مواد معدنی مهم دوران بارداری
وضعیت تغذیه مادر بر بیان ژنوم جنین تأثیر می گذارد و با ایجاد بیماری ها در مراحل بعدی زندگی مرتبط است. افزایش نیاز به مواد معدنی قبل و در طول بارداری برای کمک به مادر و کودک در حال رشد ضروری است. کمبود ویتامین و مواد معدنی دریافتی مادر با بیماری هایی مانند: اسپینا بیفیدا، نقص لوله عصبی، فشار خون بالا، بیماری های عروق کرونر و دیابت غیر وابسته به انسولین مرتبط است. این امر باعث می شود مراقبت های بهداشتی و تحت نظر پزشک برای زنان باردار برای یک بارداری سالم ضروری باشد.
مصرف مواد معدنی در دوران بارداری:
بیشتر مواد معدنی به شکل نمک های محلول در آب هستند که یا به بافت های بدن منتقل می شوند تا به راحتی جذب شوند یا به سرعت دفع شوند. برخلاف نمک های محلول در چربی، بدن مقادیر اضافی مواد معدنی را ذخیره نمی‌کند. به همین دلیل احتمال ایجاد مسمومیت در آنها بسیار کم است. البته که این بدان معنا نیست که مقادیر اضافی مواد معدنی خوب و مفید است.
نوشیدن آب معدنی در دوران بارداری:
نوشیدن آب معدنی در دوران بارداری بی خطر است و برای مادر یا جنین در حال رشد مضر نیست و جایگزین عالی برای آب تصفیه شده است. زیرا مواد معدنی طعم جذابی به آن می دهند. با این وجود، نباید جایگزین آب معمولی در رژیم غذایی روزانه شود. زنان باردار باید با مصرف هشت لیوان آب در روز بدن خود را هیدراته کنند.
آب معدنی گازدار در دوران بارداری یک جایگزین عالی برای میل به نوشابه است. فقط بایستی به خاطر داشت که آب معدنی می تواند دارای نمک های سدیم بالایی باشد و اگر به طور منظم مصرف شود می تواند باعث تورم شود.
مواد معدنی مورد نیاز در دوران بارداری و شیردهی:
مواد معدنی مانند: کلسیم، آهن، فسفر، سلنیوم، کروم، مس، فلوراید، ید، منیزیم، منگنز، مولیبدن، پتاسیم، سدیم، روی در دوران بارداری بسیار حیاتی هستند. هر کدام نقش کافی در رشد و نمو جنین دارند.
دلیل اهمیت هر یک از این مواد معدنی مهم دوران بارداری:
کلسیم:
برای حفظ استخوان های قوی و انجام بسیاری از وظایف مهم بدن برای مادر و جنین مورد نیاز است. کلسیم از سیستم اسکلتی عضلانی مادر برای جلوگیری از کاهش تراکم استخوان حمایت می کند و برای سیستم عصبی و گردش خون ضروری است. همچنین به جنین کمک میکند تا استخوان ها، دندان ها، اعصاب و ماهیچه های قوی بسازد و همچنین در داشتن قلب سالم و توانایی لخته شدن خون نقش دارد.
کروم:
با دادن انرژی به بدن مادر در تجزیه و ذخیره چربی ها، پروتئین و کربوهیدرات ها کمک می کند. همچنین همراه با هورمون انسولین برای حفظ سطح طبیعی گلوکز در بدن کمک می کند. توجه به این نکته به ویژه برای مادری که دیابت دارد یا در دوران بارداری تشخیص داده شده که دیابت بارداری دارد، بسیار مهم است.
مس:
یک ماده معدنی حیاتی است، که بدن برای انجام بسیاری از عملکردهای مهم مانند: کمک به حفظ سیستم ایمنی بدن مادر و تشکیل گلبول های قرمز خون برای حمایت از رشد جنین از آن استفاده میکند. همچنین در شکل گیری قلب، رگ های خونی و سیستم عصبی و اسکلتی کودک نقش دارد.
فلوراید:
به قوی نگه داشتن استخوان های مادر کمک می کند و تشکیل استخوان جدید را برای جنین تحریک می کند.
غذا و آب فلوراید زیادی ندارند. گاهی اوقات فلوراید به منابع آب عمومی اضافه میشود تا آب آشامیدنی «فلورایده شده» را برای خانوارها فراهم کند. بیشتر فلورایدی که مصرف می شود از نوشیدن آب فلورایده به دست می آید که می تواند آب بطری نیز باشد.
ید:
به حفظ عملکرد طبیعی تیروئید مادر، تعادل مایعات و الکترولیت ها در سلول های بدن مادر کمک می کند. این ماده معدنی مهمی برای مغز و سیستم عصبی جنین است.
آهن:
به حفظ یک سیستم ایمنی سالم برای مادر کمک می کند و یک ماده معدنی ضروری برای تولید هموگلوبین بیشتر است. زیرا خون در بدن شما تقریباً 50 درصد در طول بارداری افزایش می یابد. این افزایش به حمایت از جنین در حال رشد کمک می کند.
منیزیم:
یک ماده معدنی است. برای بسیاری از فرآیندهای بدن مادر مانند: تنظیم فشار خون، سطح قند خون و عملکرد ماهیچه ها و اعصاب مهم است. همچنین برای کمک به گرفتگی عضلات پا، حفظ سلامت استخوان ها و دندان های کودک و ایجاد پروتئین و DNA شناخته شده است.
منگنز:
منگنز در کودک در حال رشد نقش مهمی در کمک به تشکیل استخوان و غضروف دارد. بدن مادر از منگنز برای انرژی استفاده می کند و با محافظت از سلول ها در برابر آسیب به سیستم ایمنی بدن او کمک می کند.
مولیبدن:
در سنتز گلبول های قرمز نقش دارد و برای پردازش پروتئین ها و مواد ژنتیکی مانند: DNA در بدن استفاده می شود. همچنین به تجزیه مواد سمی در بافت های بدن کمک می کند و به سلامت جنین کمک می کند.
مقدار مصرف مولیبدن هم برای مادران باردار و هم مادران شیرده نباید بیش از 50 میکروگرم در روز باشد. زیرا برخی تحقیقات نشان می دهد که مقادیر بیش از حد ممکن است با اثرات نامطلوب سلامتی مرتبط باشد.
فسفر:
به جنین در حال رشد کمک می کند تا در رحم استخوان های قوی بسازد. فسفر می تواند برای مادر در طول زایمان مفید باشد و به او در انقباضات عضلانی، لخته شدن خون، بافت و ترمیم سلول کمک کند. هر سلول در بدن ما حاوی این ماده معدنی است و جزء DNA و RNAمی باشد.
پتاسیم:
انتقال عصبی را تقویت می کند و به انقباض عضلات از جمله عملکرد قلب کمک می کند. همچنین یک ماده معدنی حیاتی است که نقش مهمی در حفظ تعادل مایعات و الکترولیت ها در سلول های مادر در دوران بارداری دارد که برای رشد جنین مهم است. همچنین کنترل سطح پتاسیم در دوران بارداری مهم است. چرا که سطوح بالای پتاسیم می تواند منجر به هایپرکالمی شود.
سلنیوم:
به تنظیم عملکرد تیروئید و سیستم ایمنی مادر کمک می کند و از بدن در برابر آسیب های ناشی از عفونت ها و رادیکال های آزاد محافظت می کند. برای سنتز DNA لازم است و به رشد جنین کمک می کند.
سدیم:
به حفظ مقدار مایعات داخل و خارج سلول‌های بدن و تعادل الکترولیت های بدن کمک می کند. برخی از نقش های مهم دیگر این ماده شامل: عملکرد ماهیچه ها و انتقال تکانه های عصبی برای مادر و کودک در حال رشد می باشد.
سدیم را می توان به بسیاری از غذاها اضافه کرد. بایستی به خاطر داشت که سدیم بیش از حد می تواند فشار خون کودک در حال رشد را افزایش دهد. می تواند به کلیه های او آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری های قلبی را در آینده افزایش دهد.
زینک (روی):
یک ماده معدنی است که با کمک به سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با ویروس ها و باکتری های مهاجم برای سالم ماندن مادر مورد نیاز است. روی از نظر ساختاری از پروتئین هایی که سلول ها، بافت ها و DNA می سازند حفاظت می کند. همچنین به رشد و توسعه سریع بافت ها برای ایجاد ژنتیک کودک کمک می کند.
غذاهای غنی از کلسیم، کروم، ید، آهن، منیزیم، منگنز، مولیبدن، فسفر، پتاسیم، سلنیوم، سدیم و روی (زینک) برای زنان باردار:
گوشت (گوشت گاو)، ژامبون (بوقلمون و مرغ)
ماهی (ماهی قزل آلا، ماهی تن)، میگو، جلبک دریایی، ساردین کنسروی
محصولات لبنی (شیر، تخم مرغ، ماست و پنیر)
سبزیجات با برگ سبز (کاهو، اسفناج و کلم پیچ)
سبزیجات (کدو، مارچوبه، کلم بروکلی، لوبیا سبز، قارچ، سیب زمینی)
میوه (تازه، خشک یا آبمیوه) (سیب، زردآلو، آووکادو، موز، زغال اخته، انگور، پرتقال، هلو، آناناس، آلو) و آب گوجه فرنگی
حبوبات (لوبیا قرمز، لوبیا چشم بلبلی، لوبیا سفید، نخود، عدسو سویا).
آجیل و دانه ها، از جمله کره های آجیل (بادام هندی، فندق، گردو، بادام زمینی، دانه کدو تنبل، دانه کنجد و تخمه آفتابگردان).
محصولات سبوس دار (برنج قهوه ای، بلغور جو دوسر، غلات صبحانه غنی با آهن و نان). و نمک خوراکی یددار می باشد.
اهمیت ید در دوران بارداری:
مواد معدنی، ویتامین ها و مواد مغذی برای بدن یک مادر برای داشتن یک نوزاد زیبا و سالم، ضروری هستند. یکی از مهم ترین مواد معدنی که معمولا در دوران بارداری نادیده گرفته می شود، ید است. حتی اگر بدن فقط به مقدار کمی از آن نیاز دارد، اهمیت این مقدار کم از ید در رژیم غذایی برای مادر و کودک در حال رشد بسیار مهم است.
ید یک ماده معدنی است، که در غذا یافت می شود و به لطف نمک یددار می توان آن را به هر وعده غذایی اضافه کرد. معرفی نمک یددار در دهه 1920 به نادر شدن کمبود ید در ایالات متحده کمک کرد. مصرف مقادیر کافی ید در دوران بارداری به رشد مغز و رشد فیزیکی جنین کمک می کند.
کمبود ید در دوران بارداری می تواند منجر به عوارضی هم برای مادر و هم برای جنین در حال رشد شود. همچنین لازم است که میزان مصرف ید در دوران بارداری کنترل شود. زیرا کمبود ید هنوز یک مسئله جهانی باقی مانده است.
اهمیت ید در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
نیاز به ید در دوران بارداری برای رشد مغز جنین، سیستم عصبی و رشد تیروئید ضروری است. ید به حفظ عملکرد طبیعی غده تیروئید در قاعده گردن کمک می کند. این غده نقش کلیدی در تنظیم هورمون ها دارد که متابولیسم، دمای بدن، ضربان قلب و سایر عملکردهای بدن را کنترل می کند.
دریافت ید کافی در دوران بارداری باعث می شود تیروئید جنین به درستی رشد کند. این امر به ویژه در طول سه ماهه اول، مهم است. زیرا غده تیروئید کودک، در حال رشد است ولی هنوز قادر به تولید هورمون تیروئید نیست. هورمون تیروئید برای رشد طبیعی مغز مورد نیاز است و پس از تولد به حمایت از مغز و بدن ادامه می دهد.
کمبود شدید ید در مادران باردار با سقط جنین، مرده زایی، زایمان زودرس و ناهنجاری های مادرزادی در نوزادان آنها همراه است. همچنین کمبود شدید ید در دوران بارداری مادران می تواند منجر به ناتوانی ذهنی و مشکلات رشد، شنوایی و گفتار نوزاد شود.
بنا به اظهارات محققان، کمبود ید شایع ترین علت قابل پیشگیری ناتوانی های ذهنی در جهان است. حتی کمبود خفیف ید در دوران بارداری، ممکن است در برخی از زنان وجود داشته باشد، که می تواند با هوش پایین در کودکان مرتبط باشد.
مقدار مورد نیاز ید برای زنان در دوران بارداری:
مقدار توصیه شده ید در دوران بارداری 220 میلی گرم است. ید همچنین برای زنان شیرده ضروری است زیرا ید از طریق شیر مادر به کودک منتقل میشود. طبق RDA (مقدار توصیه شده مواد غذایی) میزان مصرف ید برای مادران شیرده 290 میلی گرم است که به رشد و تکامل نوزاد، به ویژه مغز کمک می کند.
آیا ویتامین های دوران بارداری ید دارند؟
حدود نیمی از مکمل های دوران بارداری حاوی ید هستند. انجمن تیروئید و آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کنند که زنان باردار از مکمل های بارداری حاوی 150 میکروگرم ید در روز استفاده کنند. در این صورت لازم است حتما برچسب روی ویتامین های دوران بارداری را بررسی کرد. زیرا برخی از آنها حاوی ید نیستند.
ید و آهن با هم کار می کنند تا به تولید انرژی از اکسیژن کمک کنند.
مصرف بیش از حد ید:
ید را می توان در حد بالایی یا حداکثری، با خیال راحت مصرف کرد. مقدار مصرف توصیه شده ید 1100 میلی گرم در روز است. ید اضافی ممکن است مادر و کودک را در معرض خطر کم کاری تیروئید و مشکلات جدی تری قرار دهد.
بر اساس مطالعه ای که در مجله اطفال منتشر شد، زنانی که در دوران بارداری بیشتر از مقادیر توصیه شده ید مصرف کردند، نوزادانی به دنیا آوردند که از کم کاری مادرزادی تیروئید رنج می بردند. این وضعیت زمانی است که غده تیروئید هورمون تیروئید کافی تولید نمی کند. ید اضافی باعث می شود تیروئید به طور موقت عملکرد خود را کاهش دهد تا از پرکاری تیروئید محافظت کند. کمبود تیروئید که در صورت عدم درمان می تواند منجر به ناتوانی های ذهنی و نارسایی رشد و همچنین مشکلات قلبی شود.
غذاهای سرشار از ید:
نمک یددار را می توان به هر غذایی اضافه کرد. اما توصیه میشود از غذاهای کامل با ید طبیعی استفاده کرد.
بهترین غذاهای غنی از ید برای زنان باردار:
ماهی، ماهی تن و میگو، محصولات لبنی مانند شیر، ماست و پنیر و آلو خشک می باشند.
هیدراتاسیون در دوران بارداری:
هیدراتاسیون، به طور کلی، بسیار مهم است و در دوران بارداری اهمیت ویژه ای دارد. نیاز به آب در دوران بارداری افزایش می یابد. زیرا زنان برای تشکیل مایع آمنیوتیک، تولید خون اضافی، ساخت بافت جدید، حمل مواد مغذی، بهبود هضم و دفع مواد زائد و سموم نیاز دارند.
زنان باردار بیشتر از افراد معمولی به آب نیاز دارند! مصرف حداقل 8 تا 12، لیوان آب در روز ایده آل است. به خصوص در ماه های تابستان که هوا بسیار گرم است و هر کسی ممکن است به راحتی دچار کم آبی شود. از این رو هیدراته ماندن بسیار مهم است.
مصرف آب کافی نیز برای جذب بهینه ویتامین های محلول در آب، از جمله اسید اسکوربیک، اسید نیکوتین یک (نوعی از ویتامین B)، ریبوفلاوین، B12 (تیامین) و B6 (پیریدوکسین) ضروری است که مصرف همه این ویتامین ها برای زن باردار ضروری است. B12 و B6 برای کمک به ایجاد یک سیستم عصبی سالم در کودک ضروری هستند. انسان بدون آب، به سادگی نمی تواند هیچ ویتامینی را به طور موثر دریافت کند.
فواید هیدراتاسیون در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
کاهش یبوست (بواسیر): با مصرف فیبر بیشتر (یعنی میوه، سبزیجات، غلات کامل)، بدن برای جلوگیری از یبوست، به آب بیشتری نیاز دارد. زنان باردار برای کمک به حفظ سلامت دستگاه گوارش علاوه بر آب به فیبر نیز نیاز دارند.
هیداراتاسیون تورم را کاهش می دهد: هیدراتاسیون به جلوگیری از نفخ و تورم کمک می کند. کم آبی باعث می شود بدن به جای دفع ادرار، آب را نگه دارد، که همین سبب تورم می شود.
پوست را نرم و شفاف می کند: هیدراته ماندن سبب جوانی پوست می شود. آبرسانی به بیرونی ترین لایه پوست کمک می کند تا مرطوب بماند و به دفع سموم کمک می کند.
باعث افزایش انرژی می شود: آب وسیله ای است که فرآیندهای بدن (مانند: حمل مواد مغذی به سلول‌ها) توسط آن انجام می شود. آب کافی ماهیچه ها را پر انرژی نگه می دارد و کمبود آب باعث می شود قلب برای پمپاژ اکسیژن به تمام اندام های بدن سخت تر کار کند و باعث خستگی بیشتر و هوشیاری کمتر می شود.
هیدراته ماندن بدن را خنک نگه می دارد: زنان باردار در زمان بارداری بیشتر احساس گرما میکنند. نوشیدن آب کافی به طور خودکار بدن را خنک نگه میدارد.
خطر زایمان زودرس را کاهش می دهد: کم آبی بدن می تواند منجر به کاهش سطح مایع آمنیوتیک شود که می تواند بر رشد کودک تأثیر بگذارد و منجر به زایمان زودرس شود.
راه تشخیص هیدراته شدن بدن:
مرتب به دستشویی رفتن و ادرار بی رنگ، از نشانه های هیدراته شدن بدن می باشد.
علائم کم آبی بدن:
کم آبی بدن به خصوص در بارداری، می تواند یک موضوع جدی باشد. در کم آبی اولیه ممکن است فرد احساس خستگی و سردرد داشته باشد. البته ممکن است رنگ ادرار تیره باشد. اما مشکلات شدید کم آبی می تواند باعث نقص مادرزادی، تورم، عفونت مجاری ادراری و کم شدن مایع آمنیوتیک شود.
معمولا برای کم آبی نوشیدن آب بیشتر می تواند یک راه حل سریع باشد.
برای آسان تر کردن مصرف آب، می توان میوه‌ها و سبزیجات مختلف را به آب ساده اضافه کرد. میوه هایی مانند: لیموترش و تمشک یخ زده یا حتی خیار و نعناع می توان به آب طعم و تنوع داد. همچنین بایستی سعی کرد هر ساعت یک لیوان نوشید.
غذاهایی که بیشتر از آب تشکیل شده اند:
افزایش مصرف میوه و سبزیجات به فرد کمک می کند هیدراته بماند.
نکته مهم این است که مصرف میوه و سبزیجات فواید تغذیه ای دیگری نیز دارند!
گوجه فرنگی: گوجه فرنگی یک میوه محسوب می شود که سرشار از فیبر و ویتامین C است.
طالبی: طالبی سرشار از فواید تغذیه ای مانند: بتاکاروتن، ویتامین C و فولات است.
کرفس: کرفس سرشار از ویتامین A، C و K است و بیشتر از آب تشکیل میشود.
هویج: هویج حاوی بتا کاروتن و فیبر است.
هندوانه: هندوانه ترکیب خوبی از فیبر و آب است، بنابراین میوه ای بسیار مفید و عالی است.
خیار: خیار حاوی فیبر، ویتامین K و ویتامین C است.
توت فرنگی: توت فرنگی علاوه بر آب و فیبر حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان است.
ماست: ماست سرشار از کلسیم و فسفر است.
بستنی: که می توان آن را با افزودن میوه، شکلات تلخ و آجیل مفیدتر و مقوی کرد.
مایعات: شیر، آبمیوه، آب گازدار، چای و سوپ ها همگی به عنوان مصرف آب یا مایعات به حساب می آیند. با این حال، لازم است که در کنار این غذاها هم حتما آب نوشید.
اجتناب یا محدود کردن کافئین (چای، نوشابه، قهوه): زنان باردار باید مصرف کافئین خود را به حدود 200 میلی گرم در روز محدود کنند.
اهمیت کولین در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
ویتامین ها، مواد مغذی و مواد معدنی برای بدن مادر و برای رشد کودک سالم ضروری هستند. داشتن یک رژیم غذایی متعادل و مصرف روزانه یک ویتامین در طول بارداری مهم است و یکی از بهترین کارهایی است که می توان برای خود و کودک در حال رشد خود انجام داد.
یکی از مواد مغذی که معمولا در دوران بارداری نادیده گرفته می شود کولین است. نه تنها مادر در دوران بارداری از کولین سود می برد، بلکه کودک نیز از آن سود می برد.
کولین یک ویتامین یا ماده معدنی نیست. یک ریزمغذی محسوب می شود. منابع کولین در بسیاری از غذاها و مکمل های غذایی یافت می شود.
کولین یک ماده مغذی مهم برای ساخت مغز است که در دوران بارداری مورد نیاز است. مصرف کافی کولین بسیار مهم است. زیرا به رشد صحیح مغز و نخاع کودک کمک می کند. برخی مطالعات مصرف 450 میلی گرم کولین را در روز پیشنهاد دادند. کولین در روز ممکن است از کودک در برابر نقص لوله عصبی محافظت کند.
فواید کولین در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
کولین منبعی از گروه های متیل مورد نیاز برای بسیاری از مراحل متابولیسم است. یک ماده مغذی ضروری است که هم مادر و هم کودک در حال رشد در دوران بارداری به آن نیاز دارد. این ماده مغذی سازنده مغز به رشد مناسب مغز و نخاع کودک کمک می کند. همچنین به شکل گیری انتقال دهنده های عصبی کمک می کند. مصرف کولین در سه ماهه سوم بر حافظه مادام العمر کودک در حال رشد تأثیر می گذارد. مانند فولات، کولین به محافظت از کودک در حال رشد در برابر نقص لوله عصبی و شکاف لب و کام کمک می کند.
کولین بر سنتز DNA تأثیر می گذارد و به بدن کمک می کند تا چربی هایی که غشاهای سلولی را تشکیل می دهند، تولید کند. همچنین مشخص شده است که به عملکرد مغز، سیستم عصبی و حافظه کمک می کند. همچنین می تواند خلق و خو و عملکردهای شناختی را تنظیم کند، که برای افسردگی پس از زایمان بسیار مفید است.
مصرف کولین در دوران بارداری:
مصرف کولین در دوران بارداری 100% بی خطر است. کولین حاوی ترکیبات محلول در چربی و محلول در آب است که بدن بر اساس شکل آن به طور متفاوتی جذب می کند. همچنین کولین محلول در چربی معمولاً از منابع غذایی می آید و به راحتی در دستگاه گوارش جذب می شود. کولین محلول در آب به راحتی در کبد جذب می شود. سپس به نوعی چربی به نام لسیتین تبدیل می شود.
اگر چه کولین در بسیاری از غذاها یافت می شود، اما در اکثر ویتامین های دوران بارداری موجود در بازار وجود ندارد.
مقدار مورد نیاز کولین در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
مقدار مصرف کولین برای هر سه ماهه بارداری 450 میلی گرم و برای دوران شیردهی 550 میلی گرم توصیه شده است. عملکرد کبد مقادیر کمی کولین تولید می کند. اما برای رفع نیازهای مادر و نوزاد در حال رشد کافی نیست. بیشتر کولین دریافتی از طریق رژیم غذایی و با کمک یک ویتامین در دوران بارداری مصرف می شود.
کولین می تواند در بدن ذخیره شود. از این رو مصرف بیش از حد آن می تواند سبب مسمومیت شود. توصیه می شود در دوران بارداری قبل از مصرف مکمل های کولین، با پزشک مشورت شود.
علائم کمبود کولین در بارداری:
معمولاً کولین کافی از رژیم غذایی دریافت نمی شود. اما به طور کلی کمبود کولین نادر است.
کمبود کولین در سنین بالا می تواند با علائم و خطر بیماری کبد چرب و آسیب عضلانی رخ دهد.
کمبود کولین ممکن است خطر ابتلا به پره اکلامپسی، وزن کم نوزاد هنگام تولد، زایمان زودرس و سایر عوارض بارداری را افزایش دهد.
اهمیت کولین در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
برای سال های متمادی، پزشکان عمدتاً بر روی تاثیر فولات در تشکیل لوله عصبی جنین تمرکز می کردند. مطالعات اخیر نشان میدهد که کولین به اندازه فولات در رشد عصبی و بسیاری از عملکردهای ضروری بدن تاثیرگذار است. کولین و فولات دقیقاً یکسان نیستند. اما عملکردها و ویژگی های کلیدی مشابهی دارند.
کولین مانند فولات، یک ماده ضروری برای رشد مغز جنین، ستون فقرات، نخاع و سیستم عصبی است. جنین برای کمک به تشکیل سلول های جدید در رشد مغز و سیستم عصبی به کولین نیاز دارد. کمبود فولات و کولین ممکن است منجر به ناهنجاری های مادرزادی مانند نقص لوله عصبی شود.
کولین برای رشد کودک:
مصرف کولین در دوران بارداری از عملکردهای مغز مانند: یادگیری و حافظه، در زمان رشد کودک پشتیبانی می کند. رعایت یک رژیم غذایی مناسب قبل از تولد برای اطمینان از توانایی شناختی و رشد فیزیکی نوزاد لازم است.
کولین برای رشد جفت:
در سه ماهه اول بارداری، جفت برای تامین مواد مغذی و محافظت از جنین رشد می کند. ساختار سلولی جفت از کولین تشکیل میشود. کولین به حمایت از جفت در انجام کار خود کمک می کند، تشکیل رگ های خونی در جفت را تقویت می کند و مسیر انتقال اکسیژن و مواد مغذی به جنین را هموار می کند.
کولین و پیشگیری از اوتیسم:
تحقیقات برای کشف ارتباط بین مصرف کولین و پیشگیری از اوتیسم ادامه دارد. در دوران بارداری، مصرف مقادیر کافی کولین می تواند به اختلالات اوتیسم کمک کند. کولین باعث رشد سالم مغز می شود و می تواند کمبودهای اجتماعی و اضطراب را کاهش دهد.
همچنین مصرف کولین به تشکیل هیپوکامپ که مسئول حافظه و تنظیم هیجانی است، کمک می کند. هیپوکامپ در کودکان مبتلا به اوتیسم، غیر طبیعی یا توسعه نیافته است.
بهترین مواد غذایی سرشار از کولین برای زنان باردار:
محصولات لبنی مانند: تخم مرغ (زرده زرد یک تخم مرغ بزرگ حاوی حدود 147 میلی گرم کولین است.)
گوشت گاو بدون چربی و مرغ
ماهی مانند سالمون
سیب زمینی ها
سبزیجات، مانند: کلم بروکلی و گل کلم
برخی از غلات مانند: کینوا
برخی از مغزها، مانند: بادام زمینی می باشند
سلنیوم در دوران بارداری:
مواد مغذی، ویتامین ها و مواد معدنی از ضروریات بدن برای داشتن یک نوزاد سالم می باشند. یکی از مواد معدنی که معمولا در دوران بارداری نادیده گرفته می شود، سلنیوم است. سلنیوم یک آنتی اکسیدان مهم است که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند.
اهمیت سلنیوم در مواد معدنی مهم دوران بارداری:
سلنیوم از بدن در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد و عفونت ها محافظت می کند. همچنین این آنتی اکسیدان حیاتی به تنظیم سیستم ایمنی و عملکرد تیروئید کمک می کند و برای تولید مثل و تولید DNA ضروری است.
مصرف سلنیوم در دوران بارداری:
مصرف سلنیوم در دوران بارداری تا زمانی که بیش از RDI (مصرف توصیه شده روزانه) مصرف نشود، بی خطر است. سلنیوم محلول در چربی است. یعنی هر مقدار اضافی از این ماده معدنی در کبد و بافت های چربی بدن ذخیره می شود و به راحتی ویتامین ها و مواد معدنی محلول در آب، از بدن عبور نمی کند. بنابراین مصرف بیش از حد آن می تواند سبب ایجاد مسومیت شود. همواره توصیه می شود که قبل از مصرف مکمل های سلنیوم با پزشک متخصص خود مشورت شود.
مقدار مصرف سلنیوم در دوران بارداری:
مقدار توصیه شده سلنیوم برای زنان باردار 60 میکروگرم و برای زنان شیرده 70 میکروگرم است. سلنیوم یک ماده معدنی است که در خاک یافت می شود و به طور طبیعی در آب و غذاهای گیاهی وجود دارد.
تاثیر سلنیوم بر سقط جنین:
در حالی که مطالعات زیادی وجود ندارد که نشان دهد سلنیوم از سقط جنین جلوگیری می کند، گزارش های زیادی وجود دارد که بیان کرده است، کمبود سلنیوم در زنان باردار می تواند منجر به افزایش هیپوتروفی جنین، هیپوکسی، افزایش خطر سقط جنین و آسیب به سیستم عصبی و ایمنی جنین شود.
همچنین غلظت کم سلنیوم در سرم خون در مراحل اولیه بارداری پیش بینی کننده وزن کم نوزاد در هنگام تولد بوده است.
نقش سلنیوم در بارداری:
بسیاری از مطالعات نشان می دهند که سلنیوم نقش مهمی در عملکرد سیستم تولید مثل دارد. کمبود سلنیوم ممکن است باعث اختلال در روند تولید مثل در زنان و مردان شود. همچنین ممکن است با ایجاد بدتر شدن کیفیت منی و حرکت اسپرم باعث ناباروری در مردان شود.
بهترین غذاهای غنی از سلنیوم برای زنان باردار:
غذاهای دریایی مانند: ماهی تن و ساردین
گوشت ها مانند: گوشت گاو و بره
گوشت مرغ و بوقلمون
نان، غلات و سایر محصولات غلات و آجیل می باشند.
مطالب مشابه:
