آبسه پوست در کودکان
آبسه پوست در کودکان وضعیتی است که در آن یک توده چرکی زیر پوست ایجاد میشود و باعث ایجاد جوش قرمز، حساس و متورم میشود. آبسهها زمانی تشکیل میشوند که سیستم ایمنی بدن سعی میکند میکروبهای ایجاد کننده عفونت، مانند باکتریها را از بدن خارج کند. کودکان در صورت بریدگی یا پارگی پوست، مستعد ابتلا به آبسه هستند.
در بیشتر موارد، آبسهها خود به خود میترکند، چرک را تخلیه میکنند و در نهایت خشک میشوند. با این حال، اگر آبسه سفت یا سخت شود و دردناک باشد یا اگر کودک علائم دیگری مانند تب یا لرز داشته باشد، بایستی به پزشک متخصص اطفال مراجعه شود.
- تاول چرکی در ناحیه آسیب دیده یا بریده شده پوست، نشان دهنده آبسه است.
- اگر خود به خود بهبود نیابد و بوی بد و چرک ترشح کند، ممکن است نشان دهنده یا منجر به عفونت شود که نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
- پزشک ممکن است با توجه به به شدت، یک آزمایش فیزیکی و به دنبال آن آزمایش خون انجام دهد.
- درمانها شامل درمانهای خانگی مانند کمپرس گرم یا داروهای تجویزی است.
علل آبسههای پوستی در کودکان:
وقتی پوست کودک آسیب میبیند یا بریده میشود، باکتریها یا قارچهای موجود در سطح ممکن است وارد بدن شوند. سیستم ایمنی بدن این تهدید را تشخیص میدهد و گلبولهای سفید خون را برای مبارزه با میکروارگانیسمهای ایجادکننده عفونت میفرستد.
گلبولهای سفید خون دیواری در اطراف پوست آسیبدیده ایجاد میکنند تا از گسترش بیشتر باکتریها جلوگیری کنند. این امر منجر به تشکیل سوراخ یا کیسهای پر از باکتری، گلبولهای سفید خون (چرک) و بافت مرده میشود که منجر به آبسه میشود.
آبسهها میتوانند به دلیل هر عامل بیماریزایی ایجاد شوند، اما بیشتر توسط باکتریها ایجاد میشوند. استافیلوکوکوس اورئوس یا باکتری استافیلوکوکوس که باعث عفونت استافیلوکوکوس در کودکان میشود، پاتوژنهای شایع ایجادکننده آبسه هستند.
کودکانی که به دلیل بیماریهای دوران کودکی یا داروها سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مستعد ابتلا به آبسه هستند.
علائم و نشانههای آبسههای پوستی:
آبسهها کیسههای پر از چرکی هستند که قرمز، متورم، دردناک، سفت و در لمس گرم هستند. کودکان بیشتر در صورت، زیر بغل، کشاله ران و باسن دچار آبسه میشوند؛ پوست سایر قسمتهای بدن نیز میتواند تحت تأثیر قرار گیرد. آبسههای پوستی به احتمال زیاد روی سطح پوستی که بریده شده یا زخم باز دارد، ایجاد میشوند.
یک نقطه سفید یا زرد در بالای آبسه قابل مشاهده است که نشان دهنده تجمع چرک است. اگر آبسه خود به خود بترکد، چرک آزاد میشود و زخم خشک میشود، کودک ممکن است درد کمتری را تجربه کند. با این حال، هرگز آبسه را خودتان نترکانید و کودک را از خاراندن و باز کردن آبسه منع کنید.
زمان مراجعه به پزشک:
بیشتر آبسهها خود به خود بهبود مییابند. با این حال، در برخی موارد، میتوانند باعث ناراحتی شدید شوند، یا عفونت ممکن است از طریق جریان خون به غدد لنفاوی یا سایر نواحی گسترش یابد و منجر به وضعیت تهدیدکننده زندگی شود.
اگر کودک علائم و نشانههای زیر را دارد بایستی به پزشک مراجعه شود.
- آبسه بزرگتر میشود.
- آبسه بیش از دو هفته طول میکشد.
- ناحیه اطراف آبسه قرمز و گرم میشود.
- آبسههای متعدد در بدن
- درد شدید در محل آبسه و بافت اطراف آن
- تب و لرز
- آبسه پاره میشود و خون یا چرک با بوی بد از آن خارج میشود.
معاینه چشمی و معاینه فیزیکی معمولاً برای تشخیص آبسه کافی است. اگر کودک تب، آبسههای متعدد یا آبسههای پر از خون یا چرک بدبو داشته باشد، ممکن است آزمایش خون تجویز شود. ممکن است نمونهای از چرک آبسه برای تعیین نوع پاتوژن موجود جمعآوری شود.
درمان آبسه پوست در کودکان:
آبسهها معمولاً بدون نیاز به درمان، خود به خود پاره و تخلیه میشوند. آبسههایی که خود به خود تخلیه نمیشوند یا مشکلات اضافی ایجاد میکنند، ممکن است به مداخلات درمانی زیر نیاز داشته باشند.
مداخله جراحی، مانند جراحی کودکان، برای تخلیه دستی آبسه. مطالعات نشان میدهد که در بیماران دارای سیستم ایمنی سالم، برش و تخلیه معمولاً برای مدیریت آبسه کافی است. معمولاً قبل از تخلیه، داروی بیحسکننده روی آبسه اعمال میشود. در برخی موارد از بیحسی موضعی استفاده میشود.
در صورت پاسخ ضعیف به تخلیه اولیه آبسه، عفونت لایه سطحی پوست یا اگر کودک دچار سرکوب سیستم ایمنی باشد، برای اطمینان از کنترل عفونت، درمان آنتیبیوتیکی تجویز میشود. همچنین در برخی موارد، پزشک ممکن است پماد یا ژل آنتیبیوتیک موضعی را برای استفاده در ناحیه آسیبدیده تجویز کند.
پزشک بر اساس نوع آبسه کودک، مراقبتهای پس از تخلیه را پیشنهاد خواهد کرد.
درمان خانگی آبسه پوست:
استفاده از کمپرس گرم یک گزینه ایدهآل برای درمان آبسه در خانه است، زیرا میتواند به تخلیه سریعتر آبسه کمک کند. یک پارچه را در آب گرم خیس کنید و با توجه به راحتی فرزندتان، آن را برای چند ثانیه یا چند دقیقه روی آبسه قرار دهید. این کار را چندین بار در روز انجام دهید. به یاد داشته باشید که هنگام استفاده از کمپرس گرم، آبسه را فشار ندهید و از مالش شدید برای جلوگیری از تحریک خودداری کنید.
برای جلوگیری از شیوع عفونت پوستی، ناحیه آلوده را تمیز و خشک نگه دارید. به فرزندتان بیاموزید که هر بار که آبسه را لمس میکند، دستهای خود را بشوید. از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه یا داروهای موضعی خودداری کنید، مگر اینکه توسط پزشک کودک تأیید شده باشد.
عوارض آبسه پوست:
در برخی موارد، آبسه پوست ممکن است عوارض زیر را در کودکان ایجاد کند.
- آبسه میتواند بزرگتر شود و ناحیه وسیعتری را تحت تأثیر قرار دهد.
- عفونت بافتهای اطراف و سایر قسمتهای بدن.
- آسیب بافتی در ناحیه آسیب دیده.
آبسههای مکرر ممکن است نشان دهنده استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یا عفونت MRSA در کودکان باشد، یک عفونت باکتریایی که نیاز به درمان آنتیبیوتیکی دارد.
MRSA ممکن است باعث عفونت خون و گسترش سموم باکتریایی به قسمتهای مختلف بدن شود.
عفونت شدید آبسه، همراه با عفونت خون، ممکن است خطر سپسیس را افزایش دهد.
این عوارض بیشتر در کودکانی رخ میدهد که ایمنی ضعیفی دارند یا سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است. تخلیه به موقع آبسه و درمان آنتیبیوتیکی بعدی میتواند خطر عوارض را کاهش دهد.
پیشگیری از آبسه پوست در کودکان :
شما میتوانید با آموزش بهداشت مناسب، فرزندان خود را از آبسههای پوست محافظت کنید.
به فرزندان خود آموزش دهید که هرگونه زخم پوستی را فوراً با آب و صابون بشویند.
اجازه ندهید فرزندانتان هرگونه زخم پوستی را لمس یا خراش دهند.
تمام زخمها و بریدگیها را تمیز و خشک نگه دارید. برای جلوگیری از ورود میکروبها، آنها را با باند بپوشانید.
به فرزندان خود آموزش دهید که پس از بازگشت از فضای باز، دستهای خود را با صابون بشویند.
حولهها و لباسهای کودک خود را با دیگران قاطی نکنید تا از شیوع تصادفی عفونت جلوگیری شود.
تودههای سفت، قرمز، متورم و چرکی از علائم آبسه پوست در کودکان هستند. این یک عفونت شایع است که در صورت تشخیص زودهنگام، میتوان آن را با داروهای خانگی درمان کرد. با این حال، اگر اندازه آبسه افزایش یابد، آبسههای متعددی روی بدن وجود داشته باشد یا کودک تب و لرز داشته باشد، بهتر است فوراً به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید. علاوه بر این، آموزش کودک برای حفظ بهداشت خوب، شستن زخمها با آب و صابون و خودداری از خراشیدن زخمها میتواند به جلوگیری از این عفونت کمک کند.
مطالب مشابه:
عفونتهای استرپتوکوک گروه A
کیست اپیدرموئید
هیدرادنیت چرکی (HS) در بارداری
آبسه پری آنال
کیست درموئید
منبع: momjunction
