سندرم آشرمن
سندرم آشرمن یک وضعیت اکتسابی است که در آن بافت اسکار (چسبندگی) در داخل رحم شما ایجاد می شود. بافت اسکار می تواند ایجاد شود و مقدار فضای باز داخل رحم شما را کاهش دهد. این وضعیت می تواند عارضه ای از روش های درمانی مختلف یا درمان سرطان باشد. زنان مبتلا به سندرم آشرمن ممکن است پریودهای سبک یا بدون قاعدگی، درد لگن یا ناباروری را تجربه کنند.
سندرم آشرمن چیست؟
سندرم آشرمن یک وضعیت نادر است که در آن بافت اسکار (چسبندگی یا چسبندگی داخل رحمی) در داخل رحم ایجاد می شود. این بافت اضافی باعث می شود فضای داخل رحم فضای کمتری داشته باشد. این وضعیت می تواند باعث درد لگن و خونریزی غیرطبیعی رحم شود و می تواند منجر به مشکلات باروری شود. سندرم آشرمن را می توان درمان کرد و درمان اغلب به تسکین علائم کمک می کند.
سندرم آشرمن یا چسندگی داخل رحمی چقدر شایع است؟
این بیماری نادری است. تشخیص تعداد دقیق مبتلا به سندرم آشرمن دشوار است زیرا ممکن است بیماری در برخی افراد تشخیص داده نشود. برخی از افراد ممکن است هیچ علامتی از این عارضه نداشته باشند. اگر علائمی را تجربه نکنید، ممکن است هرگز به پزشک مراجعه نکنید و بیماری تشخیص داده نشود.
چه کسانی به سندرم آشرمن مبتلا می شوند؟
سندرم آشرمن یک بیماری اکتسابی است، به این معنی که معمولا حادثه ای یا یک بیماری باعث ایجاد بافت اسکار در رحم می شود. از طرق مختلف از جمله جراحی، عفونت و روش های درمان سرطان ممکن است به سندرم آشرمن مبتلا شوید.
موارد زیر می توانند باعث افزایش احتمال ابتلا به سندرم آشرمن شوند:
- در گذشته رحم خود را جراحی کرده اید. از جمله هیستروسکوپی، اتساع پیچیده و کورتاژ (D&C) یا سزارین.
- سابقه عفونت لگنی داشته اید
- برای سرطان درمان شدید
آیا سندرم آشرمن ژنتیکی است؟
سندرم آشرمن معمولا یک بیماری ژنتیکی نیست. این بدان معنی است که معمولا به عنوان عارضه یک بیماری دیگر یا عارضه درمان به این وضعیت مبتلا می شوید و از طریق خانواده به شما منتقل نمی شود.
علائم و نشانه های سندرم آشرمن چیست؟
اگر سندرم آشرمن دارید، ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنید. این علائم می توانند شامل:
- قاعدگی بسیار سبک (هیپومنوره)
- نداشتن پریود (آمنوره) یا خونریزی غیرطبیعی رحمی
- احساس گرفتگی شدید یا درد لگن
- داشتن مشکل در باردار شدن یا باردار ماندن
در برخی موارد، ممکن است علائمی از سندرم آشرمن را تجربه نکنید. همچنین ممکن است همچنان پریودهای طبیعی را تجربه کنید. اگر در لگن خود احساس ناراحتی می کنید یا دوره های پریودی غیرعادی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
علت سندرم آشرمن چیست؟
سندرم آشرمن زمانی رخ می دهد که بافت اسکار (چسبندگی) در داخل رحم ایجاد می شود، باعث محدود شدن فضای داخل رحم و برخی اوقات باعث مسدود شدن دهانه رحم می شود. این می تواند به چند دلیل رخ دهد. اما یکی از علل اصلی اغلب جراحی رحم یا دهانه رحم است.
علل سندرم آشرمن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- هیستروسکوپی جراحی: در این روش جراحی پزشک یک دوربین در رحم قرار می دهد و سپس فیبروم ها را با استفاده از ابزار الکتریکی قطع می کند و برمی دارد.
- اتساع و کورتاژ (D&C): نوعی جراحی برای باز کردن دهانه رحم (اتساع) و سپس برداشتن بافت از رحم است. این بافت می تواند پوشش داخلی رحم (آندومتر) یا بافت ناشی از سقط جنین باشد. در طول عمل از ابزاری برای خراش دادن بافت اضافی استفاده می شود. این معمولا باعث ایجاد اسکار نمی شود مگر اینکه عفونت زمینه ای داشته باشید.
- سزارین: این عمل جراحی برای زایمان نوزاد استفاده می شود. در برخی موارد، سزارین می تواند باعث ایجاد بافت اسکار شود. این می تواند در جایی اتفاق بیفتد که از بخیه ها برای توقف خونریزی در طول سزارین استفاده شده باشد و در زمان انجام عمل عفونت داشته باشید. در غیر این صورت به ندرت پیش می آید که سزارین باعث سندرم آشرمن شود.
- عفونت ها: عفونت ها به تنهایی معمولا باعث سندرم آشرمن نمی شوند. اما زمانی که در حین جراحی رحم، مانند D&C یا سزارین دچار عفونت می شوید، می توانید به بیماری آشرمن مبتلا شوید. برخی از عفونت هایی که می توانند منجر به سندرم آشرمن شوند عبارتند از سرویسیت و بیماری التهابی لگن (PID).
- پرتو درمانی: گاهی اوقات یک گزینه درمانی می تواند باعث ایجاد بافت اسکار در رحم شود. پرتودرمانی را می توان در شرایطی مانند سرطان دهانه رحم استفاده کرد، اما این می تواند باعث چسبندگی (بافت اسکار) شود که منجر به سندرم آشرمن می شود.
آیا IUD باعث سندرم آشرمن می شود؟
IUD نوعی روش کنترل بارداری طولانی مدت است که در دستگاه IUD در داخل رحم قرار می گیرد و برای مدتی (اغلب چند سال) در آنجا باقی می ماند. وقتی این دستگاه در بدن شما قرار می گیرد، همیشه خطر عفونت و ایجاد بافت اسکار وجود دارد. با این حال، این یک دلیل ثابت شده برای سندرم آشرمن نیست و IUD معمولا با این بیماری مرتبط نیست.
سندرم آشرمن چگونه قابل تشخیص است؟
سندرم آشرمن معمولا زمانی تشخیص داده می شود که علائم بیماری مانند درد لگن، آمنوره (فقدان قاعدگی)، خونریزی غیرطبیعی رحم یا ناتوانی در باردار شدن و ماندن را داشته باشید. سابقه پزشکی شما همچنین می تواند منجر به تشخیص بیماری آشرمن شود. اگر تحت عمل اتساع و کورتاژ، سزارین، پرتودرمانی یا عفونت لگنی قرار گرفته اید، ممکن است از نظر سندرم آشرمن آزمایش شوید. همه این روش ها و شرایط می تواند منجر به سندرم آشرمن شود.
در طول ویزیت، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می کند. اگر هر نوع جراحی لگنی انجام دادید که در سابقه پزشکی شما گنجانده نشده است، حتما به پزشک اطلاع دهید. این اطلاعات می تواند در تشخیص سندرم آشرمن بسیار مهم باشد. سپس پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد، اما برای تشخیص بافت اسکار داخل رحم، پزشک یک سونوهیستروگرام انجام می دهد. برای انجام سونوهیستروگرام، پزشک از طریق یک کاتتر کوچک، کمی محلول نمکی را در داخل رحم تزریق می کند. سپس از سونوگرافی ترانس واژینال استفاده می کند تا ببیند آیا بافتی حفره یا دهانه رحم را مسدود می کند یا خیر.
برای تشخیص سندرم آشرمن از چه تست های تصویربرداری می توان استفاده کرد؟
تست های تصویربرداری به پزشک اجازه می دهد تا اندام های داخلی شما را ببیند. تست های مختلف جزئیات مختلفی را ارائه می دهند. این آزمایش ها می توانند روی پوست شما انجام شوند و نیازی به آمادگی کمی دارند، یا می توانند روش های سخت تری باشند.
تست های تصویربرداری که می توانند برای تشخیص بیماری آشرمن استفاده شوند عبارتند از:
- سونوگرافی: این نوع تست تصویربرداری از امواج صوتی برای خلق تصویری از اندام های داخلی شما استفاده می کند. سونوگرافی را می توان به صورت خارجی روی پوست یا داخل یعنی سونوگرافی ترانس واژینال انجام داد.
- هیستروسکوپی: در طی این روش پزشک از یک ابزار نازک با یک دوربین در انتهای آن برای مشاهده داخل رحم استفاده می کند. این ابزار وارد واژن می شود و از طریق دهانه رحم به سمت بالا و داخل رحم حرکت می کند. هیستروسکوپی به پزشک این امکان را می دهد که نگاهی بسیار دقیق به داخل رحم داشته باشد. همچنین می توان از آن برای درمان سندرم آشرمن استفاده کرد.
- سونوگرافی سالین انفوزیون: این تست تصویربرداری از سونوگرافی به همراه محلول سالین (مخلوطی از نمک و آب) برای ایجاد تصویر واضحی از داخل رحم استفاده می کند. این مایع رحم را منبسط می کند تا پزشک بتواند جزئیات شکل و نقایص حفره رحم را ببیند. این به پزشک نگاهی بسیار دقیق به داخل و خارج اندام های تناسلی می دهد.
سندرم آشرمن چگونه درمان می شود؟
راه های مختلفی برای درمان بیماری آشرمن وجود دارد. در طول ویزیت بهتر است احساس خود را به پزشک بگویید از جمله اگر دردی دارید به پزشک اطلاع دهید و همچنین در مورد اهداف خود برای بارداری در آینده مطرح کنید. در برخی موارد که یک زن علائمی را تجربه نمی کند، می توان برای درمان اقدامی نکرد. با این حال، اگر تصمیم دارید در آینده باردار شوید، گزینه های درمانی وجود دارد که می تواند بافت اسکار را از بین ببرد. اگر گرفتگی یا درد لگن دارید، درمان می تواند به کاهش درد کمک کند.
هدف اصلی درمان از بین بردن بافت اسکار و بازگرداندن رحم به اندازه و شکل اولیه است. درمان سندرم آشرمن می تواند باعث بهبود:
- درد لگن
- بازیابی چرخه قاعدگی طبیعی شود و
- اگر پیش از یائسگی هستید، احتمال بارداری را در نظر بگیرید.
پزشک ممکن است از هیستروسکوپی برای حذف چسبندگی در رحم استفاده کند. در طول هیستروسکوپی پزشک از ابزار نازکی به نام هیستروسکوپ برای بررسی داخل رحم استفاده می کند. از این ابزار می توان برای از بین بردن بافت اسکار نیز استفاده کرد. هیستروسکوپ از طریق دهانه رحم وارد واژن می شود. در طی این روش بافت اسکار با دقت زیادی برداشته می شود. خطر احتمالی این روش آسیب رساندن به بافت سالم داخل رحم در حین برداشتن بافت اسکار است.
درمان هورمونی (استروژنی) ممکن است با یک کاتتر داخل رحمی کوچک همراه شود که چند روز پس از هیستروسکوپی در داخل رحم باقی می ماند. این امر خطر تشکیل بافت اسکار مکرر پس از عمل را کاهش می دهد. در واقع استروژن باعث بهبود آندومتر (پوشش داخلی حفره) می شود و کاتتر یک مانع فیزیکی بین دیواره های قدامی و خلفی رحم ایجاد می کند، به طوری که در چند روز پس از عمل اسکار به یکدیگر نمی چسبند. هنگامی که یک کاتتر داخل رحمی وارد می شود برای جلوگیری از عفونت های احتمالی آنتی بیوتیک تجویز می شود.
مطالب مشابه:
