دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن
کلسترول، داروهای دیابت ممکن است خطر دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن را کاهش دهند
یک مطالعه جدید نشان داده است که داروهای کلسترول و دیابت ممکن است باعث کاهش خطر دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن (AMD) شوند.
- محققین اثرات چندین دارو بر روی شیوع دژناراسیون ماکولا مرتبط با سن را بررسی کردند.
- یافته ها نشان می دهد که داروهای کاهنده لیپید و داروهای ضد دیابت با کاهش شیوع AMD ارتباط دارند.
- نویسندگان این مطالعه خاطر نشان کردند که تحقیقات بیشتری برای تایید نتایج و درک مکانیسم های اساسی مورد نیاز است.
دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) یک بیماری چشمی است. با بدتر شدن میدان دید مرکزی، این بیماری تشخیص داده میشود. با توجه به موسسه ملی چشم ایالات متحده امریکا، AMD علت اصلی نابینایی در افراد مسن است و معمولا افراد 55 سال و بالاتر را تحت تاثیر قرار می دهد.
عوامل متعددی ممکن است بر خطر AMD تاثیر بگذارد. از جمله عوامل خطر ژنتیکی و محیطی.
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به AMD را افزایش دهند عبارتند از:
- سیگار
- سبک زندگی کم تحرک
- التهاب مزمن
علی رغم دهه ها تحقیق، هیچ درمانی برای پیشگیری از AMD وجود ندارد و روش های محدودی برای کند کردن پیشرفت آن در دسترس است.
مطالعات بررسی کردند که چگونه داروهای مختلف مانند داروهای کاهنده لیپید (LLDs) مانند استاتین ها، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و داروهای آنتی بیوتیک بر رشد AMD تاثیر می گذارند.
با این حال، نتایج حاصل از این مطالعات متناقض بوده است. بنابراین مشخص نیست که آیا این داروها با خطر AMD مرتبط هستند یا خیر.
دکتر Howard R. Krauss، بیان می کند که پیامدهای این اطلاعات این است که ممکن است داروها، مکمل ها یا تغییراتی در شیوه زندگی وجود داشته باشند که شروع و پیشرفت AMD را به تاخیر می اندازند. به ویژه، LLDs و داروهای دیابت کاندیدایی هستند که ارزش مطالعه بیشتر را دارند.
این مطالعه اخیرا در مجله British Journal of Ophthalmology منتشر شده است.
ارتباط داروها با دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن:
برای این مطالعه، محققان 14 مقاله را آنالیز کردند. این مقالات در مورد استفاده سیستمیک از داروها و AMD در کشورهای مختلف اروپایی بود.
از جمله: فرانسه، آلمان، یونان، ایرلند، ایتالیا، نروژ، کشور پرتغال، روسیه و انگلستان
در مجموع، این مطالعات سوابق 38694 بیمار را شامل می شوند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه بین 61.5 تا 82.6 سال بود. به طور کلی، محققان به ترتیب 9332 و 951 مورد از هر نوع AMD و AMD دیررس را ثبت کردند.
آنالیز داده ها نشان میدهد که LLD و داروهای ضد دیابت با ترتیب 15% و 22% شیوع کمتر AMD مرتبط است.
با این حال، محققان خاطر نشان کردند که هیچ ارتباطی بین AMD دیررس با سایر انواع داروها پیدا نکردند. آنها بیان کردند که این ممکن است به دلیل کوچک بودن جامعه آماری باشد.
داروهای کلسترول و دیابت چگونه خطر ابتلا به AMD را کاهش می دهند:
دکتر Philip Storey، بیان می کند که ما نمی دانیم داروهای کلسترول و دیابت چطور ممکن است خطر ابتلای AMD را کاهش دهند. اما می توانیم بر اساس درک فعلی خود از این بیماری فرضیه هایی بیان کنیم.
دکتر Matthias M. Mauschitz استاد دانشگاه بن، و نویسنده اصلی این مطالعه موافق است که مکانیسم های دقیق ناشناخته باقی مانده است.
دکتر Mauschitz می گوید: drusen (دروسن)، بیانگر یکی از ضایعات مشخصه AMD است. دروسن از حاصل متابولیسم لیپیدهاست. بنابراین طبق فرضیات متابولیسم لیپیدها در AMD بدتر می شود.
مطالعات مختلف استرس گزارش کردند که اکسیداتیو بالا و افزایش التهاب عمومی منجر به از بین رفتن عملکردهای سلولی خاص در شبکیه می شود که این ممکن است به ایجاد AMD کمک کند. LLD با کاهش سطح خونی برخی متابولیت ها مانند لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و کلسترول، با متابولیسم لیپید تداخل می کند. داروهای LLD و داروهای ضددیابت به ویژه متفورمین اثرات ضد التهابی دارند و استرس اکسیداتیو را کاهش می دهند.
کلسترول بالا و قند خون بالا می توانند اثرات متابولیکی منفی داشته باشند. بنابراین، درمان این شرایط با داروهایی که کلسترول و قند خون را کاهش می دهند باید به کل بدن از جمله شبکیه چشم کمک کند. برخی از این داروها همچنین اثرات ضدالتهابی خاص خود را دارند که به محافظت از بدن و شبکیه در برابر آسیب کمک می کند.
محققان به این نتیجه رسیدند که اطلاعات آنها بر اهمیت فرایندهای متابولیک در درک علل AMD تاکید دارد.
محدودیت های تحقیقات جدید بر روی AMD:
این مطالعه محدودیت هایی داشت. دکتر Mauschitz اشاره کرده است که مطالعه آنها مقطعی بوده و بنابراین نمی توان از آنها علت را استنباط کرد.
او همچنین بیان کرده است که نتایج آنها ممکن است به دلیل سوگیری بالقوه انتخاب شرکت کنندگان سالم، برخی از ارتباط ها را نادیده بگیرد. زیرا افرادی که از سلامت عمومی بدتری برخوردار بودند ممکن است قبل از ثبت نام مرده باشند.
محققان همچنین خاطر نشان کردند که از آنجایی که مطالعه آنها عمدتا شامل افراد قفقازی بود. اطلاعات آنها ممکن است برای جمعیت های متنوع تر صدق نکند.
دکتر Benjamin Bert، بیان میکند که مراقبت از بقیه بدن به مراقبت از سلامت چشم ها نیز کمک می کند.
در واقع، کاهش قند خون از هر اندامی که دارای عروق ریز هستند – کلیه ها، مغز و چشم ها- محافظت می کند. کاهش کلسترول به محافظت در برابر بیماری های قلبی عروقی کمک می کند.
برای دریافت مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر می توانید با کارشناسان آزمایشگاه آرمین از طریق بخش گفتگوی آنلاین ارتباط برقرار کنید و یا با شماره تلفن 02141884 تماس حاصل فرمایید.
مطالب مشابه:
