سندرم کوشینگ

سندرم کوشینگ یک بیماری غیر معمول است و زمانی اتفاق می افتد که بدن برای مدت طولانی هورمون کورتیزول بیش از حد داشته باشد، که می تواند ناشی از ترشح بیش از حد کورتیزول در بدن یا مصرف داروهایی به نام گلوکوکورتیکوئیدها باشد که مانند: کورتیزول بر بدن تأثیر می گذارد.

کورتیزول یک هورمون استروئیدی است که معمولاً “هورمون استرس” نامیده می شود. بدن در مواقع استرس کورتیزول اضافی ترشح می کند.

کورتیزول در موارد زیر کمک می کند:

• افزایش ضربان قلب.
• افزایش فشار خون.
• مدیریت قند خون
• مدیریت تنفس
• افزایش تنش عضلانی

کورتیزول همچنین با خاموش کردن موقت سیستم‌هایی که بدن در مواقع افزایش استرس به آنها نیاز ندارد، مانند هضم و تولید مثل، کمک می‌کند.کورتیزول بیش از حد می تواند باعث برخی از علائم اصلی سندرم کوشینگ مانند: قوز چربی بین شانه ها، صورت گرد و خطوط صورتی یا بنفش روی پوست شود. سندرم کوشینگ همچنین می تواند باعث فشار خون بالا یا از دست دادن استخوان شود. گاهی اوقات می تواند باعث دیابت نوع 2 شود.

درمان های سندرم کوشینگ می تواند سطح کورتیزول بدن را کاهش دهد و علائم را بهبود بخشد. هرچه درمان زودتر شروع شود، شانس بهبودی بیشتر است.

نام دیگر برای سندرم کوشینگ هیپرکورتیزولیسم است.

علت سندرم کوشینگ:

سندرم کوشینگ زمانی اتفاق می‌افتدکه کورتیکواستروئیدهای زیادی در بدن وجود داشته باشد. هنگامی که این اختلال اغلب با غده هیپوفیز شروع می شود، این بیماری سندرم کوشینگ نامیده می شود. غده بیش از حد هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH) تولید می کند. که باعث می شود غدد فوق کلیوی کورتیکواستروئیدهای زیادی بسازند.

یکی دیگر از دلایل اصلی مصرف داروهای استروئیدی مانند: پردنیزون برای مدت طولانی است. گاهی اوقات برای درمان بیماری های مزمن مانند آسم استفاده می شود. علل دیگر عبارتند از:

• برخی سرطان های ریه
• تومورهای خوش خیم یا سرطانی بر روی غده هیپوفیز یا آدرنال
• یک اختلال ارثی غدد درون ریز

کسانی که در خطر ابتلا به سندرم کوشینگ هستند؟ 

• افرادی که اضافه وزن دارند یا چاق هستند.
• افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که تحت کنترل نیست و فشار خون بالا دارند.

علائم سندرم کوشینگ:

هر فردی ممکن است علائم متفاوتی داشته باشد. اینها رایج ترین علائم و نشانه ها هستند:

• چاقی بالاتنه با بازوها و پاهای لاغر
• صورت گرد
• افزایش چربی اطراف گردن یا قوز چربی بین شانه ها
• پوست قرمز، نازک و شکننده که دیر التیام می یابد.
• علائم کشش قرمز مایل به آبی در زیر بغل، شکم، ران، باسن، بازوها و سینه ها
• ضعف استخوان و عضله
• خستگی شدید (ضعف)
• فشار خون بالا
• قند خون بالا
• تحریک پذیری و اضطراب یا افسردگی
• رشد موهای زائد صورت و بدن در زنان
• سیکل های قاعدگی نامنظم یا متوقف شده در زنان
• کاهش میل جنسی و باروری در مردان

این علائم ممکن است شبیه سایر مشکلات سلامتی باشد. همیشه برای تشخیص باید به پزشک مراجعه شود.

تشخیص سندرم کوشینگ:  

پزشک در مورد سابقه بیماری فرد سوال خواهد کرد. همچنین ممکن است برای تشحیص دقیق از روش های زیر کمک بگیرد:

• آزمایش ادرار 24 ساعته برای اندازه گیری سطح هورمون های کورتیکواستروئیدی
• سی تی اسکن: این اسکن از اشعه ایکس و فناوری کامپیوتری برای تهیه تصاویر دقیق از بدن استفاده می کند.
• ام آر آی: این اسکن تصاویر دقیقی از اندام ها و ساختارهای داخلی ایجاد می کند.
• تست سرکوب دگزامتازون این آزمایش می تواند نشان دهد که آیا بدن کورتیزول بیش از حد معمول تولید می کند یا خیر. اگر چنین است، به آزمایشات بیشتری نیاز خواهید داشت. همچنین ممکن است برای تشخیص اینکه آیا مقدار اضافی هورمون از غده هیپوفیز می آید یا از یک تومور در جای دیگری در بدن به آزمایشات بیشتری نیاز است.
• سایر آزمایشات آزمایشگاهی باید شامل سطح کورتیزول بزاق اواخر عصر و سطح ACTH باشد.

درمان سندرم کوشینگ:

پزشک بهترین درمان را بر اساس موارد زیر تعیین می کند:

• سن
• سلامت کلی و سابقه بیماری
• وضعیت بیماری
• مقاومت در برابر داروها، رویه‌ها یا درمان‌های خاص
• مدت زمان بیماری

درمان بستگی به عامل ایجاد سندرم کوشینگ دارد. ممکن است فرد برای برداشتن تومورها یا غدد فوق کلیوی به جراحی نیاز داشته باشد. درمان های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تابش – تشعشع
• شیمی درمانی
• برخی داروهای مهارکننده هورمون

مدت زمان ابتلا به سندرم کوشینگ:

مدت زمانی که سندرم کوشینگ طول بکشد، بستگی به نحوه پاسخ فرد به درمان دارد. بسیاری از افراد مبتلا به هیپرکورتیزولیسم پس از چند هفته درمان بهبود می یابند.

تفاوت بین سندرم کوشینگ و بیماری کوشینگ:

بیماری کوشینگ نوعی سندرم کوشینگ است. یک تومور خوش خیم واقع در غده هیپوفیز که بیش از حد ACTH (هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک) ترشح می کند باعث بیماری کوشینگ می شود. این باعث افزایش ترشح کورتیزول از غدد فوق کلیوی می شود.

از بین تمام افرادی که به سندرم کوشینگ مبتلا هستند، بیماری کوشینگ بیش از 70٪ موارد در بزرگسالان و حدود 60٪ تا 70٪ موارد در کودکان و نوجوانان را اتفاق می افتد.

چه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی سندرم کوشینگ را درمان می کنند؟

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما با یک متخصص به نام متخصص غدد برای ارزیابی و درمان مشورت خواهد کرد.

عوارض:

در صورت عدم درمان، سندرم کوشینگ ممکن است کشنده باشد. بدون درمان، هیپرکورتیزولیسم می تواند باعث مشکلات سلامتی شود، از جمله:

• عفونت ها
• لخته شدن خون، به ویژه در ریه ها و پاها.
• افسردگی.
• حمله قلبی.
• افزایش وزن.
• مشکلات حافظه یا مشکل در تمرکز.
• فشار خون بالا یا کلسترول بالا.
• استخوان های شکسته.
• دیابت نوع 2، پیش دیابت یا اختلال در گلوکز ناشتا.
• در صورت عدم درمان، این سندرم نیز می تواند منجر به مرگ شود.

به طورکلی سندرم کوشینگ اغلب زمانی اتفاق می افتد که غده هیپوفیز هورمون آدرنوکورتیکوتروپین بیش از حد تولید کند. این باعث می شود که غدد فوق کلیوی کورتیکواستروئیدهای زیادی بسازند.

این سندرم می تواند یک سندرم دشوارباشد. باعث ضعف، فشار خون بالا، خستگی و موارد دیگر می شود. درمان ها، از جمله: جراحی، داروها، پرتودرمانی و شیمی درمانی می باشد. این سندرم نسبتاً نادر است. اغلب بزرگسالان 20 تا 50 ساله را مبتلا می کند.

علائم ممکن است شامل چاقی بالاتنه، صورت گرد و پوست نازک همراه با کبودی باشد.

مطالب مشابه:

سندرم بروگادا (Brugada syndrome)

تریزومی 21 (سندرم داون)

سندرم ایمپوستر

سندرم مکل (Meckel Syndrome)

مراقبت از نوزاد مبتلا به سندرم مارفان

منابع: hopkinsmedicine, mayoclinic,my.clevelandclinic