علائم آبله میمون
یکی از نگرانی های اخیر، شیوع بیماری آبله میمون در بسیاری از شهرها و کشورهاست. خوب است بدانید که علائم آبله میمون چیست و در هنگام مشاهده این بیماری چه اقدامی انجام دهید.
منشاء ویروس آبله میمون در غرب و مرکز افریقا است. معمولا این بیماری محدود به حیوانات میباشد. اما ممکن است انسان نیز به این بیماری مبتلا شود. اما میتواند مانند شیوع قبلی، انسان های زیادی را درگیر کند.
این بیماری متعلق به همان گروه ویروس آبله خواهد بود. دکتر ویلیام شافنر، متخصص بیماری های عفونی در مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت در تنسی، می‌گوید: با این حال، این نوع خفیف‌تر از آبله معمولی است.
علائم آبله میمون معمولا به این ترتیب ظاهر می شوند:
علائم اولیه ی آبله میمون شامل: تب، بدن درد و خستگی است و این بیماری شبیه ویروس آبله، خود را نشان میدهد. اما این بیماری کشنده کمتری دارد و می تواند منجر به راش شود. به این منظور که باعث برجستگی های قرمز روی پوست می شود.
از دیگر علائم آبله میمون: درگیری دستگاه تنفسی فوقانی یا ابتلا به آنفولانزا است. با این حال، علائم تنفسی تا 2 هفته بعد از ابتلای فرد ظاهر نمیشود.
نظریه محققان درباره آبله میمون:
شافنر توضیح داد: “اگر ویروس وارد بدن شود، دوره نهفتگی بسیار طولانی خواهید داشت. پس از ورود ویروس به بدن، ابتدا بر اندام های داخلی تاثیر می گذارد.”
وی ادامه داد: این علائم شامل تب شدید، بدن درد، سردرد و خستگی است.
همانطور که بدن با این علائم مبارزه می کند، لنفادنوپاتی یا بزرگ شدن غدد لنفاوی بعد از علائم اولیه ظاهر می شود.
این علائم سپس به راش تبدیل می شوند که اغلب در دست ها، پاها، صورت، دهان یا حتی اندام تناسلی دیده می شود. این بیماری به برجستگی های بزرگ یا پاپول های قرمز دردناک پر از چرک تبدیل میشوند.
دکتر جرمی واکر، استادیار دانشگاه آلاباما در بخش بیماری های عفونی بیرمنگام، توضیح میدهد که «بیماری اغلب ۲ تا ۴ هفته طول میکشد» و معمولاً برای محدود کردن و جلوگیری از شیوع، اجتناب از تماس نزدیک با دیگران را ضروری میسازد.
اگر علائمی را در این زمینه مشاهده کردید، به ویژه اگر «اخیراً به آفریقای مرکزی یا غربی یا مناطقی در اروپا سفر کرده اید که موارد متعددی در آنها گزارش شده است». به علاوه، اگر «با فردی که مشکوک به آبله میمون بوده در تماس بوده اید، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.
بیماری نادر آبله میمون در ایالات متحده و اروپا تایید شد و موارد مشکوک بیشتری از آن در سراسر جهان وجود دارد. اگر چه تنها حدود 200 مورد تایید شد، اما کارشناسان بهداشت، شروع به بررسی شیوع این بیماری برای عموم کردند.
اولین مورد تایید شده در 7 می از فردی بود که از نیجریه به بریتانیا سفر کرده بود. موارد دیگری در لندن مشاهده شد. اما با اولین مورد ارتباطی نداشتند که نشان دهنده ی زنجیره های عفونت نامرتبط بود. تا به امروز گزارشی از مرگ مشاهده نشده است.
آبله میمون چگونه گسترش می یابد؟
آبله میمون از طریق تماس نزدیک از فرد به فرد منتقل می شود.
محققان درباره این بیماری میگویند: “این ویروس از طریق قطرات تنفسی منتقل می شود. که مستلزم تماس طولانی مدت چهره به چهره یا نزدیک با فرد دیگری است. انتقال آبله میمونی با COVID-19 بسیار متفاوت است.”
با این ویروس، ما زنجیره های انتقالی را می بینیم که به فرد دیگری مرتبط است. با این حال، برخلاف کووید-19 که توانایی انتقال به دیگران از راه تنفسی و هوایی را داشت، انتظار نداریم که شاهد موارد زیادی از انتقال و سرایت آبله میمون باشیم.
کارشناسان بهداشتی در CDCTrusted Source گفتند: که انتقال این بیماری به صورت انسان به انسان به طور سنتی از طریق قطرات تنفسی انجام میشود. که نیاز به تماس طولانی مدت چهره به چهره دارد. زیرا قطرات تنفسی نمی توانند بیش از چند فوت حرکت کنند. اما انتقال از حیوان به انسان معمولاً از طریق پوست آسیب دیده ناشی از خراش یا گاز گرفتن، صورت می گیرد.
در آخر
این ویروس به دو شکل در آفریقای غربی و آفریقای مرکزی وجود دارد.
دکتر جرمی واکر می‌گوید: «طبق اظهارات سازمان جهانی بهداشت، تمام مواردی که نمونه های آنها توسط PCR تأیید میشود، از منطقه ی غرب آفریقا هستند.
واکر به Healthline گفت: «عفونت در منطقه ی غرب آفریقا نسبت به منطقه ی کنگو، (آفریقای مرکزی) شدت و میزان مرگ و میر کمتری دارد.
شیوع این بیماری اتفاق تازه ای نیست و این ویروس برای اولین بار در سال 1958 در میمون ها کشف شد. و اولین مورد انسانی در سال 1970 بوده است. از آن زمان بارها شاهد شیوع بیماری از حیوان به انسان هستیم.
در حالی که اکثر موارد معمولا در آفریقا هستند، گزارشاتی از موارد شیوع قبلی در اسرائیل، ایالات متحده و سنگاپور وجود دارد. آخرین شیوع بیماری در ایالات متحده در سال 2003 با 47 مورد بود.
مطالب مشابه:
