علاوه بر تست های غربالگری ممکن است پزشک شما digital rectal examination (DRE) را پیشنهاد کند تا اندازه مقعد را با انگشت حس کند .
با این حال , اغلب سرطان‌ها از محدوده تشخیص این تست فراتر می‌روند .
اگر یک تست به جز کلنوسکوپی نتیجه ی وجود پلیپ و سرطان را بدهد، کلنوسکوپی معمولا انجام می شود تا کل کلون بررسی شود و نواحی مستعد به سرطان و پلیپ ها را حذف از بین می برد.
سرطان پروستات
سرطان پروستات دومین سرطان شایع، بعد از سرطان پوست، در آقایان است.
همچنین این سرطان بعد از سرطان ریه کشنده ترین عامل مرگ در اثر سرطان می باشد.
از هر 7 مرد،1 مرد این نوع از سرطان را در طول زندگی خود دارد که اکثرا در سنین 56 یا بالاتر رخ می دهد.
بعضی از سرطان های پروستات به طور سریعی پیشرفت می کند و باعث مرگ در طی ماه ها و سال ها می شود اما اکثر این نوع سرطان،به آرامی رشد می کند و هیجوقت خطر بزرگی برای سلامتی ایجاد نمی کند.
غربالگری سرطان پروستات برای آقایان مهم است.بعضی از رعایت ها شامل موارد زیر است:
- تکنولوژی حاضر نمی تواند سرطان با رشد سریع را از سرطان با رشد آهسته تشخیص دهد.
- تست های غربالگری برای آنتی ژن اختصاصی پروستات همه ی موارد را شناسایی نمی کند و بعضی از نتایج آنتی ژن اختصاصی پروستات وجود سرطان را تایید نمی کند.
- تشخیص در طول بیوپسی و عوارض جانبی درمان می توانند به طور شدیدی مضر باشند. بیشتر سرطان های پروستات آهسته رشد کرده و هیچ خطری ندارد.
خطرها
یک فاکتور مهم برای فهمیدن میزان خطر ابتلا،خطر ابتلای شخصی به سرطان پروستات می باشد.
- خطر ابتلای متوسط:مردان سالم با فاکتورهای خطر ناشناخته
- خطر ابتلای بالا:مردان آفریقایی آمریکیی یا مردانی که برادر یا پدر مبتلا به سرطان قبل از 65 سالگی دارند.
- خطر ابتلای شدید:مردانی که آشنایان خود در سن جوانی مبتلا به سرطان پروستات شدند.
آزمایش ها
- آنتی ژن اختصاصی پروستات(PSA): تست خون که سطح PSA را در خون بررسی می کند.
- تست دیجیتال مقعدی(DRE): یک بخشی از ازمایش فیزیکی است که غدد مقعدی را بررسی می کنند.
توصیه ها
- بیشتر سازمان ها برای افراد 49 سال و جوان تر غربالگری را توصیه نمی کنند در حالیکه دارای خطر ابتلای بالا هستند. شبکه سرطان ملی پیشنهاد می کند که افراد 45 سال و جوان تر نیاز به غربالگری دارند.اگر نتیجه آزمایش PSA 1 ng/ml باشد،پیشنهاد DRE و PSAی با فاصله یک تا دو سال می دهد.
- S. Preventive Services Task Force (USPSTF) می گوید که مردان جوان تر از 50 سال و یا خطر ابتلای بالا،شامل مردان آفریقایی آمریکایی و مردانی که سابقه خانوادگی سرطان پروستات دارند تصمیم این است که در مورد مضرات نتیجه مثبت کاذب تست PSA صحبت شود که بعدها ممکن است نیاز به اشعه درمانی باشد.
- انجمن سرطان آمریکا توصیه می کند که مردان سالم با خطر ابتلای متوسط تا 50 سالگی برای غربالگری صبر کنند.این انجمن برای افراد با ریسک ابتلای بالاتر می گوید غربالگری در سنین پایین تر انجام شود.
- اگر شما آفریقایی آمریکایی هستند و یا پدر یا برادر که قبل از 65 سالگی ابتلای آنها تشخیص داده شده،باید زیر 65 سالگی تست دهید.
- اگر بیشتر از یکی از آشنایان در سن جوانی مبتلا شده باشد، شما می توانید در سن 40 سالگی شروع به دادن تست کنید.بعد، بسته به نتایج، دوباره در سن 45 سالگی و یا زودتر تست دهید.
- این سازمان، توصیه می کند اگر سطح PSA کمتر از 2.5 ng/ml باشد،هر دو سال یکبار دوباره غربالگری انجاکم شود و اگر نتیاجه PSA5 ng/ml یا بیشتر باشد،سالانه تست انجام شود.
HIV
عامل بیماری خطرناک ایدز (سندروم اکتسابی نقص سیستم ایمنی)، ویروس HIV است.
در ابتدا عفونت HIV ممکن است یا فاقد علائم باشد و یا علائم غیراختصاصی و شبیه به سرماخوردگی از خود شنان دهد که به خودی خود بعد از گذشت دوره‌ای کوتاه این علائم بهبود می‌یابند.
تنها راه شناسایی آلودگی فرد به ویروس HIV از طریق آزمایش HIV است.
اگر عفونت به ویروس HIV شناسایی و درمان نشود، در نهایت علائم ایدز بروز می‌کنند و به مرور زمان رو به وخامت می‌گذارد.
با گذشت زمان ویروس HIV بدون درمان می‌تواند سیستم ایمنی را از بین ببرد و بدن فرد را نسبت به عفونت‌های فرصت‌طلب آسیب‌پذیر می‌سازد.
ویروس HIV از طروق زیر قابل سرایت است:
- داشتن رابطه جنسی با فرد آلوده
- استفاده از سرنگ آلوده یا مصرف شده توسط فرد آلوده
- انتقال ویروس از مادر آلوده به فرزند خود در طی دوران بارداری یا شیردهی
- تماس با خون آلوده به ویروس
- دریافت خون آلوده یا فاکتورهای خونی (مانند آلبومین و فاکتور 8) آلوده به ویروس: البته احتمال بروز چنین آلودگی، به خاطر غربالگری خون‌های اهدایی و اعمال تکنیک‌های حرارت درمانی و سایر تکنیک‌های از بین برنده ویروس HIV، بسیار پایین است.
علل انجام آزمایش های غربالگری ویروس HIV
انجام آزمایش های غربالگری برای شناسایی این ویروس یک امر مهم در تضمین سلامتی افراد است؛ چرا که تشخیص زودهنگام این ویروس می‌تواند منجر به دریافت درمان‌های تاثیرگذار و به موقع شود که خود این موضوع در نهایت ریسک پیشرفت این بیماری به ایدز را کاهش می‌دهد.
نتایج یک آزمایش بالینی جامع انستیتو ملی سلامت آمریکا در سال 2015 نشان داد که افراد آلوده به ویروس HIV هر قدر زودتر درمان‌های ضدویروسی (antiretroviral) را شروع کنند کمتر در معرض خطر بروز بیماری ایدز هستند.
تشخیص زودهنگام همچنین برای سایرین و جامعه فواید مهمی در بردارد.
سالانه در آمریکا ویروس HIV در هزاران نفر مورد شناسایی قرار می‌گیرد و از هر 8 نفر 1 نفر از آلوده بودن خویش بی اطلاع است.
هر فرد آلوده می‌تواند با آگاهی از وضعیت خود، تغییر در رفتار و عدم اجازه تماس افراد سالم به خون و مایعات بدن خود، مانع از گسترش بیشتر این ویروس شود. خانم‌های باردار آلوده به ویروس HIV می‌توانند با شروع درمان مانع از انتقال این ویروس به جنین خود شوند.
اگر جواب آزمایش غربالگری فردی منفی باشد، چنین شخصی باید اقدامات لازم جهت جلوگیری از آلودگی به این ویروس را اتخاذ کند.
مطابق با توصیه سازمان بهداشت جهانی (WHO) و مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا (CDC)، افرادی که به ویروس HIV آلوده نیستند ولی در معرض بالای ابتلا به این ویروس قرار دارند بهتر است مصرف قرص PrEP را مد نظر داشته باشند.
این قرص، یک قرص با مصرف روزانه است که مانع از ابتلا به این ویروس می‌شود. احتمال آلودگی به ویروس HIV در افرادی که قرص PrEP را مصرف کرده‌اند به مراتب پایین‌تری از افرادی است که از این قرص استفاده نکرده‌اند.
عوامل خطرزا:
هپاتیت C
هپاتیت B
کلامیدیا و سوزاک
توبرکلوزیس:
توبرکلوزیس (TB) یک بیماری عفونی است و عامل ایجاد آن باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است.
بافت هدف این باکتری اغلب ریه‌ها و شش‌ها می‌باشد ولی همچنین می‌تواند هر بخشی از بدن را تحت تاثیر قرار دهد. این باکتری می‌تواند از طریق قطرات ریز تنفسی ناشی از سرفه، عطسه، خندیدن و تنفس از فردی به فرد دیگر منتقل شود.
اغلب افراد آلوده به باکتری M. tuberculosis، این باکتری را تنها در تعداد محدودی از سلول‌های ریه و شش‌های خود به صورت غیرفعال اما زنده دارند.
این عفونت نهفته TB فرد را بیمار و مسری نمی‌کند و در اغلب موارد منجر به نوع فعال توبرکلوزیس نمی‌شود.
با این حال در بعضی از افراد به ویژه افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، عفونت اولیه مستقیما وارد مرحله توبرکلوزیس فعال می‌شود.
خطر بروز بیماری توبرکلوزیس در صورت آلوده شدن به باکتری مود آن در افراد آلوده به HIV بیشتر است. شخصی با سیستم ایمنی ضعیف و مبتلا به نوع نهفته TB، ممکن است به نوع فعال TB مبتلا شود.
یک مسئله نگران کننده وحود بعضی از انواع TB است که به درمان‌های آنتی بیوتیک مقاومت نشان می دهند.
TB یکی از کشنده‌ترین بیماریهای جهان است که می‌تواند سلامت گروه‌های پر ریسک را به خطر بیاندازد. به همین علت راهنمای غربالگری برای چنین گروهی از افراد تعیین شده است.
افراد تحت ریسک
- افرادی که در تماس نزدیک با فرد مبتلا یا مشکوک به TB بودند.
- افرادی با سیستم ایمنی تضعیف شده ناشی از عفونت HIV، سوتغذیه، سن بالا و یا سو مصرف موادی چون الکل و داروها.
- مهاجرانی از کشورهایی با آمار بالای TB (بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین، آفریقا، آسیا، اروپای شرقی و روسیه)
- افرادی با وضعیت اقتصادی نامناسب
- افراد مستقر در مراکز خاصی مانند خانه‌ی سالمندان، مراکز سلامت روان، زندان‌ها، مراکز درمانی بیماران مبتلا به ایدز و اقامتگاه‌های مخصوص افراد بی‌خانمان.
- کارمندان بهداشت که در مراکز نامبرده شده کار می‌کنند و یا با افرادی با ریسک بالای ابتلا در تماس هستند.
- افرادی که در اقامتگاه‌ها ناپاک و یا شلوغ زندگی می‌کنند و رژیم غذایی مناسبی ندارند.
- تکنسین‌های آزمایشگاه‌ها که با نمونه‌ها و کشت‌های حاوی باکتری مولد TB کار می‌کنند.
توصیه‌ها:
مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) و نیروی خدمات پیشگیرانه آمریکا، انجام آزمایش‌های TB جهت شناسایی افرادی که بهتر است تحت درمان این بیماری قرار بگیرند توصیه می‌کند. افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت‌های TB هستن و نیز کسانی که ریسک بالاتری برای پیشرفت نوع عفونت از نوع نهفته به نوع فعال دارند جز افراد کاندید برای انجام آزمایشات TB هستند. دو نوع آزمایش در دسترس است:
- تست خون توبرکلوزیس IGRA : که به عنوان سنجش طول موج گاما نیز شناخته می شود،نیاز به کشیدن نمونه خون می باشد.
- تست توبرکولین پوستی : که به عنوان TST نیز نامیده شده و توسط مقدار کمی از مایع (که توبرکولین نیز مامیده می شود) در پوست پایین دست تزریق می شود. به دنبال این تست، شما باید در طی 48 تا 72 ساعت بعد به پزشک مراجعه کنید تا پاسخ پوست شما را به توبرکولین بررسی کند.
کلامیدیا و گونورا
در آمریکا ،کلامیدیا و گونورا شایع ترین بیماری های جنسی باکتریایی هستند، اما بسیاری از افراد آلوده دارای علائمی نیستند.
این عفونت ها تناسلی هستند اما ممکن است به نواحی دیگر مانند گلو و روده نیز نفوذ کنند. زنان باردار ممکن است این عفونت ها را به نوزاد خود منتقل کنند.
اگر این عفونت ها درمان نشوند، این بیماری ها می توانند سبب ناباروری و دیگر مشکلات شوند. هردو بیماری می توانند توسط آنتی بیوتیک ها درمان شوند.
در حالی که کلامیدیا و گونورا در افراد جوان بیشتر است، اما هر فرد فعال از نظر جنسی می تواند این بیماری ها را بگیرد. خیلی از افراد هر دو کلامیدیا و گونورا را در یک زمان دارند.
توصیه های غربالگری بزرگسالان برای خانم ها
CDC ،U.S. Preventive task force(USPSTF) ،AAFP،ACOG غربالگری کلامیدیا و گونورا را برای تمام خانم های فعال جنسی که خطر ابتلا دارند توصیه می کند.
CDC به طور اختصاصی غربالگری سالانه را برای افراد پرخطر توصیه می کند.
توصیه های غربالگری بزرگسالان برای آقایان
سازمان های بهداشت، غربالگری روتین برای سلامتی آقایان فعال جنسی و دو جنسه را توصیه نمی کند.
پزشکان میزان شیوع را در جامعه بررسی می کنند.
مهم است که مرد آلوده می تواند این بیماری ها را منتشر کند و حتی اگر درمان نشده باشد می تواند شریک جنسی خود را دوباره آلوده کند.
برای آقایان فعال از نظر جنسی که با مردی دیگر رابطه جنسی دارد،
CDC غربالگری کلامیدیا و گونورا را حداقل یک بار در سال توصیه می کند.
خطر
- عفونت کلامیدیا یا گونورای قبلی، حتی اگر درمان شده باشید
- ابتلا به دیگر STD ها مانند HIV
- داشتن شریک جنسی جدید یا متنوع
- استفاده نامرتب از کاندوم
- استفاده از داروهای غیر قانونی
- در حبس بودن
چون که خطر ابتلا بالاست، CDC برای خانم ها و آقایانی که از کلامیدیا و گونورا درمان شده اند، توصیه می کند که تقریبا 3 ماه بعد از درمان دوباره آزمایش دهند .
مهم است که غربالگری سالانه برای این بیماری ها ادامه داده شود برای اینکه دوباره آلوده شدن همیشه ممکن است.
هپاتیتB
HBV یکی از پنج نوع ویروس هپاتیت، است که تاکنون شناسایی شده و به طور عمده کبد را آلوده می کند .
این بیماری از طریق تماس با خون یا سایر مایعات بدن فرد آلوده در حین تماس جنسی یا استفاده از سرنگ مشترک ، تیغ یا مسواک منتشر می شود همچنین احتمال انتقال آن از مادر آلوده به جنین در هنگام تولد یا پس از ان نیز وجود دارد .
عفونت HBV می تواند به صورت حاد یا مزمن باشد ، روند عفونت از فرم خفیف که تنها به مدت چند هفته طول می کشد تا شکل جدی تر آن که سال ها ادامه دارد و می تواند به عوارضی مانند سیروز کبدی یا سرطان کبد منجر شود، متفاوت است .
طبق گزارش CDC هرساله در ایالات متحده 1800نفر بر اثر بیماری کبد که مرتبط با HBV است جان خود را از دست می دهند .
اکثر مبتلایان به عفونت مزمن هیچ علائمی نخواهند داشت . برای غربالگری این گونه افراد (افراد بدون علامت) که در یکی از برای HBV مزمن قرار دارند، می توان از آزمایش آنتی ژن سطحی هپاتیت ب (HBsAg) استفاده کرد .
واکسن های موثر در برابر HBV نیز در دسترس می باشد ، با این وجود کسانی که واکسینه نشده اند یا کسانی که در معرض خطر بالای ابتلا هستند و پیش از انجام غربالگری بزرگسالان 30 تا 49 سال برای عفونت HBV واکسینه شده اند بهتر است انجام آزمایش را در نظر داشته باشند .
پیشنهادات (توصیه ها) :
از آنجا که شیوع عفونت HBV (در جمعیت عمومی ایالات متحده) اندک(کم) است و در بیشتر افراد آلوده منجر به عارضه ای نمی شود،انجام غربالگری HBV برای کسانی که در معرض خطر بالای ابتلا نیستند توصیه نمی شود .
برای افراد با خطر بالای ابتلا به این عفونت، چندین سازمان بهداشت از جمله CDC، انجمن آمریکایی برای مطالعه بیماری های کبد(AASLD) و گروه ویژه خدمات پیشگیری ایالات متحده غربالگری انجام غربالگری HBS را اکیدا توصیه می کنند .
نمونه هایی از افراد در معرض خطر عبارت اند از:
- مراقب بهداشت و کارکنان سلامت عمومی که ممکن است در معرض خون آلوده یا دیگر مایعات بدن باشند
- افرادی که در مناطقی از جهان که شیوع HBV در آن ها بالای 2% است(به عنوان مثال، بیشتر کشورهای آسیا و آفریقا) متولد شده اند صرف نظر از اینکه واکسینه شده باشند .
- افرادی که در ایالات متحده متولد شده اند اما در اوایل زندگی واکسینه نشده اند و والدین آنها اهل منطقه ای با شیوع بیش از 8٪ HBV هستند .
- مردان همجنسگرا
- مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی
- افرادی که دارای سطوح بالای انزیم های کبدی (AST و ALT)
- افرادی که واجد شرایط پزشکی خاصی هستند و سیستم ایمنی بدن آنها بایدسرکوب و تضعیف شود مانند افرادی که پیوند عضو انجام داده اند .
- بیماران دیالیزی
- افرادی که ارتباط نزدیکی با فرد آلوده به HBV داشته اند یا شریک جنسی آن ها مبتلا به HBV (به طور مثال ، جواب مثبت آزمایش HBs Ag) بوده است .
- افراد مبتلا به HIV
- افرادی که پس از رفتاری پر خطر ( برای مثال مردانی که رابطه همجنسگرایانه داشته اند و مصرف کنندگان مواد مخدر(دارو؟) تزریقی) برای HBV واکسینه شده اند .
علاوه بر این، AASLD غربالگری HBV را برای موارد زیر توصیه می کند :
- افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند.
- کسانی که سابقه بیماریهای مقاربتی (STD) دارند.
- زندانیان
- افراد مبتلا به عفونت هپاتیت C
دلیل انجام این آزمایش(غربالگری بزرگسالان 30 تا 49 سال)
افراد مبتلا به HBV مزمن می توانند ناآگاهانه عفونت را به دیگران منتقل کنند و در معرض خطر عوارض جدی عفونت باقی بمانند.
هپاتیت C
طبق امار مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، از سال 2010 تعداد موارد جدید ابتلا به هپاتیت C به ویژه در بزرگسالان (19-29سال) به طرز چشمگیری افزایش یافته است و بیشتر آنها مربوط به مصرف مواد مخدر به صورت تزریقی بوده است .
برای برخی افراد ابتلا به عفونت ویروس هپاتیت C منجر به بیماری کوتاه مدت همراه با علائم ناچیز، خفیف یا حتی بدون علائم می باشد و ویروس بدون درمان خاص از بدن پاک می شود. این نوع بیماری هپاتیت حاد C نامیده می شود.
با این حال ، بیش از نیمی از افراد مبتلا به هپاتیت C حاد به هپاتیت C مزمن مبتلا می شوند.
بدون درمان ، هپاتیت C مزمن می تواند به مشکلات جدی و طولانی مدت سلامتی مانند سیروز و سرطان کبد منجر شود و ممکن است کشنده باشد.
هپاتیت C مزمن در طی زمان به آرامی پیشرفت می کند ، بنابراین افراد آلوده ممکن است از ابتلا به این بیماری آگاهی نداشته باشند تا زمانی که به اندازه ی کافی سبب آسیب به کبد شود و بر عملکرد کبد تأثیر بگذارد .
طبق گزارش CDC ، بیش از 2.4 میلیون آمریکایی با عفونت مزمن HCV زندگی می کنندبدون اینکه بسیاری از این افراد از آن اطلاع داشته باشند.
ریسک هپاتیت C
درصورتی که در معرض ویروس هپاتیت C قرار بگیرید ممکن است به عفونت HCV مبتلا شوید .
هپاتیت C اغلب با قرار گرفتن در معرض خون آلوده از طریق به اشتراک گذاشتن سوزن، سرنگ یا هر وسیله مشابهی که هنگام استعمال داروی وریدی استفاده می شود، گسترش می یابد .
معمولا انتقال از طریق فعالیت جنسی، به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند تیغ یا مسواک و از مادر آلوده به جنین در دوران بارداری و زایمان نیز اتفاق می افتد .
پیش از سال 1992، هنگامی که غربالگری HCV خون اهدا شده معمول شد، آلوده شدن به HCV از طریق انتقال خون یا پیوند اعضا نیز امکان پذیر بود .
کارکنان خدمات بهداشتی که در معرض خون آلوده قرار دارند نیز در معرض خطر هستند .
توصیه های غربالگری بزرگسالان :
سازمان های بهداشتی از جمله CDC ، انجمن بیماری های عفونی آمریکا و انجمن مطالعه بیماری های کبدی آمریکا درمورد غربالگری بزرگسالان موارد زیر را توصیه می کنند :
- انجام یکبار آزمایش برای همه افراد بالای 18 سال صرف نظر از عوامل خطر ابتلا به هپاتیت C(آزمایش هپاتیت C)
انجام یکبار آزمایش صرف نظر از سن برای افرادی که:
-
- هرگونه داروی غیرقانونی تزریق کرده اند.
- انتقال خون یا پیوند اعضا را قبل از ژوئیه 1992(پیش از انکه آزمایش HCV برای خون و اندام اهدا شده انجام شود) انجام داده اند.
- کنسانتره های فاکتورها انعقادی که پیش از 1987 تولید شده اند را دریافت کرده اند.
- به مدت طولانی دیالیز داشته اند.
- فرزندان مادرانی که HCV آنها مثبت است.
- در معرض خون فرد مبتلا به هپاتیت C قرار گرفته اند.
- کارکنان خدمات بهداشتی ، پزشکی اورژانس یا سلامت عمومی هستند که در معرض خون دارای HCV قرار دارند.
- شواهدی از بیماری مزمن کبد داشته اند.
- مبتلا به HIV هستند.
- آزمایش دوره ای برای کسانی که به صورت مداوم در معرض عوامل خطر مانند استفاده از داروهای تزریقی هستند.
دیگر توصیه های CDC درباره غربالگری بزرگسالان
- انجام غربالگری در طول هر بارداری برای همه زنان باردار
- انجام غربالگری برای اشخاصی که آن را درخواست کنند.
گروه ویژه خدمات پیشگیری ایالات متحده (USPSTF) نیز توصیه های مشابهی ارائه می دهد :
