بیماری قرنیه
اصطلاح “بیماری قرنیه” به شرایط مختلفی اشاره دارد که قرنیه را تحت تاثیر قرار می دهد. قرنیه یک پنجره شفاف در جلوی چشم است که به عنوان مانعی در برابر آلودگی و ذرات عمل می کند. همچنین نقش کلیدی در بینایی دارد. بیماری های قرنیه می توانند با این عملکردها تداخل داشته باشند و ممکن است باعث درد یا علائم دیگری در زندگی روزمره شما شوند. با این حال، برخی از بیماری های قرنیه علائم کمی ایجاد می کنند یا بدون علائم هستند، اما همچنان نیاز به درمان دارند.
اگر علائم بیماری قرنیه از جمله درد، تاری دید یا حساسیت به نور را دارید، فوراً به متخصص چشم مراجعه کنید. همچنین مهم است که معاینه چشم به طور منظم انجام شود، حتی اگر چشمان شما خوب به نظر می رسد. یک متخصص مراقبت از چشم بر اساس سن، سابقه پزشکی و سایر عوامل می تواند به شما بگوید که چند بار باید معاینه شوید. چشم پزشک شما بیماری های قرنیه و سایر مشکلات چشمی را تشخیص داده و درمان می کند تا به شما کمک کند تا سال ها آینده به وضوح ببینید.
شایع ترین بیماری‌های قرنیه کدامند؟
بسیاری از بیماری هایی که می توانند قرنیه شما را تحت تاثیر قرار دهند به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:
کراتیت:
التهاب قرنیه شما که می تواند عفونی (میکروبی) یا غیر عفونی باشد. کراتیت عفونی زخم قرنیه نامیده می شود. باکتری ها باعث اکثر موارد کراتیت عفونی می شوند. در موارد دیگر، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها ممکن است باعث این مشکل شوند. بسیاری از موارد نیز باعث کراتیت غیر عفونی می شوند، از جمله آسیب های چشمی و مجموعه ای از شرایط که سطح چشم شما را خشک می کند.
اکتازی قرنیه:
گروهی از شرایط که شکل قرنیه شما را تغییر می دهد و باعث نازک شدن و برآمدگی آن به سمت بیرون می شود. قوز قرنیه شایع ترین بیماری در این گروه است. اکتازی قرنیه گاهی اوقات به عنوان عارضه برخی از جراحی ها از جمله جراحی لیزیک چشم و پیوند قرنیه رخ می دهد. اکتازی قرنیه ممکن است در ابتدا علائمی ایجاد نکند اما به تدریج بینایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد. ممکن است منجر به عوارض جدی مانند هیدروپس قرنیه شود.
دیستروفی قرنیه:
گروهی از اختلالات ژنتیکی که شامل رسوب غیرطبیعی پروتئین، مایع یا مواد دیگر در یک یا چند لایه قرنیه می شود. برخی از دیستروفی های قرنیه پیشرونده هستند، به این معنی که با گذشت زمان بدتر می شوند. برخی از اشکال نیز روی دید شما تأثیر می‌گذارد. دیستروفی فوکس شایع ترین نوع دیستروفی قرنیه است. انواع دیگر عبارتند از: دیستروفی غشای پایه اپیتلیال (که قبلاً دیستروفی اثر انگشت نقشه-نقطه نامیده می شد)، دیستروفی قرنیه شبکه ای و دیستروفی گرانول قرنیه.
سایر شرایطی که می تواند قرنیه شما را تحت تاثیر قرار دهد.
شرایط دیگری که ممکن است باعث علائم یا آسیب به قرنیه شما شود عبارتند از:
کراتوپاتی بولوس:
تورم و تاول در سطح قرنیه شما. ممکن است پس از جراحی چشم یا به دلیل ابتلا به دیستروفی قرنیه به این وضعیت مبتلا شوید. علائم معمولاً در صبح بدتر است و شامل تاری دید و حساسیت به نور است.
سایش قرنیه:
زخم باز در سطح قرنیه. تمایل به ایجاد تاری دید، درد چشم و آبریزش دارد. اغلب پس از ضربه ای مانند خراش ناخن رخ می دهد، اما می تواند با بیماری خشکی شدید چشم نیز رخ دهد.
بیماری هرپس چشم:
یک وضعیت دردناک که زمانی اتفاق می افتد که ویروس تبخال، چشم شما را تحت تاثیر قرار دهد.
سندرم اندوتلیال (ICE):
یک بیماری نادر است که باعث تورم قرنیه و افزایش فشار در چشم شما می شود.
کراتوکونژونکتیویت:
التهاب قرنیه و ملتحمه شما (بافت نازکی که قسمت سفید چشم شما را می پوشاند و پلک های داخلی شما را خط می کشد).
ناخنک:
رشد در قسمت سفید چشم شما که می تواند تا قرنیه شما گسترش یابد و به ندرت باعث ایجاد اسکار شود.
علائم بیماری قرنیه:
علائم باتوجه به شرایط خاص متفاوت است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد چشم، که می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
- حساسیت به نور.
- احساس اینکه چیزی در چشم شماست.
- تاری دید.
- بینایی که با گذشت زمان بدتر می شود.
- چشم های قرمز یا خون آلود.
- چشمان اشک آلود.
- چرک یا ترشح از چشم.
این علائم می تواند به بسیاری از شرایط احتمالی اشاره کند و برخی از بیماری ها، به خصوص در مراحل اولیه، هیچ علائمی ندارند. به همین دلیل است که در صورت تجربه این مشکلات مهم است که به یک متخصص مراقبت از چشم مراجعه کنید.
چه چیزی باعث بیماری قرنیه می شود؟
عوامل متعددی ممکن است باعث بیماری قرنیه شوند، از جمله:
- عفونت
- آسیب یا ضربه به چشم شما.
- جهش های ژنتیکی
- سایر بیماری های چشمی
- شرایط پزشکی خاص
عوامل خطر:
در صورتی که:
- بیماری بافت همبند داشته باشید.
- سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید.
- چشمان خود را بمالید. اگر تب یونجه یا اگزما دارید، میل به مالیدن ممکن است شدیدتر شود.
- تحت عمل جراحی چشم قرار بگیرید.
- از لنزهای تماسی استفاده کنید، به خصوص اگر آنها را برای مدت طولانی‌تر از آنچه در نظر دارید استفاده می‌کنید یا به درستی تمیز نمی‌کنید.
شما در معرض ابتلا به بیماری قرنیه می باشید.
تشخیص:
متخصصان مراقبت از چشم بیماری های قرنیه را از طریق یک معاینه جامع چشم تشخیص می دهند. آنها بسیاری از آزمایشات استاندارد از جمله معاینه لامپ شکاف را برای بررسی سلامت قرنیه و سایر قسمت های چشم شما انجام خواهند داد.
پزشک همچنین ممکن است آزمایش لکه چشم فلورسین را انجام دهد. این شامل قرار دادن مقدار کمی رنگ بی ضرر در چشم شما و تابش نور به چشم است. این رنگ هرگونه خراش یا آسیب به قرنیه شما را برای پزشک قابل مشاهده می کند.
پزشک در صورت مشاهده هرگونه مشکلی به شما خواهد گفت و در مورد مراحل بعدی از جمله ارجاع برای درمان صحبت خواهد کرد.
مدیریت و درمان
گزینه های درمانی باتوجه به شرایط شما بسیار متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- قطره چشم، پماد یا سایر داروها.
- عینک طبی یا لنزهای تماسی.
- روش های لیزری، مانند کراتکتومی فوتوتراپی (که بافت را از قرنیه برداشته تا شکل آن را تغییر دهد).
- جراحی پیوند قرنیه.
- جراحی برای جایگزینی قرنیه با قرنیه مصنوعی (کراتوپرتز).
متخصص مراقبت از چشم شما توضیح می دهد که کدام گزینه های درمانی برای شما مناسب است و آنها یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای شما تنظیم می کنند.
پیشگیری:
همیشه نمی توان از بیماری قرنیه پیشگیری کرد، به خصوص که برخی از انواع آن ژنتیکی هستند. اما شما می توانید خطر ابتلا به برخی بیماری های قرنیه را کاهش دهید. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می توانید انجام دهید:
- هنگام استفاده از تجهیزات یا مواد شیمیایی که می تواند به چشم شما آسیب برساند از عینک ایمنی استفاده کنید. این شامل حیاط کاری و استفاده از هر نوع چکش، مته یا اره می شود.
- در صورت مناسب بودن برای ورزش های خاص از عینک محافظ استفاده کنید.
- برای استفاده از لنزهای تماسی، از جمله تمیز کردن و نگهداری مناسب، از راهنمایی های پزشک پیروی کنید.
- با لنزهای تماسی نخوابید، حتی اگر خود لنزهای تماسی آن را توصیه کند.
- آرایش چشم یا محلول لنز تماسی را با دیگران به اشتراک نگذارید.
- اگر چیزی در چشم شما گیر کرده است (به جای اینکه خودتان آن را بردارید) به پزشک مراجعه کنید.
- اگر کسی در خانواده بیولوژیکی شما مبتلا به بیماری قرنیه است، به پزشک خود بگویید. این اطلاعات می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا شرایط خاصی را بررسی و نظارت کند.
زمان مراجعه به پزشک:
معاینه منظم چشم برای سلامت چشم شما حیاتی است. یک متخصص مراقبت از چشم می تواند به شما بگوید که هر چند وقت یک بار باید معاینه را داشته باشید. بیشتر بزرگسالان هر یک تا دو سال یکبار نیاز به معاینه چشم دارند. اگر شرایط یا عوامل خطر خاصی دارید ممکن است نیاز به معاینات مکرر داشته باشید.
چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کرد؟
اگر:
- چشم درد شدید دارید.
- تغییرات ناگهانی در دید یا تاری دید شدید دارید.
- یک شی در چشم شما گیر می کند.
- شما دچار آسیب یا ضربه به چشم می شوید، بایستی فورا به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص و درمان به موقع می تواند به شما در مدیریت بیماری کمک کند. بدون درمان، برخی از بیماری های قرنیه می تواند منجر به از دست دادن شدید بینایی شود. به همین دلیل مهم است که برای معاینات منظم به یک متخصص مراقبت از چشم مراجعه کنید و اگر علائم جدید یا در حال تغییری دارید به آنها بگویید. آنها به شما می گویند که در موقعیت فردی خود باید چه انتظاری داشته باشید.
مطالب مشابه:
ژنتیک رنگ چشم
علائم شایع سرطان چشم در کودکان
ورم ملتحمه نوزادان
تشخیص مشکلات بینایی در نوزادان
راه رفتن غیر طبیعی
منبع: my.clevelandclinic
