آنتی بیوتیک و سرطان روده
آیا مصرف آنتی بیوتیک با خطر سرطان روده بزرگ در افراد جوان مرتبط است؟
سرطان روده ی بزرگ در میان جوانان، در حال افزایش است. دانشمندان معتقدند که آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل میکروبیوم روده را بر هم بزنند و منجر به اختلال در سیستم ایمنی و ایجاد بیماری شوند. تحقیقات جدید، ارتباط بین مصرف آنتی بیوتیک ها و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را پیدا کرده است. این نتایج می تواند به افزایش آگاهی از مضرات استفاده ی غیر ضروری از آنتی بیوتیک کمک کند.
سرطان کولورکتال
کولورکتال (CRC) بیماری است که در آن سلول های روده بزرگ یا راست روده بدون کنترل رشد می کنند. سرطان (CRC)، گاهی اوقات به اختصار سرطان روده بزرگ نامیده می شود. کولون روده بزرگ است و رکتوم گذرگاهی است که کولون را به مقعد متصل می کند. گاهی اوقات رشد غیرطبیعی به نام پولیپ در روده بزرگ یا رکتوم ایجاد می شود. با گذشت زمان، برخی از پولیپ ها ممکن است به سرطان تبدیل شوند. آزمایش های غربالگری می توانند پولیپ ها را پیدا کنند تا بتوان آنها را قبل از تبدیل شدن به سرطان برداشت. غربالگری همچنین به یافتن این سرطان در مراحل اولیه کمک می کند. زمانی که درمان بهترین نتیجه را دارد.
چه افرادی مبتلا به سرطان (CRC) میشوند؟
سرطان (CRC) در حال حاضر دومین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده است. به طور معمول، CRC در افراد مسن ایجاد می شود. با این حال، میزان بروز CRC در افراد جوان یعنی افراد زیر 50 سال، در 25 سال گذشته افزایش پیدا کرده است. محققان بریتانیایی، اخیراً یک مطالعه ای مبتنی بر جمعیت را انجام دادند. که شامل اطلاعات تقریباً 40/000 نفر بود. آنها ارتباط بین مصرف آنتی بیوتیک و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را قبل از 50 سالگی شناسایی کردند. این ارتباط در افراد جوان قوی تر بود.
دکتر لزلی ساموئل، درباره آنتی بیوتیک و سرطان روده گفت:
“افزایش قابل توجه مصرف آنتی بیوتیک ها توسط کودکان در سراسر جهان وجود دارد. و به احتمال زیاد علت آن، ممکن است جزئی باشد. اما متأسفانه در حال افزایش است و باعث بروز سرطان کولون و رکتوم در جوانان میشود. ”وی در ادامه گفت: عوامل دیگری که احتمالاً مرتبط هستند عبارتند از: رژیم غذایی تصفیه شده سرشار از قند، چاقی، عدم تحرک بدنی و دیابت.
آنتی بیوتیک ها و میکروبیوم
میکروارگانیسم ها به هضم غذا کمک می کنند. مواد شیمیایی سمی را تجزیه می کنند و مواد مهم را آزاد می کنند که به تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک می کند. دانشمندان بر این باورند که بسیاری از این بیماری ها، نتیجه ی خارج شدن این ارگانیسم ها از حالت تعادل طبیعی خود هستند.
آنتی بیوتیک ها می توانند تعادل میکروبیوم روده را به هم بزنند. همچنین می تواند منجر به تولید بیش از حد یا کاهش مواد شیمیایی خاصی شود. کارشناسان معتقدند، برای تنظیم سیستم ایمنی، مهم هستند. این عدم تعادل حتی ممکن است به ایجاد برخی سرطان ها کمک کند.
مطالعات قبلی یک ارتباط احتمالی بین مصرف آنتی بیوتیک و CRC را پیدا کرده اند. با این حال، این مطالعات عمدتاً روی افراد مسن متمرکز شده است و این نتایج، قطعی نیستند.
استفاده از آنتی بیوتیک ها با ایجاد CRC
اخیراً گروهی از محققان تصمیم گرفتند تا مشخص کنند که آیا مصرف آنتی بیوتیک با ایجاد CRC در افراد جوان مرتبط است یا خیر و همچنین دانشمندان می خواستند دریابند، که آیا میزان خطر در انواع مختلف CRC یا آنتی بیوتیک ها متفاوت است یا خیر.
محققان با استفاده از داده های معمول سال های 1999 تا 2011 از سراسر اسکاتلند، 7903 نفر را با تشخیص CRC پیدا کردند. و آنها را با 30418 نفر که تشخیص سرطان نداشتند مطابقت دادند.
محققان این شرکت کنندگان را بر اساس مکان، سال تولد، جنسیت و سال داده ها مطابقت دادند.
آنها افرادی را که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کردند، یا حتی در شرایط مستعد ابتلا به CRC زندگی می کردند، از تجزیه و تحلیل حذف کردند.
سپس داده ها را به دو گروه تقسیم کردند: شروع زودرس و شروع دیررس.
کدام دسته از افراد در گروه زودرس و دیررس هستند؟
کسانی که در گروه شروع زودرس بودند، بیماری شان قبل از 50 سالگی تشخیص داده شده بود. در حالی که آنهایی که در گروه شروع دیررس بودند، در زمان تشخیص 50 سال یا بیشتر سن داشتند. 445 نفر در گروه شروع زودرس و 7458 نفر در گروه شروع دیررس بودند.
همانطور که شواهد نشان می دهد عوامل خطر ممکن است، بین بیماری با شروع زودرس و دیررس متفاوت باشد. این تیم، گروه ها را به طور جداگانه تجزیه و تحلیل کردند.
پایگاه داده ها شامل نسخه هایی برای آنتی بیوتیک های خوراکی بود که محققان آن ها را بر اساس کلاس دارویی و وجود یا عدم وجود اثرات ضد بی هوازی طبقه بندی کردند. آنها این کار را برای ارائه در مورد انواع باکتری هایی که ممکن است با CRC مرتبط باشند، انجام دادند.
داروهای ضد بی هوازی، باکتری های بی هوازی را از بین میبرند. به طور مثال، آنهایی که برای زندگی به اکسیژن نیاز ندارند. این باکتری ها، اکثریت قریب به اتفاق، میکروبیوم روده ی انسان را تشکیل می دهند.
این تیم همچنین اطلاعات مهم دیگری از جمله:
- مصرف الکل
- سیگار کشیدن
- شرایط موجود که به عنوان بیماری های زمینه ای شناخته می شوند.
- استفاده از داروهای دیگر، مانند: آسپرین و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
در جایی که داده ها در دسترس بودند. دانشمندان تجزیه و تحلیل های جداگانه ای را انجام دادند که شامل: محل دقیق تومور اولیه و شاخص توده بدنی (BMI) بود.
نتایج تحقیقات در خصوص آنتی بیوتیک و سرطان روده به این صورت است که:
حدود 55 درصد از مبتلایان به CRC در هر گروه مرد بودند. و تقریباً 50 درصد از شرکت کنندگان، نسخه ای برای آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند. افرادی که به CRC مبتلا بودند در مقایسه با افرادی که به آن مبتلا نبودند، آنتی بیوتیک مصرف می کردند.
به طور کلی، استفاده از آنتی بیوتیک با خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در سنین کمتر از 50 سال به میزان 49 درصد و در افراد بالای 50 سال با خطر 9 درصدی بیشتر همراه بود.
دکتر ساموئل در این باره گفتند:
پیدا کردن ارتباط بین آنتی بیوتیک ها و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد جوان طبیعی است. اما این میزان خطر (نزدیک به 50٪) تعجب آور بود.
مصرف آنتی بیوتیک با افزایش خطر سرطان رکتوم در هیچ یک از گروه های سنی ارتباط معنی داری نداشت. همچنین، به نظر نمی رسد که این خطر با طول دوره ی آنتی بیوتیک مرتبط باشد.
آنتیبیوتیک های ضد بی هوازی
آنتیبیوتیک های ضد بی هوازی با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در هر دو گروه سنی ارتباط داشتند، اگرچه از نظر آماری معنی دار نبود.
هنگامی که محققان اطلاعات را برای BMI، مصرف دارو و بیماری های همراه تنظیم کردند، ارتباط بین خطر CRC و آنتی بیوتیک ها افزایش یافت. با این حال، آنها خاطر نشان میکنند که حجم نمونه در این تجزیه و تحلیل به اندازه ای بزرگ نبود که بتواند ادعاهای محکمی داشته باشد.
افکاری در مورد اطلاعات
محققان بیان میکنند که عوامل متعددی احتمالاً باعث افزایش در شروع زودرس CRC میشوند و مشخص نیست که آیا این ارتباط سببی است یا خیر.
این عوامل شامل: جنبه های غذایی، چاقی، استرس و کاهش ورزش است.
آلیس دیویس، مدیر اطلاعات سلامت در تحقیقات سرطان انگلستان، میگوید: «در حال حاضر، شواهد کافی وجود ندارد که بگوییم آیا آنتی بیوتیک ها قطعاً خطر ابتلا را افزایش میدهند یا خیر. اما این قطعه دیگری از پازل را به ما میدهد و تحقیقات مستمر مورد نیاز است. ما هنوز باید بدانیم که کدام آنتی بیوتیک ها ممکن است خطرات را افزایش دهند. چگونه این اتفاق میافتد و چقدر این خطرها جدی و حیاتی هستند.
او توضیح میدهد: ((آنتی بیوتیک ها یک ابزار ضروری برای مبارزه با بیماری های رایج هستند. پس بنابراین مهم است که توصیه های پزشک خود را در مورد مصرف آنها دنبال کنید.))
نویسندگان این مقاله می گویند که این احتمال وجود دارد که تغییرات مرتبط با آنتی بیوتیک در میکروبیوم، باکتری های روده را که معمولاً سیستم ایمنی را تحریک می کنند، مختل کند. این اختلال ممکن است باکتری های بیماری زا را تشویق کند که درون افراد رخنه کند.
به عبارت دیگر، این آنتی بیوتیک ها سرطان زا نیستند. بلکه تغییرات فلور نرمال روده به دنبال مصرف آنها ایجاد می شود.
محدودیت ها
نویسندگان مقاله اذعان میکنند، گروهی که شروع اولیه CRC را داشتند نسبتاً کوچک بودند. بهویژه که لازم بود داده های بین آنتی بیوتیک های ضد بی هوازی تقسیم شود.
همچنین محققان گزارش دادند که ممکن است ضد بی هوازی بودن آنتی بیوتیک ها بی ربط باشد. زیرا اکثر آنتی بیوتیک ها دارای فعالیت ضد بی هوازی و هوازی دوگانه هستند.
مجموعه مطالعات حاوی اطلاعاتی در مورد سابقه خانوادگی یا عادات غذایی شرکت کنندگان نیست. اطلاعات BMI فقط برای حدود یک سوم نمونه وجود دارد. هر دوی این عوامل ممکن است تأثیر قابل توجهی بر خطر CRC داشته باشند.
مراحل بعدی:
“در نهایت این گفتگو: این نتایج به سیاستگذاران ما یادآور افزایش مداوم در بروز سرطان کولون و رکتوم در افراد جوان و همچنین عوامل خطری است که می توان از طریق تغییر در سیاست های اجتماعی تغییر داد.
“این ها شامل ترویج فعالیت بدنی، کاهش چاقی، کاهش تمرکز بر رژیم های پرانرژی، رژیم های غذایی پر قند، کاهش متوسط مصرف الکل، و ارتقای آگاهی حرفه ای و عمومی در مورد خطرات و همچنین فواید داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها است.”
مطالب مشابه: