مولتیپل اسکلروزیس (MS) و امگا3
دوزهای بالای امگا 3 علائم را در مطالعات حیوانی کاهش می دهند.
- محققان اثرات مکمل اسیدهای چرب امگا 3 را بر روی انواع موش مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) آزمایش کردند.
- آنها دریافتند که دوزهای بالاتر امگا 3 باعث کاهش آغاز بیماری مولتیپل اسکلروزیس، افزایش زمان عود و کاهش شدت علائم آن می شود.
مولتیپل اسکلروزیس (MS) چیست؟
مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری مزمن است. در آن سیستم ایمنی به لایه چربی که به غلاف میلین اطراف اعصاب است حمله می کند. این بیماری به نوبه خود، توانایی اعصاب برای حمل سیگنال را کاهش می دهد.
علائم مولتیپل اسکلروزیس، شامل:
- مشکلات بینایی
- لرزش
- تغییرات احساسی میباشد.
علت این بیماری در بین بیماران مختلف متفاوت است و تصور می شود که از یک پاسخ التهابی ناشی می شود. ارتباطی بین مصرف اسیدهای چرب امگا 3 و بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس وجود دارد و مکانیسم های زمینه ای ناشناخته ای باقی مانده است. بعضی از مطالعات نشان می دهد که رژیم های غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 با کاهش میزان مولتیپل اسکلروزیس مرتبط هستند. آنها دارای خواص ضد التهابی و مفیدی هستند.
اسید چرب امگا 3 و التهاب
اخیراً محققان بررسی کردند که چگونه مصرف اسید چرب امگا 3 پاسخ های التهابی را در موش ها کاهش می دهد. آنها دریافتند که دوکوزاهگزائنویل اتانول آمید (DHEA)، یک ترکیب لیپیدی مشتق از اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA) موجود در روغن ماهی، ممکن است پاسخ سلول‌های T ایمنی را کاهش دهد. در نتیجه التهاب مرتبط با مولتیپل اسکلروزیس را هم کاهش دهد.
رادیگر، متخصص تغذیه مستقر در لس آنجلس، کالیفرنیا، به سایت مدیکال نیوز تودی گفت: دوکوزاهگزائنویل اتانول آمید (DHEA)، دارای خواص تنظیم کننده سیستم ایمنی است و در غلظت های خاص می تواند به طور قابل توجهی تولید پروتئین کموتاکتیک مونوسیت 1 (MCP-1) را سرکوب کند. سیتوکینی که نقش اساسی در التهاب مزمن مرتبط با بیماری خودایمنی ایفا می کند. از جمله ام اس این مطالعه نشان داد که DHEA همچنین ممکن است پاسخ های سلول های T را که پیش ساز مهم دیگری برای مولتیپل اسکلروزیس است، مهار کند.
DHEA ممکن است شدت مولتیپل اسکلروزیس را کاهش دهد؟
برای شروع، محققان مشاهده کردند که چگونه DHEA بر پاسخ سلول های T در سلول های جدا شده از موش تاثیر می گذارد. آنها دریافتند که DHEA نشانگرهای التهابی را در صورت مصرف با دوز بالا کاهش می دهد. DHEA و همچنین درصد سلول های T بیماری زا را کاهش می دهد. در مرحله بعد، محققان بررسی کردند که آیا پیشرفت بیماری مولتیپل اسکلروزیس بر سطح DHEA در موش ها تأثیر می گذارد یا خیر. آنها دریافتند که در طول پیشرفت مولتیپل اسکلروزیس، سطح DHEA در نخاع و طحال متفاوت است. اما نه در مغز.
سطح DHEA هنگام بهبودی MS
به طور خاص، آنها دریافتند که سطح DHEA در موش ها در زمان بهبودی ام اس در بالاترین غلظت خود قرار دارد. این نشان میدهد DHEA ممکن است التهاب مرتبط با این بیماری را کاهش دهد. محققان سپس به دنبال درمان انواع موش ام اس با DHEA بودند. در حالی که دوزهای پایین 5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز تأثیری نداشت. 100 میلی گرم بر کیلوگرم در روز شروع بیماری را به تاخیر انداخت. عود را به تاخیر انداخت و امتیازات شدت را کاهش داد.
از آزمایش های بیشتر، آنها دریافتند که موش هایی که تحت درمان با DHEA قرار گرفتند، نشانگرهای التهابی کمتری نسبت به گروه کنترل داشتند.
محققان خاطرنشان کردند که نتایج نشان می دهد که DHEA احتمالاً التهاب و در نتیجه علائم ام اس را با کاهش تعداد سلول های T بیماری زا در سیستم عصبی کاهش می دهد. آنها همچنین خاطرنشان کردند که درمان با DHEA بر پاسخ ایمنی موش های سالم تأثیری نمی گذارد. آنها نوشتند که این نشان می دهد که DHEA بر پاسخ ایمنی خارج از مغز در موش های مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تأثیر می گذارد، نه در موش های سالم. محققان به این نتیجه رسیدند که DHEA ممکن است شدت مولتیپل اسکلروزیس را کاهش دهد. بنابراین ممکن است برای تکمیل درمان های موجود برای این بیماری DHEA به رژیم های غذایی اضافه شود.
محدودیت های مطالعه در مورد مولتیپل اسکلروزیس (MS) و امگا3
وقتی از ریدیگر در مورد محدودیت های این مطالعه پرسیده شد، به سایت مدیکال نیوز تودی گفت: که محققان این مطالعه را، بر روی موش انجام دادند نه انسان. او خاطرنشان کرد که این بدان معناست که اطلاعات باید در آزمایش های بالینی روی انسان قبل از رسیدن به نتیجه گیری تأیید شوند.
دکتر جی ویلیام لیندسی، متخصص مغز و اعصاب که در این مطالعه شرکت نداشت، نیز به سایت مدیکال نیوز تودی گفت:
((اثرات DHEA در موش ها کم بود و تأثیرات روی سلول های کشت شده سخت بود. DHEA به چندین مولکول دیگر متابولیزه می شود و مشخص نیست کدام متابولیت فعالیت مطلوب را دارد.))
دکتر لیندسی اضافه کرد: اگر چه مدتی است که علاقه به پتانسیل امگا 3 برای درمان اختلالات عصبی وجود دارد، اما تعداد کمی از آنها سختگیرانه عمل کردند.
تنها مطالعه دقیقی که من می شناسم، در سال 2012 منتشر شد که فواید بالینی اسیدهای چرب امگا 3 را برای ام اس نشان نداد. اثرات DHEA نیاز به بررسی بیشتر دارد و ممکن است یکی از متابولیت های قابل شناسایی توسط این محققان مفید باشد. در حال حاضر، افراد مبتلا به ام اس باید از یک رژیم غذایی سالم برای قلب یا رژیم غذایی مدیترانه ای پیروی کنند.
مطالب مشابه:
