یائسگی
یائسگی زمانی است که نشان دهنده پایان چرخه قاعدگی شماست. این وضعیت پس از 12 ماه بدون قاعدگی تایید میشود. یائسگی ممکن است در 40 یا 50 سالگی اتفاق بیفتد، اما میانگین سنی در ایالات متحده 51 سال است.
یائسگی یک فرایند بیولوژیکی طبیعی است. اما علائم فیزیکی مانند گرگرفتگی و علائم عاطفی یائسگی ممکن است خواب شما را مختل کند، انرژی شما را کاهش دهد یا بر سلامت عاطفی تاثیر بگذارد. درمان های موثر زیادی وجود دارد، از جمله تنظیم سبک زندگی و یا هورمون درمانی.
10 علائم یائسگی:
در ماه ها یا سال های منتهی به یائسگی، ممکن است این علائم و نشانه ها را تجربه کنید:
- پریودهای نامنظم
- خشکی واژن
- گرگرفتگی
- لرز
- عرق شبانه
- مشکلات خواب
- تغییرات خلق و خوی
- افزایش وزن و کاهش متابولیسم
- موهای نازک و خشکی پوست
- افتادگی سینه
علائم و نشانه ها، از جمله تغییر در قاعدگی، می تواند در بین زنان متفاوت باشد. به احتمال زیاد، قبل از پایان دوره های قاعدگی، بی نظمی هایی را تجربه خواهید کرد.
بی نظمی دوره های قاعدگی در دوران پیش از یائسگی رایج و مورد انتظار است. اغلب، دوره های قاعدگی یک ماه از بین می رود و باز می گردد، یا چندین ماه از بین می رود و سپس دوباره چره های ماهانه برای چند ماه شروع می شود. پریودها معمولا در چرخه های کوتاه تر اتفاق می افتند، بنابراین به هم نزدیکتر هستند. با وجود پریودهای نامنظم، بارداری امکان پذیر است. اگر قاعدگی شما تمام شده است اما مطمئن نیستید که وارد دوران یائسگی شده اید، تست بارداری بدهید.
علل یائسگی:
-
کاهش طبیعی هورمون های تولید مثل:
با نزدیک شدن به اواخر دهه 30 زندگی، تخمدان های شما استروژن و پروژسترون کمتری تولید می کنند و باروری کاهش می یابد.
در 40 سالگی دوره های قاعدگیِ طولانی تر یا کوتاه تر، سنگین تر یا سبک تر کم و بیش تکرار می شود تا در نهایت (به طور متوسط تا سن 51 سالگی) تخمدان ها آزادسازی تخمک را متوقف کنند و دیگر پریود نشوید.
-
جراحی که تخمدان ها را خارج می کند (اووفورکتومی):
تخمدان های شما هورمون هایی از جمله استروژن و پروژسترون تولید می کنند که چرخه قاعدگی را تنظیم می کنند. جراحی برای برداشتن تخمدان ها باعث یائسگی فوری می شود. دوره های شما متوقف می شود و احتمالا گرگرفتگی خواهید داشت و سایر علائم و نشانه های یائسگی را تجربه خواهید کرد. علائم و نشانه ها می توانند شدید باشند. زیرا تغییرات هورمونی به طور ناگهانی و نه تدریجی در طی چندین سال رخ می دهد.
جراحی که رحم شما را برمیدارد اما تخمدان ها را خارج نمی کند (هیسترکتومی) معمولا باعث یائسگی فوری نمی شود. اگر چه دیگر پریود نمی شوید، اما تخمدان های شما هنوز تخمک ها را آزاد می کنند و استروژن و پروژسترون تولید می کنند.
-
شیمی درمانی و پرتو درمانی:
این درمان های سرطان می توانند باعث یائسگی شوند و علائمی مانند گرگرفتگی در طول دوره درمان یا مدت کوتاهی پس از آن ایجاد کنند. توقف قاعدگی (و باروری) پس از شیمی درمانی همیشه دائمی نیست، بنابراین ممکن است اقدامات کنترل بارداری همچنان مورد توجه قرار گیرد.
-
نارسایی اولیه تخمدان:
حدود 1 درصد از زنان یائسگی را قبل از 40 سالگی تجربه می کنند (یائسگی زودرس). یائسگی زودرس ممکن است ناشی از عدم تولید سطوح طبیعی هورمون های تولید مثلی توسط تخمدان ها باشد (نارسایی اولیه تخمدان)، که می تواند ناشی از عوامل ژنتیکی یا بیماری خودایمنی باشد. اما اغلب هیچ دلیلی برای یائسگی زودرس نمی توان یافت. برای این زنان، معمولا برای محافظت از مغز، قلب و استخوان ها، حداقل تا سن طبیعی یائسگی هورمون درمانی توصیه می شود.
عوارض:
پس از یائسگی، خطر ابتلا به برخی بیماری ها در شما افزایش می یابد. از جمله:
-
بیماری های قلبی و عروقی:
هنگامی که سطح استروژن کاهش می یابد، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی افزایش می یابد. بیماری قلبی علت اصلی مرگ و میر در زنان و همچنین مردان است. بنابراین مهم است که به طور منظم ورزش کنید، رژیم غذایی سالم داشته باشید و وزن طبیعی خود را حفظ کنید. سطح کلسترول و فشار خون خود را در حد طبیعی حفظ کنید.
-
پوکی استخوان:
این وضعیت باعث می شود استخوان ها شکننده و ضعیف شوند و خطر شکستگی را افزایش دهند. در طی چند سال اول پس از یائسگی، ممکن است تراکم استخوان را به سرعت از دست بدهید و خطر پوکی استخوان را افزایش یابد. زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان به ویژه در معرض شکستگی ستون فقرات، لگن و مچ دست هستند.
-
بی اختیاری ادرار:
همانطور که بافت های واژن و مجرای ادرار شما خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد، ممکن است احساس ناگهانی و شدید برای ادرار کردن، به دنبال آن بی اختیاری ادراری، یا بی اختیاری استرسی را تجربه کنید. ممکن است بیشتر اوقات دچار عفونت ادراری شوید.
تقویت عضلات کف لگن با تمرینات کگل و استفاده از استروژن موضعی واژینال ممکن است به تسکین علائم بی اختیاری کمک کند. هورمون درمانی همچنین ممکن است یک گزینه درمانی موثر برای تغییرات دستگاه ادراری یائسگی و تغییرات واژن باشد که می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود.
-
رابطه جنسی:
خشکی واژن ناشی از کاهش تولید رطوبت و از دست دادن خاصیت ارتجاعی می تواند باعث ناراحتی و خونریزی خفیف در طول رابطه جنسی شود. همچنین، کاهش حس ممکن است تمایل شما به فعالیت جنسی (لبیدو) را کاهش دهد.
مرطوب کننده ها و روان کننده های واژن بر پایه آب ممکن است مفید باشد. اگر روان کننده واژن کافی نباشد، بسیاری از زنان از درمان موضعی استروژنی واژینال سود می برند که به صورت کرم، قرص واژینال در دسترس هستند.
-
افزایش وزن:
بسیاری از زنان در دوران گذار یائسگی و پس از یائسگی وزن اضافه می کنند زیرا متابولیسم کند می شود. شاید لازم باشد کمتر غذا بخورید و بیشتر ورزش کنید تا وزن فعلی خود را حفظ کنید.
تشخیص یائسگی:
معمولا علائم و نشانه های یائسگی کافی است تا به اکثر زنان بگوییم که وارد دوران یائسگی شدند. اگر نگران پریودهای نامنظم یا گرگرفتگی هستید، با پزشک خود صحبت کنید.
معمولا برای تشخیص یائسگی نیازی به آزمایش نیست. اما تحت شرایط خاصی، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سطوح موارد زیر توصیه کند:
- هورمون محرک فولیکول (FSH) و استروژن (استرادیول): زیرا با یائسگی سطح FSH افزایش و سطح استرادیول کاهش می یابد.
- هورمون محرک تیروئید (TSH): زیرا تیروئید کم کار می تواند علائمی مشابه با یائسگی ایجاد کند.
تست های خانگی بدون نسخه برای بررسی سطح FSH در ادرار در دسترس است. این آزمایشات می توانند افزایش سطح FSH را نشان دهند و ممکن است در دوران پیش از یائسگی یا یائسگی رخ دهد. اما، از آنجایی که سطح FSH در طول چرخه قاعدگی افزایش و کاهش می یابد، تست های خانگی FSH نمی تواند واقعا نشان دهد که وارد مرحله یائسگی هستید یا خیر.
مطالب مشابه:
