. با این حال، ارتباط دقیق بین هورمون ها و عفونت ها کاملاً مشخص نیست.
مایع بیشتر: افزایش جریان خون به معنای باقی ماندن مایعات بیشتر در بدن شماست. این می تواند منجر به عوارض جانبی دیگری شود. به عنوان مثال، ممکن است متوجه شده باشید که در دوران بارداری اغلب دچار گرفتگی بینی می شوید. مایعات بیشتر در بینی و سینوس ها در دوران بارداری ممکن است خطر عفونت گوش را افزایش دهد.
تغییرات در دوران بارداری همچنین می تواند باعث سایر مشکلات موقت گوش مانند: سرگیجه شود. در صورت داشتن بیماری مانند: بیماری منییر، ممکن است شنوایی و تعادل فرد در دوران بارداری تحت تأثیر قرار گیرد.
و اگر فصل آلرژی، سرماخوردگی یا آنفولانزا باشد، همه شانس بیشتری برای ابتلا به عفونتهای گوش و سایر عفونتها دارند.
چرا مشکلات گوش، حلق و بینی در دوران بارداری شایع است؟
اول از همه، در دوران بارداری، حجم خون بدن تقریباً 50 درصد افزایش می یابد، تا بدن بتواند به طور موثری از نیازهای کودک در حال رشد پشتیبانی کند. جریان خون اضافه شده باعث می شود حجم آب در بدن بیش از دو گالن افزایش یابد.
احتباس مایعات اضافی دلیلی است که ممکن است متوجه شوید که بینی شما اغلب گرفتگی دارد. متأسفانه، همچنین می تواند منجر به تجمع مایع در گوش شود. در حالی که این مورد همیشه باعث عفونت نمی شود، می تواند باعث ناراحتی شدید شود.
بارداری تغییراتی در سطوح هورمونی و پاسخ ایمنی سازگار به همراه می آورد که می تواند فرد را مستعد ابتلا به بیماری در دوران بارداری کند. به این دلیل که سیستم ایمنی مادر باردار برای جلوگیری از طرد جنین توسط بدن او تنظیم می شود. همانطور که در بالا ذکر شد، اگر عفونت گوش و حلق و بینی دارید، انتشار آن به گوش خارج از حد معمول نیست.
علائم عفونت گوش در دوران بارداری:
- درد سوزش، تیز یا مبهم به خصوص اگر گوش خارجی را فشار دهید.
- تورم، قرمزی یا التهاب مجرای گوش
- خارش در گوش و اطراف آن
- کاهش شنوایی
- وزوز گوش، یا صدای زنگ در گوش
- سردرد
- ترشح زرد یا سبز از گوش
درمان خانگی عفونت گوش در دوران بارداری:
هر نوع عفونتی در صورت عدم درمان می تواند مضر باشد. اگر فکر می کنید عفونت گوش دارید فوراً به پزشک مراجعه کنید. بدون درمان، عفونت می تواند به گوش داخلی آسیب برساند و باعث کاهش شنوایی شود.
درمانهای خانگی ممکن است به تسکین علائم هنگام استفاده با داروهای تجویزی کمک کنند یا اگر پزشک تشخیص دهد که فرد به درمان پزشکی نیاز ندارد.
درمان های خانگی برای گوش درد عبارتند از:
- قطره های گوش ساخته شده از مخلوط یک قسمت الکل مالشی و یک قسمت سرکه (اگر مشکلات گوش دیگری دارید، مانند: آسیب به کانال گوش، از این دارو استفاده نکنید.)
- یک کمپرس گرم، مانند: یک بطری آب یا حوله با حرارت ملایم
- قطره گوش گیاهی
آیا عفونت گوش در دوران بارداری مضر است؟
هر نوع عفونتی می تواند برای مادر و در نتیجه کودک مضر باشد.
اگر درمان نشود، یک عفونت جدی گوش می تواند به مغز یا سایر نواحی بدن سرایت کند. اگر عفونت جدی دارید، ممکن است پزشک مصرف آنتی بیوتیک ایمن تر در دوران بارداری را توصیه کند.
پیشگیری از عفونت گوش در دوران بارداری:
همیشه نمی توانید از عفونت گوش یا هر نوع عفونت دیگری جلوگیری کنید. با این حال، ممکن است بتوانید خطر ابتلا به عفونت گوش در دوران بارداری را با این نکات کاهش دهید:
- گوش داخلی خود را نخراشید، به خصوص با سواب های پنبه ای.
- از یک پارچه فلانل نرم برای تمیز کردن قسمت بیرونی گوش و لبه داخلی آن استفاده کنید.
- اگر در حال شنا هستید کلاه شنا بپوشید یا سر خود را بالای آب نگه دارید.
- اگر آب در گوش هایتان فرو رفت، سعی کنید آن را با یک پارچه نرم و تمیز خارج کنید.
مطالب مشابه :
منابع:healthline ، familyeducation