فلج بل چیست؟

فلج بل وضعیتی است که باعث فلج موقت یا ضعف عضلات صورت می شود و ممکن است به دلیل عفونت ویروسی یا باکتریایی رخ دهد. این بیماری می تواند زمانی رخ دهد که عصب کنترل کننده عضلات صورت شما ملتهب، متورم یا فشرده شود.

این عارضه باعث می شود که یک طرف صورت شما افتاده یا سفت شود. ممکن است در لبخند زدن یا بستن چشم در سمت آسیب دیده مشکل داشته باشید. در بیشتر موارد، فلج بل موقتی است و علائم معمولاً طی چند هفته یا چند ماه از بین می‌روند.

اگرچه فلج بل می تواند در هر سنی رخ دهد، این بیماری در بین افراد 16 تا 60 ساله شایع تر است. فلج بل از نام آناتومیست اسکاتلندی چارلز بل، که اولین کسی بود که این بیماری را توصیف کرد، نامگذاری شد.

چه چیزی باعث فلج بل می شود؟

فلج بل زمانی اتفاق می‌افتد که عصب هفتم جمجمه متورم یا سفت می‌شود و منجر به ضعف یا فلج صورت می‌شود. علت دقیق این آسیب عصبی ناشناخته است. اما بسیاری از محققان پزشکی معتقدند که به احتمال زیاد توسط یک عفونت ویروسی ایجاد می شود.

ویروس ها و باکتری هایی که با ایجاد فلج بل در ارتباط هستند عبارتند از:

• هرپس سیمپلکس که باعث تبخال و تبخال تناسلی می شود.
• HIV که به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند.
• سارکوئیدوز که باعث التهاب اندام می شود.
• ویروس هرپس زوستر که باعث آبله مرغان و زونا می شود.
• ویروس اپشتین بار که باعث مونونوکلئوز می شود.
• بیماری لایم که یک عفونت باکتریایی است که توسط کنه های آلوده ایجاد می شود

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که یک مورد می تواند یک عفونت ویروسی خفته را تحریک کند و اساساً آن را بیدار کند و فلج بل را تحریک کند. اگر استرس دارید یا اخیراً بیمار بودید، آنها می توانند محرک های بالقوه باشند. همینطور یک ضربه فیزیکی اخیر یا حتی کمبود خواب و یک وضعیت خودایمنی نیز یک محرک احتمالی است.

تصور بر این است که عصب صورت با تورم به عفونت واکنش نشان می دهد، که باعث ایجاد فشار در کانال استخوانی (معروف به کانال فالوپی) می شود که عصب صورت از آن به کنار صورت عبور می کند.

بنا به اظهارات موسسه ملی اختلالات عصبی سکته مغزی، التهاب عصب صورت باعث کاهش جریان خون و اکسیژن به سلول های عصبی می شود. این آسیب به عصب جمجمه و سلول های عصبی می تواند باعث فلج عضلات صورت شود.

سازمان ملی اختلالات نادر همچنین اشاره می کند که برخی از افراد ممکن است حتی استعداد ارثی برای ابتلا به فلج بل داشته باشند.

علائم فلج بل چیست؟

می تواند از نظر شدت متفاوت باشد، از ضعف خفیف تا فلج کامل. هر چه عصب صورت در معرض التهاب و فشردگی بیشتری قرار گیرد، فلج شدیدتر می شود و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا عصب بهبود یابد و عملکرد خود را بازیابد.

علائم فلج بل می تواند 1 تا 2 هفته پس از ابتلا به موارد زیر ایجاد شود:

• سرد
• عفونت گوش
• عفونت چشم

علائم معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند و ممکن است هنگام صبح که از خواب بیدار می‌شوید یا وقتی می‌خواهید غذا بخورید یا مایعات بنوشید متوجه آنها شوید.

فلج بل با ظاهر افتادگی در یک طرف صورت و ناتوانی در باز یا بسته کردن چشم در سمت آسیب دیده مشخص می شود. در موارد نادر، فلج بل ممکن است هر دو طرف صورت شما را درگیر کند.

سایر علائم و نشانه های فلج بل عبارتند از:

1. ضعف صورت
2. افتادگی دهان
3. ناتوانی در بیان حالات چهره، مانند لبخند یا اخم کردن
4. مشکل در تلفظ کلمات خاص
5. خشکی چشم و دهان
6. طعم و مزه تغییر پیدا می کند.
7. آب دهان
8. حساسیت به صدا
9. مشکل در خوردن و آشامیدن
10. انقباضات عضلانی در صورت
11. سوزش چشم در سمت درگیر
12. سردرد

در صورت بروز هر یک از این علائم فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. شما هرگز نباید فلج بل را خود تشخیص دهید. علائم می تواند مشابه علائم سایر بیماری های جدی مانند سکته مغزی یا تومور مغزی باشد.

عوامل خطر فلج بل چیست؟

خطر ابتلا به فلج بل افزایش می یابد اگر:

باردار هستند.

دیابت دارند.

عفونت ریه داشته باشد.

سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.

تشخیص فلج بل

پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی برای تعیین میزان ضعف در عضلات صورت شما انجام می دهد. آنها همچنین از شما سوالاتی در مورد علائم شما می پرسند، از جمله زمانی که آنها رخ دادند یا زمانی که برای اولین بار متوجه آنها شدید.

در حالی که هیچ آزمایش آزمایشگاهی خاصی وجود ندارد که پزشک شما بتواند از آن استفاده کند تا مطمئن شود فلج بل را دارید، پزشک شما می تواند از انواع آزمایشات برای کمک به تشخیص فلج بل استفاده کند.

این آزمایش‌ ها همچنین می‌توانند به رد سایر علل احتمالی ضعف صورت که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند، مانند سندرم گیلن باره یا بیماری لایم کمک کند.

این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. آزمایش خون برای بررسی وجود عفونت باکتریایی یا ویروسی
2. آزمایش خون برای بررسی دیابت یا سایر شرایط
3. تست های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن برای بررسی اعصاب صورت و رد احتمال سکته مغزی یا تومور مغزی
4. یک آزمایش الکترومیوگرافی (EMG)، که در آن پزشک الکترودهای سیم بسیار نازک را به عضله وارد می کند تا تأیید کند که آیا آسیبی به اعصابی که عضلات صورت را کنترل می کنند وجود دارد یا خیر – این آزمایش همچنین می تواند میزان آسیب را تعیین کند.
5. در صورت مشکوک بودن به بیماری لایم ممکن است پونکسیون کمری انجام شود.

درمان فلج بل چیست؟

در بیشتر موارد، علائم فلج بل بدون درمان بهبود می یابد. با این حال، چند هفته یا چند ماه طول می کشد تا عضلات صورت شما قدرت طبیعی خود را بازیابند.

درمان های زیر ممکن است به بهبودی شما کمک کند.

آیا فلج بل عوارض بالقوه ای دارد؟

اکثر افرادی که یک قسمت از فلج بل را دارند، بدون عارضه به طور کامل بهبود می یابند. با این حال، ممکن است در موارد شدیدتر فلج بل، عوارضی رخ دهد.

این موارد شامل موارد زیر است:

• ممکن است به عصب هفتم جمجمه آسیب وارد شده باشد. این عصب ماهیچه های صورت شما را کنترل می کند.
• ممکن است خشکی بیش از حد در چشم در سمت آسیب دیده خود داشته باشید که می تواند منجر به عفونت چشم، زخم یا حتی بی بینایی شود.
• ممکن است سینکینزیس داشته باشید، وضعیتی که در آن حرکت یک قسمت از صورت شما باعث حرکت غیرارادی قسمت دیگری می شود. به عنوان مثال، ممکن است هنگام لبخند زدن چشم شما بسته شود.

مطالب مشابه:

تشخیص سلیاک با آزمایش ژنتیک

حقایق جالب دستگاه گوارش

خونریزی و ترومبوز

دیسبیوز چیست؟

ترومبوسیتوپنی ایمنی

منبع: healthline