اولین مرگ ناشی از آبله میمون
اولین مرگ در نتیجه ابتلا به آبله میمون در ایالات متحده گزارش شد.
- اولین مرگ یک فرد مبتلا به آبله میمون در آمریکا گزارش شد. نکته حائز اهمیت این است که اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به آبله میمون در حدود دو تا چهار هفته بهبود می یابند. این فرد دارای چندین بیماری شدید بودند و در نتیجه برای شناسایی علت مرگ کالبد شکافی انجام خواهد شد.
این مرگ اولین مرگ ناشی از آبله میمون است که در شیوع آبله میمون در سال 2022 در ایالات متحده گزارش شد. با این حال، مشخص نیست که آیا آبله میمون علت مرگ میباشد یا خیر و انجام کالبد شکافی نیز به همین دلیل انجام می شود.
در این بین کودکان زیر هشت سال، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و افرادی که باردار هستند یا در دوران شیردهی هستند بیشتر در معرض خطر عفونت و بیماری جدی هستند.
از طرفی طبق نظر CDC و جامعه پزشکی در موقعیت ها و شرایط خاص، آبله میمون می تواند عفونت جدی تری باشد و حتی منجر به مرگ شود.
بیماری آبله میمون کشنده است؟
طبق آمار سازمان جهانی بهداشت که آبله میمون در سال های اخیر بین 3 تا 6 درصد مرگ و میر داشته است.
بر اساس تحقیقاتی که در Nature Medicine منتشر شد، سویه ای که در حال حاضر در گردش هستند متعلق به گروهی از سویه های آبله میمون است که به عنوان clade 3 طبقه بندی می شوند. که کمتر کشنده تر از سویه های آبله میمون در clade 1 هستند. سویه های clade 3 معمولاً کمتر از 1 درصد کشنده هستند.
اکثر افرادی که به آبله میمون مبتلا می شوند ضایعات دردناک و ناراحت کننده ای خواهند داشت. با این حال، می تواند در افرادی که مشکلات سلامتی زمینه ای دارند، چرخش جدی تری داشته باشد.
عوارض شدیدتر آبله میمون شامل عفونت های پوستی، ذات الریه، آنسفالیت یا عفونت و التهاب در بافت های مغز و مشکلات چشمی و بینایی است. مرگ در میان افراد مبتلا به آبله میمون به سایر مشکلات سلامت فرد و یا به دلیل مسائل مربوط به عدم دسترسی و مراقبت های بهداشتی کافی مربوط می شود.
در شیوع کنونی 15 مورد مرگ و میر و نزدیک به 50000 مورد ابتلا در سراسر جهان گزارش شده است. دانشمندان مشکوک هستند که این رقم حاکی از تمامی موارد ابتلا به این بیماری نیست. زیرا بسیاری از بیماران علائم خفیف دارند و به دنبال درمان نیستند.
نحوه پیشگیری و درمان آبله میمون
برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به آبله میمون هستند مهم است که واکسینه شوند. ولی به صورت کلی اکثر افراد مبتلا به آبله میمون می توانند بدون هیچ درمانی در خانه بهبود یابند.
در حالی که آبله میمون معمولاً بدون ایجاد عوارض شدید یا طولانی مدت دوره خود را طی می کند، بهتر است از ابتلا به آن اجتناب کنید و از گسترش آن جلوگیری کنید.
آنچه باید در مورد اولین مرگ ناشی از آبله میمون بدانیم
آبله میمون یک عفونت ویروسی است که منشا آن همان خانواده ویروس آبله می باشد.
ویروس آبله میمون برای اولین بار در سال 1958 در میمون ها و سپس در اوایل دهه 1970 در انسان کشف شد. اگر چه آبله میمون و آبله علائم مشابهی دارند. آبله میمون معمولا خفیف تر است و احتمال مرگ بسیار کمتری دارد.
بیماری آبله میمون یک بیماری خود محدود شونده (self-limiting) است. به این معنی که با گذشت زمان، عفونت باید خود به خود برطرف شود.
ویروس آبله میمون ویروسی جدید نیست و در مقابل این ویروس واکسن در دسترس است. در حال حاضر دو نوع واکسیناسیون وجود دارد. هر کدام برای محافظت در برابر ویروس به طور متفاوت عمل می کنند و عوارض جانبی خاص خود را دارند.
متوسط دوره نهفتگی ویروس آبله میمون 6 تا 13 روز است.
راه اصلی انتقال آبله میمون تماس پوست به پوست از طریق موارد زیر امکان پذیر است:
- تماس مستقیم با بثورات، دلمه یا مایعات بدن آبله میمون از جمله ترشحات تنفسی فرد مبتلا به آبله میمون
- تماس نزدیک از طریق فعالیت جنسی، در آغوش گرفتن، بوسیدن و…
- دست زدن به اشیاء، پارچه ها (لباس، ملافه، یا حوله) شسته نشده، و سطوحی که توسط فرد مبتلا به آبله میمون استفاده شده است (اگر چه این حالت چندان رایج نیست)
علی رغم اینکه این ویروس از طریق تماس جنسی نیز گسترش می یابد اما آبله میمون عفونت مقاربتی نیست .
علی رغم اینکه تحقیقات بر روی روند انتقال این ویروس همچنان ادامه دارد اما به نظر نمی رسد این ویروس از طریق آب (استخر و…) قابلیت انتقال داشته باشد.
اگر چه آبله میمون می تواند از طریق ترشحات تنفسی پخش شود. CDC در یک توصیه رسانه ای اشاره کرد که این قطرات سریعتر از هوا خارج می شوند. بنابراین احتمال ابتلا به آبله میمون از طریق حضور در جمع بعید است اما غیر ممکن نیست.
افراد مبتلا به آبله میمون تا زمانی که بثورات کاملاً ناپدید نشده باشند قابلیت انقال ویروس به افراد دیگر را خواهند داشت.
علائم آبله میمون شامل کهیر، تب، لرز، بدن درد، خستگی، تورم غدد لنفاوی، سردرد و علائم تنفسی مانند گلودرد، سرفه و احتقان بینی می باشد.
برخی از افراد ممکن است به ویروس آبله میمون آلوده شوند. اما هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند و هنوز مشخص نیست که آیا افراد بدون علامت می توانند ویروس را به دیگران منتقل کنند یا خیر و در صورتی که ویروس به این طریق گسترش یابد، به این معنی است که مهار بیماری به طور قابل توجهی سخت تر خواهد شد.
در این بیماری بثورات اغلب با ضایعات صافی شروع می شوند که شبیه تاول ها یا جوش ها برجسته می شوند و سپس با مایع و چرک پر می شوند.
بثورات این بیماری ممکن است در صورت، اندام تناسلی، دهان، دست ها، پا، قفسه سینه و مقعد ظاهر شوند.
در رابطه با ارتباط این بیماری با بیماری های قلبی به گفته متخصصان بیماری های عفونی التهاب قلب با سایر بیماری های عفونی مرتبط است. با این حال، آنها انتظار دارند که این یک عارضه نادر آبله میمون باشد.
علی رغم اینکه آبله میمون یک مشکل جدی برای سلامتی است و در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده ای برای آبله میمون وجود ندارد. اما معمولا کشنده نیست. با این حال، طبق نظر محققان احتیاط و واکسیناسیون در صورت لزوم حائز اهمیت هستند.
مطالب مشابه:
