وزوز گوش

در صورت وجود این عارضه سر پر از صدایی (مانند: زنگ، سوت، کلیک و غرش) می شود که هیچ کس دیگری نمی شنود. وزوز گوش (tin-NITE-us یا TIN-ne-tus) می تواند صداهایی باشد که آنقدر ملایم هستند که ممکن است متوجه آنها نشد یا آنقدر بلند هستند که صداهایی را که از منابع خارجی می آیند مسدود می کنند.

شیوع وزوز گوش:

این عارضه یک مشکل رایج است که بیش از 50 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. برای حدود 12 میلیون آمریکایی، وزوز گوش یک همراه دائمی و پر سر و صدا است که زندگی روزمره آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. افرادی که این مشکل را دارند ممکن است مشکل خواب یا تمرکز داشته باشند. زندگی با این بیماری باعث می شود افراد احساس عصبانیت، ناامیدی و افسردگی کنند.

وزوز گوش یک بیماری نیست. این علامت چندین بیماری پزشکی است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نمی توانند وزوز گوش را درمان کنند اما می توانند به مدیریت تاثیر آن کمک کنند.

اولین علائم وزوز گوش:

ممکن است فرد ابتدا متوجه آن شود، زیرا دچار کم شنوایی، آسیب به سر یا یک وضعیت پزشکی روزمره مانند: عفونت گوش باشد.

درمان وزوز گوش:

پزشکان ممکن است بتوانند با درمان بیماری زمینه ای، وزوز گوش را درمان کنند. وقتی نمی توانند، تاکتیک هایی را برای کاهش تأثیر آن توصیه می کنند.

علت:

علت دقیق وزوز گوش مشخص نشده است. پزشکان احتمال می دهند فعالیت غیر طبیعی در بخشی از مغز که صدا را پردازش می کند ممکن است مسئول آن باشد.

وزوز گوش نشانه چه شرایطی است:

این عارضه نشانه بیش از 75 درصد از تمام اختلالاتی است که بر گوش تأثیر می گذارد. اکثر افرادی که کم شنوایی دارند وزوز گوش نیز دارند. در اینجا چند راه وجود دارد که افراد دچار کم شنوایی می شوند که باعث این مشکل می شود:

• سالخورده: از هر 3 بزرگسال بالای 65 سال، 1 نفر تحت تاثیر کم شنوایی مرتبط با سن (پیس بیکوزیس) قرار می گیرد.
• عفونت گوش یا انسداد مجرای گوش: مجرای گوش ممکن است با تجمع مایع (عفونت گوش)، جرم گوش، کثیفی یا سایر مواد خارجی مسدود شود. انسداد می تواند فشار را در گوش تغییر دهد و باعث وزوز گوش شود.
• قرار گرفتن در معرض صداهای بلند یا انفجار: می تواند در طول زمان یا از یک حادثه اتفاق بیفتد. قرار گرفتن در معرض موسیقی بسیار بلند یا کار در محیط های بسیار پر سر و صدا می تواند باعث کاهش شنوایی و وزوز گوش شود.
• داروهای اتوتوکسیک: طیف گسترده ای از داروها وجود دارند که می توانند به گوش آسیب برسانند. اگر علائمی مانند وزوز گوش وجود داشته باشد، توصیه می شود از پزشک در مورد عوارض جانبی و جایگزین های دارو سوال شود. اغلب با قطع مصرف این داروها صدای ناخواسته ناپدید می شود. داروهایی که باعث این مشکل می شوند عبارتند از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و آنتی بیوتیک های خاص، داروهای سرطان، قرص های ادرار آور، داروهای ضد مالاریا و داروهای ضد افسردگی.
• بیماری منیر: این اختلال مزمن گوش بر تعادل و شنوایی فرد تأثیر می گذارد.

ممکن است بدون کاهش شنوایی وزوز گوش وجود داشته باشد. پزشکان این مشکل را با حدود 200 بیماری مختلف مرتبط می دانند.

در اینجا چند نمونه از این بیماری ها آورده شده است:

• اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ): وزوز گوش یکی از علائم شایع TMJ است که یک بیماری ناشی از التهاب یا تحریک عضلات و مفاصل است.
• استفاده از اشیای خارجی در گوش: گاهی اوقات اجسام خارجی مانند خودکار یا مدادهایی که برای تمیز کردن گوش استفاده می‌شوند منجر به پارگی پرده گوش می‌شوند.
• جرم بیش از حد گوش (سرومن): جرم گوش می تواند گوش ها را مسدود کند و بر شنوایی فرد تأثیر بگذارد.
• آسیب های سر یا گردن: ضربه به سر یا گردن می تواند بر گوش داخلی، اعصاب شنوایی یا عملکرد مغز مرتبط با شنوایی تأثیر بگذارد. چنین آسیب هایی معمولاً تنها در یک گوش باعث وزوز گوش می شوند.
• آلرژی: احتقان ناشی از آلرژی می تواند بر شیپور استاش گوش تأثیر بگذارد. این لوله گوش میانی و پشت بینی را به هم متصل می کند. احتقان که لوله استاش را مسدود می کند می تواند از رسیدن صدا به گوش جلوگیری کند.
• شوانوم دهلیزی (نوروم آکوستیک): این تومور خوش خیم (غیر سرطانی) بر اعصابی که به مغز متصل می شوند و تعادل و شنوایی را مدیریت می کنند، تأثیر می گذارد. افرادی که نوروفیبروماتوز نوع 2 دارند اغلب شوانوم دهلیزی دارند.
• اتواسکلروز: این یک رشد در گوش میانی فرد است.

به ندرت، ممکن است زمانی که خون از طریق شریان ها و وریدهای اصلی در گردن عبور می کند، این عارضه اتفاق بیفتد. این نوع وزوز شامل صدایی متناسب با نبض یا وزوز ضربان دار است.

وزوز ضربان دار ممکن است به دلیل کم خونی (کاهش جریان گلبول قرمز) یا آترواسکلروز (انسداد شریان ها) اتفاق بیفتد. افرادی که فشار خون بالا دارند، نسبت به افرادی که فشار خون طبیعی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به وزوز ضربان دار هستند.

آیا وزوز گوش می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد؟

به ندرت، وزوز گوش در یک گوش ممکن است نشانه وجود تومور گوش میانی (گلوموس تمپانیکوم) باشد. این عارضه همراه با مشکل در راه رفتن، صحبت کردن یا حفظ تعادل ممکن است نشانه ای از وجود یک بیماری عصبی باشد. در صورت مشاهده این علائم به پزشک مراجعه شود.

درمان وزوز گوش:

وزوز گوش یک بیماری نیست بلکه نشانه شرایط دیگری است. در اینجا چند مرحله وجود دارد که پزشک ممکن است برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد وزوز انجام دهد:

• معاینه جسمی: پزشک گوش ها را برای هر گونه مشکل آشکار بررسی می کند. آنها ممکن است علائم وزوز ضربان دار را بررسی کنند.
• سابقه پزشکی: پزشک سوال می پرسد که آیا سایر اعضای خانواده دچار کم شنوایی هستند، آیا زمان زیادی را در اطراف صداهای بلند یا صدای بلند ناشی از یک رویداد واحد می گذرانند. همچنین می پرسد چه داروهایی مصرف می کند.
• تست شنوایی (ادیومتری): این تست توانایی فرد در شنیدن طیف وسیعی از صداها را بررسی می‌کند و نتایج را در ادیوگرام نمایش می‌دهد.
• تمپانومتری: پزشک پرده گوش را با یک دستگاه دستی به نام تمپانومتر بررسی می کند که نتایج را در تمپانوگرام نشان می دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی: این آزمایش بدون استفاده از اشعه ایکس تصاویر دقیقی از بدن تولید می کند.

به طور کلی این عارضه یک مشکل رایج است که ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای، از جمله کم شنوایی باشد. وزوز گوش می تواند خوابیدن و تمرکز را برای فرد سخت کند. همچنین می تواند زندگی روزمره را مختل کند و باعث شود شما احساس ناامیدی، عصبانیت و افسردگی کنید. بسیاری از اوقات پزشکان نمی توانند دلیلی برای این مشکل پیدا کنند. متأسفانه، درمانی برای آن وجود ندارند.

مطالب مشابه:

کیست های کبدی

تفاوت بیماری کرون و کولیت اولسراتیو

فشار خون پایین

۵ آزمایش خون برتر برای زنان

سرطان حلق

منبع: my.clevelandclinic ، mayoclinic