اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)
اختلالات TMJ اغلب می تواند با موفقیت در خانه درمان شود، از جمله تغییر وضعیت بدن یا کاهش استرس. اکثر TMJ تغییراتی در عادات سبک زندگی را تضمین می کند که احتمالاً با داروها برای کاهش درد و ناراحتی ترکیب می شود.
مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) مفصلی است که فک پایین را به جمجمه متصل می کند. مفصل را می توان در دو طرف سر و جلوی گوش یافت. به فک اجازه می دهد باز و بسته شود و به فرد توانایی صحبت کردن و غذا خوردن را می دهد.
مخفف “TMJ” همچنین برای اشاره به گروهی از شرایط بهداشتی مرتبط با فک استفاده شده است. با این حال، برای تشخیص خود مفصل گیجگاهی فکی از اختلالات TMJ، این منبع به طور متداول به صورت مخفف شده به عنوان «TMD» یا «TMJD» تبدیل می‌شود.
این اختلالات می توانند باعث شوند:
- حساسیت در مفصل
- درد صورت
- مشکل در حرکت مفصل
بر اساس منبع معتبر مؤسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی و جمجمه صورت، حدود 10 میلیون آمریکایی از اختلالات TMJ رنج می برند. این اختلالات در بین زنان شایع تر از مردان هستند.
اختلالات TMJ قابل درمان هستند، اما دلایل آنها ممکن است متفاوت باشند. که همین موضوع می تواند تشخیص را دشوار کند.
علائم اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ):
علائم اختلالات TMJ به شدت و علت بیماری بستگی دارد. شایع ترین علامت اختلالات TMJ درد در فک و عضلات اطراف آن است.
طبق تحقیقات سال 2021، سایر علائمی که معمولاً با این اختلالات مرتبط هستند، عبارتند از:
- دردی که می تواند در صورت یا گردن احساس شود.
- سفتی در عضلات فک
- حرکت محدود فک
- قفل شدن فک
- کلیک کردن یا پخش صدا از سایت TMJ
- مشکلات دندانی، مانند: فرسودگی دندان ها
- وزوز گوش (زنگ در گوش)
- سرگیجه
- سردرد
- جابجایی در فک، تغییر نحوه قرارگیری دندان های بالا و پایین (به نام مال اکلوژن)
علائم ممکن است فقط در یک طرف صورت یا هر دو ظاهر شود.
درمان اختلالات TMJ:
از آنجایی که اختلالات TMJ می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، راه های مختلفی نیز برای درمان آن وجود دارد.
پزشکان معمولاً توصیه می کنند ابتدا با درمان های خانگی شروع کنید. این به این دلیل است که بسیاری از درمان‌های پیچیده‌تر هنوز به مطالعات بیشتری نیاز دارند تا کارایی خود را ثابت کنند.
درمان های خانگی:
در بسیاری از موارد، علائم اختلالات TMJ را می توان با شیوه های خودمراقبتی در خانه درمان کرد. برای کاهش علائم TMJ در خانه، می توانید:
- غذاهای نرم بخورید.
- برای کاهش تورم از یخ استفاده کنید.
- حرکات فک را کاهش دهید.
- از جویدن آدامس و غذاهای سفت (مانند: گوشت گاو) خودداری کنید.
- اقداماتی را برای کاهش استرس انجام دهید.
- از تمرینات کششی فک برای کمک به بهبود حرکت فک استفاده کنید.
دارو:
اگر متوجه شدید که TMJ شما با استفاده از درمان‌های خانگی کاهش نمی‌یابد، برخی از داروها – هم بدون نسخه و هم تجویز شده توسط پزشک – ممکن است تسکین بیشتری ایجاد کنند.
برخی از این داروها عبارتند از:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
- کورتیکواستروئیدها
- شل کننده های عضلانی
- داروهای ضد افسردگی
- بی حس کننده های موضعی
پزشک به شما کمک می کند تا بر اساس شرایط شخصی و سابقه سلامتی خود تصمیم بگیرید که کدام دارو برای شما بهترین است.
درمان ها:
گاهی اوقات، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را توصیه کند. باتوجه به ناحیه ای که نیاز به توجه دارد، درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- گرما درمانی
- خنک کننده درمانی
- طب سوزنی
- قابل حرکت کردن بافت
- تمرینات مقاومتی
- تمرینات کششی
اگر شما و پزشکتان فکر می‌کنید که اختلال TMJ ممکن است ناشی از استرس باشد، گفتار درمانی یا تمرین‌های مدیریت استرس گزینه‌های دیگری هستند.
جراحی یا سایر روش ها:
اگر علائم شما با روش های ذکر شده در بالا بهبود نیافت، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که وضعیت شما به درمان جدی نیاز دارد.
تزریق بوتاکس یکی از این درمان هاست. به طور معمول، این تزریق ها برای نقاط ماشه ای دردناک یا دندان قروچه مزمن انجام می شود. با این حال، شواهدی که پشت این درمان وجود دارد، هنوز منبع قابل اعتمادی ندارند.
در موارد بسیار نادر، پزشک ممکن است جراحی را برای درمان بیماری شما توصیه کند. روش ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درمان اصلاحی دندان برای بهبود بایت و تراز دندان های شما
- آرتروسنتز، که مایعات و مواد زائد را از مفصل خارج می کند.
- جراحی برای تعویض مفصل
روش‌های مورد استفاده برای درمان این بیماری ممکن است در برخی موارد علائم شما را بدتر کند. با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی این روش ها صحبت کنید.
علت اختلالات TMJ:
در بسیاری از موارد، علت ایجاد اختلالات TMJ مشخص نیست. ضربه به فک یا مفصل ممکن است نقش داشته باشد. شرایط سلامت دیگری نیز وجود دارد که ممکن است در ایجاد اختلالات TMJ نقش داشته باشد.
این موارد عبارتند از:
- آرتریت
- فرسایش (ساییدگی) مفصل
- ساییدن یا فشردن معمول دندان ها
- مشکلات ساختاری فک در بدو تولد وجود دارد.
- اختلالات رشد
عوامل خطر:
در حالی که برخی از عوامل وجود دارند که اغلب با ایجاد اختلالات TMJ مرتبط هستند، ثابت نشده است که علت مستقیم آنها باشد.
برخی از این موارد عبارتند از:
- هورمون های زنانه (تئوری شده است که استروژن ممکن است در ایجاد TMJ نقش داشته باشد.)
- وضعیت نامناسب که عضلات گردن و صورت را تحت فشار قرار می دهد.
- استرس طولانی مدت
- بیش حرکتی مفصل
تشخیص اختلالات TMJ :
تشخیص اختلالات TMJ ممکن است دشوار باشد. هیچ آزمایش استانداردی برای تشخیص بیشتر اختلالاتی که تحت این عنوان قرار می گیرند وجود ندارد. پزشک ممکن است شما را به دندانپزشک یا متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) برای تشخیص بیماری ارجاع دهد.
پزشک فرد را معاینه می کند تا ببیند که آیا تورم یا حساسیت وجود دارد یا خیر. آنها همچنین ممکن است از چندین آزمایش تصویربرداری مختلف استفاده کنند.
این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تصویربرداری با اشعه ایکس. تصویربرداری با اشعه ایکس از فک و دندان معمولاً شامل گاز گرفتن یک قطعه دهانی کوچک در حالی که دندانپزشک دستگاه تصویربرداری را در اطراف سر شما حرکت می دهد، می شود. این تصویر به دندانپزشک این امکان را می دهد تا استخوان های داخل و اطراف فک و همچنین محل قرارگیری دندان ها را ببیند.
- سی تی اسکن. سی تی اسکن فک به پزشک شما اجازه می دهد تا استخوان ها و بافت های مفصلی را به روشی پیشرفته تر از یک اشعه ایکس معمولی ببیند.
- MRI. MRI فک نشان می دهد که آیا ساختار فک مشکلی دارد یا خیر. MRI یا اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی از یک میدان مغناطیسی برای نشان دادن تصاویر دقیق از اندام ها و بافت ها استفاده می کند.
پیشگیری از TMJ:
ممکن است نتوانید از ایجاد اختلال TMJ جلوگیری کنید، اما اگر اغلب در شب دندان قروچه می کنید، ممکن است بتوانید علائم را با کاهش سطح استرس خود، استفاده از فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی و مراجعه به دندانپزشک یا پزشک کاهش دهید.
راه حل های ممکن برای دندان قروچه شامل پوشیدن محافظ دهان در شب و مصرف گهگاه شل کننده های عضلانی است.
آیا اختلال TMJ قابل درمان است؟
TMJ می تواند به دلیل مسائل مختلفی مانند: ضربه به فک یا استرس مداوم ایجاد شود، بنابراین درمان علائم مستقیماً با درمان یا کاهش وضعیتی که باعث آنها شده است، مرتبط است.
اگر اختلالات مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
TMJ تهدید کننده زندگی نیست، اما اگر درمان نشود، می تواند باعث ناراحتی و تنش بسیار مداوم در فک و اطراف آن شود. همچنین ممکن است مفاصل آسیب دیده ملتهب شوند و حتی ممکن است به دندان های شما آسیب وارد شود.
شما مجبور نیستید به تنهایی با درد و ناراحتی TMJ کنار بیایید. با پزشک یا دندانپزشک خود در مورد علائم خود صحبت کنید.
با این حال، بسیاری از افراد متوجه می شوند که در صورت استفاده از درمان های خانگی، علائم TMJ آنها طی هفته ها یا ماه ها بهبود می یابد یا حتی به خودی خود از بین می رود.
به طورکلی
اگر بیماری شما ناشی از یک بیماری مزمن (طولانی مدت) مانند: آرتریت است، تغییر شیوه زندگی ممکن است کافی نباشد. آرتریت می تواند مفصل را به مرور زمان از بین ببرد و درد را افزایش دهد. با این حال، درمان های زیادی برای کمک به علائم خود آرتریت وجود دارد.
اکثر موارد اختلال TMJ مستلزم تغییر در عادات زندگی است که احتمالاً با داروها برای کاهش درد و ناراحتی همراه است. درمان های تهاجمی به ندرت مورد نیاز است.
با پزشک خود در مورد گزینه های خود صحبت کنید تا مشخص شود چه درمانی برای شما مناسب است.
مطالب مشابه:
دندان قروچه
سرطان دهان
شیلیت زاویه ای
التهاب لوزه در کودکان
سندرم سوزش دهان (BMS)
منبع: healthline
