سکس دهانی و مقعدی دردوران بارداری
بسیاری از افراد در مورد ایمنی سکس دهانی و مقعدی دردوران بارداری سوال دارند. در رابطه با این خطرات جدی وجود دارد، از جمله بیماری های مقاربتی (STDs) که می توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
آیا سکس دهانی و مقعدی دردوران بارداری بی خطر است؟
سکس دهانی زمانی است که فرد از دهان خود برای برقراری رابطه جنسی استفاده می کند. حتی اگر انزال یا ارگاسم رخ ندهد، هنوز هم سکس دهانی محسوب می شود. سکس دهانی عموماً فقط در صورتی احتمالاً بی خطر تلقی می شود که شما در یک رابطه متقابل با یک همسر باشید که هر دو آزمایش منفی برای بیماری های مقاربتی داشته اید. برای کسانی که در دوران بارداری شریک جنسی جدید انتخاب می کنند یا چندین شریک جنسی دارند، خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی وجود دارد که بسیاری از آنها می توانند بر بارداری و جنین در حال رشد تأثیر منفی بگذارند.
سکس مقعدی در دوران بارداری معمولاً بی خطر در نظر گرفته نمی شود. به چند دلیل که عبارتند از:
- بارداری ممکن است باعث ایجاد بواسیر شود که می تواند باعث دردناک شدن سکس مقعدی شود. همچنین ممکن است باعث التهاب بواسیر یا پارگی آنها شود. خونریزی مقعدی می تواند به ویژه در دوران بارداری جدی باشد.
- برخی عفونت ها مانند: ژیاردیا (ژیاردیازیس) و استرپتوکوک گروه B (GBS) می توانند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کنند. ژیاردیا می تواند باعث اسهال مزمن شود که می تواند منجر به کم آبی بدن و سوء تغذیه شود، که هر دو می توانند در دوران بارداری هم برای مادر و هم برای جنین خطرناک باشند. GBS ممکن است در هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود و منجر به عفونت در نوزاد شود. هم ژیاردیا و هم GBS اغلب در روده بزرگ مستقر می شوند و می توانند در صورت انجام سکس واژینال یا دهانی بعد از سکس مقعدی یا اگر بعد از سکس مقعدی لمس وجود داشته باشد، به دستگاه تناسلی واژینال منتقل شوند.
سکس مقعدی خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش می دهد که بسیاری از آنها می توانند باعث ایجاد عوارض جدی برای جنین در حال رشد شوند.
آیا می توانید از طریق سکس دهانی یا مقعدی بیماری مقاربتی (STD) بگیرید یا منتقل کنید؟
بله، شما هنوز هم می توانید از طریق سکس مقعدی و دهانی به بیماری های مقاربتی مبتلا شوید یا آنها را منتقل کنید. سکس مقعدی می تواند به راحتی به بافت آسیب برساند (پارگی در پوشش داخلی مقعد یا راست روده) نسبت به رابطه جنسی واژینال زیرا مقعد برای دخول طراحی نشده است. بنابراین، مانع پوستی که اغلب در برابر عفونت محافظت می کند شکسته می شود و بیماری های مقاربتی می توانند راحت تر وارد بدن شوند. این بدان معناست که انتقال یا ابتلا به بیماری مقاربتی از طریق سکس مقعدی بیشتر از رابطه جنسی واژینال یا دهانی محتمل است.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها آمار زیر را از نظر احتمال ابتلا به ویروس HIV از طریق سکس مقعدی منتشر کرده اند. مقاربت مقعدی پذیرنده فرد را:
- 13 برابر بیشتر در معرض ابتلا به HIV نسبت به مقاربت مقعدی دخولی قرار می دهد.
- 17 برابر بیشتر در معرض ابتلا به HIV نسبت به رابطه جنسی واژینال قرار می دهد.
- 2 برابر بیشتر در معرض ابتلا به HIV نسبت به فردی که در مصرف مواد مخدر با سوزن مشترک قرار می دهد.
به طور مشابه با سکس دهانی، اگر فردی که این عمل را انجام می دهد بریدگی یا زخم در دهان خود داشته باشد، انتقال یا ابتلا به بیماری مقاربتی را آسان تر می کند، زیرا مانع محافظتی شکسته شده است. با این حال، حتی بدون بریدگی یا زخم، هنوز هم ممکن است بیماری مقاربتی بگیرید یا منتقل کنید. برخی عفونت ها مانند هرپس (HSV-1)، کلامیدیا و سوزاک می توانند به طور خاص در هنگام ابتلا از طریق سکس دهانی بر دهان، لب یا گلو تأثیر بگذارند.
آیا باید در حین سکس مقعدی یا دهانی از کاندوم و/یا روان کننده استفاده کرد؟
از آنجایی که بیماری های مقاربتی هنوز هم می توانند از طریق سکس مقعدی و دهانی منتقل شوند، استفاده از محافظت فیزیکی مانند کاندوم برای محافظت از خود و شریک زندگی خود ایده خوبی است. از آنجایی که پوست مقعد و راست روده نازک است، مستعد پارگی است. با این حال، روان کننده نمی تواند از پارگی یا آسیب کاملاً جلوگیری کند. در سکس دهانی، هیچ روان کننده ای توصیه نمی شود، زیرا اکثر آن ها برای بلعیدن بی خطر نیستند.
خطرات شامل چه مواردی است؟
در سکس مقعدی، پوشش داخلی مقعد و راست روده نازک است و ممکن است به راحتی آسیب ببیند که این امر به باکتری ها و سایر عوامل عفونی اجازه می دهد مستقیماً وارد جریان خون شوند. این می تواند خطر برخی از مشکلات سلامتی مرتبط با راست روده را افزایش دهد. شناخته شدهاست که سکس مقعدی:
- احتمال ابتلا به بیماری مقاربتی را افزایش می دهد (برای زنان، 17 برابر بیشتر از رابطه جنسی واژینال است، به ویژه با HIV).
- خطر قرار گرفتن در معرض هپاتیت A ، B و C را افزایش می دهد.
- احتمال ابتلا به سرطان مقعد یا زگیل مقعدی (هر دو معمولاً با HPV، یک بیماری مقاربتی ویروسی مرتبط هستند) را افزایش می دهد.
- باعث تحریک، التهاب یا پارگی بواسیرهای موجود می شود و باعث ناراحتی و یا خونریزی مقعدی می شود.
خطر ابتلا به عفونت های گوارشی ناشی از باکتری ها، انگل ها و آمیب هایی که معمولاً فقط در دستگاه گوارش وجود دارند و در غیر این صورت مشکلی ایجاد نمی کنند را افزایش می دهد. (به ویژه برای زوج هایی که بعد از رابطه جنسی مقعدی به رابطه جنسی واژینال یا بازی دهانی-مقعدی می پردازند.)
نمونه هایی از این موارد عبارتند از:
- ژیاردیا
- شیگلا (Shigella)
- اشریشیا کلی (E. coli)
- کمپیلوباکتر (Campylobacter)
- سالمونلا
- آمیب های روده ای
- عاملی است که در بی اختیاری مدفوع (عدم توانایی کنترل حرکات روده) نقش دارد.
- باعث عفونت دستگاه ادراری در مرد یا زن می شود، به ویژه برای کسانی که بعد از رابطه جنسی مقعدی به رابطه جنسی واژینال می پردازند.
بیشتر خطرات مربوط به سکس دهانی با احتمال ابتلا یا انتقال بیماری های مقاربتی مرتبط است. تقریباً تمام بیماری های مقاربتی مانند HIV، ویروسی که باعث ایدز می شود، می توانند از طریق سکس دهانی منتقل شوند. هرپس (عمدتا HSV-1)، سوزاک و کلامیدیا همگی می توانند دهان، لب یا گلو را آلوده کنند. اگر هرپس نوع 1 (تبخال) دارید و رابطه جنسی دهانی انجام می دهید، ممکن است آن را به شریک زندگی خود منتقل کنید که می تواند باعث ایجاد هرپس تناسلی شود.
مطالب مشابه:
رابطه جنسی در بارداری
غربالگری سالانه زنان و زایمان و اهمیت آن
خونریزی واژینال در بارداری
عفونت قارچی در دوران بارداری
تفاوت تبخال تناسلی و جوش
منبع: americanpregnancy