جدیدترین قرص انسولین خوراکی
انسولین و مشکلات مصرف آن: انسولین و فرمولاسیون های دارویی آن از زمان کشف آن در سال 1922 تا کنون جان میلیون ها فرد مبتلا به دیابت نوع I (T1DM) و دیابت نوع II (T2DM) را نجات داده است. با این وجود به دلیل اینکه انسولین پروتئینی با وزن مولکولی بالاست به راحتی در بدن رسوب میکند، و توسط آنزیم ها در بدن تجزیه میشود.
بنابراین اثر آن در بدن به سرعت از بین میرود و بیماران مجبور هستند چندین بار در طول روز انسولین تزریق کنند. از آنجایی که تزریق انسولین برای بیماران کاری سخت و طاقت فرسا است، روش های دیگر تحویل انسولین که باعث ناراحتی کمتری میشوند. مانند تجویز خوراکی انسولین به طور گسترده در حال تحقیق و توسعه هستند. چون آنها این توانایی را دارند که زندگی با کیفیت و بدون درد و سختی را به بیش از نیم میلیارد فرد در سراسر جهان بازگردانند.
جدیدترین قرص انسولین خوراکی:
یک تیم از دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا که بر روی تولید قرص های خوراکی انسولین به عنوان جایگزینی برای تزریق روزانه انسولین کار میکنند. به کشفی دست یافتند که بازی را تغییر خواهد داد. محققان دریافتند که انسولینِ حاصل از این آخرین نسل از قرص های خوراکی به خوبی انسولین تزریقی توسط موش ها جذب میشوند.
دکتر Anubhav prata-Singh، محقق اصلی این تحقیق میگوید: «این نتایج هیجان انگیز نشان میدهند. که ما برای توسعه فرمولاسیون انسولین در مسیر درست هستیم، به طوری که دیگر نیازی به تزریق انسولین قبل از هر وعده غذایی نخواهد بود. این کیفیت زندگی و سلامت روانی بیش از 9 میلیون بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 در سراسر جهان را بهبود خواهد بخشید».
او توضیح میدهد که پدر او مبتلا به دیابت است و از 15 سال گذشته باید 4-3 بار در روز انسولین تزریق کند. که همین الهام بخش او برای کار بر روی توسعه فرمولاسیون انسولین غیرتزریقی بوده است.
بر طبق گفته های دکتر Alberto Baldelli، یکی از همکاران ارشد در آزمایشگاه دکتر Pratap-Singh، در حال حاضر آنها میبینند که تقریبا 100 درصد انسولین حاصل از قرص های آنها به طور مستقیم وارد کبد میشود. در حالی که در تلاش های قبلی برای تولید انسولین قابل نوشیدن، اکثر انسولین در معده تجمع می یافت.
Yigong Guo که یکی از نویسندگان مقاله تازه منتشر شده در این زمینه است میگوید. «حتی بعد از دو ساعت مصرف قرص انسولین، ما هیچ انسولینی در معده موش های مورد آزمایش نیافتیم. همه انسولین در کبد بود و این هدفی ایده آل برای انسولین است. این واقعا آن چیزی است که ما میخواستیم».
تغییر در روش تحویل انسولین:
وقتی صحبت از تحویل انسولین میشود، تزریق بهترین و راحت ترین روش تحویل انسولین به بیمار نیست. اما با توجه به اینکه چندین جایگزین انسولین خوراکی دیگر نیز در حال آزمایش و توسعه است، تیم UBC بر روی محل جذب انسولین و افزایش نرخ جذب آن تمرکز کردند.
تیم دکتر Prata-Singh نوع متفاوتی از قرص انسولین را تولید کردند که برای بلعیدن ساخته نشده است. (نیازی به جویدن ندارد) بلکه زمانی که بین لثه و گونه قرار میگیرد به راحتی حل میشود.
در این روش از غشای نازک در پوشش داخلی گونه و پشت لب ها (یعنی مخاط باکال) استفاده میشود. این روش تمام انسولین را بدون هدر رفت یا تجزیه در طول مسیر به کبد تحویل میدهد.
نظر Yigong در مورد جدیدترین قرص انسولین خوراکی
Yigong میگوید: «برای تزریق انسولین، ما معمولا به 100 واحد انسولین در هر تزریق نیاز داریم. قرص های خوراکی دیگر که انسولین آنها وارد معده میشود ممکن است 500 واحد انسولین نیاز داشته باشند، که اکثر آنها هدر میرود. که این مشکل بزرگی است که ما سعی کردیم آن را برطرف کنیم».
اکثر قرص های انسولین بلعیدنی در حال توسعه، انسولین را به آرامی در طی 2 تا 4 ساعت آزاد میکنند. در حالی که انسولین تزریقی به سرعت آزاد میشود به طوری که میتواند ظرف 30 تا 120 دقیقه به طور کامل رها شود.
دکتر Baldelli میگوید: «شبیه به انسولین های تزریقی سریع الاثر، قرص خوراکی ما بعد از نیم ساعت کامل جذب میشود و میتواند برای 2 تا 4 ساعت دوام داشته باشد».
مزایای بالقوه جدیدترین قرص انسولین خوراکی:
این مطالعه هنوز وارد فاز مطالعات انسانی نشده است. برای اینکه وارد این مرحله شود نیاز به زمان، بودجه، و همکاری های بیشتری دارند. اما فرای فواید بسیار واضح آن برای افراد دیابتی، این قرص های در حال توسعه میتوانند مقرون به صرفه تر، پایدارتر، و در دسترس تر باشند.
دکتر Pratap-Singh میگوید: «بیش از 300000 کانادایی مجبورند هر روز چندین بار انسولین تزریق کنند». این سرنگ ها و پلاستیک های ناشی از تزریق مقدار زیادی زباله تولید میکند که ممکن است قابل بازیافت نباشند و وارد محل دفع زباله میشوند. در حالی که قرص های خوراکی جدید چنین مشکلی را نخواهند داشت.
او توضیح میدهد که آنها امید دارند با این روش هزینه های هر دوز انسولین کاهش یابد چرا که قرص های جایگزین آنها میتواند ارزانتر و ساده تر باشد. حمل و نقل این قرص ها برای بیماران دیابتی که در حال حاضر باید به فکر خنک نگه داشتن دوز انسولین تزریق خود باشند، بسیار راحت تر و ساده تر است.
مطالب مشابه:
