عفونت دهانه رحم (Cervicitis)
دهانه رحم (سرویکس) یک راه باریک است که رحم و واژن را به هم متصل می کند. هر ماه خون قاعدگی از طریق دهانه رحم از رحم خارج شده و وارد واژن می شود. در زمان زایمان، دهانه رحم منبسط می شود تا به کودک اجازه دهد تا به کانال زایمان حرکت کند.
سرویسیت (Cervicitis) عفونت دهانه رحم (انتهای رحم) است. عفونت دهانه رحم اغلب علائمی ایجاد نمی کند. اما در صورت بروز علائم ممکن است بیمار این موارد را تجربه کند: ترشحات غیرطبیعی واژن، مقاربت دردناک یا تحریک واژن. افراد ممکن است به سرویسیت حاد (که معمولا ناشی از عفونت است) مبتلا باشند یا سرویسیت مزمن (که معمولا ناشی از تحریک است).
افراد مستعد ابتلا به سرویسیت:
افرادی که چندین شریک جنسی دارند یا رفتارهای جنسی پرخطر دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت دهانه رحم (سرویسیت) هستند. افرادی که سابقه بیماری ها و عفونت های مقاربتی (STDs و STIs) دارند، یا افرادی که شریک جنسی آنها سابقه ابتلا به بیماری های STD و STI دارد، نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرویسیت هستند. اما رابطه جنسی تنها عامل سرویسیت نیست. این بیماری می تواند ناشی از استفاده از تامپون، دیافراگم یا دوش بهداشتی زنانه باشد.
این بیماری چقدر شایع است؟
سرویسیت بسیار شایع است. تخمین زده شده است که بیش از نیمی از زنان بالغ حداقل یک بار در طول زندگی به این بیماری مبتلا می شوند.
علائم و نشانه ها:
در اغلب موارد، سرویسیت هیچ علامت و نشانه ای ایجاد نمی کند. ممکن است فقط پس از معاینه لگنی که به دلیل دیگری توسط پزشک انجام شده است، متوجه شوید که مبتلا به این بیماری هستید. اگر علائم و نشانه هایی دارید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مقادیر زیاد ترشحات غیرعادی واژن
- ادرار دردناک مکرر
- درد هنگام رابطه جنسی
- خونریزی بین دوره های قاعدگی
- خونریزی واژینال بعد از رابطه جنسی مستقل از خونریزی های دوره قاعدگی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود؟
در صورتی که موارد زیر تجربه می کنید:
- ترشحات مداوم و غیرطبیعی واژن
- خونریزی واژینال غیرقاعدگی
- درد هنگام رابطه جنسی
به پزشک مراجعه کنید.
علل عفونت دهانه رحم (Cervicitis):
علل احتمالی سرویسیت عبارتند از:
- عفونت های مقاربتی: بیشتر اوقات، عفونت های باکتریایی و ویروسی که باعث التهاب دهانه رحم می شوند از طریق تماس جنسی منتقل می شوند. سرویسیت می تواند ناشی از عفونت های شایع مقاربتی (STIs) مانند سوزاک، کلامیدیا، تریکومونیازیس، و تبخال تناسلی باشد.
- واکنش های آلرژیک: آلرژی به اسپرم کش ها یا داروهای ضد بارداری ممکن است منجر به التهاب دهانه رحم شود. واکنش آلرژیک یا حساسیت به محصولات بهداشتی زنانه مانند دئودورانت های زنانه یا دوش واژن (دوش بهداشتی زنانه) نیز می تواند باعث ایجاد سرویسیت شود.
- رشد بیش از حد باکتری ها: رشد بیش از حد برخی از باکتری هایی که به طور معمول در واژن وجود دارند (واژینوز باکتریایی) می تواند منجر به سرویسیت شود.
فاکتورهای خطر:
شما بیشتر در معرض ابتلا به سرویسیت هستید اگر:
- رفتارهای جنسی پرخطر مانند رابطه جنسی محافظت نشده، رابطه جنسی با چندین شریک جنسی یا رابطه جنسی با فرد دارای رفتارهای پرخطر دارید.
- از سنین پایین شروع به برقراری رابطه جنسی کنید
- دارای سابقه ابتلا به عفونت های مقاربتی هستید.
عوارض عفونت دهانه رحم:
دهانه رحم به عنوان سدی عمل می کنند که از ورود باکتری ها و ویروس ها به رحم جلوگیری می کند. زمانی که دهانه رحم (سرویکس) عفونی شود، احتمال گسترش عفونت به رحم بسیار زیاد می شود.
سرویسیت ناشی از سوزاک یا کلامیدیا می تواند به پوشش رحم و لوله های فالوپ گسترش یابد و منجر به بیماری التهابی لگن (PID) شود. بیماری التهابی لگن نوعی عفونت در اندام تناسلی زنانه است که در صورت عدم درمان می تواند باعث مشکلات باروری شود.
سرویسیت همچنین می تواند خطر ابتلا به HIV از طریق شریک جنسی را افزایش دهد.
آیا عفونت دهانه رحم (سرویسیت) مسری است؟
بله، این عفونت می تواند در حین رابطه جنسی به شریک جنسی منتقل شود. در صورتی که سرویسیت شما تشخیص داده شده است، حداقل 7 روز پس از درمان و از بین رفتن علائم، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
تشخیص سرویسیت:
سرویسیت را می توان در طول معاینه کامل لگن تشخیص داد. ممکن است پاپ اسمیر نیز انجام شود. این آزمایش ها به پزشک متخصص اجازه می دهد تا سلول های دهانه رحم و رحم شما را از نظر ناهنجاری ها مورد بررسی قرار دهند. پزشک همچنین ممکن است از ترشحات واژن نمونه تهیه کند و درخواست آزمایش برای تشخیص نوع عفونت بدهد- برای مثال سوزاک، کلامیدیا، تریکومونیازیس و واژینوز باکتریایی. در طی معاینه پزشک موارد زیر را بررسی می کند:
- هر نوع قرمزی بر روی دهانه رحم
- ترشحات
- خون در واژن یا رحم
- التهاب های دیواره های واژن.
درمان سرویسیت:
درمان سرویسیت معمولا شامل تجویز آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن عفونت های باکتریایی است که ممکن است عامل ایجاد این شرایط باشند. افراد زیر 25 سال که رفتارهای جنسی پرخطر دارند ممکن است حتی اگر باکتریی تشخیص داده نشود با استفاده آنتی بیوتیک درمان شوند (تشخیص برخی باکتری ها ممکن است بسیار سخت باشد).
در اکثر موارد آنتی بیوتیک ها در درمان سرویسیت بسیار موفق هستند.
پیشگیری از عفونت دهانه رحم (Cervicitis):
برای کاهش خطر ابتلا به سرویسیت ناشی از عفونت های مقاربتی، استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی ضروری است. کاندوم در برابر شیوع بیماری های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا بسیار موثر است. تعهد به رابطه و داشتن یک شریک جنسی می تواند خطر ابتلا را کاهش دهد.
مطالب مشابه:
